Ok Pelagia! I ''ll be waiting…
[LEFT][b]Φυσικά και θα έπρεπε να κάνεις μουσική αναπαράσταση!
[/b][/LEFT]
Διότι πως αλλιώς μπορεί να αποδοθεί το ύφος και το χρώμα της εποχής!!! Δεν πρέπει κάποτε (και επιτέλους) να αντιληφθεί ο μέσος Ελληνας την αισθητική και το χρώμα του πρωτοτύπου; πχ.το “ΜΙΝΟΡΕ ΤΗΣ ΑΥΓΗΣ” έτσι όπως αποδόθηκε απο ενορχηστρωτή και σκηνοθέτη θα μπορούσε να προκαλέσει ποτέ αρνητική κριτική; Πιστεύω πως όχι!! Είναι η μοναδική σειρά που κατά τη γνώμη μου δεν περιείχε αλλοίωση και κακοτεχνία! Είναι πολύ μεγάλο θέμα να ξεκινάς από την αξίωση " ότι δεν ενοχλείς αισθητικά"!!![b] Προσοχή! Δεν εννοώ την απομίμηση!
[/b]Ο αείμνηστος Τάκης Μπίνης, με τον οποίον είχα την τιμή να συνεργαστώ, μου είχε πει το εξής:
-Κακοτεχνία (καλαμπορτσιά) δεν είναι το τεχνικό λάθος, που στο φινάλε αγγίζει τα όρια του ανθρωπίνου!
-Κακοτεχνία (καλαμπορτσιά), είναι η αισθητική αλλοίωση του τραγουδιού! Τα τραγούδια στις εποχές που γράφτηκαν έχουν απο μόνα τους προδιαγραφές στην αισθητική τους!
Δεν μπορεί λοιπόν ο κάθε ΕΝΟΡΧΗΣΤΡΩΤΗΣ ή ο κάθε ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ να κανιβαλίζει “κατά το δοκούν”…! Και μάλιστα να το πλασσάρει σαν δημιουργία!!! 'Οποιος θέλει να δημιουργήσει, ας φτιάξει δικά του τραγούδια! Το έκανε άλλωστε ο Σταύρος Ξαρχάκος χωρίς να ενοχλήσει!
Αν, κύριε Φέρρη (σύμφωνα με τα λεγόμενα σου), στις σύγχρονες κομπανίες υπάρχει κακομοιριά τότε στο δικό σου το χορωδιακό χάλι τι να πεί κανείς!!!
Να μιλήσω για μουσικούς, που απο τον τρόπο που παίζουν φαίνεται ότι δεν τους απασχόλησε ποτέ το ρεμπέτικο;
Να μιλήσω για τραγουδιστές, που τους βάζεις να αποδώσουν το ρεμπέτικο με την αισθητική του 1970;
Ή να αναφερθώ στον ψυχοπλακωτικό σου φωτισμό, που παραπέμπει σε …κατάδικους λίγο πριν την εκτέλεση!!!
'Οσο για το περίφημο " Γειά σας, μάγκες", άστο να πάει στην ευχή! Και περισσότερο για τον ίδιο τον ΜΑΡΚΟ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗ, εκεί που είναι!!!
Πάντως το πτώμα ακόμα έχει σάρκες για να θρέψει το 'μοβόρα όντα γύρω του.
Έγω πάντως δύο τραγούδια είδα και νομίζω ότι πέτυχα την χειρότερη επανεκτέλεση ρεμπέτικου τραγουδιού που έχει γίνει ποτέ!Δεν ξέρω ποιός είναι αυτός ο τύπος που τραγουδούσε αλλά τέτοιο πράγμα δεν έχω ξανακούσει.
Όσο για το ντουζένι τι να πώ;Ντουζένι με τρεις συγχορδίες σε κάθε μέτρο …
ρε εχθες ακουσα το τικ τακ. παιδια δύο γυναικείες φωνές καναν συνέχεια (τικ τακ) σε κατι νότες περίεργες. πιο αίσχος ενορχήστρωση δεν έχω ακουσει…
Χαχαχα! Αυτο το “τικ τακ” και μενα γελοιο μου φανηκε.
Μιά κι έξω, και δε θα ξανασχοληθώ.
- Δημιουργός είμαι, κι όχι κατασκευαστής του φούρνου του Νασρενίν Χότζα.
