Εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και κοινωνική ειρήνη

Άλλα Θέματα
21

Ξέρουμε πολύ καλά ότι από φέτος πρέπει να εναρμονισθούμε με την 36/2005 οδηγία για αναγνώριση των τίτλων σπουδών από κολλέγια και συνεργαζόμενες επιχειρήσεις με πανεπιστήμια του εξωτερικού σαν ισάξιων με αυτά των Ελληνικών.

Ξέρουμε ότι οι καλύτερες θέσεις εργασίας λ.χ. σε τράπεζες (δημόσιες και ιδιωτικές) καλύπτονται από ΜΒΑ πανάκριβων ντόπιων κολλεγίων και εκπαιδευτηρίων. Το ίδιο συμβαίνει και στις μικρότερες επιχειρήσεις και ας αφήσουμε τις υποκρισίες. Τι ελπίδες έχει ένας διπλωματούχος super επιστήμονας ελληνικής σχολής μπροστά στον - κατά 3 χρόνια μικρότερό του και αντίστοιχα φθηνότερό του - απόφοιτο κολλεγίου με τα αγγλικά του, τις πιστοποιήσεις στα PC και τις εκειδικευμένες σπουδές σε συγκεκριμένο γνωστικό αντικείμενο που εδώ και χρόνια λείπει απ’ τη πιάτσα; Τι ελπίδες νομίζετε ότι έχει;

Ξέρουμε ότι ΜΗΔΕΝ είναι η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα. Εκτός αν οι γονείς πουλήσουν τα βρακιά τους για να πάει το παιδί δυο χρόνια στην Αγγλία. Ετσι θα έχουν καθυστερήσει 4 με 5 ολόκληρα χρόνια για να κάνουν μια σωστή επαγγελματικά κίνηση. Αφήνω στην άκρη αυτούς που σπουδάζουν για να καλύψουν άλλες σεβαστές κι αυτές ανάγκες πολυτελείας για μόρφωση ανεξάρτητη απ’ τις ανάγκες της “πιάτσας”. (Ανοίγει παρένθεση: Εχει καταλάβει κανείς για ποιό λόγο στην Ελλάδα έχουμε ποινικοποιήσει το κέρδος ακόμα και από τον ιδρώτα της ταπεινής εργασίας; Κλείνει η παρένθεση)

Ξέρουμε ότι η ιδιωτική εκπαίδευση στην Ελλάδα έχει συμπληρώνει φέτος 10 χρόνια παρουσίας.

Αυτό που δεν ξέρουμε (ή μάλλον που δεν ξέρω) είναι από που προκύπτει αυτή η φαγωμάρα να μην φύγει απ’ την εποπτεία και τον ασφυκτικό έλεγχο του κράτους. Και όταν λέμε έλεγχο, εννοούμε βεβαίως τον έλεγχο στις “δαπάνες”, στις μίζες, στις στημένες “εκλογές” καθηγητών, στα παραμάγαζα, στην ανέγερση μονάδων, στις παν/μιακές κλινικές, στη διαχείριση κληροδοτημάτων κ.λπ.

Μετά το εξίσου αθέατο εμπόριο ναρκωτικών, το επόμενο αντίστοιχο σε ενδιαφέρον είναι το εμπόριο της παιδείας και της παραπαιδείας. Επ’ αυτού, δείτε λ.χ. τη σημερινή έρευνα της ΓΣΕΕ.

Γιατί κανένας δεν μιλάει για το κοκό άραγε;

22

Λοιπόν, καλά τα λέτε τα θεωρητικά περί την παιδεία, αλλά το ζήτημα των ημερών μας είναι καθαρά πρακτικό (=για τα φράγκα). Έχουμε και λέμε

α) υπάρχουν συγκεκριμένα ιδιωτικά επιχειρηματικά συμφέροντα που θέλουν να δραστηριοποιηθούν στην ανώτατη εκπαίδευση. Πρώτον επειδή θα βγάλουν λεφτά και δεύτερον επειδή θα ετοιμάσουν οι ίδιοι τα αυριανά στελέχη τους όπως ακριβώς τα θέλουν.

β) τα δυο μεγάλα κόμματα είναι υποχρεωμένα να συνδράμουν αυτά τα συμφέροντα, κάνοντας ό,τι μπορούν για να τα προωθήσουν. Τι κάνουν; Πρώτον, απαξιώνουν συστηματικά το εθνικό κεφάλαιο που λέγεται ανώτατη εκπαίδευση, προκειμένου να υπάρξει χώρος για το ανταγωνισμό των ιδιωτών (Αυτό είναι πάγια τακτική, βλέπε Ολυμπιακή, ΟΣΕ κλπ). Δεύτερον, επειδή η απορρόφηση από τις επιχειρήσεις στελεχών-αποφοίτων των “δικών” τους εκπαιδευτικών ιδρυμάτων θα είναι μικρή, δεν φτάνει για να ζήσουν τα μελλοντικά ιδιωτικά ΑΕΙ. Τι κάνει λοιπόν η ΝΔ? Δημιουργεί έτοιμη πελατεία θεσπίζοντας την βάση του 10 και αφήνοντας περίπου 12000 μαθητές τον χρόνο ακριβώς στο κατώφλι της ανώτατης εκαίδευσης. Που θα πάνε αυτοί? Προς το παρόν, κάποιοι στο εξωτερικό, κάποιοι θα ξαναδώσουν εξετάσεις. Σε λίγα χρόνια από σήμερα, όλοι αυτοί θα είναι δυνητικοί πελάτες.

