Είκοσι τρία τραγούδια απαριθμεί η συνεργασία του Άκη Πάνου με τον Στράτο Διονυσίου. Ξεκίνησε τον Μάρτη του 1967 με το «Μην κατέβεις στο λιμάνι», όπου τον Στράτο σιγοντάρησε η Βούλα Γεωργούτη και ολοκληρώθηκε το 1972 με το περίφημο καμηλιέρικο «Στο σταθμό του Μονάχου».
Στις 13 Απριλίου 1967 ο Άκης Πάνου μπήκε στο στούντιο για να ηχογραφήσει μια κουαράτσα με τον Στράτο Διονυσίου με τίτλο «Η αλήθεια είναι πικρή». Ένα τραγούδι που κυκλοφόρησε σε δίσκο 45 στροφών (Columbia SCDG - 3673 και ODEON CGRA - 2778 για την αγορά του εξωτερικού), έχοντας στην άλλη όψη το χασάπικο «Τα χέρια της ντροπής» με την Χαρούλα Λαμπράκη. Όπως αναγράφεται και στην ετικέτα του δίσκου, μπουζούκια έπαιξαν ο Κώστας Παπαδόπουλος με τον Λάκη Καρνέζη.
Ακούγοντας το τραγούδι μέχρι το τέλος, παρατηρούμε πως δεν έχει κανονικό φινάλε, αλλά ολοκληρώνεται με fade out, με χαμήλωμα του ήχου της ορχήστρας δηλαδή.
Γιατί συνέβη αυτό; Την εξήγηση έδωσε ο ίδιος ο Άκης Πάνου:
«Ας ακούσουμε ένα τραγούδι ακόμη με τον Διονυσίου, που έχει μια περίεργη ιστορία. Θέλαμε να κυκλοφορήσουμε και μας έλειπε ένα τραγούδι. Εν τω μεταξύ καθυστέρησα εγώ και πήγα στο studio τρεις παρά πέντε. Στις τρεις μπαίναν άλλοι. Και μου λέει ο παραγωγός της εταιρείας: “Άκη δεν προλαβαίνεις, πέντε λεπτά έχεις όλα κι όλα”. Και του λέω: “Καλά θα μπούμε μέσα κι αν προλάβουμε να το γράψουμε το γράψαμε. Αν δεν προλάβουμε φεύγουμε».
Εν τω μεταξύ επειδή δεν είχαμε ώρα, ούτε για πρόβα, βάζουμε το τραγούδι, που το ξέραν τα μπουζούκια, μόνο τα μπουζούκια - οι υπόλοιποι μουσικοί, εντάξει, ήτανε “φαρμάκι” - και στο τέλος, επειδή δεν είχαμε ώρα να προβάρουμε και το φινάλε, γίνεται ένα σόλο για να καλύψουμε το χρόνο και κλείνουμε με fade out, έχει μπει λίγο περίεργα.
Πηγή: www.ogdoo.gr