Εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και κοινωνική ειρήνη

Τηλεόραση δεν βλέπουμε σχεδόν ποτέ, γι΄αυτό και το σύντομο τηλεφώνημα φίλων, την περασμένη Τρίτη: “χάνετε, βρε, Λαζόπουλος στο “Al-Tsantiri – News”….”

Δεν ξέρω πόσοι από σας είδατε την εκπομπή αυτή.

Ήταν ένα πολιτικό μανιφέστο, ένας αποκαλυπτικός λόγος με παρρησία ενάντια στην αστυνομική βία και τη δημοσιογραφική βλακεία.
Οι εικόνες που πρόβαλλε, σκληρές, αποκαλυπτικές: η λιπόθυμη από τα χημικά φοιτήτρια που σωριάζεται στο έδαφος και οι 5 «άντρες» ένοπλοι αστυνομικοί που τη σακατεύουν με κλωτσιές κυρίως στο πρόσωπο, αλλά και σε όλο το σώμα….

Εικόνα του Τέρενς που ωρύεται για το φλεγόμενο φυλάκιο και η ανταπάντηση του Λαζόπουλου με άλλη εικόνα από την έφοδο των αστυνομικών στο πλακόστρωτο του μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη, όπου ανάμεσα στα άλλα που έκπληκτοι βλέπουμε, είναι η εικόνα ενός διαδηλωτή, που στραβοπατά ζαλισμένος από τα χημικά και δέχεται ομαδική επίθεση πάλι από «άντρες» αστυνομικούς, όπως και η φοιτήτρια στο άλλο πλάνο.

Και η ρητορική ερώτηση του Λαζόπουλου:
«Από τι απειλείται περισσότερο η Δημοκρατία; Από ένα καμένο φυλάκιο ή από το βαρύ τραυματισμό ενός ανθρώπου;»…

Το καυστικό του σχόλιο: δεν βρέθηκε κανείς βουλευτάκος ή δημοσιογραφίσκος να επισκεφτεί τους δεκάδες αναίτια σακατεμένους διαδηλωτές στα νοσοκομεία, στεφάνι όμως κατατέθηκε στο φυλάκιο…

Και για το φυλάκιο το εύστοχο σχόλιό του, ξεσκεπάζοντας την υποκρισία: δεν είναι καθόλου άγνωστος ο στρατιώτης…, γνωστός είναι, αλλά δεν το λέμε, γλιτώνουμε καμιά σύνταξη μ΄αυτόν τον τρόπο ή τιμούμε επιλεκτικά πεσόντες, ενώ για άλλους νεκρούς σε αγώνες ούτε κουβέντα!…

Και η κατακλείδα αυτής της πολύτιμης εκπομπής, που έστελνε ένα μήνυμα σε μια κοινωνία αποχαυνωμένη στην άπλα του καναπέ, στον εφησυχασμό της «έγκυρης πληροφόρησης» των τερενς-πρετεντερικών, που άκριτα συντάσσεται στην ιδιωτικοποίηση και το ξεπούλημα της παιδείας:
“Μόνο όσοι αγωνίζονται και συγκρούονται πετυχαίνουν θετικές αλλαγές στην κοινωνία” ( εκφράζοντας ανοιχτά τη συμπάθεια και την κατανόησή του για το φοιτητικό κίνημα) καταγγέλλοντας με ξεκάθαρο λόγο την εκπαιδευτική “μεταρρύθμιση” που αποσκοπεί στην ιδιωτικοποίηση της παιδείας , την υποβάθμιση της δημόσιας και στην εμπορευματοποίηση της επιστήμης.

Στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιωτη ανέλαβαν τη φύλαξη ξυρισμένοι νοσταλγοί του Ναζισμού επί 2 ημέρες!.

Για το φοιτητικό κίνημα δεν ιδρώνει κανείς…

:mad:

Για κάποιο λόγο (που θα τον πάρουμε χαμπάρι στο άμεσο μέλλον) ο Τέρενς (ξανα)κλήθηκε να δώσει εξετάσεις καλής πίστης στο σύστημα. Αλλιώς γιατί ξεβολεύτηκε από τα πρωινάδικα για να πάρει μέρος στην κατασυκοφάντηση οποιουδήποτε τολμήσει να υπερασπιστεί τους φοιτητές και από την άλλη να υπερασπίσει τους …καμόμοιρους μπάτσους που κατέληξαν στο νοσοκομείο(!!!).
Και μια και το ‘φερε η κουβέντα:
Δεν είδα πουθενά να σχολιάζουν τη δήλωση (μπροστά στην κάμερα) πανεπιστημιακού που είπε ότι είδε τους “κουκουλοφόρους” (που μπουκάρησαν πριν μερικές μέρες στο Πολυτεχνείο) να βγαίνουν απ’ την ίδια κλούβα που έβγαιναν και οι ένστολοι κουκουλοφόροι.
Επίσης δεν είδα πουθενά, έστω ως είδηση, ότι προχτές οι “κουκουλοφόροι” επιτέθηκαν και τραυμάτισαν φοιτητές της ΑΣΟΕ μετά από συνέλευση, μερικοί από τους οποίους βρίσκονται σε σοβαρή κατάσταση στο νοσοκομείο.
Ζήτω η Δημοκρατία, καθώς επίσης και η τέταρτη εξουσία της!