- Γιά τον Alter, είναι γμωστό πως είναι εκπομπή γιά να διαφημίζει τα νυχτερινά κέντρα (π.χ. Αστέρια), όπως άλλωστε και του Σπύρου Παπαδόπουλου ή της Σεμίνας, και ΚΕΝΕΝΑΣ απ’ όσους αγαπάτε δεν αρνήθηκε ποτέ να εμφανιστεί σ’ αυτές. Ξηντάρης, Γκολές, Δημητριανάκης, Κοντογιάννηδες, Βασίλης, Λιώσης, Καραντίνης, ούτε καν ο… Λεμπέσης!
- Παραδοξολόγε, αν είναι την ταινία που ζητούν οι φίλοι σου, γιά την ώρα είναι εκτός αγοράς, μετά τις 15 Μαρτίου περίπου θα τα ξαναπούμε. Αν όμως μιλάνε γιά την 8ωρη Ιστορία του Ρεμπέτικου Τραγουδιού, αυτή θα κυκλοφορήσει από τις 20 του μηνός με τον Τηλεθεατή.
- Σ’ ευχαριστώ marne, ο “Δούρειος Ίππος” σου αποδίδει ΑΚΡΙΒΩΣ τις προθέσεις μου. Απορώ πως δεν το κατάλαβε κανείς άλλος.
- Νίκο, Πολίτη, από που κι ως που “αποκρυσταλλωμένες απόψεις” ή “διαπιστώσεις”; Εδώ ακόμα δεν κατορθώσαμε να συμφωνήσουμε ούτε καν στην ετυμολογία της λέξης “ρεμπέτικο”. Ακόμα μιλάνε γιά “περιθωριακά” και “μη περιθωριακά” ρεμπέτικα, και κανείς ακόμα δεν διατύπωσε τον ορισμό του ρεμπέτικου τραγουδιού, τόσο από μουσικολογική άποψη, όσο και από τη στιχουργική, όσο -και κυρίως- την κοινωνιολογική. Το ίδιο ισχύει και γιά το ντουζένι ή γκιουζέν, που ο καθένας έχει και άλλη (μουσική) άποψη, ενώ στη αρχική ετυμολογία είναι η ίδια η συνάθροιση ανθρώπων σε γλεντζέδικο μεθύσι.
- Τέλος, είναι γελοίο να κρίνει κάποιος ως Προκρούστης μιά σειρά 30 ωριαων επεισοδίων, που έχει την δική της προκαθορισμένη δομή και το δικό της “όπερ έδει δείξαι” στο τέλος, έχοντας δει… δύο λεπτά απο ένα τραγούδι!
- Όσο γιά τη μιζέρια ΠΟΛΛΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΚΟΜΠΑΝΙΩΝ, καταλαβαίνω πως τσούζει. Μα δε βρέθηκε ακόμα κανένας άλλος να το πει; Δηλαδή δεν ακούτε τα σχόλια των “φίλων του ρεμπέτικου”, που έδιωκαν γιά τα καλά οι ΜΙΖΕΡΕΣ αυτές κομπανίες, με τα ξεκούρδιστα όργανα, και τις ηλίθιες “πιστές” στον δίσκο εκτελέσεις, που μιμούνται ακόμα και τα λάθη του Μάρκου, με την εντύπωση πως “έτσι τόθελε ο Μάρκος”;
Τελεία και παύλα, δεν ξανασχολούμαι μ’ αυτού του επιπέδου τον διάλογο.
Γιά όσους θέλουν να ενημερωθούν γιά την εκπομπή, πληροφορώ πως:
Μόλις ολοκληρώθηκε ο πρώτος κύκλος 15 εκπομπών, που ήταν ένα ελεύθερο ταξίμι-περιπλάνηση στις πηγές και την αρχαιολογία του ρεμπέτικου.
Το ερχόμενο Σάββατο στις 9.00 το βράδυ, προβάλλεται η 16η εκπομπή, και πρώτη του δεύτερου κύκλου. Έχει τον τίτλο “Γένεσις”. Και σ’ όποιον αρέσει.
Και γιά τον πρώτο που άνοιξε αυτό το θέμα: Το όνομά μου γράφεται με δύο ρω.
Η σωστή ορθογραφία είναι ευγένεια και σεβασμός.