γ) τα κόμματα τις Αριστεράς έχουν παγιδευτεί στην υπάρχουσα κατάσταση. Υποστηρίζοντας “καμμία αλλάγή” γίνονται βαθύτατα συντηρητικά, επειδή πλέον όλη η ελληνική κοινωνία έχει συνειδητοποιήσει ότι η εκαπίδευση στην Ελλάδα έχει σοβαρό πρόβλημα. Αντί λοιπόν να προτείνουν ένα προοδευτικό πλαίσιο λειτουργίας των ΑΕΙ παράγοντας σύγχρονο αριστερό λόγο και θέτοντας αιτήματα στην βάση της σημερινής πραγματικότητας, περιχαρακώνονται σε παλαιότερες θεσμικές επιλογές (των ταξικών τους εχθρών, να μην ξεχνιόμαστε) όπως είναι το Σύνταγμα και ο ακόμη ισχύων νόμος-πλαίσιο του ΠΑΣΟΚ (ποιό αριστερό κόμμα έχει ψηφίσει από ιδρύσεως Ελλ. Κράτους μέχρι σήμερα κάποια αναθεώρηση συντάγματος στο σύνολό της ή κάποιον από τους νόμους- πλαίσια για τα ΑΕΙ?)

δ) οι καθηγητές έχουν βολευτεί στην κατάσταση που επικρατεί αυτήν την στιγμή και δεν έχουν κανέναν λόγο να επιτρέψουν την αλλαγή της. Αυτό επειδή δεν υπόκεινται σε κανέναν σοβαρό θεσμικό έλεγχο σε επίπεδο διδασκαλίας (=κάνω ό,τι θέλω στο μάθημα ή δεν κάνω και καθόλου), έρευνας (=αν θέλω και όποτε θέλω, ερευνώ ό,τι μ’ αρέσει και ζητώ να με πληρώσουν γι’ αυτό, ανεξάρτητα από το αν αυτό που κάνω συνδέεται με κάποια υπαρκτή ανάγκη ή κάποιο τρέχον επιστημονικό ζήτημα - κι αν μου την πει κανεις επικαλούμαι την ακαδημαϊκά ελευθερία), νέων θέσεων (=δημιουργώ όποια θέση ταιριάζει στα γούστα και τα συμφέροντά μου, εκλέγω ή απορρίπτω όποιον θέλω με μόνο κριτήριο το συμφέρον μου) αλλά και οικονομικής διαχείρισης (=δεν δίνω λόγο για το πως θα ξοδέψω το πενιχρό ποσόν που μου αναλογεί παρά μόνον, αν θέλω, στην γενική συνέλευση του τμήματος, δηλ. στους συναδέλφους μου που κάνουν το ίδιο μ’ εμένα). Εντάξει, δεν είναι όλοι έτσι, αλλά θα μπορούσαν να είναι όλοι έτσι λόγω ακριβώς της χαλαρότητας του πλαισίου.

ε) οι φοιτητές επίσης έχουν βολευτεί στο γενικότερο χάλι. Κανείς δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις από αυτούς, ελέγχουν εκλογές και κάποιες χρηματοδοτήσεις μέσω κομματικών συνδικαλιστών, παίρνουν εύκολα πτυχία, άρα γιατί να θέλουν ν’ αλλάξει κάτι; Σάμπως αν γίνει οποιαδήποτε αλλαγή θα καλυτερεύσει η θέση τους στην αγορά εργασίας - το οποίο είναι και το τελικό ζητούμενο του μέσου (για να μην πω “κάθε”) φοιτητή?

Μ’ αυτά και μ’ αυτά, κανείς δεν θέλει να αλλάξει κάτι γιατί όλοι ψιλο- ή χοντροβολεύονται στην κατάσταση που επικρατεί. και μόνο η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ προσπαθούν να εξυπηρετήσουν από το παράθυρο φίλους και ημέτερους. Κατά τα άλλα, οι δημοσιογράφοι (λέμε τώρα…) ασχολούνται με καμμιά διακοσαριά τσογλάνια με κουκούλες (που μπορεί νάναι και της αστυνομίας, αλλά δεν το λέμε) και με ανύπαρκτα ζητήματα όπως οι “αιώνιοι φοιτητές” και τα όρια του ασύλου.

Και η φαιδρά πορτοκαλέα όλο και ανθεί…

23

Καλά τα λες ρε Φραγκίσκε.
Όσο το σκέφτομαι αυτό το θέμα τόσο και περισσότερο με στεναχωρεί.

24

[COLOR=Black] Έγραψα (Συγγνώμη ρε παιδιά , είναι προτιμότερο αντί να απαιτήσουμε μαζικά αύξηση των δαπανών για την παιδεία και βελτίωση του επιπέδου σπουδών με την καταπολέμηση της παραπαιδείας , να τα δώσουμε όλα σε επιχειρηματίες που <<ίσως>> βελτιώσουν την κατάσταση. Αν δεν την βελτιώσουν όμως θα υπάρξει δρόμος επιστροφής :wink:
Γιώργο το ερωτηματικό που δεν έβαλα στο τέλος της πρώτης πρότασης, άλλαξε προς την αντίθετη κατεύθυνση το νόημα αυτών που με δυό λόγια ήθελα να γράψω.
Είμαι κατηγορηματικά αντίθετος με την ιδιωτικοποίηση της παιδείας κι όχι μόνο.(Κοίτα να δεις πως μπορούν να γίνουν οι παρεξηγήσεις).

[/COLOR]

25

Εχεις δικιο Σπυρο !!
και με εβαλες και σκεφτομουν τζαμπα …

Δεν πιστευω να τελειωσες ιδιωτικο και δεν σας μαθαν το ερωτηματικο ε ;;

:slight_smile:

26

«……Αντίθετα, οι προτάσεις τους (της Ν.Δ και του ΠΑ.ΣΟ.Κ.), στα βασικά και κύρια θέματα είναι πλήρως ευθυγραμμισμένες στις απαιτήσεις του μεγάλου κεφαλαίου. Επιδιώκουν να αφαιρεθούν τα όποια εμπόδια έχουν απομείνει για να διευκολυνθούν οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις. Για να προχωρήσει ακόμα περισσότερο η πολιτική της εμπορευματοποίησης και των ιδιωτικοποιήσεων και η προσαρμογή στα νέα αντιλαϊκά και αντιδημοκρατικά μέτρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης……»
(απόσπασμα από την πρόταση του Κ.Κ.Ε. για την αναθεώρηση του Συντάγματος.)

