Ειπώθηκε εδώ Τι εστί δρόμος?
ότι ο Καράς προτείνει το λαούτο αντί του ταμπούρ (θαμπούρας) που προτείνει ο Χρύσανθος για την βυζαντινή μουσική και τα μικροδιαστήματα. Ειπώθηκε ότι ο ταμπουράς είναι η θαμπούρα ή ότι αυτό που οι τούρκοι λένε ταμπούρ δεν είναι ελληνικό όργανο (λες και οι τούρκοι φέραν πολιτισμό τον περί του 10ου αιώνα όταν εγκαταστάθηκαν στην ΜΑ). Ειπώθηκαν διάφορα.
Έχοντας στο μυαλό ότι …
δυο κατηγορίες μουσικής υπάρχουν από αρχής της ιστορίας. Η αυστηρή που χρησιμοποιήθηκε για σχέση με το ανώτερο(θρησκεία μεταφυσική) ή για μαντεία ή θεραπεία διαλογισμό προσευχή φιλοσοφία κτλ και αυτή που έκφραζε τα συναισθήματα του λαού η λαική παραδοσιακή εντεχνη δημοτική κτλ Η πρώτη κατηγορία πάντα πιο μαθηματική (τουλάχιστον από τους αρχαίους Έλληνες Ινδούς και Κινέζους που έχουμε πολλά στοιχεία) δάνειζε πάντα θεωρία στην δεύτερη αλλά δανειζόταν και από αυτήν μελωδίες. πάντα υπήρχε επικοινωνία και σε βάθος χρόνου και συν πορεία, κάθε μια διατηρούσε όμως πάντα τα χαρακτηριστικά της που σχετίζοταν με την χρήση της.
Το πρώτο είδος έρχεται να υπηρετήσει η θαμπούρα και το δεύτερο ο ταμπουράς το κλάσμα της χωρίς αυτό να είναι απόλυτο. Η τέχνη έχει κανόνες όχι όμως απόλυτους. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει κανόνες όμως.
Αποτελεί λοιπόν καλή αρχή για το όργανο Χ την Θαμπούρα να δούμε καλύτερα τι λέει ο Καράς ο τελευταίος μεγάλος θεωρητικός δάσκαλος.
Ο Καράς μιλάει με βάση την εκκλησιαστική μουσική την μετρημένη με μαθηματικά παράδοση που διατηρεί από αρχαιοτάτων χρόνων μιλά όμως και για την υπόλοιπη λαική μουσική δηλαδή την παραδοσιακή και δημοτική.
Από τον δεύτερο τόμο του Θεωρητικού του Καρά λοιπόν προσέξτε το τέλος τουλάχιστον για να δείτε πιο όργανο λέμε Θαμπούρα.
Δεν προτείνει λοιπόν το λαούτο ο καράς απλώς λέει ότι είναι πιο εύκολο και λιγότερο ακριβές. Μάλλον το κανονάκι προτείνει αν το είδος μας απαιτεί δεξιοτεχνία που δεν μπορούμε να επιτύχουμε στη θαμπούρα. Αυτά για την ιστορία.
Αλλά μήπως ξέρετε πιο άραγε ελληνικό όργανο έχει σχήμα ημισφαίρας δηλαδή μισής σφαίρας και το λέμε θαμπούρα;
Σωστά αντιγράφεις, Πυθαγόρειε, αλλά κάποιοι έχουν καθίσει (και αυτοί) αρκετά χρονάκια στα θρανία της Σχολής του Καρά και κάτι ξέρουν, από πρώτο χέρι μάλιστα. Όταν ο Καράς προτείνει το πολίτικο λαούτο (που εγώ ειδικά το είχα επιλέξει πριν πάω στη σχολή) ξέρει πολύ καλά ότι η θαμπούρα με ιδιαίτερα μεγάλο μάνικο δεν είναι εύχρηστο όργανο και ένα λαούτο, αν μάλιστα έχει και πέμπτο μπερντέ για την εναρμόνια δίεση, είναι αρκούντως ακριβές για την καθημερινή πράξη.