- Όσο γιά τη μιζέρια ΠΟΛΛΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΚΟΜΠΑΝΙΩΝ, καταλαβαίνω πως τσούζει. Μα δε βρέθηκε ακόμα κανένας άλλος να το πει; Δηλαδή δεν ακούτε τα σχόλια των “φίλων του ρεμπέτικου”, που έδιωκαν γιά τα καλά οι ΜΙΖΕΡΕΣ αυτές κομπανίες, με τα ξεκούρδιστα όργανα, και τις ηλίθιες “πιστές” στον δίσκο εκτελέσεις, που μιμούνται ακόμα και τα λάθη του Μάρκου, με την εντύπωση πως “έτσι τόθελε ο Μάρκος”;
Αυτοί πάντως το γουστάρουν παραπάνω απο κάποιους άλλους…
[quote=Κώστας Φέρρης;171570]Μιά κι έξω, και δε θα ξανασχοληθώ.
- Δημιουργός είμαι, κι όχι κατασκευαστής του φούρνου του Νασρενίν Χότζα.
Τι δημιούργησες κ.Φέρρη;
Πάλι τα ίδια;
Έπαρση απ το πουθενά;
Δεν θα ιδρώσει ποτέ τ αυτί σου;
Άσε το ρεμπέτικο ήσυχο επιτέλους!!
ΤΟΝ ΠΟΛΥ ΤΟΝ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟ ΤΟΝ ΑΠΕΧΘΑΝΕΤΑΙ ΚΑΙ …Ο ΚΑΝΙΒΑΛΟΣ!!!
Φαίνεται, Κώστα, ότι παρεξήγησες τελείως τα λεγόμενά μου: δεν μιλούσα για το ρεμπέτικο ή την ετυμολογία του. Έγραφα:
«Λες» (Κώστα) «ότι εκείνο που σε προβληματίζει είναι αν σε κάποιον άρεσε το έργο σου ή όχι, και αυτό σε τιμά. Αλλά δεν συμφωνείς με την υποκειμενική ερμηνεία των προθέσεων ενός δημιουργού, ιδιαίτερα όταν αυτή δεν βασίζεται σε απόψεις που αποκρυσταλλώθηκαν μόνο μετά την ολοκληρωμένη αντιμετώπιση του έργου.»
Οι αποκρυσταλλωμένες απόψεις, λοιπόν, αναφέρονται στη δική μου, προσωπική πρόσληψη του έργου σου, όχι στο τι είναι ρεμπέτικο, τι είναι περιθωριακό κλπ. Αλλά δεν αποκρυστάλλωσα καμμία άποψη αφού, τα «προσεχώς» που παρακολούθησα δεν με προέτρεψαν να παρακολουθήσω και τις 30 εκπομπές, ώστε να αποκρυσταλλώσω και απόψεις.
Για το ντουζένι, αδυνατώ πλήρως να παρακολουθήσω τη σκέψη σου: μιλάς για αρχική ετυμολογία με συνάθροιση ανθρώπων σε γλεντζέδικο μεθύσι. Δεν έχω συναντήσει πουθενά τέτοια ερμηνεία. Δεν ξέρω τούρκικα, γιαυτό και έχω λεξικό. Στο λήμμα düzen αναφέρει κυρίως: τάξη, καθεστώς, διάταξη, μέθοδος, σύστημα και πολλά άλλα, παρεμφερή. Δεν βρίσκω καμμία συσχέτιση με κοινωνικές συναθροίσεις ή μεθύσια. Θα ήθελα, πάντως να μάθαινα, με ποιά συλλογιστική το «Εφουμέρναμʼ ένα βράδυ» του Μάρκου μετονομάζεται σε «Ντουζένι πειραιώτικο» όταν του αφαιρούνται οι στίχοι του και παίζεται οργανικά. Και κατά πόσον αυτή η επέμβαση συντείνει στο να επιμορφωθεί ο άσχετος με το ρεμπέτικο ακροατής της εκπομπής.
Κρίμα, οι απόψεις μας για το επίπεδο του διαλόγου δεν ταυτίζονται.
Και κάτι ακόμα, Κώστα: εγώ, τουλάχιστον, όταν πατάω «σεμνόκουμπο» για κάποια δημοσίευση και ο λόγος δεν είναι προφανέστατος, αισθάνομαι την ανάγκη να δικαιολογήσω με κάποια λόγια την πράξη μου. Πολύ θα με ενδιέφερε να μάθω το λόγο για τον οποίο εσύ χρησιμοποίησες το κουμπί αυτό για κάποια δημοσίευση όπου ο Δημήτρης Μυστακίδης (έ, δεν χρειάζεται συστάσεις…) εξέφραζε προσωπικές του απόψεις.
