Ο Στέλιος είπε το ΟΚ,και ετσι ανέβηκε αυτό το ντοκουμέντο στο διαδίκτυο.
Αυτό είναι 100% γνήσια παραδοσιακή μουσική.
Αμέτρητες φορές έχω δει, όταν παραδοσιακοί μουσικοί (δημοτικοί στις περιπτώσεις που έχω τύχει, αλλά τελικά η διαφορά είναι ελάχιστη…) που κανονικά παίζουν στις παρέες ή στα γλέντια, καλούνται -όπως εδώ ο Μάρκος- σε συναυλία, να ξεκινάνε το πρόγραμμα με μια τέτοια τραγουδιστή αφιέρωση στο γεγονός. Άλλος θα συνθέσει ή θα αυτοσχεδιάσει δίστιχα, άλλος θα πει ένα τραγούδι που ήδη υπήρχε στην παράδοσή του γι’ αυτές τις περιστάσεις.
Άλλωστε, και όταν εκείνοι οι μουσικοί παίζουν σ’ ένα γάμο ή το πανηγύρι ενός αγίου, θα ξεκινήσουν με κάτι προς τιμήν του ζευγαριού ή του αγίου. Είναι στοιχειώδης ευγένεια, παραδοσιακό σαβουάρ βιβρ, που το μαθαίνουν στον φυσικό τους χώρο και το μεταφέρουν και στον καινούργιο χώρο όπου προσκλήθηκαν.
Έτσι κι ο Μάρκος. Αν έβγαινε στο μικρόφωνο να πει μιλητά «σας ευχαριστώ πολύ για την τιμή που μου κάνατε» (που μπορεί και να το έκανε, πού ξέρω), πιθανότατα θα κομπλάριζε. Το είπε λοιπόν με τον τρόπο που ήξερε.
για σου κωτσο μου με τα τρελα σου ντοκουμεντα,…:088:
Ευχαριστώ από καρδιάς…
διαβάζω τα σχόλια στο γιουτιούμπ και έχει ξεκινησει μια διαφωνία σε σχέση με την αξιοπρέπεια του μάρκου κατά την “δεύτερη καριέρα” του την δεκαετία του '60. θεωρώ ότι όσο και να του βάλανε ηλεκτρικές ορχήστρες και να τον βγάλανε από το περιβάλλον του, ο μάρκος κράτησε την αυθεντικότητά του. σε αντίθεση με τσιτσάνη και παπαιωάννου που είχαν συνεχίσει τις εμφανίσεις σε μαγαζιά, με τους όρους όμως πλέον της εποχής.
Εδώ πρέπει κάθε μέλος του Φόρουμ να πει το “ευχαριστώ” ακόμα κι αν το έχουν πει και οι προηγούμενοι:
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ Κώστα (και Στέλιο).
Σκέφτομαι ότι έχει έρθει ο καιρός να βγουν στην επιφάνεια ό,τι ντοκουμέντα υπάρχουν… η ζωή περνά και είναι κρίμα να μένουν στα συρτάρια. Φίλοι όπως ο Κώτσος ή ο ΣΤΑΥΡΟΣ Κ μας χαρίζουν πράγματα που αισθανόμαστε τυχεροί να έχουμε ακούσει. Μακάρι να πάρουν απόφαση κι άλλοι και να τα βγάλουν σε κοινή θέα, ακόμα και με κάποιο αντίτιμο. Το λέω σαν έκκληση και παράκληση.
Μακάρι να υπάρξει συνέχεια.
Βεβαίως! Ένα μεγάλο ευχαριστώ, Κώστα! Και η δική μου έκκληση, παράκληση, ευχή: είθε να ανασυρθεί από τα συρτάρια, ελληνικά και αλλοδαπά, το ηχογραφημένο υλικό (αρχικά ήταν μπομπίνες) από τις επισκέψεις των (τότε) νεαρών φοιτητών στο σπίτι του Μάρκου (Νέαρχος Γεωργιάδης, Παναγιώτης Κουνάδης, Κική Καλαμαρά και όλοι οι άλλοι), να γίνει η απαραίτητη επεξεργασία και να δοθεί σε κοινή χρήση, έστω και ως εμπόρευμα προς πώλησιν.
Θα ήθελα να μείνω στα συναισθήματα που μου γέννησε το άκουσμα. Έσβησα κατ’ αρχήν όλο το θόρυβο από πίσω και κράτησα μόνο τη φωνούλα του. Πόσες εικόνες βγαίνουν απ΄ αυτή τη φωνή. Ακούγοντας το, έφερνα κομμάτια από τη ζωή του στο μυαλό μου και τι να πω, βαρκούλες χορεύαν στα μάτια μου. Πόσα βάσανα, για έναν άνθρωπο που μας έδωσε τον Όλυμπο ολόκληρο και κράτησε μια πετρούλα σαν το νύχι για τον εαυτό του. Τουλάχιστον ξέρω ότι τη στιγμή που τραγουδούσε εκεί ήταν ευτυχισμένος γιατί ένιωθε την αναγνώριση το έργου του. Ε αφού ήταν αυτός ευτυχισμένος, τότε κι εγώ μαζί του. Θα ήθελα να πω και κάτι για το Στέλιο και τα ντοκουμέντα που έχει όπως και για το Γιώργη που και οι δυο τους κουβαλούν ασήκωτο φορτίο στην πλάτη τους. Κανείς μας δε θα ήθελε να κουβαλά το βάρος που κουβαλάνε αυτοί οι άνθρωποι. Δε με νοιάζει για αυτά που κρατάνε στα συρτάρια τους. Ας κάνουν ότι νιώθουν αυτοί καλύτερο. Εγώ είμαι μαζί τους και τους αγαπάω.
Ο Γιώργης, ποιός είναι;
Ο Παπάζογλου;
Ναι συγνώμη έγραφα με κεκτημένη ταχύτητα και το θεώρησα αυτονόητο.
Μια ερώτηση: Με αυτό το τραγούδι ξεκίνησε ο Μάρκος τη συναυλία στο Κεντρικό, ή το έπαιξε κάπου ενδιάμεσα; Όπως και να ‘χει, φαίνεται ότι είναι τραγούδι που φτιάχτηκε για την περίσταση (όπως λέει ο pepe στο #2). Όχι μόνο τα στιχάκια αλλά και η μουσική. Έτσι δεν είναι;
Υπάρχει και ένα άλλο ντοκουμέντο από τη συναυλία εκείνη στο yt. Δεν ξέρω αν έχει σχολιαστεί εδώ. Σύμφωνα με το video, ο Μάρκος έκλεισε τη συναυλία με το “Κάθε βράδυ θα σε περιμένω”, με τη συμμετοχή της Ε. Ροδά. Πολλές φορές, στις τωρινές εκτελέσεις του τραγουδιού λέγεται το περίφημο “Ζοζεφίνα” (μια που λες πως είσαι απ’ την Αθήνα, Ζοζεφίνα). Στην αρχική εκτέλεση του δίσκου 78 στρ δεν υπάρχει το Ζοζεφίνα και είχα απορία από που προήλθε και το λένε. Να λοιπόν, που το είχε πει ο Μάρκος με τη Ροδά στη συναυλία εκείνη.
Να που σιγά σιγά βρίσκουμε κι άλλα τραγούδια. Άρα λογικά κάποιος- ίσως λεω- να έχει και όλη την συναυλία.
Έχοντας διαβάσει αυτό, αμέσως μου έρχεται η σκέψη: Μα καλά, τα παιδιά δεν εξασφάλισαν μία μπομπίνα από την ηχογράφηση; Ντοκουμέντο το ντοκουμέντο θα μας πηγαίνει η κατάσταση;
ευχαριστούμε πολύ!
παρά την καταβεβλημένη φωνή του, κάνει κάποια γυρίσματα της εποχής και κόλπα “λαϊκά” (με την κακή έννοια). μου κάνει εντύπωση, γιατί αν δεν κάνω λάθος διατήρησε την πηγαία του δωρικότητα μέχρι και τις τελευταίες ηχογραφήσεις.
Απο περιέργεια κυρίως… πες αν θες σε ποια σημεία ακούς αυτά τα κόλπα.
πχ στην πρώτη στροφή, η παύση μετά το “και όπου…” όπως και στην δεύτερη, αλλά κυρίως στην τρίτη στροφή. “και όλοοοο”, “μεεε παιδεεεύεις”. άμα το γράφω έτσι φαίνεται σαν να διυλίζω τον κώνωπα, αλλά είναι γενικά το ύφος -νομίζω καταλαβαίνεις τί εννοώ.
A ρε Μάρκο… Πόσο κουρασμένος ακούγεται, καταβεβλημένος. Γεράματα… Αθάνατος ο Μάρκος.
Εγώ καταλαβαίνω απόλυτα αυτό που λέει ο Νίκος και ισχύει. Και είναι και σε άλλους στίχους νομίζω. Δεν το τραγουδάει όπως στην εκτέλεση του δίσκου.