http://gmargari.wordpress.com/2007/03/

Μήπως απο εδώ κανείς θυμάται τον Ιανουάριο του 1991? είχα την “τύχη” και την “ατυχία” να τα νιώσω στο πετσί μου ως σπουδάστρια των ΤΕΙ Αθήνας. ΣΑΝ ΝΑ ΜΗ ΠΕΡΑΣΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ…

Την έλαβα σε email και την αναδημοσιεύω αυτούσια. Είναι η ανοιχτή επιστολή ενός blogger προς τη Δρα Παναγιωταρέα:

Αγαπητή Δρ. Παναγιωταρέα,

Σας απευθύνομαι ως μέλος της ακαδημαϊκής κοινότητας που είστε, και συγκεκριμένα σαν Αναπληρώτρια Kαθηγήτρια στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, μία θέση που συνεπάγεται δηλαδή την μονιμότητα. Kαι παίρνω αφορμή επειδή σας βλέπω συχνά-πυκνά καλεσμένη στην εκπομπή του κ. Γιάννη Πρετεντέρη για τα θέματα της παιδείας.

H επιλογή του κ. Πρετεντέρη να σας καλεί είναι εξαιρετική. Αναρωτιέμαι πότε θα την εκμεταλλευτεί κάποιος επιτέλους, καθώς η παρουσία σας σε τέτοιες συζητήσεις Δρ. Παναγιωταρέα είναι η πλέον κατάλληλη για να αποκαλυφθεί η παθογένεια του Eλληνικού Δημόσιου Πανεπιστήμιου, και το χάλι στο οποίο έχει περιέλθει.

Bλέπετε Δρ. Παναγιωταρέα, το Eλληνικό πανεπιστήμιο πάσχει πρώτα από όλα όχι γιατί οι φοιτητές κάνουν καταλήψεις. Πάσχει γιατί δε μπορούν να σεβαστούν ένα πανεπιστήμιο όπου κάποια σαν και εσάς, χωρίς σημαντικά ακαδημαϊκά προσόντα, χωρίς ερευνητικό έργο, χωρίς διεκπεραίωση τον βασικών υποχρεώσεων που έχετε απέναντι στο πανεπιστήμιο, κατέχει μόνιμη θέση καθηγητού σε αυτό.

Θα αναρωτιέστε με ποιο δικαίωμα σας απευθύνω τον λόγο. H απάντηση Δρ. Παναγιωταρέα είναι ότι πρώτα από όλα με τους φόρους μου πληρώνω τους τρεις μισθούς σας – τον πρώτο στο δημόσιο πανεπιστήμιο, τον δεύτερο στην δημόσια τηλεόραση, την EΡT, τον τρίτο στο Δημοτικό Ραδιόφωνο της Αθήνας. (Tον τέταρτο μισθό σας τον πληρώνει το Ίδρυμα Ωνάση). Kαι επιπλέον όπως εσείς διατηρείτε το δικαίωμα να κρίνετε τους φοιτητές εγώ ως πολίτης έχω το δικαίωμα να κρίνω εσάς. Tην αφορμή μου την δίνει η προκλητική και θρασύτατη παρουσία σας στα τηλεοπτικά πάνελς ως τιμητού της κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει η παιδεία στη χώρα μας, όταν εσείς είστε το χαρακτηριστικότερο αίτιο.

Kαι εξηγώ:

Eπισκέφθηκα τον διαδικτυακό τόπου του πανεπιστημιακού τμήματος στο οποίο διδάσκετε και μόνη εσείς από όλους τους διδάσκοντες δεν αναφέρετε ούτε το αντικείμενο του διδακτορικού σας, ούτε τις δημοσιεύσεις σας, ούτε την έρευνα την οποία πραγματοποιείτε;

Γιατί Δρ. Παναγιωταρέα; Eίναι μυστικά; Γιατί η ακαδημαϊκή κοινότητα να μη γνωρίζει την σημαντική συνεισφορά σας στην επιστήμη την οποία απαιτεί η καθηγητική καρέκλα που καταλάβατε;

Πείτε μας λοιπόν κυρία Παναγιωταρέα, ποια είναι η ερευνητική δουλειά με την οποία ασχολείστε στην παρούσα φάση; Σε ποια έγκυρα περιοδικά του εξωτερικού έχουν δημοσιευθεί εργασίες σας; Για να μην μπερδευτείτε, δεν εννοώ τα άρθρα σας στις εφημερίδες. Δεν εννοώ το μυθιστόρημα μας και το βιβλίο συνέντευξη ενός πολιτικού προσώπου. Eννοώ αυτά τα επιστημονικά περιοδικά (refereed scientific journals) στα οποία η δημοσίευση περνάει από κρίση από μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας, (το λεγόμενο peer review system) και βάσει των οποίων η διεθνής ακαδημαϊκή κοινότητα κρίνει τα μέλη της. Ποιες από τις εργασίες αυτές υπάρχουν στο “Citation Index”, τον κατάλογο εκείνο που παρουσιάζει εργασίες άλλων επιστημόνων που αναφέρονται στο δικό σας επιστημονικό έργο; Πόσες διδακτορικές εργασίες έχετε επιβλέψει από τότε που γίνατε καθηγήτρια και που βρίσκονται οι διδακτορικοί φοιτητές σας σήμερα;