Τώρα, όσον αφορά τους Τούρκους, και αν ακόμα είχαν φέρει τον πολιτισμό στην περιοχή μας από τα βάθη της στέπας που ήρθαν, τι θα γινόταν; θα μας έπεφτε η εθνική μας υπερηφάνεια; Δεν έφεραν βέβαια πολιτισμό, πήραν όμως ως πολύ καλοί μαθητές και τον αγκάλιασαν και βοήθησαν στην προαγωγή του. Έβγαλαν μάλιστα και σολίστες εξαιρετικούς, όπως αυτοί που αναφέρεις, ενώ υπήρξαν παράλληλα και Έλληνες και Αρμένιοι και Εβραίοι μουσικοί εξαιρετικοί. Έτσι είναι, σε μία πολυπολιτισμική κοινωνία. Η δε θαμπούρα, ταμπουράς, πανδουρίς, ταμπούρ, μπουζούκι, γόνατο, όπως θέλεις πές το, βεβαίως είναι (ΚΑΙ) ελληνικό όργανο, μετά από τόσες χιλιετηρίδες που βρίσκεται στην περιοχή μας και καλλιεργείται, όχι βέβαια μόνο από εμάς. Αυτό που ίσως να μην σου άρεσε και κράτησες, είναι μάλλον ότι αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς αναφέρουν ως χώρο προέλευσης της πανδουρίδος (η και τρίχορδον ονομαζομένη) τη Μεσοποταμία. Έ, τι να κάνουμε, υπάρχουν και άλλοι που ασχολήθηκαν με το σχεδιασμό μουσικών οργάνων, δεν είναι μόνο η λύρα και η κιθάρα.
Νίκο αν σας δίδαξε άλλα ο Καράς από ότι λέει στο θεωρητικό πάω πάσο. Εγώ βλέπω όμως να λέει ότι λαούτο είναι ακατάλληλο για ακρίβεια. Επίσης δεν ξέρω πως είναι οι μπερντέδες στη λάφτα σου καθώς στην ελλάδα τα λαούτα είναι συγκερασμένα με μερικούς μπερντέδες παραπάνω όπως στον ταμπουρά και στο σάζι ενώ στην τουρκία οι λάφτες είναι σχεδόν όπως το ταμπούρ και έχουν 28 μπερντέδες στην οκτάβα με βήμα το πυθαγόρειο κόμμα. Θα στείλω φώτο για να σου δείξω τι εννοώ. Λίγο υπομονή μόνο.
Στο θεωρητικό του ο Καράς δεν προτείνει το λαούτο απλώς περιγράφει πως αυτό χρησιμοποιείται στην παραδοσιακή μουσική. Για ακρίβεια στην θεωρία της βυζαντινής όλοι δείχνουν το ταμπούρ και το κανονάκι.
Ελπίζω να μην σε στενοχώρησα ούτε και εγώ στενοχωριέμαι αν εμείς χρησιμοποιούμε όργανα άλλων που τα χρησιμοποιούν με δική μας θεωρία. Και δεν νομίζω ότι με θεωρείς τόσο χαζό να ισχυρίζομαι ότι η σημερινή μορφή δεν βγήκε με συνεργασία πολλών λαών στην ιστορική διαδρομή του οργάνου.
Επίσης όμως ώριμε φίλε να σου εξηγήσω ότι οι έλληνες θεωρητικοί δεν ισχυρίστηκαν ποτέ ότι το όργανο είναι προέλευσης από την μεσοποταμία. Προέλευση από εκεί έχει μόνο το όνομα Παντούρ. Οι Έλληνες το έλεγαν Τρίχορδο επίσης αυτό το όργανο.