Αυτο το Σαβατοκυριακο ήταν αρκετά ρεμπέτικο (κατα κάποιο τρόπο). “Στην υγεια μας βρε παιδία”, “Ονειρου Ελλας”, και η εκπομπη στο ALTER. Είχε πολύ “ζουμί” αλλα συνάμα και πολύ “πουρι”. Βασικά παρακολούθησα και τις 3 εκπομπές, μιας και δεν είχα όρεξη να βγώ απο το σπίτι. Τελικά το άσμα “Και οι γκόμενες φορέσανε τραγιάσκα” δεν πάβει να είναι διαχρονικό! Δεν το αρνούμαι πέρασα καλά στο σπίτι με συντροφία τα ζητιανοξυλα, τις λάγνες υπάρξεις με το γυαλιστερό μπούστο και το ουίσκυ, άλλα μου φένεται πως το παραχέσανε το πράγμα -κι εμεις μαζι.
Καταρχάς να εκφράσω την απογοήτευση μου για την συμμετοχή του κυριου Φέρρη στο φιάσκο του ALTER. Απλα δεν βρίσκω κανενα μα κανένα απολυτώς λόγο για τον οποίο έπρεπε να γίνει κατι τετόιο. Και το λεω αυτο καλοπροαιρετα απέναντι στον Κώστα τον οποίο αγαπώ και εκτιμώ βαθύτατα, όχι μόνο για τις ρεμπέτικες αναζητήσεις του το αλλα και για την καλλλιτεχνική του προσφορά η όποια καμία σχέση έχει με όλο αυτο το πανηγυράκι,πόσο μάλλον και το αντιεξουσιαστικό και ριζοσπαστικό του πνεύμα. Προσωπικά πιστέυω οτι αυτή τη φορά ο “εξοριστος στην κεντρική λεοφώρο” έκτεθεσε την προσώπικότητα του.
Υ.Γ 1: Πρώτη φορά ακούω τόσα ρεμπέτικα με τόσα πολλα 4χορδα…Πάλι καλά που ο μπαγλαμάς ήταν original.
Υ.Γ 2: Exει δίκιο ο κ. Φερρης που λέει πως το ρεμπέτικο δεν είναι ντέ και κάλα “μιζέρια” και μουρμούρα άλλα υπήρξε και με πλούσιο πάλκο (βλ. Καφε Αμαν, Εστουδιαντίνες, πολλά μπουζούκια σε κέντρα κτλ κτλ.) Δεν είναι ανάγκη όμως να αγκίξουμε και το άλλο άκρο…
Όσον αφορά το αφιέρωμα στον Μάρκο Βαμβακάρη ήταν αρκετά ενδιαφέρον και ομολογώ πως άκουσα κομμάτια που δεν τα γνώριζα καν! Επίσης τα κομμάτια ήταν πολύ όμορφα εκτελεσμένα! Ωραια όλα αυτά, δεν λέω, και διασκεδάσαμε και σουρώσαμε κτλ κτλ, ήταν ανάγκη να πατίσουμε και πάνω στο πτώμα? Είμαι σίγουρος πως αμα ήταν απο μια μεριά ό Φραγκος και τους άκουγε, θα ακούγανε το κράξιμο της ζωης τους! Τόσο κολάκευτικά σχόλια για τον ρεμπέτη τραγουδοποίο που άγγιξαν την γελοιότητα πραγματικά! Έχουμε μπερδέψει την δουλοπρέπεια με τον σεβασμό μου φένεται…Και φυσικά δεν ξεχνάμε, γαρούφαλα,γκομενιτσες και γενικότερα ότι χρειάζονταν για να ανεβάσουν την τηλεθέαση…
Χίλιες φορές "Ονειρου Ελλάς " τελικά…κι ας ρειχνει τα νούμερα υπο το μηδεν!
Με εκτίμηση και σεβασμό Marne…
Εμ, έτσι είναι! Αν βλέπεις ότι δεν φτουράς πια λες: “Ας την κάνω σιγά-σιγά, εδώ με πήραν χαμπάρι”.
Μπααα… Χλωμό.
