Η πορεία μου στο 4χορδο

Καλησπέρα παιδιά. Μπήκα έτσι απλώς να γράψω την όλη μου κατάσταση μετά από κάποιο διάβασμα που έριξα εδώ μέσα. Βέβαια οι περισσότεροι από εσάς αν όχι όλοι παίζετε τρίχορδο ενώ εγώ επέλεξα το τετράχορδο, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία. Λοιπόν ήθελα να μάθω μπουζούκι μου αρέσουν τα ρεμπέτικα, αλλά προτιμώ στο άκουσμα μου περισσότερο άλλα τραγούδια αυτά που ο μέσος κόσμος λέει σκύλους. Είναι τι αρέσει στο άκουσμα του καθενός…

Ξεκίνησα λοιπόν μάθημα πριν από δύο μήνες ένα μάθημα την εβδομάδα πάει μία ώρα περίπου τη μία μέρα λίγο λιγότερο, την άλλη μέρα λίγο περισσότερο οπότε μέσος όρος 1 ώρα περίπου. Εχω θεωρώ πολύ καλό δάσκαλο, ο άνθρωπος είναι συνθέτης έχει γράψει γνωστές επιτυχίες αλλά σε αυτόν δεν πήγα επειδή έχει γράψει επιτυχίες, πήγα γιατί ο αδερφός του που ήταν και αυτός δάσκαλος έχει ανεβάσει στο γιου τιουμπ βιντεάκια απο τους μαθητές του και πραγματικά έπαιζαν πολύ καλά. Μάλιστα έπαιζαν και με πρωτοκλασσάτα 4χορδα (Βάρλα). Οπότε διάβασα σε κάποιο σχόλιο του ότι ο αδερφός του είναι στην Αθήνα και θα μπορούσε κάποιον Αθηναίο να τον μάθει ο αδερφός του και έτσι τον βρήκα.

Δεν ξέρω αν είμαι καλός ή κακός δύο μήνες παίζω. Δεν ξέρω αν με τρενάρει και βασικά δεν έχω άποψη, γιατί δεν μπορείς να έχεις άποψη μέσα σε δύο μήνες. Αυτό όμως που έχω καταλάβει είναι πως χωρίς δάσκαλο, είναι πολύ δύσκολο να μάθει κάποιος μπουζούκι για πολλούς λόγους. Πχ ο δάσκαλος όταν έχεις λάθος την πένα θα σου το πει επιτόπου, αν βάλεις λάθος το δάκτυλο θα σου το πει επιτόπου, όταν είσαι μόνος σου δεν πρόκειται κανείς να σου το πει αυτό. Είναι ό,τι μάθεις μόνος σου. Για παράδειγμα στη Ρε όταν τα δάκτυλα το 1ο και το 3ο τα έχω στα Φα και Σολ αντίστοιχα έχω την απειρία να μην έχω λίγο κλειστά ή λίγο κυκλικά το χέρι (όσοι παίζετε καταλαβαίνετετε τι εννοώ) ώστε να μην είναι ανοιχτά τα δακτυλα και απομακρυσμένα από την ταστέρα ενώ εκείνος θα σου πει κλείσε λίγο τα δάκτυλα σου πλησίασε τα στη ταστέρα.

Εντάξει και εγώ δεν είμαι μικρός, 46 είμαι, δεν πρόκειται να γίνω επαγγελματίας, αλλά ξέρω από την ζωή πώς όταν ξεκινήσεις να μάθεις κάτι και δεν το μάθεις να το κάνεις σωστά, θα σου μείνει κουσούρι και αυτό το κουσούρι δύσκολα κόβεται.

Εβλεπα κάποιον πολύ γρήγορο σολίστ να λέει μία άσκηση και σκεφτόμουν την ώρα που το έλεγε και απευθυνόταν περισσότερο σε προχωρημένους πως εμένα ο δάσκαλος μου, μου έβαλε την ίδια ακριβώς άσκηση μετά το 4ο μάθημα, λέγοντας μου σου φαίνεται ανιαρή και βαρετή ίσως, αλλά πρέπει να την κάνεις όσο περισσότερο μπορείς, όσο περισσότερη ώρα την κάνεις τόσο περισσότερο θα βοηθήσεις τον εαυτό σου να του λυθούν και να του ανοίξουν τα δάκτυλα και θα το κάνεις έτσι και έτσι για να σου έρθει η ταχύτητα σιγά σιγά.