Mε βάση ποιο επιστημονικό έργο εκλεγήκατε στην βαθμίδα του μόνιμου καθηγητή στο δημόσιο πανεπιστήμιο; Ποιο είναι το θέμα του διδακτορικού σας και που το εκπονήσατε; Που δημοσιεύθηκαν τα αποτελέσματα του; Πώς προχώρησε την επιστήμη;

Δρ. Παναγιωταρέα, όταν βγαίνετε στην τηλεόραση οι τηλεθεατές δεν είναι όλοι ανόητοι όπως εσείς πιστεύετε. Mερικοί από αυτούς έχουν αποκτήσει και διδακτορικό, έχουν διδάξει σε πανεπιστήμια του εξωτερικού, και γνωρίζουν τη σκληρή, επίμονη, ανελέητη διαδικασία που χρειάζεται για να ανέβει κάποιος τις καθηγητικές βαθμίδες.

Απαιτείται κουραστική και χρονοβόρα έρευνα, δημοσίευσή της σε έγκριτα περιοδικά, παρουσίασή της σε συνέδρια, επίβλεψη διδακτορικών εργασιών και ερευνητικού έργου, διδασκαλία σε μεταπτυχιακό επίπεδο και προπτυχιακό επίπεδο (δηλαδή προετοιμασία παραδόσεων, διορθώσεις εργασιών, βαθμολόγηση εξετάσεων κλπ). Ακόμα και για καθηγητές πανεπιστημίου που έχουν αποκτήσει τα διδακτορικά τους από πανεπιστήμια τα οποία βρίσκονται στη διεθνή κατάταξη πολύ υψηλότερα από ότι αυτό στο οποίο έχετε σπουδάσει εσείς, δηλαδή για επιστήμονες με τεράστιο ταλέντο και μεγάλες επιστημονικές επιδόσεις, οι απαιτήσεις της καθηγητικής καρέκλας απαιτούν όλο το χρόνο τους, όλη την ενέργειά τους, για πάρα πολλά χρόνια.

Eσείς όμως ζείτε στην Αθήνα, εργάζεστε σε τρεις (τουλάχιστον) διαφορετικές δουλειές εκτός του πανεπιστημίου, γράψατε ένα μυθιστόρημα, και ταυτόχρονα προσπαθείτε να μας πείσετε ότι εκπληρώνετε τις υποχρεώσεις σας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο που βρίσκεται σε μία άλλη πόλη από εκείνη που βρίσκεται ο τόπος κατοικίας σας και της κύριας εργασίας σας, στη Θεσσαλονίκη.

Kαι αυτό που με εκπλήσσει Δρ. Παναγιωταρέα, αυτό που με θυμώνει ως πολίτη και ως μέλους της ακαδημαϊκής κοινότητας είναι ότι όχι μόνο δεν κρύβεστε, αλλά επειδή έχετε το θράσος να βγαίνετε στις τηλεοράσεις και να παριστάνετε την αγανακτισμένη με την κατάντια του Eλληνικού πανεπιστημίου, στην οποία πρώτη από όλους συνεισφέρετε εσείς.

Tο διαδίκτυο είναι ένα νέο μέσο διαλόγου και μετάδοσης πληροφορίας. Αν σας αδίκησα περιμένω την απάντησή σας την οποία θα δημοσιεύσω χωρίς περικοπές αυτούσια στο blog μου, demasamere.blogspot.com όπου βρίσκεται και η επιστολή μου προς εσάς.

Mε τιμή,
DMR

Yπόψιν:
Αναστασία Δουλκέρη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Τμήμα ΜΜΕ, ΑΠΘ
Ανδρέας Βέγλης, Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα ΜΜΕ, ΑΠΘ
Ελευθερία Καρνάβου, Πρόεδρος Ενιαίου Συλλόγου Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού, ΑΠΘ
Γιάννης Κρεστενίτης, Γραμματέας Πρόεδρος Ενιαίου Συλλόγου Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού, ΑΠΘ
Γιάννης Πρετεντέρης, Δημοσιογράφος
Στάθης Σταυρόπουλος, Δημοσιογράφος – Σκιτσογράφος
Εφημερίδα Ελευεθεροτυπία
Λάκης Λαζόπουλος, Ηθοποιός – Σχολιαστής
Εφημερίδα “ΤΟ ΒΗΜΑ”
Εφημερίδα Πρώτο Θέμα
Περιοδικό “Δες” Εφημερίδα Παρών
Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ
Εφημερίδα Καθημερινή
Ραδιοφωνικός Σταθμός Σκαι
Εφημερίδα Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία
Εφημερίδα το 'Εθνος
Εφημερίδα Αυγή
Εφημερίδα ΤΟ ΑΡΘΡΟ
Press-gr Blog

demasamere.blogspot.com/

και για να μην ξεχνάμε: η (σήμερα Δρ. και καθηγήτρια) Α. Παναγιωταρέα ξεκίνησε την καριέρα της ως τηλεφωνήτρια στην ΕΡΤ και στη διάρκεια των αλήστου μνήμης εκπομπών του Γιομπατζολιά και άλλων μάζευε τα τηλεφωνήματα των τηλεθεατών και τα προωθούσε αρμοδίως.