«…….Η απόφαση της Ν.Δ. για νέα αναθεώρηση του Συντάγματος, δεν γίνεται στο όνομα της ανάγκης για διευρυμένη δημοκρατία ενισχυμένη συμμετοχή κι αξιόπιστο κοινωνικό και πολιτικό έλεγχο. Επιδιώκει την απελευθέρωση τομέων του δημοσίου χώρου της Δημοκρατίας και της κοινωνικής ευθύνης του Κράτους. Ενισχύει την τάση ιδιωτικοποίησης συλλογικών αγαθών και τομέων δημοσίου συμφέροντος. Οδηγεί στην ελαστικοποίηση των δημοκρατικών εγγυήσεων κοινωνικών δικαιωμάτων, πολιτικών ελευθεριών και ποιοτικών όρων περιβαλλοντικής αρμονίας και άλλου τύπου συλλογικής ανάπτυξης…….»
(απόσπασμα από την πρόταση του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς για την αναθεώρηση του Συντάγματος.)

Το δόσιμο με αντιπαροχή δημόσιων αγαθών και κοινωνικών κατακτήσεων & δικαιωμάτων, όπως παιδεία, εργασιακά δικαιώματα, κοινωνική ασφάλιση, υγεία, πρόνοια, συγκοινωνίες, επικοινωνίες, ενέργεια κ.λ.π. αποτελούν κοινή συνισταμένη των πολιτικών επιλογών του δικομματισμού.
Είναι γελοίο να επιμένουν να πιστέψουμε ότι το ιδιωτικό κεφάλαιο θα ιδρύσει και θα λειτουργήσει ιδιωτικά πανεπιστήμια, ή ασφαλιστικούς οργανισμούς, νοσοκομεία κ.λ.π. μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα… Η ιδιωτικοποίηση θα οδηγήσει στην υποβάθμιση και όχι στην βελτίωση, αφού το ζητούμενο κάθε ιδιώτη είναι η μεγιστοποίηση του κέρδους.
Η όποια διαφοροποιημένη θέση & αντίληψη στην παραπάνω λογική, όπως αυτή του φοιτητικού κινήματος σχετικά με το άρθρο 16 και το Νόμο πλαίσιο, προβοκάρεται από την κυβέρνηση - ΜΜΕ ως αντεξουσιαστική και ανατρεπτική δράση και ως εκ τούτου πρέπει να παταχθεί για τη διαφύλαξη της κοινωνικής ειρήνης… Το ερώτημα είναι μια τέτοιου είδους κοινωνική ειρήνη ποιους βολεύει και τίνων τα συμφέροντα εξυπηρετεί? Σίγουρα όχι της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, και πρέπει ο καθένας ατομικά να ταχθεί ενάντια στο ξεπούλημα δημόσιων αγαθών και κοινωνικών δικαιωμάτων.
(άντε τώρα! με έπιασε το επαναστατικό μου…):mad:

27

Γιατί ρε Theos; Είναι σαν τη ρωμαϊκή ειρήνη!
Ολα ειρηνικά κάτω από το ρωμαϊκό ζυγό…
:109:

28

Pax Romana!:087:
κι όποιος σηκώνει κεφάλι… :112:

29

Καλοί οι αγώνες,δε λέω και εγω υπέρ είμαι.Μάλιστα να πηγαίνουμε στα συλλαλητηρια και τις πορείες αλλά αυτές οι σχολές μπορούν να ανοίξουν?Οι κλειστές σχολές δεν είναι λύση.

30

κι όταν οι σχολές είναι ανοιχτές, το φοιτηταριό που φωνάζει είναι για καφέ στο Κολωνάκι (φίλε Αποστόλη δεν αναφέρομαι σε σένα) … Γιατί τώρα τους έπιασε κωλοπιλάλα ?

31

Όσοι θέλουν να αγωνιστούν,αγωνίζονται και με ανοιχτές σχολές.Ωστόσο, στις συνελεύσεις,μεγάλη μερίδα φοιτητών ψηφίζει κατάληψη για το χαβαλέ,για να πάει σπίτι της,γιατί βαριέται να παρακολουθεί μαθήματα.Συγκεκριμένα πολλές φορές τους ακούω να λένε:<<Γιατί να ανοίξει η σχολή?Καλά δεν περνάμε τωρα που καθόμαστε?Ας κατσουμε αλλη μια βδομάδα παραπάνω.>>και αυτη τη στιγμή οι βδομάδες που καθόμαστε είναι δέκα και τα πράγματα είναι μάλλον ασχημα οσον αφορά εξάμηνο,εξεταστική,αναπληρώσεις και αυτό σημαινει χαμένος χρόνος->πεταμένα λεφτά που δυστυχώς δεν υπάρχουν και πολλά.

32

έχεις περίπου δίκιο σε αυτό που λές, σχεδόν συμφωνώ, γιατί καταλαβαίνω τί πάει να πει να αγωνίζεσαι για να σπουδάσεις. Άν όμως ανοίξουν οι σχολές, πώς θα συμμετέχουν οι καθηγητές στις κινητοποιήσεις ? Θα πρέπει να απεργήσουν οπότε ένα και το αυτό. Για να μην πώ τι λεφτά θα χάνουμε σε λίγα χρόνια για να σπουδάσουν τα παιδιά μας στα ιδιωτικά παν/μια…

33

Όσοι από τους καθηγητές θέλουν ας βγουν στους δρόμους μαζι με τους φοιτητές.Με τις καταλήψεις αυτοί τη στιγμή κερδισμένοι μαλλον βγαινουν οι αλλοι οι οποιοι μαλλον ειναι υπερμαχοι του νομοσχεδιου.Αυτη την στιγμη καθονται αλλα ο μισθος πεφτει κανονικα.Μια χαρα διακοπες διμηνες και χημερινές (το χειμερινές ειναι λιγο αστοχο με τετοιο καιρο τρελαμένο)