Ναι η εκμάθηση είναι σιγά-σιγά. Οκ υπάρχουν τύποι που μέσα σε ένα δευτερόλεπτο μπορουν να πατήσουν το ΣΟΛ-ΛΑ-ΣΙ-ΝΤΟ-ΣΙ σε ένα δευτερόλεπτο με τα σωστά δάκτυλα γιατί ξέρουν πως να το κάνουν, ο δάσκαλος θα σου πει πως να βάλεις τα δάκτυλα ο αυτοδίδακτος πως θα το κάνει; Το μπουζούκι θέλει δάσκαλο για να σε βάλει στο πνεύμα και να μην σε αφήσει να το μάθεις με κουσούρια.

Δεν ξέρω αν είμαι αργός ή γρήγορος μαθητής πχ κάνω δύο ακριβώς μήνες και γνωρίζω για παράδειγμα τις νότες χωρίς διέσεις και υφέσεις στη ΡΕ, στη ΛΑ και στη ΦΑ μέχρι το 12ο τάστο δηλαδή πχ στη ΡΕ την ΡΕ κλειστή στην ΛΑ την ΛΑ κλειστή, στη ΦΑ την ΦΑ κλειστή. Κάνω 3 ασκήσεις στη ταστέρα, την ευδοκία σε μορφή πιο αρχάριου από αρχάριο, και το σόλο του χασάπικο με μπαγλαμά. (το Σολ-λα-σι-ντο-σι που γράφω παραπάνω).

Αυτά τα έγραψα έτσι απλώς για να πάρει μία ιδέα κάποιος που σκοπεύει να πάρει μπουζουκι και να μάθει.

Α και κάτι προσωπικό, είχα ενδοιασμούς ό,τι θα βαρεθώ γρήγορα και θα το παρατήσω αλλά από ότι έχω παρατηρήσει μέχρι τώρα με το που θα γυρίσω από την δουλειά το απόγευμα και θα φάω θα πιάσω το μπουζουκι κατευθείαν και θα ξεκινήσω να ασχολούμαι μαζί του με διαλείμματα από τις 7 μέχρι τις 10. Ε στις 10 αναγκαστικά λόγω πολυκατοικίας θα σταματήσω να γρατζουνάω…

Αυτά παιδιά δεν έχω να πω κάτι άλλο…

Και φυσικά θα ήθελα να παίξω αυτό το κομμάτι μετά από 3-4 χρόνια όπως ακριβώς το παίζουν ίσως να το καταφέρω ίσως να μην το καταφέρω και ποτέ θα δείξει… Θα σας πω… Αν το καταφέρω πάντως θα είμαι ικανοποιημένος…

Καλώς όρισες!
Συμφωνώ με αυτά που λες περί δασκάλου, σε γλιτώνει από πολύ κόπο και λάθος τεχνικές που μπορεί να βλάψουν. Βέβαια το πιο σημαντικό είναι η παρέα, εκεί μαθαινεις με πιο φυσικό και άμεσο τρόπο και φυσικά έχεις κίνητρο να προχωρήσεις.

2 «Μου αρέσει»

Φίλε Περήφανε, καλωσήρθες στο φόρουμ. Σ’ ευχαριστούμε για την ωραία και αναλυτική σου αυτοσύσταση.

Θα μπορούσε να είναι και μόνο η παρέα, χωρίς καθόλου δάσκαλο (αν και δεν ξέρω αν δουλεύει σε κάθε ηλικία - μέχρι τα 20-τόσα σίγουρα δουλεύει). Εκτός, ακριβώς, από κάποια ζητήματα όπως τα τεχνικά που αναφέρεις: εδώ πιο λυγισμένο το δάχτυλο και τέτοια. Αυτά δε θα τα μάθεις από την παρέα, εκτός φυσικά αν κανείς σού μεταφέρει όσα ξέρει από τον δικό του δάσκαλο - αλλά τότε δεν είσαι αυτοδίδακτος, είσαι τρακαδόρος!

Οπότε, μάλλον συνέχισε όπως πας!