Δεν με στενοχώρησες καθόλου, Δημήτρη και φυσικά, από τα λίγα που ξέρω για σένα μόνο για χαζό δεν θα μπορούσα να σε περάσω. Αλλά από τον τρόπο που διαμορφώνεις την πρώτη παράγραφο στο #1 , σε συνδυασμό με τα λεγόμενά σου στο σύνδεσμο που παραπέμπεις, (#20) σχημάτησα την εντύπωση ότι θεωρείς το ταμπούρ αποκλειστικά ελληνικό, όχι ΚΑΙ ελληνικό όργανο. Ικανοποιούμαι όμως, αφού συμφωνείς τώρα ότι και άλλοι λαοί συνεργάστηκαν. Οι Έλληνες θεωρητικοί δεν ασχολήθηκαν, από όσο ξέρω, με τη φυλετική καταγωγή του οργάνου αλλά και μόνο η ονομασία Παντούρ, αρκετά λέει.
Νίκο το πνεύμα μου είναι να μην σνομπάρουμε αυτά τα όργανα και να μην τα θεωρούμε ξένα. Αντίθετα μπορούν να μας χρησιμεύσουν στο να ξεδιαλύνουμε τα θεωρητικά μας.
Αν το ελληνικό λαούτο ήταν έτσι όπως στη φώτο ο Καράς δεν θα έλεγε ότι του λείπει η ακρίβεια. Με το να θέλουμε όμως συγκερασμένα ημιτόνια στην Ελλάδα κάναμε το λαούτο ακατάλληλο για την βυζαντινή και δεν μπορεί να παίζει την αποτομή και το λείμα όπως η λάφτα στην φώτο που έτσι πουλιέται σήμερα στην τουρκία ίδια με το ταμπούρ.
Το ταμπούρ κατεβαίνει δυο οκτάβες ενώ η λάφτα μια. Έχει όμως η λάφτα άλλη μια χορδή που την βοηθάει να πάει μέχρι το λά 3 νότες κάτω από εκεί που φτάνει το ταμπούρ.
Άρα Δημήτρη, απλά παρεξήγηση ήταν. Το λαούτο της φωτογραφίας είναι ακριβώς πολίτικο λαούτο, αυτό που λέγεται και λάφτα (αλλά εγώ δεν χρησιμοποιώ τη λέξη μέχρι να ξεκαθαρίσω κάποιες απορίες). Το δικό μου έχει μόνο έναν μπερντέ λιγότερο, τον αμέσως πιο μπάσο από το μπερντέ του ημιτονίου, αυτόν που έλεγα «για την εναρμόνια δίεση». Σε ένα ταξίμι μπορείς να πιάσεις και πάνω στο καπάκι δύο ή και τρεις βαθμίδες ψηλότερα (δίκην ουτιού) οπότε έρχεσαι ίσα βάρκα – ίσα νερά με ένα όργανο που το μάνικό του είναι πάνω από δύο φορές μακρύτερο.
Στην πράξη τώρα, μόνο στην πρώτη θέση μπορείς να πιάσεις εύκολα την εναρμόνια δίεση, στις πιο πρίμες θέσεις πρέπει να δουλέψεις με νύχι και, το κυριώτερο, οι διαφορές ύψους είναι τόσο ελάχιστες που για μένα, που δεν διδάσκω θεωρία πάνω στο όργανο, είναι σχεδόν αμελητέες.
Φυσικά και δεν τα σνομπάρουμε αυτά τα όργανα, εμείς! Μόνο όσοι θεωρούν την ανατολική μουσική τουρκικές και αράπικες κλάψες, που δεν αρμόζουν στην ελληνική λεβεντιά. Δεν τους εξήγησε βέβαια, τρομάρα τους, κανείς ότι και η μουσική της ελληνικής λεβεντιάς ακριβώς πάνω σε αυτές τις «κλάψες» στηρίζεται. Φτάνει, ήδη ξέφυγα…
Υπάρχουν τα πάντα στο βιβλίο από διαγράμματα για διάφορες θέσεις των μπερντέδων, τα διαστήματα όλα εκφρασμένα με πυθαγόρειους λόγους, ατέλειωτες τεχνικές πένας κτλ.