“Στη χώρα που ανθίζει η φαιδρά πορτοκαλέα,
είναι καθηγήτρια η Παναγιωταρέα …”

Με αυτό το σύνθημα την είχαν υποδεχτεί οι φοιτητές του ΑΠΘ, κατά τη διάρκεια της αναγόρευσής της σε καθηγήτρια.

Ήταν σκάνδαλο η αναγόρευσή της σε καθηγήτρια των ΜΜΕ στο ΑΠΘ.

Οι ενστάσεις πολλές: Ποιο διδακτορικό έκανε; Πού; Σε πόσα χρόνια; Παράλληλα με τις εκπομπές που είχε στην TV; (Το θηρίο!).

Πόσες δημοσιεύσεις έκανε σε ξένα έγκυρα επιστημονικά περιοδικά;

Εκείνο το Citation index; Δηλ. πού είναι οι ξένες δημοσιεύσεις που να αναφέρονται στις εργασίες της;

Πόσα διδακτορικά ολοκληρώθηκαν υπό την επίβλεψή της;

Πατάει καθόλου στο ΑΠΘ;

Πάντως, το βιβλίο της «Ο κυρίαρχος των Οκτώ», από τις εκδόσεις Λιβάνη – δεν μπορώ να πω – είναι «ανατρεπτικό»: ό,τι γνωρίζουμε και έχουμε αποδεχτεί ως κιτς βαπτίζεται και αναβαθμίζεται ως Τέχνη!!!

Δεν είναι και λίγο πράγμα να έχει κατορθώσει να πληρώνεται από τα χρήματα των φορολογουμένων, όλων μας δηλαδή, για 3 δουλειές: από την έδρα της μόνιμης καθηγήτριας στο ΑΠΘ, από την EΡT και από το ραδιοφωνικό σταθμό 9.84, ενώ υπηρεσίες προσφέρει και στο Ίδρυμα Ωνάση!!!

Ούτε περιμέναμε να χρησιμοποιήσει την ιδιότητά της ως «πανεπιστημιακή καθηγήτρια» για να μιλήσει για τα προβλήματα της ανώτατης εκπαίδευσης στον τόπο μας.

Δεν είναι η μόνη, βέβαια, που ενώ στερείται προσόντων αναρριχήθηκε σε τόσους τομείς…

Αν σημειώνονται τέτοια φαινόμενα στα δημόσια, δεν τολμώ να σκεφτώ τι είδους προσωπικό θα στελεχώνει τα ιδιωτικά «Πανεπιστήμια» του μέλλοντος… Η περίπτωση αυτή θα ωχριά μπροστά στον μπατζανάκη του εξάδελφου του κουμπάρου του ομολόγου… που θα μοστράρει τίτλους και περγαμηνές και ΔΕΝ θα δικαιούται και κανείς δια να ομιλεί…

Υ.Γ. ΜΠΡΑΒΟ στον ΔΕ ΜΑΣΑΜΕ ΡΕ, για το θάρρος του να κοινοποιήσει αυτή την ανοικτή επιστολή και στην κ. καθηγήτρια και σε όλο σχεδόν τον Τύπο.
Ο καλός θεός ας τον προφυλάξει από μηνύσεις και άλλα κακά…

Για την Παναγιωταρέα μπορώ να σας βάζω κάθε μέρα κι ένα αρθράκι του Ριζοσπάστη που να αφορά τα …μεγαλεία της! Ετσι σαν καθημερινή διασκέδαση. Το Χατζηαβάτη τον ξέρετε; Κάτι τέτοιο.
Πάρτε ένα για αρχή:

Σάββατο 19 Απρίλη 1997
Μια εκπομπή “προσφορά” για τους φοιτητές δημοσιογραφίας
Δεν πάει πολύς καιρός που η δημοσιογράφος της ΕΤ, του ΦΛΑΣ, του ΕΘΝΟΥΣ και διδάσκουσα στο ΑΠΘ (ποιος μίλησε για πολυθεσία; ) Α. Παναγιωταρέα, “φιλοξένησε” το λιμπρετίστα - μεγαλοεκδότη Χ. Λαμπράκη για να διαφημίσει το έργο του Μεγάρου. Μια στημένη εκπομπή που ξεσήκωσε πληθώρα διαμαρτυριών, όχι μόνο για τα όσα ακούστηκαν, χωρίς το παραμικρό αντίλογο (έτσι αντιλαμβάνονται κάποιοι τη δημοσιογραφική δεοντολογία), αλλά και για το ύφος του συνεντευξιαζόμενου και της συνεντευξιάζουσας. Μόνο υποκλίσεις δεν του έκανε. Χρειάστηκαν δυο παρεμβάσεις του ΚΚΕ στη Βουλή και πάμπολλες διαμαρτυρίες φορέων και εντύπων, για να δοθεί μετά από μεγάλο διάστημα ο λόγος στην Επιτροπή για τη σωτηρία του Πάρκου Ελευθερίας. Φυσικά έπειτα από σχεδιασμό τέτοιο που ν’ αποκλείει τις υψηλές θεαματικότητες. Σάββατο μεσημέρι και γνωστοποιήθηκε την τελευταία στιγμή. Δε θα δείτε… δολοφόνους.

