(Μπαγιόκος)
Μάγκες το τραγούδι “Τη μηχανή παράτα την” είναι καταχωρημένο σύμφωνα με το αρχείο ελληνικής δισκογραφίας της “MINOS” στα ονόματα των Μ.Μάτσα και Σ.Περιστέρη. Τουλάχιστον αυτό γράφει στο εσώφυλλο του CD αρ. 21 του πιο πάνω αρχείου.
(Μπαγιόκος)
Μάγκες το τραγούδι “Τη μηχανή παράτα την” είναι καταχωρημένο σύμφωνα με το αρχείο ελληνικής δισκογραφίας της “MINOS” στα ονόματα των Μ.Μάτσα και Σ.Περιστέρη. Τουλάχιστον αυτό γράφει στο εσώφυλλο του CD αρ. 21 του πιο πάνω αρχείου.
Οχι αδερφέ. Στο διαδίκτυο ανέβηκε δοκιμαστικά πριν δυο χρόνια αλλά το αποτέλεσμα δεν ήταν αρκετά λειτουργικό. Τώρα βγαίνει μόνο στον “αέρα” με αναμεταδότες (στα περισσότερα μέρη της Ελλάδας) και στο hotbird για τους μετανάστες ανα την υφήλιο.
Ναι Σάκη, ανάμεσα σ’ αυτές τις δυο πήγαινε το μυαλό μου, απλά ανάφερα την Καλφοπούλου ως πιο πιθανή. Ο Tsispi με είχε ρωτήσει αν τραγουδά η Χασκίλ. Αυτή την απέκλεισα εύκολα.
Τώρα για την ημερομηνία… Κρίνω απ’ το “χρώμα” των μπουζουκιών, γι’ αυτό το τοποθέτησα (αυθαίρετα πάντα) γύρω στο '55. Ισως όμως και να 'χεις δίκιο.
ΑΝ
(Λευτέρης Κοφίδης)
Φίλε Μπαγιόκο,
Το “Τη μηχανή παράτα την” είναι στο όνομα του Περιστέρη αλλά στην πραγματικότητα είναι σύνθεση του Μάρκου. Δεν είναι άλλωστε η μοναδική φορά που ο Μάρκος (κι άλλοι) κατέθεσε τραγούδι στο όνομα του Περιστέρη ή και άλλων (υπαρκτών ή φανταστικών) συνθετών. Αυτό γινόταν για λόγους οικονομικούς. Ένα χτυπητό παράδειγμα είναι το “Μινόρε της αυγής”. Κι αυτό είναι καταγραμμένο ως τραγούδι των Μάτσα-Περιστέρη, αλλά δεν είναι δικό τους. Έχει ειπωθεί (πχ από την εγγονιά του Χατζηχρήστου) ότι είναι το Σμυρνιωτάκι ο πραγματικός συνθέτης. Δεν ξέρω … Πάντως δεν είναι ο Περιστέρης.
Μια που το θυμήθηκα, υπάρχουν κάποια τραγούδια στο όνομα του Περιστέρη που εκτελούνται από το Χατζηχρήστο κι εμένα μου φαίνονται να είναι δικά του (γνωστό ότι ο Χατζηχρήστος έδωσε κι αυτός πάμπολλα τραγούδια του σε άλλους). Για παράδειγμα, το “Εσούρωσα κι απόψε” ή το “Ζόρικος.” Ο Κουνάδης γράφει ότι ο Περιστέρης ήταν τόσο μεγάλος συνθέτης που μπορούσε να φτιάχνει τραγούδια διαφόρων υφών. Κι όμως εμένα κάτι δεν μου πάει … Ξέρει κανείς τίποτε γι’αυτά;
Λευτέρης
Γιά τον Περιστέρη έχουν ειπωθεί πολλά, αλλά σιγά-σιγά το πράγμα έχει ξεκαθαρίσει.
Ο μπαρμπα-Σπύρος ήταν όντως ΜΕΓΑΣ μουσικός, αλλά φαίνεται πως τα όρια ανάμεσα στη “σύνθεση” και τη συνεργασία-ενορχήστρωση-διασκευή ήταν πολύ συγκεχυμένη. Είναι πολλά τραγούδια του Μάρκου, λ.χ., που χωρίς τη βοήθεια του Περιστέρη δε θάταν αυτό που ήταν. Πάντως κλέφτης ΣΙΓΟΥΡΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ, και ήταν σίγουρα ικανός να γράψει το “Μινόρε”, αφού άλλωστε ο πατέρας του με την Εστουδιαντίνα του είχε εντρυφήσει πολύ στις Πατινάδες και τα Μινόρια. Ας σημειώθεί πως το “Μινόρε της Αυγής” διεκδικούσε ως το τέλος και ο Κώστας Καπλάνης, επειδή -πράγματι- έχει παίξει το ταξίμι. Γιά τον Χατζηχρήστο, η οικογένειά του διεκδικεί την πατρότητα μόνο και μόνο επειδή ο Απόστολος τραγουδάει -και τόσο όμορφα- σ’ αυτό.
Παίδες γεια-χαρά σε όλο το forum. Χθες έστηλα το πρώτο posting γνωριμίας μου με τη φοβερή ρεμπετοπαρέα και ένα δεύτερο συμπληρωματικό, μικρό. Το πρώτο μου όμως χάθηκε (το 'φαγε ο …βύθουλας!, από κάποια πατατιά που προφανώς έκανα). Κρίμα γιατί έγραφα καμιά ώρα σα μ…ς!
Στο δεύτερο θα ήθελα να συμπληρώσω πως για το ΜΟΙΡΑ ΜΕ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΕΣ πράγματι είναι καταχωρημένο στα ονόματα του Στράτου Π.(ως συνθέτης) και του Σπύρου Περιστέρη (ως στιχουργός). Τώρα, για το ίδιο τραγούδι, ʼρη και Κώστα σαφώς και συμφωνώ μαζί σας για τον πραγματικό δημιουργό. Δεν είμαι 100% σίγουρος, αλλά από μακρυά κάνει μπαμ από το ύφος και τη μελωδία του πως είναι του Αποστόλη του Χατζηχρήστου. Για την προσπάθεια που γίνεται για την καταγραφή του συνολικού έργου του Πατριάρχη Μάρκου (και όχι μόνον!) τι να πει κανείς!! Μαζύ σας …και στη κόλαση! Με όλες μου τις δυνάμεις. Αξίζουν χίλια μπράβο σε όλους. Εμπνευστές και εργάτες. Το ρεμπέτικο ζει και θα ζήσει για ΠΑΝΤΑ και όσοι δεν το γουστάρετε ή το ψιλογουστάρετε, δεν πειράζει, δεν ξίνησε ο τραχανάς. Βαράτε καμιά άλλη βόλτα σε άλλα fora και …καλή διασκέδαση.
Στη λίστα των τραγουδιών του Μάρκου Βαμβακάρη, ως πραγματικού δημιουργού, που πέρασαν στη τότε δισκογραφία με τους γνωστούς τρόπους στο όνομα του Σπ. Περιστέρη, άφοβα μπορεί κανείς (κατά τη γνώμη μου) να προσθέσει και τα ακόλουθα:
(Μπαγιόκος)
Εκλεκτή ρεμπετο-ομήγυρις, και πoιος δεν ξέρει ότι πολλά τραγούδια του Μάρκου γράφτηκαν στο όνομα του Περιστέρη. Εγώ απλά έγραψα ότι στο δίσκο αναφέρεται σαν συνθέτης και ο Μίνως Μάτσας μαζί με τον Περιστέρη, χάριν της ιστορίας.
Και μια ερώτηση: Στην αυτοβιογραφία του μπάρμπα-Γιάννη γίνεται αναφορά (στα σχόλια)για τον “άρπαγα τραγουδιστή” που έγραφε στ’ όνομα του τραγούδια μεγάλων συνθετών. Ποιον εννοεί; (πάντως όχι τον Καζαντζίδη γιατί τον είχε σε μεγάλη εκτίμηση).
Φίλε Σάκη, άσε τις δικαιολογίες! ʼρπα το όργανο που σ’ αρέσει και ντουγρού σε δάσκαλο. Ποτέ δεν είναι αργά για να ξεκινήσει κάποιος. Κι εγώ πολύ κοντά στα δεύτερα …άντα ξεκίνησα σοβαρή προσπάθεια για να μάθω κιθάρα (προηγουμένως γρατζούναγα για χρόνια) κι από τότε η ζωή μου έχει γεμίσει πραγματικά.
Σ’ ό,τι αφορά τα ακούσματα, δεν είναι παράξενο κάποιος ν’ αγαπάει διαφορετικά είδη μουσικής. Προσωπικά απογειώνομαι με τα χασικλίδικα, τα τραγούδια της φυλακής και του χάρου, τα “κανταδόρικα” του Μπαγιαντέρα, τα δημοτικά, την έντεχνη ελληνική μουσική του Μάλαμα, του Παπάζογλου, την τζαζέ του Ξυδάκη,τους αμανέδες του Ρούκουνα, του Ατραίδη, του Νταλκά κι άμα λάχει ακούω και Michael Jackson και Celine Dion! Απλά, η συναισθηματική κατάσταση της στιγμής με οδηγεί σε κάποιο από το πιο πάνω. Σε γενικές γραμμές ΖΗΤΩ Η ΜΟΥΣΙΚΗ!
Σάκη, καλωσόρισες.
Γιά το “Πορτοφόλι” νομίζω πως έχεις δίκιο, αλλά και στιχουργικά (όσοι έχουνε πολλά λεφτά, αν μ’ εξιώσει ο Θεός λεφτά γιά ν’ αποχτήσω κ.λ.) ο Μάρκος έχει τις αδυναμίες του…
Γιά τ’ άλλα δεν ξέρω…
Εγώ λατρεύω και το ρέγκε, όπερα, τζαζ-μπλουζ, Γιανίδη, Ουμ Καλσούμ και Ασμαχάν, και δε συμμαζεύεται.
Πάντως γιά τον Πολυμέρη, καλό είναι να θυμήσουμε πως πρωτοεμφανίστηκε ως ΦΩΤΗΣ σκέτο, με το “Σκαλοπάτι” του Τσιτσάνη.
Φ.Φ. (Φιλάκια, Φέρρης)
ΥΓ
Εκείνο τον έρμο τον Μιχάλη, που τον θυμήθηκες; ʼστον στην ησυχία του, τώρα που βρήκαμε εμείς τι δική μας…
Διόρθωση: ο Πολυμέρης πρωτοεμφανίστηκε το 1937 ως …Πολυμέρης και με αυτό το όνομα υπέγραφε στα ελαφρά τραγούδια που είπε. Ως Π.Φώτης εμφανίστηκε μετά τον πόλεμο, δηλ. περίπου 10 χρόνια μετά που πρωτοεμφανίστηκε! Υπέγραφε με αυτό το ψευδώνυμο στα ελάχιστα τραγούδια με μπουζούκια που είπε και μόνον σ’ αυτά.
Φραγκίσκος
Ευχαριστώ γιά την πληροφορία, Φρανκ, δεν τόξερα.
Σάκης
(Μπαγιόκος)
Φίλε Σάκη, σίγουρα το “Μπαγιόκος” είναι ψευδώνυμο (ως γνωστόν μπαγιόκο=λεφτά στη ρεμπέτικη αργκώ). Απλά δεν πολυγουστάρω να δίνω πλήρη στοιχεία στο Διαδίκτυο. Αυτό είναι κάτι που έμαθα να κάνω λόγω των παθημάτων που μου διηγούνται οι πελάτες μου. Όμως ευχαρίστως θα απαντήσω σε οποιοδήποτε μήνυμα μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προερχόμενο από τη ρεμπετο-ομήγυρη. Όσο για το όργανο μην το σκέφτεσαι. Μόλις καλοκαιριάσει λίγο, βάλε… κοντά παντελόνια και βουρ!
ΥΓ: Ρε παιδιά, τώρα που το καλοσκέφτομαι… μήπως ο “άρπαγας τραγουδιστής” είναι ο Μπιθικώτσης (τον οποίο ο μ. ο Παπαϊωάννου δεν πολυχώνευε);
Μιά παρατήρηση (ίσως σχετική με το θέμα του topic).
Η Αγγελική Κάϊλ στήριξε την βιογραφία του Μάρκου στις σημειώσεις που πήρε από τον ίδιον. Για την ακρίβεια ΕΠΙΜΕΛΗΘΗΚΕ τα πρωτότυπα. Τα χτένισε, τα λογόκρινε και τα εξέδωσε. Αυτό το λεει η ίδια στην εισαγωγή του βιβλίου της.
Μου φαίνεται πως ωρίμασαν τα χρόνια και μπορούμε να ρωτάμε:
Α. Αυτά τα τετράδια ΠΟΥ βρίσκονται; Υπάρχουν φωτοτυπίες στα χέρια της οικογένειας; Υπάρχουν τετράδια που ΔΕΝ έδωσε στην επιμελήτρια Κάϊλ;
Β. Τι ακριβώς λογόκρινε; Αυτή λέει πως άφησε απ’εξω κάποια υβριστικά σχόλια του Μάρκου και έβαλε σε τάξη τις επαναλήψεις. Επίσης, κόβοντας - ράβοντας, έβαλε σε κάποια χρονολογική σειρά τα κείμενα.
K
Δε νομίζω να βρούμε (για την ακρίβεια: να μας δώσουν) τα τετράδια. Ομως κάνω προσπάθειες μήπως και ακούσουμε τις ταινίες που απομαγνητοφώνησαν.
Αμα καταφέρω κάτι θα σας ενημερώσω.
Η χρονολογική σειρά μπορεί να βγει μόνο μέσω των αριθμών έκδοσης των δίσκων. Οτιδήποτε άλλο θα είναι αυθαίρετο.
ΑΝ
Η Αγγελική Κάϊλ πρέπει να πήρε αλάχιστα πράγματα από τον Μάρκο, κι αυτό μπορεί να το επιβεβαιώσει ο Δημητριανάκης. Στη συνέχεια όμως, με συμβουλή του ίδιου του Μάρκου, ζήτησε από τον Νέαρχο Γεωργιάδη και τον Παναγιώτη Κουνάδη τις δικές τους μαγντοταινίες (τεράστια δουλειά) και τις απομαγνητοφώνισε. Στη συνέχεια, κι ύστερα από πολλές πιέσεις, επέστρεψε τις μαγνητοταινίες, κι ο Νέαρχος τις πήρε μαζί του στην Κύπρο γιά να δουλέψει. Δυστυχώς όμως προέκυψε Αττίλας, και οι ταινές χάθηκαν μέσα στην καταστροφή, κάπου στα κατεχόμενα.
Και ένα ευχάριστο: Βρέθηκε η βιντεο-ταινία που είχε γίνει στην Κύπρο, με τον Μάρκο. Μόνο που είναι σε πολύ παλιά τεχνολογία, και τώρα γίνεται προσπάθεια να βρεθούν (πιθανόν στο Λονδίνο) παλιά μηχανήματα, γιά να “διαβαστεί” και μεταγραφεί.
Βρε παιδιά μια ερώτηση για ένα τραγούδι του Μάρκου, “Το μπουζούκι στο Παρίσι”.
Δεν εννοώ τη γνωστή εκτέλεση με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση, αλλά την πρώτη με τους Στράτο Παγιουμτζή και Μάρκο Βαμβακάρη (πιθανόν προπολεμική).
Ξέρει κανείς αν επανατυπώθηκε σε κάποιο LP ή CD;
Πριν πολλά χρόνια (το 1980) βρήκα το 78άρι στο Μοναστηράκι, σε πολύ καλή κατάσταση (το θυμάμαι καλά) και το ζητούσε ο παλιατζής 1 χιλιάρικο. Δεν το πήρα γιατί μου φάνηκε τότε πολύ ακριβό. Από τότε όμως το ψάχνω συνεχώς, χωρίς αποτέλεσμα.
Αν γνωρίζει κανείς σχετικά ή το έχει, σφυράτε.
Φιλάκια
Σ.Π (Σάκης Πάπιστας)
(Κώστας Βλησίδης)
Αγαπητέ Σάκη, έχω την εντύπωση ότι η εκτέλεση με τον Μπιθικώτση είναι η πρώτη εκτέλεση. Αν φυσικά εννοούμε τον συγκεκριμένο τίτλο, με τη συγκεκριμένη μελωδία, και με τους συγκεκριμένους στίχους. Σε αυτή την περίπτωση, ήδη ο στίχος “Ακόμα και στο φεστιβάλ σε κάλεσαν στις Κάννες/με τις πενιές σου γλέντησαν όλες οι Παριζιάνες” παραπέμπει, θαρρώ, στην εμφάνιση του Ζαμπέτα στις Κάννες το 1960. ʼρα, υπό τους δεδομένους στίχους αποκλείεται οιαδήποτε προγενέστερη, και μάλιστα προπολεμική, αναγωγή, νομίζω.
Ετσι νομίζω κι εγώ, Σάκη, αν και υποπτεύομαι πω η μουσική είναι αυτή που έγραψε γιά το “Κεντρικό” -αδιευκρίνιστο αν πρόκειται γιά την πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο Αλίκη το 1948, με παρουσίαση του Χατζηδάκι, ή τη συναυλία που του οργάνωσε ο Τάσος Σχορέλης τη δεκαετία του 60.
Σάκης
Υ.Γ.:
Δεν ξέρω βέβαια αν οι στίχοι και η μελωδία είναι ίδιοι στις δύο περιπτώσεις που αναφερόμαστε, κι αυτό γιατί τον 78άρη δεν τον άκουσα. Αν θυμάμαι όμως καλά, έγραφε στην ετικέτα “Σέρβικο”.
Φιλάκια και καλή εβδομάδα σε όλους
Σ.Π. (Σάκης Πάπιστας)
Μια και ξανάνοιξε το θέμα -αν και αρκετό καιρό μετά- ελπίζω ο συμφορουμίτης Σάκης να βρήκε ότι ίσως το τραγούδι που έψαχνε τότε, είναι το “Με μια μονάχα σου ματιά”, όπου όμως τραγουδάει μόνο ο Μάρκος… :246:
Υ.Γ.: Μήπως γνωρίζει κανείς ποιοι είναι οι συντελεστές μουσικοί και ιδίως ο μπουζουξής;