Το παρακάτω μπουζούκι το έβλεπα παρατημένο σε μια κάβα ποτών της γειτονιάς μου, πάνω σε ένα ψυγείο επί μήνες. Πριν 3 βδομάδες περίπου, το αγόρασα από τον ιδιοκτήτη της κάβας, που το είχε για πέταμα, για 20 ευρω.
Το μπουζούκι ήταν σε άθλια κατάσταση αλλά είχε “κάτι”…που με έκανε σκέφτομαι αν αξίζει να του δώσω ψυχή.
Καιρό τώρα ήθελα ένα μπουζούκι με παλιό νοσταλγικό ήχο…Τσιτσάνη, Παπαϊωάννου…κλπ.
Τα περισσότερα όργανα που έχω ακούσει με τέτοιο ήχο είναι ή σε ηχογραφήσεις του '50 περίπου ή μπουζούκια του Κου Καφετζόπουλου.
'Ετσι λοιπόν του πήγα το μπουζούκι για να δω αν θέλει να το επισκευάσει, ξέρωντας ότι αν δεν αξίζει να επισκευαστεί ή δεν μπορεί να βγάλει αυτό που θέλω σε ήχο, θα μου το πει στα ίσα ο μάστορας.
Η απάντησή του με ενθουσίασε γιατί το όργανο ήταν σε άσχημη κατάσταση επιφανειακώς μόνο.
Το σκάφος είναι μουριά και παρ’ότι δεν είχε ταμπέλα μέσα το όργανο, μου εξήγησε ότι ήταν μερακλίδικη κατασκευή και θα ήταν χαρά του να ασχοληθεί.
Το μπουζούκι σώθηκε από τα ζώα που τον κλέψανε γιατί δεν είχε επισκευαστεί.
Μέσα σε μία βδομάδα μου άλλαξε καπάκι, διόρθωσε έναν σκασμό μικροχτυπήματα που είχε το όργανο,
έσωσε τις φιγούρες από το παλιό καπάκι και τις έβαλε στο καινούργιο, για να μην χαλάσει τον εμφανισιακό χαρακτήρα του
οργάνου…το πέρασε γομαλάκα όπως ήταν αρχικά το όργανο,άλλαξε τάστα…γενικά το έκανε ένα καινούργιο όργανο… και από ήχο?..όπως το ήθελα…σαν να ακούς αυτό…ή αυτό…