Το αν γλιτώνεις χρόνο, ή μάλλον το πόσο χρόνο θα σου έπαιρνε το καθετί έτσι και πόσον αλλιώς, εξαρτάται από τον καθένα. Άλλος μπορεί να πηγαίνει χρόνια στον δάσκαλο, να μαθαίνει καλά ό,τι κάνουν, αλλά να αργήσει να παίξει «κανονικά» και ολοκληρωμένα. Άλλος, να του δείχνει ο δάσκαλος ένα και να αρπάζει μόνος του δέκα. Είναι και πόσο προσωπικό χρόνο έχεις να διαθέσεις, και τι προσλαμβάνουσες έχεις από γύρω-γύρω, και κάποια προδιάθεση, πολλά…

Παιδιά έχω την εντύπωση πως κάποιος του επιπεδου μου, δεν μπορεί να συμμετάσχει σε παρέα. Βασικά δεν μπορεί καν να ακολουθήσει ένα μαθητή που ίσως να παίζει δύο μήνες περισσότερο από εμένα ή ακόμα και έναν. Πάραδειγμα υπάρχει μία πιτσιρίκα στο γιουτιουμπ που παίζει το χασάπικο με μπαγλαμά είναι ακριβώς οι ίδιες νότες που μου έχει μάθει ο δάσκαλος μου. Ε εγώ ας πούμε δεν μπορώ να την ακολουθήσω ακόμα. Ισως όταν γράφανε το κομμάτι να ήταν και εκείνη στους δύο μήνες ή και λιγότερο ή και περισσότερο, δεν ξέρω, πάντως σήμερα δεν μπορώ να την ακολουθήσω ακόμα. Οπότε μάλλον κάποιος του επιπέδου μου, θα την χάλαγε την παρέα περισσότερο πιστεύω και στο τέλος θα του έλεγαν εντάξει κοίτα να μαθαίνεις…

Σας ευχαριστώ για το καλωσόρισμα. Σκέφτομαι να κάνω time lapse video αν και έχω κλέψει δύο μήνες… για να υπάρχει αφού δεν υπάρχει μέχρι σήμερα κατι τέτοιο ή εγώ δεν έχω βρει…

Στην παρέα μπορεί απλά να κρατάς τον ρυθμό με μία νότα, μεγάλο σχολείο για τον ρυθμό. Ή να παίζεις μια εύκολη φράση από το κομμάτι που ξέρεις, και μετά να ξαναγυρίζεις στον ρυθμό.

2 «Μου αρέσει»

Κι αν ντρέπεσαι ή σου λείπει η παρέα, αυτό μπορείς να το κάνεις και “παρέα” με μια ηχογράφηση.

2 «Μου αρέσει»

Ναι, καταλαβαίνω τι εννοείς, και ποιο επίπεδο θεωρείς ότι θα μπορούσε πλέον να αρχίσει να συμμετέχει. Ωστόσο και ο εντελώς αρχάριος έχει να μάθει πράγματα από την παρέα. Στην περίπτωση που κάνεις κάτι σαν αυτό που λέει ο Λίγκα εδώ από πάνω, μπορώ να φανταστώ υποθετικούς διαλόγους περίπου σαν τους παρακάτω:

-Πάμε από Ρε μινόρε;
-Δηλαδή;;;
-Να, κοίτα: …

ή:

-Ώπα, δεν πάει έτσι ο ρυθμός. Το κομμάτι είναι εννιάρι.
-Δηλαδή;;;
-Να, κοίτα: …

ή:

-Εδώ πρέπει να βάλεις μια ύφεση, είναι σαμπάχ το κομμάτι.
-Δεν κατάλαβα λέξη!
-Να, κοίτα: …

2 «Μου αρέσει»

Παιδιά άσχετο αλλά πειράζει να παίζω κανα δίωρο μία φορά την εβδομάδα στη παραλία. Οταν λέω παραλία δεν εννοώ εντελώς μέσα στην άμμο, αλλά πχ στη Ποσειδώνος σε κανα παγκάκι ή θα το καταστρέψει για δύο ώρες που θα γίνεται αυτό ή υγρασία; Σήμερα για παράδειγμα επειδή είχα ένα δίωρο ελεύθερο είχα αράξει σε ένα ένα παγκάκι για δύο ώρες και γρατζουνούσα έχει κάτι σκεπαστά…

Εδώ έχουμε κάνει γλέντια και μεροκάματα πάνω στην άμμο, μη μασάς. Μπορεί να μπουκώσει και να τρίζει για λίγο, αλλά θα του περάσει. Πιο πολύ να προσέχεις την απότομη ξηρασία από σόμπες-καλοριφέρ-αιρκοντίσιον, γιατί αυτή κάνει την ζημιά στα όργανα.

1 «Μου αρέσει»