Μ’ αυτό το σλόγκαν ξεκίνησε την εκπομπή της η κ. Α. Παναγιωταρέα, επειδή όλα τα κανάλια “έπαιζαν” την υπόθεση με το δολοφόνο ταξιτζή.Ομως υπάρχουν κι άλλης μορφής δολοφόνοι, που το θύμα τους είναι το περιβάλλον. Αρα, η εκπομπή ήταν σχετική! Με το γνωστό της στιλάκι, που η μόνη νορμάλ αντίδραση είναι ν’ αλλάζεις κανάλι, κατόρθωσε να εξοργίσει και τους πιο καλοπροαίρετους τηλεθεατές. Από επαγγελματική “διαστροφή” είδαμε όλη την εκπομπή. Η διάρκειά της υποπολλαπλάσια αυτής που δόθηκε στο Χ. Λαμπράκη. Και δε φτάνουν τα ψίχουλα - από άποψη χρόνου - που δόθηκαν στα τέσσερα μέλη της Επιτροπής για ν’ αντικρούσουν τα ψέματα που λέχτηκαν και ν’ αποκαλύψουν τις αθλιότητες που γίνονται στο Πάρκο της Ελευθερίας. Μας υποχρέωσαν να δούμε βίντεο με θέμα το Μέγαρο και περιεχόμενο που θα ζήλευαν κάποιοι άλλοι πριν από σαράντα χρόνια ειδικοί επί της προπαγάνδας πιστοί στο δόγμα “πες, πες, στο τέλος κάτι θα μείνει”. Το τσιμέντο λοιπόν, η απώλεια 3.500 τετραγωνικών μέτρων πράσινου και η κοπή δεκάδων αιωνόβιων δέντρων “θα δώσει άλλη πνοή στην περιοχή”,“είναι η σοβαρότερη πολιτιστική επένδυση”,“με το Μέγαρο η Αθήνα νιώθει πραγματικά ότι ανήκει στην Ευρώπη”.Η άλλη έκδοση τα περί Παρθενώνα και Μεγάρου της εποχής των Μιμίκων. Οπως φαίνεται, τίποτα δεν έχει αλλάξει στην εκσυγχρονιστική περίοδο του Τσουκατοκιστάν. Η διαλεκτική της συνέχειας…

Ο νέος Ντα Βίντσι

Με γνώσεις πολεοδομίας, χωροταξίας, αρχιτεκτονικής, γεωπονίας, οικολογίας, συγκοινωνιολογίας και βεβαίως - βεβαίως μουσικολογίας, έβγαλε “άχρηστα” τα αρχιτεκτονικά σχεδιαγράμματα της κ. Φιλίνη, αμφισβήτησε το λόγο του προέδρου των αρχιτεκτόνων και του γραμματέα των πολεοδόμων. Οταν της μιλούσαν για την όπερα, απαντούσε μ’ ένα “αποκλείεται”. Οταν τις έδειχναν τα σχέδια και τις άδειες, απαντούσε ως υπεύθυνη Τύπου του Μεγάρου Μουσικής (σ.σ. κι εις ανώτερα). Διέκοπτε με θρασύτητα τους ομιλητές χωρίς να τους αφήνει να ολοκληρώσουν τις θέσεις τους, αμφισβητώντας ουσιαστικά, με τρόπο που δε θα θέλαμε να χαρακτηρίσουμε, τις επιστημονικές τους γνώσεις. Πού η ανταλλαγή φιλοφρονήσεων, οι χαριεντισμοί και τα κομπλιμέντα στον Χ. Λαμπράκη… για το έργο που παράγεται στο ΜΜ. Φυσικά, από την τσέπη των φορολογουμένων που κανείς δεν τους ρώτησε. Αραγε ποιος θυμάται τις διακηρύξεις του “οικολόγου” Κ. Λαλιώτη περί τοπικών δημοψηφισμάτων. Μέχρι ότι “δεν ελέγχει το Μέγαρο ο Λαμπράκης” είπε. Οταν άνθρωποι ειδικοί της εξηγούσαν για την απώλεια πράσινου, τους ελεύθερους χώρους κλπ., απάντησε σ’ ένα ομιλητή “το επιχείρημά σας δε στέκει”. Και λίγο μετά, όταν είπαν με απλά λόγια - προφανώς για να κατανοήσει - ότι “οι πολιτιστικές δραστηριότητες πρέπει να είναι αποκεντρωμένες” σε μια πόλη όπως η Αθήνα, με εμφανή εκνευρισμό αντέκρουσε “δεν μπορούν οι επιστήμονες - εννοώντας τη μουσική βιβλιοθήκη - να πηγαίνουν από κτίριο σε κτίριο”. Κι όταν για το γκαράζ ειπώθηκε ότι τα 750 αυτοκίνητα θα δημιουργούν μποτιλιάρισμα, είπε το αμίμητο “και τα αυτοκίνητά μας πού θα τα παρκάρουμε; Στο πεζοδρόμιο;”. Ελα ντε!!