34

[left]Αγώνες με ανοιχτές σχολές , πιέζουν την εξουσία όσο και οι μαϊμού απεργίες που κατευθύνουν οι ταγμένοι σ΄αυτή συνδικαλιστάδες. Χωρίς θυσίες δεν κατακτούνται δικαιώματα. Ας χάσουν και κανένα εξάμηνο οι <<αγανακτούντες καλοί φοιτητές>> γιατί κι αυτοί θα ωφεληθούν από τις από τις τυχόν κατακτήσεις του φοιτητικού κινήματος. Μην τα θέλουν όλα χωρίς κόπο. Άλλοι αφιέρωσαν τη ζωή τους. Αν δε μπορούν ή δεν τους αφήνει ο μπαμπάς ν’ αγωνιστούν, ας αφήσουν τους άλλους να το κάνουν , δε θα χάσουν. Άλλωστε η ιστορία διδάσκει ότι με τους αγώνες των <<αναρχικών ή περιθωριακών ή εξτρεμιστών ή όπως διάολο αλλιώς τους αποκαλούσε το κατεστημένο>>, ήρθαν όλες οι κοινωνικές κατακτήσεις και δεν τις χάρισε καμιά εξουσία.
[/left]

35

Μετά το όργιο καταστολής που είδαμε την περασμένη Πέμπτη και με τον Πολύδωρα να ρίχνει λάδι στη φωτιά και να καλλιεργεί την έξαρση του αυταρχισμού και της τρομοκρατίας των αστυνομικών δυνάμεων, να ευχόμαστενα μη χαθεί καμια ζωή, όπως έγινε παλαιότερα…
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΒΡΩΜΟΜΠΑΤΣΟΙ! :mad:
(τα ξαναπήρα στο κρανίο!)

36

Αποστόλη παιδί μου (μου επιτρέπεις να σε λέω έτσι μιας και έχεις λιγότερα από τα μισά μου χρόνια - ποτέ δεν πίστευα ότι θα ερχόταν η στιγμή να το αυτό!:)) έχεις απόλυτο δίκιο. Τα ίδια μάλιστα λέει και ο Βύρωνας. Να κάνουν, λέει, διαδήλωση όσοι θέλουν, αλλά …απ’ το πεζοδρόμιο. Να μην ενοχλούν και τους υπόλοιπους…
Στην Ιαπωνία κάπως έτσι άρχισαν πριν μερικά χρόνια να αντιλαμβάνονται τη διεκδίκηση και σήμερα κατάντησαν να δηλώνουν την αντίθεσή τους (δηλαδή να κάνουν απεργία) φορώντας μία κορδέλα στο μπράτσο και δουλεύοντας κανονικά. Αποτέλεσμα: Τους έκαναν κομμάτια τους εργοδότες τους, οι οποίοι αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν σε όλα τους τα αιτήματα. Οι Ιάπωνες είναι σήμερα ο πιο …άνετος λαός, με το λιγότερο άγχος. Γι’ αυτό έχουν κατασκευάσει κάτι κουτιά, μεταξύ κρεβατιού και φέρετρου, για να μπαίνουν κανα μισάωρο στο διάλειμμα και να ανανεώνονται ψυχικά. Για τόση άνεση μιλάμε…

37

Δε λέω να διαδηλώνουμε από το πεζοδρόμιο.Οχι.Ίσα ίσα,να κατέβουμε στους δρόμους (και οχι στο ένα ρευμα κυκλοφορίας ή στο πεζοδρόμιο οπως εχει προταθει) και αν χρειαστει να κλεισουμε και ολο το κεντρο.
Το μόνο πράγμα που μου τη βαραει είναι η αντίληψη των πραγμάτων από πολλους φοιτητες.Δηλαδη να κλεισουμε τη σχολη για χαβαλε.Ζητημα ειναι να κατεβαινει στους δρομους ενα 10% επι του συνολου των φοιτητων σε καθε σχολη

38

Το μοντέλο τους έχει μότο “δουλειά των φοιτητών και των καθηγητών είναι η επιστήμη”. Έτσι έχουν τα πράγματα εδώ πάνω. Όσοι έχετε κάνει μια βόλτα στο νορθ γιούροπ, ξέρετε τί άγριο πήδημα πέφτει, και δε βγάζει κανείς κιχ - λένε κι ευχαριστώ. Πρωτού το πάρουμε χαμπάρι, τα δυο κόμματα και η πελατεία τους μας σύρανε, με το πρόσχημα της Ευρωπαϊκής επιταγής - της αναγκης για αλλαγή ρότας εν όψει της “παγκοσμιοποιημένης οικονομίας”, σε μια Λισαβώνα και μια Μπολόνια. Μ’αυτά και μ’αυτά, να’μαστε προ των πυλών του Μπολκενστάιν - οι Ιάπωνες του Άρη που λέγαμε.
Ευτυχώς, παλεύουμε ακόμα και προβάλουμε κάποια αντίσταση στις ντιρεκτίβες των βαρβάρων εκ Βρυξελλών (και όπου γης).

ΥΓ1 - Είδατε αυτές τις ημέρες πώς μιλάνε οι παρουσιαστές των ειδήσεων σε εκπροσώπους φοιτητών, δασκάλους και καθηγητές. Άραγες, το ίδιο μιλάνε αν είναι στο παράθυρο κανας “τραγουδιστάρας”, “ηθοποιάρας” ή τέλος πάντων κάποιος “-άρας”;

ΥΓ2 - Βεβαίως… μόνον το 10%. Η πλειοψηφία άλλωστε είναι ΔΑΠ.

39

Συγνώμη για την κατάχρηση του χώρου αλλά νομίζω ότι μας αφορά όλους και παραθέτω ολόκληρο e-mail που έλαβα στη φοιτητική μου ηλεκρονική διεύθυνση:
ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΕΝΟΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΑ
Apo email pou esteile enas apo tous syllhfthentes, sti mail list twn
foithtwn stous Mhxanikous H/Y ths Patras…

Κατʼ αρχάς ζητώ συγγνώμη σε όσους θεωρήσουν αυτό το e-mail spam, εν τούτοις συνεχίζω να θεωρώ ότι το θέμα είναι αρκετά σημαντικό ώστε να λάβουν όλα τα μέλη του συλλόγου άμεση γνώση. Επίσης, ζητώ να με συγχωρήσετε που δεν ήμουν στη γενική συνέλευση για να πω αυτά που θα σας πω, αλλά δεν μπόρεσα τελικά να κατέβω στην Πάτρα στην ώρα μου. Θα λείπω και από την επόμενη Γ.Σ., αφού θα είμαι εν αναμονή του δικαστηρίου.