Νίκο το ίδιο ισχύει και για τον Παναγιώτη Αστεριάδη (ΜΑΧΑΙΡΑΣ), που κατά τη γνώμη μου
είναι ένας απ τους καλύτερους στο μπουζούκι σε ότι αφορά το ρεμπέτικο!
Βεβαιότατα, Άλκη, αλλά εγώ δεν είδα τη συγκεκριμένη εκπομπή και επομένως, δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη για τη συγκεκριμένη δημοσίευση. Και φυσικά, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι και για τον Παναγιώτη δεν χρειάζονται συστάσεις.
Με ποιό δικαίωμα, με ποιά ιδιότητα γίνεστε κριτής κύριε Φέρρη; Κριτής και υβριστής. Γιατί είναι ηλίθιοι αυτοί που, αδαώς έστω, πλησιάζουν την λαϊκή μας μουσική (θα προσέξατε ίσως πως δεν χρησιμοποιώ τον όρο-ταμπέλα ρεμπέτικο για να μην πέσω στην παγίδα σας - για να μην μιλήσω με τα λόγια σας εν πάση περιπτώσει) με την καρδιά τους ακόμα και μιμούμενοι 100% τις πρώτες αυθεντικές εκτελέσεις. Έστω και έτσι καταφέρνουν να αποδώσουν μικρότερο ή μεγαλύτερο μέρος από το ύφος και την μεγαλοπρέπεια των τραγουδιών εκείνων που μας έκαναν ακούγοντας από έναν φθαρμένο δίσκο ένα μπουζούκι, μία κιθάρα, (όχι απαραίτητα) έναν μπαγλαμά και μία ή δύο φωνές να κλάψουμε, να συγκινηθούμε και μαγεμένοι να λατρέψουμε την λαϊκή μας μουσική.
Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια έλεγαν οι παλιότεροι. Κάτι ανάλογο φρονώ πως ισχύει και για τα πολλά όργανα και τις πολλές φωνές στις ενορχηστρωτικές απόπειρες σας μη αδαή και μη μίζερε κύριε Φέρρη. Ας με κάνουν τα έργα σας (για να μην προκαλέσω δεν χρησιμοποιώ εισαγωγικά στην λέξη έργα) να δακρύσω έστω και από το ένα μάτι, ας με κάνουν να αναστενάξω έστω και ανάλαφρα και τότε ναι! Θα μου έχουν αρέσει οι δημιουργίες σας κύριε Φέρρη. Όμως όσο αυτό δεν γίνεται, θα μου επιτρέψετε χωρίς καμία διάθεση κρίσης παρά μόνο κριτικής να είπω πως θεωρώ αυτό που μας σερβίρετε προϊόν (θεωρώ περισσότερο πιθανό να το κάνετε για κερδοσκοπικούς λόγους παρά σαν ηθελημένη προσπάθεια παραποίησης της δύναμης και της πλατιάς αποδοχής που έχει ο λαϊκός μουσικός μας πλούτος) και όχι έργο. Προϊόν το οποίο σαφώς και δεν μʼ αρέσει από τα πρώτα μόλις ακούσματα οπότε και αδυνατώ να σας παρακολουθήσω μέχρι πέρατος κάθε φορά.
Αλήθεια πως σας φαίνεται η ιδέα του κυρίου Αλκιβιάδη Μαύρου να προκαλέσετε την φαντασία σας σε ενορχηστρωτικά παιχνίδια με δικά σας μουσικά έργα και όχι με την εύκολη (εδώ και δεκαετίες πια) βορά της επιτυχώς δοκιμασμένης λαϊκής μας μουσικής;
Μετά τιμής
Ηρακλής Κονδυλάκης
Διευκρίνιση: Κάθε φορά που αναφέρομαι στο έργο σας δεν εννοώ μόνον εσάς αλλά και τους σε όποιο επίπεδο συνεργάτες σας που εσείς έχετε επιλέξει.
Υ.Γ. Θα είχατε την καλοσύνη να μας ενημερώσετε πόσο στοίχισε στην κρατική μας τηλεόραση το κάθε επεισόδιο της σειράς σας κύριε Φέρρη; Είδατε; Δεν ερωτώ περί του ύψους της αμοιβής σας. Δεν μʼ ενδιαφέρουν οι αμοιβές σας. Κοντολογίς ενδιαφέρομαι να γνωρίζω πόσο (αναλογικά, μέσω της εισφοράς μου στην ΕΡΤ) σας πλήρωσα για το κάθε επεισόδιο της σειράς σας κύριε Φέρρη. Είτε μου άρεσε η σειρά σας είτε όχι.