Αλλη μια ήττα της δημοσιογραφίας

Για άλλη μια φορά η ΕΤ εκτέθηκε ανεπανόρθωτα. Οσοι άντεξαν μέχρι τέλους την εκπομπή, κατάλαβαν το μέγεθος των παιχνιδιών που παίζονται στο Μέγαρο. Για τα Προεδρικά Διατάγματα, τις υπουργικές αποφάσεις, τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, που αλλάζουν σαν πετσετάκια,σε μια εκπληκτική συναίνεση Λαλιώτη - Κατσιγιάννη, Βενιζέλου - Αβραμόπουλου, Σημίτη - Εβερτ και άλλων αστέρων της πολιτικής σκηνής, για να μη δυσαρεστήσουν τον πρόεδρο του Μεγάρου. Ομως όλα τα πράγματα έχουν ένα όριο. Ακόμα και οι προκάτ τηλεοπτικές εκπομπές. Γιατί, πώς να το κάνουμε. Δεν τρώνε όλοι κουτόχορτο. Ευτυχώς για την κοινωνία και δυστυχώς γι’ αυτούς, που μας θεωρούν απλούς υπηκόους και δεδομένους από χέρι. Σε κάθε τους βήμα, σε κάθε τους παρανομία θα μας βρίσκουν μπροστά τους. Ενα είναι βέβαιο. Η υπόθεση με το Μέγαρο δεν έκλεισε ακόμα.
Υ. Γ. Κι αν για όλα τα παραπάνω μπορεί να δοθεί ως εξήγηση η πρεμούρα των κυβερνώντων να κουκουλώσουν τις “πομπές των Μεγαριτών”, αυτό που ξεπέρασε κάθε προηγούμενο είναι ο τρόπος που κόπηκε ο γραμματέας του Συλλόγου Εξορισθέντων και Βασανισθέντων της περιόδου της απριλιανής χούντας. Οταν δηλαδή κάποιοι έκαναν κολιγιές με τους χουντικούς και αβγάτιζαν τα λεφτά τους - μέσω των εντύπων τους - εξυμνώντας το δικτατορικό καθεστώς και πότιζαν το λαό με το νερό του Καματερού που… θεράπευε τον καρκίνο!! Μόλις ξεμπέρδεψε η κ. Α. Παναγιωταρέα με τους “αντιδραστικούς κι αναχρονιστικούς”, στο επόμενο “επεισόδιο” παρουσίαζε μια κυρία (αρχαιολόγο στο επάγγελμα). Ξεκίνησε λοιπόν με σχόλιο, ότι δεν έχει σημασία που ξεριζώθηκαν δέντρα στο Πάρκο, αφού θα φυτευτούν άλλα. Και τη ρώτησε τη γνώμη της. Αυτή φυσικά βιάστηκε να συμφωνήσει με την περιβαλλοντολόγο κ. Α. Παναγιωταρέα. Αυτό έλειπε…

Μετά αναρωτιέστε πώς έγινε καθηγήτρια; Εδώ άλλοι με το Λαμπράκη πίσω τους έγιναν πρωθυπουργοί!
Φανταστείτε, όπως λέει ο Νίκος, τι θα γίνει στα ιδιωτικά Πανεπιστήμια. Οι “Λαμπράκηδες” θα δώσουν έδρα ακόμα και στα σκυλιά τους! (Σ’ αυτά με τα τέσσερα πόδια. Στα δίποδα μπορούν και δίνουν και τώρα, στα δημόσια ΑΕΙ).

31 Γενάρη 1997
Προκλητική προβολή στον μεγιστάνα Χρ. Λαμπράκη

          Δωρεάν διαφημιστικό "σποτ" αποτέλεσε η προχτεσινή συνέντευξη του μεγαλοεπιχειρηματία Χρ.. Λαμπράκη. Το σποτ μεταδόθηκε από την κρατική ΕΤ - 1, στην εκπομπή της Α. Παναγιωταρέα. Μια "συνέντευξη" στην οποία δεν υπήρχε αντίλογος. Μια συζήτηση όπου ως "έπεα πτερόεντα" ακούστηκαν και... πολιτιστικές λέξεις όπως "μπούρδες", "κουβάς με ακαθαρσίες", "αχούρια", "ψωριάρικα", αλλά και κουβέντες για το... εκπολιτιστικό έργο που επιτελεί ο μεγαλοεκδότης με κρατικά και κοινοτικά χρήματα, μέσω του Μεγάρου Μουσικής. Το κρατικό κανάλι που συντηρείται από τον Ελληνα πολίτη, επιλέχθηκε για να βγει ο Χρ.. Λαμπράκης από τα καλικάντζαρα έγκατα των παρασκηνίων της εξουσίας και μεταβλήθηκε σε μέσο μονόπλευρης προπαγάνδας και αυτοπροβολής του ιδιώτη μεγιστάνα ο οποίος, προφανώς, δεν αρκείται στο γεγονός ότι τα κρατικά ταμεία τον χρυσοπληρώνουν, αλλά ζήτησε και πέτυχε και να τον διαφημίζουν τα κρατικά κανάλια.