Να σημειώσω ότι δεν ανήκω σε καμία παράταξη, και πιστεύω ότι οι φίλοι φοιτητές που ανήκουν σε οποιαδήποτε παράταξη θα διαβάσουν το κείμενο, παρά το γεγονός ότι εγώ δεν ανήκω κάπου.

Θα προσπαθήσω να είμαι σύντομος (αν και δεν νομίζω να τα καταφέρω) στην περιγραφή των γεγονότων, μιας και λίγο πολύ θα τα έχετε ακούσει (παραμορφωμένα) στις ειδήσεις. Επίσης, συγχωρήστε την απουσία λογοκρισίας στις άσεμνες λέξεις, αλλά θεωρώ ότι δεν υπάρχει λόγος να κρυβόμαστε πίσω από τα δάχτυλα μας και να προβάλλουμε μία πλασματική ηθικολαγνεία. Τα πράγματα αυτά συμβαίνουν και ακούγονται καθημερινά, και θεωρώ ότι αυτός που προσβάλλεται ακούγοντας ωμά αυτές τις λέξεις είναι ανειλικρινής πρώτα στον εαυτό του, και έπειτα στους συνανθρώπους του.

Είμαι ένας από τους 49 συλληφθέντες της 08/03/2007. Με προσήγαγαν μαζί
με άλλα 48 παιδιά από το ίδιο σημείο (από τη νησίδα που υπάρχει στη γωνία Μ. Βρετανία και Βας. Σοφίας) στη ΓΑΔΑ, άνευ λόγου και αιτίας. Ήμουν από τους λίγους τυχερούς που δεν έφαγαν ξύλο και πραγματικά ακόμα απορώ πως την γλύτωσα. Δεν κατάφερα να ξεφύγω αφού, όπως θα έχετε δει στα βίντεο, μας κύκλωσαν περί τους 100 και παραπάνω αστυνομικοί και μας εξήγησαν με τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο πως νοιώθει μία κατσαρίδα όταν, αφού την έχεις ψεκάσει 10 φορές με AROXOL, συνεχίζεις επίμονα να την βαράς με μία παντόφλα. Τη στιγμή εκείνη είχα κάτσει κάτω σκυμμένος και περίμενα απλά να με δείρουν. Οι ατάκες των αστυνομικών συνοψίζονταν στο «Έτσι, έτσι, στα τέσσερα πρέπει να είστε». Πέρα από την ασφυξία λόγω των χημικών και της φυσούνας που έφαγα στο πρόσωπο, γύρω μου άκουγα πολύ δυνατά τις κραυγές των παιδιών που έβλεπα να χτυπάνε με μεγάλη μανία οι κ. αστυνομικοί. Πλέον κατάλαβα ακόμα πιο ζωντανά γιατί ο κόσμος τους λέει μπάτσους, και ελπίζω να έχετε καταλάβει και εσείς. Κάποια στιγμή κάποιος ΜΑΤατζής με έδωσε σε κάποιον άλλο να με πάει στην κλούβα. Τα «γαμώ τη μάνα σου ρε μουνί» από τους φίλους αστυνομικούς έδιναν και έπαιρναν, όπως άλλωστε ήταν αναμενόμενο. Μία κοπέλα που δεν μπορούσε να αναπνεύσει και ήταν έτοιμη να λιποθυμήσει είπε στους ΜΑΤατζήδες «θα λιποθυμήσω», και αυτοί της απάντησαν «Λιποθύμα τώρα να σε γαμήσουμε και από πάνω».

Με έβαλαν στην κλούβα και περιέργως δεν μου πέρασαν χειροπέδες. Χειροπέδες έβαλαν στους μισούς από εμάς και στους περισσότερους τις έβγαλαν στην κλούβα. Σε μερικά παιδιά τις άφησαν, έτσι για τιμωρία. Μέσα στην κλούβα είχαμε ένα παιδί με ανοιγμένο κεφάλι, μία κοπέλα με σκισμένο φρύδι, ένα παιδί με σπασμένη μύτη, έναν άλλο με μισή μπλούζα και χέρι που σχεδόν δεν κούναγε (ρήξη μυών πίσω από τον καρπό), ένα κάρο παιδιά με μελανιές και καρούμπαλα και άλλους που πιθανότατα ξεχνάω. Ζητάγαμε επίμονα γιατρό και φωνάζαμε συνέχεια (αφού ξέραμε ότι δεν είχαμε κάνει τίποτα απολύτως) και ρωτάγαμε γιατί μας είχαν μαζέψει.
Προφανώς δεν υπήρχε απάντηση, και προφανώς ούτε γιατρός. Μάλιστα ένας «άνδρας των ΜΑΤ» φόρεσε και την αντιασφυξιογόνο του(!!!) μέσα στην κλούβα, προφανώς για να μας φοβίσει.

Κάποια στιγμή (κατά τις 7 το απόγευμα) φτάσαμε στη ΓΑΔΑ όπου ακόμα δεν ξέραμε γιατί μας πάνε. Μας ανέβασαν στον 11ο όροφο, τα κινητά απαγορεύονταν, αλλά εμείς τα βγάζαμε στη ζούλα μέσα στο γενικότερο χάος που επικρατούσε. Στον 11ο μας πέταξαν σε ένα διάδρομο και άρχισε η διαδικασία του πολέμου των νεύρων.
(Ατάκα ασφαλίτη όταν μας πήγαν στο διάδρομο: «Ρε τι μαλάκες είμαστε, τι μαλακίες κάνουμε, τι είναι αυτά που φέραμε εδώ?». Την ψιθύρισε ένα ασφαλήτης σε έναν άλλο, και ήμουν αρκετά κοντά να το ακούσω).
Ήμασταν χάμω μες τη βρώμα και τις γόπες, σε ένα διάδρομο 2.50 επί 12 μέτρα (περίπου), 49 άτομα, μεταξύ των οποίων 20 περίπου κοπέλες, ο ένας πάνω στον άλλο, με ασφαλήτες να περνάνε συνέχεια από πάνω μας για να μας σπάσουν τα νεύρα.
Κουνιόμουν, και έβηχα από τα χημικά που έβγαζαν τα ρούχα τα δικά μου και των άλλων. Μας έκαναν σωματικό έλεγχο (γυμνό για όσους δεν γνωρίζουν), χωρίς ακόμα να μας λένε γιατί μας έχουν προσάγει, και χωρίς γιατρό για τα χτυπημένα παιδιά.