Ο παρακάτω πίνακας είναι ενός σούφι δασκάλου. Η μουσική των σούφι είναι η βάση της οθωμανικής κλασσικής μουσικής και μοιράζεται παρόμοια χαρακτηριστικά με την εκκλησιαστική μας μουσική. Μπορείτε να δείτε την ονοματολογία των βασικών φθόγγων και τις θέσεις των μπερντέδων σε ταμπούρ μήκους χορδής 100-112 cm. Υπολογίζονται όλοι με βάση την διαίρεση σε 53 μέρη για δυο οκτάβες. Υπάρχουν και άλλοι πίνακες που φτάνουν μέχρι και τους 65 μπερντέδες στις δυο οκτάβες του οργάνου. Προσθέτουν κάποιους μπερντέδες ακόμα.
Όλα τα λεφτά στο παίξιμο της Θαμπούρας είναι η τεχνική carpma (απογιατούρα). Στα δυο βίντεο από το βιβλίο που ακολουθούν δείχνεται η τεχνική από κοντά και στην πράξη μιας μελωδίας. Δείτε και τα δυο βίντεο για να έχετε σωστή αντίληψη περί τίνος πρόκειται.
Αν μου επιτρέπεται …
Πυθαγόρειε πολύ σωστά αυτά που παραθέτεις (τα παραδείγματα,τα διαγράμματα κτλ) περί ταμπούρ όμως να τονίσω ότι τα όργανα δεν είναι μονο ξύλο και χορδές αλλά κυρίως είναι ύφος ,χρώμα ,τρόπος παιξίματος…
Αρα μπορεί με χίλια δυο επιχειρήματα να αποδειχθεί εδώ ή αλλού ότι όλα τα όργανα όλου του κόσμου είναι αρχαιοελληνικά όμως στα συγκεκριμένα το ύφος και το στύλ παιξίματος ανδρώθηκε δυστυχώς ή ευτυχώς (για κάποιους) στο παλάτι του σουλτάνου με παίχτες και τούρκους και έλληνες και αρμενιδες και αράπιδες και ό,τι θες…
Και ειδικά όσο ζουν μορφές σαν τον Neçdet Yaşar (του οποίου βίντεο δημοσίευσες προηγουμένως) με μαθητές όλους τους γνωστούς μεγάλους παίχτες (Yurdal Tokcan ,Baktagir , Murat Aydemir , Derya Turkan κτλ κτλ) που αποτελούν απευ8είας σύνδεση με το παρελθόν (Cemil Bey, Vasilaki Efendi κτλ) νομίζω ότι πρέπει και αξίζει να τους αποδώσουμε τα “εύσημα” και τον ρόλο που έπαιξαν σ αυτή τη μουσική ,που μπορεί να έχει βάση τις θεωρίες του Πυθαγόρα όμως ρεαλιστικά τους Çarpma-δες απο τους γειτόνους τους αντιλαμβανόμαστε σήμερα γιατί δυστυχώς στην γεωγραφικά(μόνο) συγγενή με την Αρχαία Ελλάδα χώρα που ζούμε μόνο ελάχιστα δείγματα υπάρχουν (ευτυχώς ευτυχώς που υπάρχουν και αυτά και ιδιαίτερα τελευταία με τα σεμινάρια που γίνονται ανα την Ελλάδα)…
Αυτά
Νίκος
ΥΓ. Πραγματικά η τεχνική του τσαρπμά είναι θεμελιώδης πολύ καλά τα βίντεο που έβαλες…μια απ τις καλύτερες αναλύσεις που έχω δει ήταν κάτι ασκήσεις που έδειξε ο Yurdal αλλά δυστυχώς δεν διαθέτω βίντεο…
Δεν μπορώ να διαφωνήσω κάπου. Μάστορες οι Τούρκοι και το βλέπεις και στα όργανα που κατασκευάζουν.
Περιμένω και εγώ πως και πως σεμινάριο Ταμπούρ. Τουλάχιστον να μάθουμε πως να συντηρούμε αυτό το όργανο. Είναι πάρα πολύ ευαίσθητο. Το καπάκι είναι μια φλούδα τόσο λεπτή που βουλιάζει από την πίεση των χορδών στον καβαλάρη. Έτσι έρχονται σε ευθεία οι χορδές με την ταστιέρα !!! Το δικό μου πήρε λίγο υγρασία και βουλιάζει λίγο παραπάνω. Περιμένω να στεγνώσει και θα βάλω καινούριες χορδές. Ίσως χρειαστεί να σηκώσω τον καβαλάρη. Τώρα που το έχω χωρίς χορδές αν ζεσταθεί ο αέρας μέσα στο ηχείο το καπάκι φουσκώνει προς τα πάνω σαν μπαλόνι. Μιλάμε για το πιο ευαίσθητο όργανο που υπάρχει. Ο ήχος όμως είναι μαγεία ειδικά με τα ισοκρατήματα και τα βιμπράτο. Σε στέλνει.
Μια λύση για αγορά ταμπούρ είναι η cankaya που σου δίνει εγγύηση αν κάτι δεν πάει καλά στο επισκευάζουν. Είναι τίμια αγορά γύρω στα 450 ευρώ. Άντε άλλα 100 για την απαραίτητη θήκη. Τώρα που έχει πέσει το δολάριο και η λύρα διότι πριν 5-6 χρόνια μου είχαν πει 1500 ευρώ για το ίδιο όργανο. http://www.cankayamuzikevi.net/site/page.asp?dsy_id=4043
Λεπτομέρειες http://www.cankayamuzikevi.com/tandetay.htm
Άντε πάρτε μερικές θαμπούρες ώστε αν φέρει κανένα τούρκο ο Ρος για σεμινάριο να βρει και … Έλληνες μαθητές.
Και κάποια στιγμή να μάθουμε να φτιάχνουμε επίσης. Θυμάμαι βλέπαμε με ένα φίλο οργανοποιό ένα ταμπούρ όταν τον ρώτησα “Μπορείς να φτιάξεις ένα τέτοιο”. “Ναι αμέ…” μου λέει για να συνεχίσει “…μπορείς…άμα ξέρεις…”
Εντελώς πληροφοριακά να προσθέσω και δύο ακόμα κατασκευαστές που είμαι σίγουρος πως θα σε ενδιέφεραν.
Ένας είναι ο Cengiz Sarikus ο οποίος πέρα του οτι είναι ένας άριστος κατασκευαστής ,διαθέτει και στο μαγαζί του ένα θησαυρό με αμέτρητα όργανα αντίκες και μέσα σ αυτά και 20 ταμπούρ αντίκες με το πιο παλιό να χρονολογείται στα 1814 όπως αναφέρει και στη σελίδα του http://www.veyselmuzik.com/eng/tambur.php
Και επίσης μια σχετικά καινούρια οργανοποιό την Elif Kizilhan με ειδίκευση στο ταμπούρ και στη λάφτα η οποία απ ότι φαίνεται κάνει οργανάρες http://www.tanburatolyesi.com/ .Εδώ που τα λέμε τα γυναικεία χέρια είναι πιο γλυκά
Είχα επισκεφτεί το σαιτ του Cengiz και μου είχαν κάνει εντύπωση οι αντίκες. Φαντάζομε όμως θα έχουν τσουκτερές τιμές τα όργανα του.
Η γυναίκα φαίνεται εξειδικευμένη στο ταμπούρ και την λάφτα μπράβο της. Πως να μην ζηλεύεις με αυτές τις φώτο.
Επίσης ένας άλλος οργανοποιός με φάτσα και όνομα ελληνικό (Κάφκας) είναι αυτός. http://tamburmaker.com/
Δεν ξέρω όμως πόσο καλός είναι. Είχα προγραμματίσει να τον επισκευτώ όταν βρέθηκα στην Πόλη αλλά δεν μου βγήκε.
Κάτι άσχετο που αναρρωτιέμαι, είναι αν η λέξη θαμπούρα (βυζαντινή ονομασία) βγαίνει από το “Θάμπος”. Διότι ο ήχος αυτό του οργάνου σαν να σε θαμπώνει. Είναι γνωστό ότι τα ελληνικά ονόματα δεν δίνονται τυχαία αλλά εξηγούν αυτό στο οποίο αντιστοιχούν (πως λέμε σείστρο ή κλειδοκύμβαλο …).
Από τη στιγμή που έχουμε αρκετές μαρτυρίες για την ύπαρξη, από τον 4ο π.Χ. αιώνα, οργάνου με την ονομασία Πανδουρίς (που λεγόταν και Τρίχορδον, αφού δεν υπήρχε στην Ελλάδα άλλο όργανο με τρεις χορδές), η γλωσσολογική εξέλιξη είναι προφανέστατη, με δεδομένη την υποχώρηση της χρήσης του Τρίχορδον: Π(h)ανδ(h)ουρίς, Πανδούρα, Πάνδουρος, Πανδούριον, Φ(=Ph)άνδ(h)ουρος (όλα αυτά απο βυζαντινές και προβυζαντινές πηγές κατά West), και εξ αναγραμματισμού Τ(h)αμπ(=ph)ούρι, Θ(=Th)αμπούρα κλπ.
Με τίποτα δεν βλέπω να με θαμπώνει ο ήχος του οργάνου αυτού.
Υ. Γ. η τεχνητή (και γιαυτό περιπέσασα εις αχρηστίαν) λέξη Κλειδοκύμβαλον φτιάχτηκε μεταφράζοντας το γαλλικό clavier (που προέρχεται από το λατινικό clavis < κλείς, κλειδί, γαλλικά clef <clé) και υποδηλώνει την κλαβιατούρα του πιάνου ή του κλαβενσέν. Η προσθήκη του κυμβάλου μάλλον προδίδει άσχετον προς τη μουσική σοφολογιότατον.
π Ғ ανδ Ғ ούρα (=phanthoura) > (αναγραμματισμός) thanbhoura (=θανβούρα) > θαμπούρα (το νι συμφύεται με το β Ғ και γίνεται μπ κατά το Εν – β Ғ ολή > Εμβολή).
(Ғ = Δίγαμμα)
Ελπίζω το (γαλλικό) υπολογιστικό σου να βγάζει τον χαρακτήρα του δίγαμμα)
Μ αρεσει που είδες και την ελληνική του φάτσα καλέ ARSLAN CEKIC τον λέν τον άν8ρωπο . ΚΑφκα είναι το όνομα του σοκακιού που είναι το μαγαζί του. Πληροφοριακά είναι πολύ καλός κατασκευαστής.Εχω παίξει ούτι του και με είχε εντυπωσιάσει αλλά δεν ήξερα οτι διέθετε και σελίδα.Ευχαριστώ για το λινκ.Παρεπιπτόντως έχω ακούσει ότι είναι ιδιαιτερα προσιτός στις τιμές του…βέβαια αυτό για πριν μερικά χρόνια…τώρα μπορεί να άλλαξαν τα πράγματα.
Κινδυνεύω να γίνω κουραστικός αλλά Νίκο Πολίτη βοήθα λίγο ακόμα …
Όταν λέμε αναγραμματισμός αυτό δεν είναι αυθαίρετο; Πως αποδεικνύεται; Σκέφτεσαι κάποιο πρόχειρο παράδειγμα που η λέξη να μεταμορφώνεται τόσο ριζικά με αναγραμματισμό;
Φαντάζομαι όπως και να 'χει πρέπει να συμφωνήσω … δεν είμαι γλωσσολόγος. Τουλάχιστον να αναφέρουμε για την ιστορία ότι η λέξη θαμπούρα είναι επίσης και ελληνική λέξη και σημαίνει θαμπάδα (από το λεξικό του Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα σαν τη δεύτερη χρήση περα του ταμπουρά) σχετίζεται με το θάμβος την λαμπρότητα και το μεγαλείο που προκαλεί θαυμασμό και τυφλώνει.
Δεν είναι καθόλου αυθαίρετο το φαινόμενο του αναγραμματισμού, που υπάρχει σε όλες τις γλώσσες και δεν είναι καθόλου ριζική η μετάλλαξη. Ένας φιλόλογος θα σου εξηγήσει σίγουρα καλύτερα αυτό που εγώ έχω στο μυαλό μου: κυκλοφόρησε πριν λίγο καιρό στο ιντερνέτ κάποιο παιχνίδι όπου σου δίνουν να διαβάσεις ένα (αγγλικό νομίζω ήταν) κείμενο. Το κείμενο περιέχει πολύ μεγάλο ποσοστό αναγραμματισμένων λέξεων και σε προτρέπει να βρείς που είναι το λάθος, διαβάζοντας γρήγορα και μη ξέροντας τι συμβαίνει. Σχεδόν κανένα από τα πολλά λάθη δεν επισημαίνεις. Η εξήγηση βρίσκεται στο ότι ο εγκέφαλός μας έχει καταχωρημένο το σύνολο των γραμμάτων που αποτελούν μια λέξη και, κάνοντας ένα «check sum» δεν είναι σε θέση να βρεί το λάθος. Το ίδιο αναλογικά συμβαίνει και με τον «συλλογικό εγκέφαλο» ενός συνόλου όπως ο λαός: αναγραμματίζει άθελα, χωρίς να το συνειδητοποιεί, κρατώντας όμως τη σημασία της λέξης.
Ένα λεξικό είναι υποχρεωμένο να αναφέρει κάθε πιθανή ερμηνεία ενός λήμματος.
Τα Χριστούγεννα αγόρασα ένα σάζι χωρίς να ξέρω τίποτα προκαταβολικά για το όργανο. Όταν εξέταξα τα τάστα βρήκα ότι δεν αντιστοιχούν με αυτά του σαζιού όπως τα είδα σε ένα βιβλίο αλλά ούτε και με αυτά του ταμπουρά η της λάφτας όπως οι φωτογραφίες εδώ.
Έχει κάποιος ξαναδεί αυτό το σχήμα;
Αυτό νομίζω οτι πωλείται σαν ταμπουράς στην ελλάδα…αλλά έχει διαφορά απο το ταμπούρ το οθωμανικό που εξηγείται πιο πάνω.
Επίσης τα διαστήματα μου θυμίζουν αυτά που χρησιμοποιεί στο σάζι του ο Ali Fuat Aydin. http://alifuataydin.net/afacg.jpg
Μάλλον είναι ένα συγκερασμένο όργανο που κάποια ημιτόνια τα χωρίζει στα 3. Δουλεύει δηλαδή στα 36 μόρια (72 ανά 2). Είναι με βάση αυτό που πρότεινε η πατριαρχική επιτροπή που είναι και συμβατό με το συγκερασμένο ευρωπαικό κούρδισμα.
καλέ ARSLAN CEKIC τον λέν τον άν8ρωπο . ΚΑφκα είναι το όνομα του σοκακιού που είναι το μαγαζί του. Πληροφοριακά είναι πολύ καλός κατασκευαστής.Εχω παίξει ούτι του και με είχε εντυπωσιάσει αλλά δεν ήξερα οτι διέθετε και σελίδα.Ευχαριστώ για το λινκ.Παρεπιπτόντως έχω ακούσει ότι είναι ιδιαιτερα προσιτός στις τιμές του…βέβαια αυτό για πριν μερικά χρόνια…τώρα μπορεί να άλλαξαν τα πράγματα.