Αυτή η “κυρία” συνεχίζει να (μας) δουλεύει στις τρεις θεσούλες της (τόσες έχει επίσημα, φαντάζομαι ότι θα συμμετέχει και σε κάμποσα “ιδρύματα”), να τα παίρνει χοντρά και να μας πουλάει αυτό το υφάκι.
Θυμάμαι και μια ωραία σκηνή.
Εχει καλέσει σε μια εκπομπή-συζήτηση και έναν εκπρόσωπο του ΚΚΕ. Το ΚΚΕ της έστειλε το σχωρεμένο το Σταμούλο.
(Παρένθεση: Αυτόν, αν θυμάστε, το συνδικαλιστή από την ΕΘΕΛ που στη συνέντευξη τύπου του σωματείου, μπροστά στις κάμερες όλων των καναλιών ρωτήθηκε:
“Μα κύριε Σταμούλο, αφού σας υποσχέθηκε ο Υπουργός ότι θα συζητήσει τα αιτήματά σας, γιατί δε σταματάτε την απεργία;”
Και ο Σταμούλος είχε απαντήσει:
“Ποιος υποσχέθηκε; Ο Υπουργός; Και θες να τον πιστέψουμε; Αυτοί πουλάνε τη μάνα τους και την αδερφή τους…”. Κλείνει η παρένθεση).
Πάει λοιπόν ο Σταμούλος στην ΕΡΤ, τον βλέπει η Παναγιωταρέα και παθαίνει σοκ! “Ποιος τον έστειλε αυτόν; Δε γουστάρω εγώ τέτοιους στην εκπομπή μου” κ.ά.
Της λέει ο Σταμούλος: “Ερχομαι ως εκπρόσωπος του ΚΚΕ. Δε θα διαλέξεις εσύ τους εκπροσώπους των κομμάτων”.
“Να φύγει αυτός αμέσως” ουρλιάζει η Παναγιωταρέα. “Αν δε φύγει, εγώ δεν κάνω εκπομπή”.
Ξαπλώνει σε μια πολυθρόνα στο στούντιο ο Σταμούλος και της λέει:
“Οπως νομίζεις κυρά μου. Εδώ δροσιά έχει, καλά είναι, λέω να κάτσω μερικές ώρες. Εσένα αν δε σ’ αρέσει, φύγε”.

(Δεύτερη παρένθεση: Ο Σταμούλος πέθανε νεότατος (από εγκεφαλικό νομίζω). Τη μέρα της κηδείας του όλα τα μέσα μεταφοράς στην Αθήνα είχαν κρεμασμένο στον καθρέφτη του οδηγού ένα μαύρο μαντήλι.
Για 24 ώρες όλα τα μεταφορικά μέσα που περνούσαν από τον Περισσό, τρένα, λεωφορεία, περνούσαν κορνάροντας. Δεν υπήρχαν κουκουέδες, δεν υπήρχαν Πασόκοι, δεν υπήρχαν Νεοδημοκράτες. Ολοι οι επαγγελματίες οδηγοί τον χαιρετούσαν για τελευταία φορά περνώντας κορνάροντας έξω από τα γραφεία του κόμματος του Σταμούλου. Κλείνει η δεύτερη παρένθεση).

Οταν η κάθε Παναγιωταρέα γίνει αχρείαστη για τ’ αφεντικά της, τότε εξαφανιστεί απ’ το χάρτη ως δια μαγείας. Μ’ ένα κλικ, όπως σβήνουμε τη λάμπα. Στη δε κηδεία της, όταν θα 'ρθει η ώρα, δε θα κορνάρει ούτε παπί. Οι δε αξιότιμοι συνάδελφοί της θα ξεμπερδέψουν μαζί της με ένα δίλεπτο βίντεο στο δελτίο ειδήσεων, κάπου ανάμεσα στη Στέλλα Μπεζεντάκου και στον ύποπτο για το φόνο του μικρού Αλεξ.

ΥΓ. Αλήθεια, μια και το ΄φερε η κουβέντα στους διάσημους:
Τι κάνει αυτή η ψυχή ο Σημμίτης, αυτή η μέγιστη προσωπικότητα, που τα ΜΜΕ προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι ο λαός τον θέλει για πρωθυπουργό, ακόμη και με κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας;
Οπως λέει ένας γνωστός μου Πασόκος που είχε κάνει βουλευτής:
“Το '90 τον είχα στη Βουλή τρεις σειρές πίσω μου. Ξαφνικά το '96 τον είδα πάνω ψηλά μπροστά μου. Και τώρα, πάλι ξαφνικά, κοιτάω μπρος-πίσω, αριστερά-δεξιά, αλλά δεν τον βλέπω πουθενά!”.

Και οι 48 διαδηλωτες, φοιτητές και φοιτητριες, που είχαν συλληφθεί στις διαδηλώσεις και τις πορείες για την άρση του άρθρου 16, αθωώθηκαν πανηγυρικά για όλα τα στημένα αδικήματα, καθως, βεβαίως, καμιά ενοχή δεν προέκυψε σε βάρος τους.