Οι προκλητικές ατάκες έδιναν κ έπαιρναν. Επαφή με δικηγόρο δεν υπήρχε, και δεν υπήρξε για 19 ώρες !!! Μας πήραν δακτυλικά αποτυπώματα, πράγμα που είναι παράνομο χωρίς κατηγορίες και αφού ήδη μας είχαν κάνει εξακρίβωση.
Απλά μας τρομοκρατούσαν. Κατά τη διάρκεια της νύχτας μας έφεραν την εντολή σύλληψης να υπογράψουμε, όπου λέει είχαμε συλληφθεί για διατάραξη κοινής ειρήνης και «εγκληματική οργάνωση» (έτσι έλεγε το χαρτί). Προφανώς και δεν υπέγραψε κανείς, και ζητούσαμε πολύ έντονα δικηγόρο. Αρχικά είχαμε πάει μόνο για απλή προσαγωγή, και η εντολή σύλληψης εμφανίστηκε ως δια μαγείας μετά τις 1 το βράδυ (αφού
είχαμε ήδη 5 ώρες χωρίς δικηγόρο και γιατρό στη ΓΑΔΑ). Κάποια στιγμή ήρθε και έναν υποτιθέμενος εισαγγελέας και μας έβαλε να συντάξουμε απολογία ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟ, πράγμα παράνομο και ανήκουστο.
Οι κατηγορία, για 45 (οι 4 νομίζω είχαν ελάχιστα διαφορετική) άτομα?
«Ο κατηγορούμενος συμμετείχε σε κομμάτι της πορείας που αποκόπηκε από τον κύριο όγκο της και επιτέθηκε στους άνδρες της αστυνομίας με πέτρες, μάρμαρα και ξύλα.
Κατά την σύλληψη του άφησε στο έδαφος 1 ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΜΑΣΚΑ, 2
ΑΝΤΙΑΣΦΥΞΙΟΓΟΝΕΣ ΜΑΣΚΕΣ, 1 ΒΑΡΙΟΠΟΥΛΑ, 1 ΣΦΕΝΤΟΝΑ, 1 ΠΑΛΟΥΚΙ, ΠΕΤΡΕΣ ΚΑΙ ΜΑΡΜΑΡΑ».
Του τέστην, αφήσαμε κάτω 90 αντιασφυξιογόνες, 45 βαριοπούλες , 45 σφεντόνες, και υπολογίζω περί τις 150-200 πέτρες. Δεν ξέρω αν γελάτε, αλλά με αυτές τις αδιανόητες κατηγορίες είναι πιθανή η καταδίκη. Οι περισσότεροι δεν υπέγραψαν, εγώ δήλωσα αθώος και ότι αρνούμαι τις αστείες αυτές κατηγορίες και ότι θα μιλήσω μόνο παρουσία δικηγόρου, και υπέγραψα. Τους τραυματίες τους πήγαν στις 4 το πρωί στον Ερυθρό σταυρό (9 ώρες αργότερα). Σε μερικά παιδιά δεν μπόρεσαν να κάνουν ράμματα που χρειαζόταν, γιατί οι πληγές είχαν κλείσει.
Φαί δεν είχαμε. Αγοράσαμε με ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΕΞΟΔΑ champion κρουασάν από το κυλικείο, στις 2 το βράδυ. Μαζέψαμε όλοι μαζί τα λεφτά και πήγαν 2 παιδιά από εμάς συνοδεία 6 αστυνομικών (έπιασαν την Αλ κάιντα οι μαλάκες) να τα φέρουν. 35 παιδιά ήταν από Θες/νίκη, όπως φαντάζεστε κανείς δεν έχει φάει κάτι ιδιαίτερο μες τη μέρα. Αντιστοιχούσαν για 19 ώρες, 2,5 κρουασάν στον καθένα και 1/15 του πακέτου των τσακίρης τσίπς. Νερό απʼ τον ψύκτη και απουσία χαρτιού υγείας.
Κοιμηθήκαμε στον διάδρομο αυτό που είχε και γραφεία, ακουμπώντας με τον απέναντι μας τα γόνατά μας που ήταν λυγισμένα για να χωρέσουμε. Συνέχεια πέρναγαν οι ασφαλήτες από πάνω μας για να μας ξυπνάνε, και κάθε λίγο και λιγάκι προέκυπτε και μία άλλη γραφειοκρατική βλακεία για να μην κοιμόμαστε.

Την επομένη το πρωί μας φωτογράφησαν, και περιμέναμε από τις 9 που υποτίθεται θα μας πήγαιναν στην Ευελπίδων μέχρι τις 7 το απόγευμα που μας πήγαν τελικά. Βλέπετε, η γραφειοκρατία ζει και βασιλεύει, και μία χαρά εξυπηρετεί τους σκοπούς της. Στις 2 περίπου επιτέλους είδαμε τους δικηγόρους, και μας έφεραν μερικά κρουασάν παραπάνω και φρυγανιές, και τσιγάρα στα παιδιά (κακή επιλογή γιατί ο χώρος έγινε απίστευτα αποπνικτικός). Κατά τις 16:30 μας έφεραν και φασολάδα, ευγενική χορηγία της ΕΛ.ΑΣ. (νομίζω).

Συνέχεια μας τρομοκρατούσαν λέγοντας μας ότι θα μείνουμε και άλλη μέρα μέσα τελικά, γιατί η γραφειοκρατία είχε καθυστερήσει τις διαδικασίες κ δεν θα προλαβαίναμε το αυτόφωρο.
Περάσαμε ευτυχώς μετά από χίλια βάσανα από τον εισαγγελέα (πράγμα που σήμαινε ότι θα περνάγαμε αυτόφωρο), ο οποίος πρωτοφανώς ήρθε στη ΓΑΔΑ παρόλο που ο νόμος λέει ότι δεν μετακινείται από την έδρα του και ότι οι κατηγορούμενοι πάνε σε αυτόν. Να χιλιοευχαριστήσω εδώ όλα τα παιδιά που εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους έξω από τη ΓΑΔΑ. Τους ακούγαμε έξω από το παράθυρο του εισαγγελέα που ήταν στον 6ο όροφο να φωνάζουν και ήταν απίστευτη η ψυχολογική βοήθεια (στο διάδρομο που μέναμε δεν είχαμε παράθυρα).
Η αλληλεγγύη βοηθά πραγματικά πολύ και είναι ανεξάρτητη κομματικών φραγμών.

Μας έδεσαν λοιπόν με χειροπέδες μεταξύ μας και μας μετέφεραν συνοδεία 25 ασφαλητών και δεν ξέρω και γω πόσων ένστολων στα δικαστήρια με κλούβες. Οι κλούβες είχαν κελιά των τεσσάρων που κανονικά δεν χωράγανε ούτε 2 άτομα, και έκλειναν ερμητικά με σιδερένιους τοίχους που είχαν μόνο μικρές τρυπούλες για να παίρνεις αέρα. Δεν ξέρω καν πόσοι αστυνομικοί και ζητάδες και περιπολικά μας ακολουθούσαν και άνοιγαν τον δρόμο, αλλά ακούγονταν πολλοί (είπαμε, έπιασαν την Αλ Κάιντα οι μαλάκες).

Στο δικαστήριο και έπειτα από 24 ώρες κράτησης και αϋπνίας πρακτικά, μπορέσαμε να δούμε για μία στιγμή και από μακριά τους γονείς μας. Μερικοί κατάφεραν και μπήκαν και στο δικαστήριο για λίγο, άλλους δεν τους αφήσανε καν. Και άρχισε το θέατρο του παραλόγου. Αφού μας κάθισαν αλφαβητικά και ο καθένας ανακοίνωσε τη σχολή του, οι 30 περίπου δικηγόροι που ήταν μέσα στην αίθουσα ζήτησαν την τριήμερη αναβολή που δικαιούται οποιοσδήποτε συλληφθέντας για να ετοιμάσει την απολογία του. Η μόνη περίπτωση να μην σε αφήσουν να φύγεις ελεύθερος από κει για το τριήμερο είναι ή να μην έχεις καθαρό ποινικό μητρώο, ή να μην έχεις γνωστή κατοικία, ή η κατηγορία σου να είναι πολύ βαριά, ή γενικά να
συντρέχει κάποιος λόγος που να σε καθιστά ύποπτο φυγής. Διακόπτουν λοιπόν αι «αδιάβλητοι» δικασταί για 5 (και καλά) λεπτά, και επιστρέφουν μετά από 50!!!

Λέει λοιπόν ο εισαγγελέας, με σίγουρη, τρεμάμενη φωνή: «Σέβομαι την ιδιότητα του φοιτητή, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αν τους αφήσουμε ελεύθερους το τριήμερο δεν θα επαναλάβουν τις πράξεις που έκαναν, και άρα εισηγούμαι την τριήμερη κράτησή τους»
Ο γελοίος λοιπόν αυτός άνθρωπος δεν δίστασε και δεν ντράπηκε να μας καταδικάσει σε τελείως άκυρη χρονική στιγμή, τη στιγμή που έπρεπε να εξετάσει αν ήμασταν γνωστοί εγκληματίες και ύποπτοι φυγής. Δεν μπορώ καν να μετρήσω (γιατί δεν ξέρω ακριβώς) πόσους δικονομικούς νόμους παρέβη εκείνο το δικαστήριο.
Σαφής στόχος αυτής της εισήγησης ήταν η προληπτική και παραδειγματική τιμωρία μας επειδή συμμετείχαμε στην πορεία. Στα 50 λεπτά που μεσολάβησαν, φαντάζομαι (και όλοι οι δικηγόροι το ίδιο φαντάστηκαν) ότι αυτός ο παπάρας (και συγχωρήστε το μένος παρακαλώ) πήρε και δέχτηκε τηλέφωνα από πολύ ψηλά. Οι δικηγόροι έπεσαν από τα σύννεφα και άρχισαν να τραβάνε τα μαλλιά τους, και μέσα από μία αστεία και υποτιμητική για την υποτιθέμενη «δημοκρατία» μας διαδικασία, που κράτησε δυόμιση ώρες, έπεισαν το τριμελές πλημμελειοδικείο ναι πλειοψηφήσει (!!! και όχι ομόφωνα) να διατάξει την άρση της κράτησης μας. Η αξιότιμη πρόεδρος, θεωρούσε ότι έπρεπε να φύγουν μόνο οι τραυματίες, πρόταση χωρίς καμία δικονομική λογική.
Τελικά κρατήθηκε ένα παιδί, ο Κώστας, που δεν ήταν φοιτητής και άρα ανήκε σε πιο ευαίσθητη κοινωνική μερίδα, και δεν είχε αυτή τη «νεφελώδη» ασυλία της ιδιότητας του φοιτητή που χαρακτήριζε τους υπόλοιπους. Γι αυτό και παρόλο που τον έπιασαν μαζί με μας του φόρτωσαν και απόπειρα σωματικής βλάβης σε συγκεκριμένο αστυνομικό. Τα παιδία που φορτώθηκαν με τα κακουργήματα εξετάζονταν ξεχωριστά, και έμειναν προφανώς μέσα σε συνθήκες χειρότερες από τις δικές μας.

Τη Δευτέρα το πρωί πήγαμε στο δικαστήριο πάλι. Τη δικογραφία την έλαβαν οι δικηγόροι στις 11:30 και εμείς δικαζόμασταν στις 12. Πήγαμε να μπούμε στην αίθουσα οι πρώτοι κατηγορούμενοι κατά τις 4 αν θυμάμαι σωστά. Μέσα λοιπόν στην αίθουσα ήταν οι δικηγόροι, 30 περίπου ασφαλήτες, και περίπου 15-20 ένστολοι αστυνομικοί. Έξω από την αίθουσα υπήρχαν παρατεταγμένα ΜΑΤ. Οι γονείς διαμαρτυρήθηκαν πολύ έντονα, αφού οι μπάτσοι και οι δικαστές δεν τους άφησαν να μπουν με τη δικαιολογία ότι «δεν χώραγαν στην αίθουσα»!!! Πώς να χωρέσουν, με 50 αστυνομικούς και 49 κατηγορούμενους??? Είπαμε, έπιασαν την Αλ Κάιντα, οι μαλάκες.
Ξεκίνησε η δίκη με τους γονείς απʼ έξω, οι δικηγόροι σύσσωμοι ζήτησαν αναβολή εντός του 15μέρου λόγω του ότι έλαβαν πολύ αργά τη δικογραφία. Και λίγο πριν κάνει την εισήγηση η εισαγγελέας , ακούμε από τον διάδρομο φωνές και φασαρία.
Μπαίνει ένας μέσα στο δικαστήριο και φωνάζει «Ένα γιατρό, ένα γιατρό, έπεσαν δακρυγόνα έξω από το δικαστήριο». Φοβερή αναμπουμπούλα, αφού τα χημικά άρχισαν να πιάνουν και εμάς που ήμασταν μέσα στην αίθουσα. Ένας πατέρας προσπάθησε να μπει μέσα και έφαγε κάτι ψιλές με τα γκλομπ, ενώ ένας αλήτης ΜΑΤατζής τον ψέκασε εξ επαφής στο πρόσωπο. Σημειώνω εδώ ότι αυτό μπορεί να αποβεί μοιραίο και απαγορεύεται ρητά ακόμα και από την αστική δικαιοσύνη. Ο άνθρωπος λιποθύμησε και έγινε μπλε, έτρεξαν κάποιοι να τον βοηθήσουν, κάποιες άλλες μανάδες έπεσαν στα σκαλιά της εισόδου του δικαστηρίου, γενικά φοβερή αναταραχή. Δεν ξέρω άλλες λεπτομέρειες του τι έγινε έξω αφού ήμουν μέσα, αλλά ξέρω ότι η εισαγγελέας έτρεμε και αυτή λέγοντας ότι προτείνει να πάρουμε την αναβολή.
Επίσης ξέρω ότι οι ένστολοι που ήταν μέσα αναρωτιόντουσαν δυνατά, πώς είναι δυνατόν να έχουν τόσο μαλάκες συναδέλφους. Να σημειώσω εδώ ότι υπάρχει συγκεκριμένος νόμος που απαγορεύει τη χρήση των χημικών μέσα στα δικαστήρια συγκεκριμένα. Στο Ελλαδιστάν όμως, κάτι τρέχει στα γύφτικα. Με τα πολλά φύγαμε, και μετά από λίγες ακόμα μικροαναταραχές.

Θα περάσει η τρομοκρατία? Πρέπει όλοι μας να αναρωτηθούμε, και να μην απαντήσουμε επιπόλαια όχι. Γιατί αν δεν θέλουμε να περάσει, απαιτούνται πολλά περισσότερα από αυτά που κάνουμε, και το τελευταίο που πρέπει να μας απασχολεί είναι η κοντόφθαλμη τρομολαγνεία που χαρακτηρίζει την πραγματικά χαμένη (και όχι αναβεβλημένη) εξεταστική. Το πρόβλημα μάλλον είναι αρκετά πιο ευρύ, και ελπίζω να μπορέσουν να το δουν αρκετοί άνθρωποι. Ας αναρωτηθούμε λίγο για το πανεπιστήμιο που υπερασπίζουμε και για την κοινωνία που ζούμε γενικότερα, τώρα που έχουμε την πολυτέλεια να το κάνουμε. Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι οποιοσδήποτε από εσάς στην θέση μου. Ας αναρωτηθούμε λίγο για την «δημοκρατία» μας. Πιστεύω πως ο καθένας πρέπει να αναλάβει δράση ανάλογα με το πώς εκείνος θεωρεί σωστό, και όχι μόνο στα πλαίσια μίας παράταξης.
Σας παρακαλώ να είστε δυναμικοί την Πέμπτη, αλλά και κάθε μέρα. Εγώ λόγω της κρατικής τρομοκρατίας δεν μπορώ να έρθω στην πορεία, για να μην επιβαρύνω την θέση μου, και με μία έννοια, η κυβέρνηση πέτυχε αυτό που ήθελε. Και μην ξεχνάτε ότι ακόμα 11 φοιτητές και ένας εργαζόμενος βαρύνονται με χειρότερες κατηγορίες από τις δικές μου, και μόνο από τύχη δεν μου φόρτωσαν και εμένα τις ίδιες. Οι 12 αυτοί άνθρωποι χρειάζονται την συμπαράσταση όλων μας.

Οι δικηγόροι άρχισαν να λένε ότι τέτοια φαινόμενα έχουν να δουν από τη χούντα.
Σας καλώ να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα από τα παραπάνω, και ελπίζω να μην ήμουν κουραστικός.

Α. Δ., Μηχ. Η/Υ κʼ Πληρ.
Πολυτεχνείο Πατρών.

40

Θεωρώ ότι τα χημικά αέρια είναι ένας βασικός παράγοντας κοινωνικοποίησης, ίσως ο σημαντικότερος μετά την εργασία. Εάν φας μια καλή δόση, ιδιαίτερα από κοντινή απόσταση, αμέσως συνειδητοποιείς ποιοι σε κυβερνούν. Κι επειδή η μνήμη στον άνθρωπο είναι σχετική, καλό είναι κατά καιρούς να ανανεώνουμε τη δόση μας σε χημικά, για να μην ξεχνάμε ποτέ ποιους έχουμε από πάνω.