Είχα πει (εδώ και χρόνια) σ’ αυτό εδώ το Φόρουμ, πως η “επωνυμία” μου στα μηνύματα δεν έχει σκοπό να… τρομοκρατήσει κάποιους και να μασάνε τα λόγια τους. Είχα ζητήσει μάλιστα να μου απευθύνουν όλοι το λόγο στον ενικό. Και τα πήγαμε καλά, με τον Άρη, τον Κουρούνη, τον Γιώργη, τον Νίκο, τον Παραδοξολόγο, την Ελένη, χωρίς να λείψουν οι διαφωνίες, αλλά και χωρίς να βριζόμαστε. κ.λ. κ.λ.
Όμως εδώ βλέπω μιά καθαρά βιτσιόζικη κατάσταση, κάποιοι νεοφώτιστοι βρήκαν την ευκαιρία να μου πετάξουν στη μούρη τα ξερατά τους, μόνο και μόνο γιατί είμαι… “επώνυμος”!
Σ’ αυτή τη χυδαιότητα δε συμμετέχω. Νίκο, Γιώργη, και όσοι άλλοι θέλετε να κουβεντιάσομε επί της ουσίας, ανοίξτε διάλογο σε άλλη στήλη, εδώ μέσα βρώμισε πολύ.
Τελευταίο, Νίκο, γιά τον Μυστακίδη το “σεμνά” έχει νόημα, γιατί είναι ο ίδιος μουσικός (και μάλιστα εξαιρετικός) και θάπρεπε ν’ αντιμετωπίζει τους συναδέλφους του (όχι εμένα) με μεγαλύτερη τρυφερότητα. Π.χ. η Θέσια Παναγιώτου, αφιέρωσε ολόκληρη εκπομπή της στο Τρίτο, στον δίσκο του με κιθάρα, κι έκανε συγκρίσεις με προκλασικές μουσικές, Χόρχε Σαβάλ κ.λ. Αυτό εκφράζει ένα συναδελφικό ήθος, που δεν είδα στο πόστινγκ του Δημήτρη.
Και όταν ο Σπύρος Κονσολάκης είχε κάποιο πρόβλημα στα γυρίσματα, η Θέσια πρότεινε να τηλεφωνήσουμε στον Δημήτρη. Τώρα ξέρω πως εκείνος δεν θα… καταδεχότανε! Αυτό, ναι, είναι δικαίωμά του. Όχι όμως να πετάει ξεκρέμαστες βερμπάλες με φτύσιμο.
Σεμνά λοιπόν, γιατί δεν σας παίρνει.
Πω ρε φασαρία…
:019:
Λοιπόν, εγώ θεωρώ ότι ο Φέρρης κάνει πολύ σωστή δουλειά. Για πολλούς λόγους, αλλά κυρίως γιατί οι δουλειές του αναδεικνύουν τη μιζέρια των “κομπανιών” που έχουν τσακίσει, που έχουν διπλώσει στα δύο τη λαϊκή μουσική για να τη φέρουν στο χαμηλό τους μπόϊ. Αυτή τη σιχασιά δηλαδή, που έστειλε όλη τη γενιά μου σπίτι της να ξεπλύνει τα αυτιά της απ’ τη “ρεμπέτικη” βαβούρα. Και τόσα χρόνια τα πλένει αλλά η βαβούρα μένει. Π’ ανάθεμά την.
Αυτά για την ώρα από μένα (διότι το επίπεδο έπεσε και είναι κουραστικό να συμμετέχει κανείς) και καλώς μας ξανάρθες Κώστα μου. Μας έλειψες.
Την αγάπη μου.
Για μια ακόμη φορά αποδείχτηκε, ότι τέτοιου είδους συζητήσεις δια μέσω καλωδίων και πληκτρολογίων είναι άκρως επικίνδυνες και ευκόλως παρεξηγήσιμες.
Νομίζω πρέπει να ηρεμήσουμε λίγο γιατί χάσαμε τον έλεγχο και το μόνο σίγουρο είναι ότι όλη αυτή η οξύτητα δεν κάνει καλό σε κανέναν, ενώ αντίθετα βλάπτει αυτό που όλοι εμείς του φόρουμ αγαπάμε.
Οι “εχθροί” μας παρακολουθούν και χαίρονται.