Ήταν ομόφωνη η αθωωτική απόφαση για όλα τα «αδικήματα» και για τους 48 φοιτητές και φοιτήτριες και για τον 49ο, συλληφθέντα, έναν εργαζόμενο, τον Κ. Βλαδενίδη, που είχε συμπαρασταθεί συμμετέχοντας στην πορεία.

Και είναι αξιέπαινη και σπάνια για την αστική Δικαιοσύνη η απόφαση των 3 γυναικών δικαστών του Αυτόφωρου Πλημμελειοδικείου Αθηνών για αθώωση – αφού η παραπομπή των συλληφθέντων υπηρετούσε καθαρά πολιτικές σκοπιμότητες – αλλά κυρίως η απόφασή τους να παραπέμψουν τη δικογραφία στον εισαγγελέα, για να ασκήσει αυτεπάγγελτες ποινικές διώξεις για την αστυνομική βαρβαρότητα και την αλόγιστη χρήση χημικών κατά των διαδηλωτών…

Γεγονός που φανερώνει ότι πείστηκαν απόλυτα και υιοθέτησαν τις καταγγελίες των κατηγορουμένων και των μαρτύρων κατηγορίας!

Ρε παιδιά,πια ειναι η Παναγιωταρεα ?
μια που μοιάζει με τον Σαμπαναζοβιτς που έπαιζε σε ΑΕΚ Κι ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ?
Μια που μιλάει γρήγορα?
Κανει τόσα πράματα αυτή?
ωρε μπράβο!!!

Δρ ε?

Οχι ο Σαμπανάζοβιτς. Ο Σλίτσκοβιτς ήταν…

Δείτε μια πολύ ωραία γελοιογραφία τού Ιωάννου στο ΕΘΝΟΣ της 18/4/07 http://www.ethnos.gr/summarytwocol.asp?catid=5401&subid=2&pubid=104486

(σήμερα δεν μου ανεβάζει φωτό ούτε ο ΙΕ ούτο ο Mozilla…):108:

Ευχαριστω για το λινκ !!!
:088:

Μονο της Γαλερας τις γελοιογραφιες ηξερα ως τωρα …

Μιά και σήμερα ψιλοκωλοβ@ραμε στη δουλειά διάβασα όλα τα παραπάνω, και διακρίνω την αγανάκτηση, τη στεναχώρεια και την απογοήτευση όλων.

Παρόλαυτα (δυστυχώς) ο τετράχρονος γιόκας μου πηγαίνει σε ιδιωτικό βρεφονηπιακό σταθμό με 250 ευρώ το μήνα, μιά και ο δημοτικός είχε 150 και ήταν για τα ΜΠΑΖΑ!

Επίσης, κάνουμε και κολύμβηση στο δημοτικό κολυμβητήριο με 105 ευρώ το τρίμηνο!

Όσο για τη δημόσια εκπαίδευση, πόσο δημόσια μπορεί να είναι με μισθούς καθηγητών στα 800 ευρώ το μήνα; Τί ν’ απαιτήσεις από τον καθηγητή;

Η άλωση των πανεπηστημίων έχει αρχίσει εδώ και πολλά χρόνια και νομίζω ότι η κατάσταση έχει πλέον (ή τείνει) να ξεφύγει. Τρομάζω στη σκέψη τί θα πληρώνω σε 15 χρόνια όταν το παιδάκι μου (ίσως;) πάει πανεπιστήμιο.

και ας μήν ακούμε ατυχείς συγκρίσεις με Γερμανίες, Αγγλίες κλπ, γιατί οι μισθολι συναδέλφων μου σε παρόμοιες εταιρείες είναι τουλάχιστον τριπλάσιοι. (ας μην ξεχνάμε επίσης ότι τη δεξιά πτέρυγα (τουλάχιστον) του Oxford University την έχουν επάξια χτίσει Ελληνόπουλα των οποίων οι γονείς δεν ήταν απαραίτητα εκατομμύριούχοι!

κι από που ν’αρχίσει κανείς σ’ αυτό το κωλοχ@νείο ρε παιδιά.

ΥΓ: Πολύ ασχοληθήκατε με το φασιστοειδές φαινόμενο Παναγιωταρέα! Χέστε την δεν της αξίζει τόσος γραφικός χαρακτήρας

Συγνώμη κιόλας, αλλά πώς είναι δυνατόν να πληρώνεις σε δημοτικό νηπιαγωγείο; :082:

Ο γιός μου είναι πρωτοετής στην Μυτιλήνη, άκου λοιπόν Ισαάκ, έχουμε:
350 ? ενοίκιο για ένα αξιοπρεπές μικρό δυαράκι, 300 ? για τα έξοδά του, κάτι ρεύματα, νερά, κάτι αναβαθμίσεις Pc, adsl, κ.λ.π. βάλε και τα εισητήρια του πήγαινε έλα στο νησί, φθάνουμε αισίως τα 1000 ? μηνιαίως, ενίοτε τα ξεπερνάμε…:112: