Βρήκα το παράδειγμα γιά να μάθομε να ξεχωρίσουμε το παίξιμο του Σπύρου Περιστέρη, στο μπουζούκι.
Το τραγούδι λέγεται “Ζωνάρι”, τραγουδάει η Ρόζα Εσκενάζι, και οι στίχοι φέρονται πως είναι του Κ. Μακρή (του τότε διευθυντή της ΑΕΠΙ, νομίζω).
Το παίξιμο του μπαρμπα-Σπύρου είναι καθαρό, πλούσιο και γρήγορο, και φαίνεται καθαρά η “έντεχνη” κουλτούρα του.
Όταν τ’ ακούσεις μιά φορά, μπορείς και ξεχωρίζεις αμέσως το παίξιμό του, κι έτσι λύνεται το πρόβλημα “αν είναι ο Περιστέρης που παίζει στο μπουζούκι” ή όχι.
Θα μου πείτε, καλοκαιριάτικα, τέτοια ώρα τέτοια λόγια.
Φέρρης
Κ.Ν.Τ.Σ.Μ.Τ.Α.Λ.Δ.
(Καταδικασμένος να τρώω στη μάπα την Αθήνα λόγω δουλειάς).
Το “Ζωνάρι” εκτός απο δείγμα παιξίματος του Περιστέρη είναι και δείγμα τρισάθλιας επεξεργασίας ήχου στην ψηφιακή του εκδοχή έχει προστεθεί βάθος και αντήχηση έχουν κοπεί οι μισές μπάσες της κιθάρας και η στάθμη έχει συνεχείς μεταβολές.
Ντροπή τους ,καλύτερα να ηχογραφούσαν απλώς το 78αρι με τις όποιες ατέλειες παρα να μας πλασάρουν αυτό το έκτρωμα με δήθεν ψηφιακή επεξεργασια του κώλου η οποία καταστρέφει το τραγούδι και προσβάλει την νοημοσύνη μας κυριολεκτικά για πέντε δραχμές.
Έτσι λοιπόν, πήρα και ξανάκουσα το περιβόητο “Γκιουζέλ”. 100 % Περιστέρης στο μπουζούκι. ʼλλωστε ακούγεται και κάποιος που φωνάζει “γειά σου Περιστέρ’”!!!
Και σύγκριση με το “Ταξίμ ζεϊμπε΄κικο” του Μάρκου.
“ΓΚΙΟΥΖΕΛ”: Καθαρό ταξίμι, άψογο, τετραγωνισμένο, τέλεια εκτελεσμένο, γλυκό, μουσικό, γκιουζέλ όνομα και πράγμα.
“ΤΑΞΙΜ ΖΕΪΜΠΕΚΙΚΟ”: Ταξίμι μ’ όλη την ανατολίτικη σημασία της λέξεις. “Κοφτό” με σύνθετους αντιχρονισμούς (ντάγκ ντιγκιντάγκ ντιγκιντιγκάγκ) και ντερβίσικη πενιά. Όσο γιά το γύρισμα στο ρυθμικό (Μάγκας στο Βοτανικό), έχει έναν πρωτογονισμό μιάς μεραρχίας έφιππων γιαταγανάδων που εξορμούν στη Σαχάρα…
Δεν είναι σωστό να κάνουμε συγκρίσεις, αλλά χωρίς να θέλω να μειώσω σε τίποτα τον Περιστέρη, γιά μένα του Μάρκου είναι ΓΚΑΝΙΑΝ εξ αποστάσεως.
Σώτο, σε ποιό cd αναφέρεσαι συγκεκριμένα;
Μ’ ενδιαφέρει για να δώσω κάποια πληροφορία.
Κώστα Φ., νομίζω πως είναι σωστή η παρατήρησή σου
για τον Περιστέρη και Μάρκο, και αν και δεν πρέπει να κάνουμε συγκρίσεις, δεν μπορώ να αποφύγω κι εγώ τον πειρασμό και να συγκρίνω το παίξιμο του Μάρκου με το παίξιμο του Βλάχου.
ΤΩΡΑ πες μας μάγκα μου το γκανιάν ποιο είναι!!
Σώτο, περίμενα πως γι’ αυτό το CD που αναφέρεις έγινε η αναφορά. Να προσθέσω πως δυστυχώς στη συγκεκριμένη σειρά έχουν γίνει πάμπολα τερατουργήματα ψηφιακής επεξεργασίας. ΚΡΙΜΑ!!
Όμως, υπάρχουν και καλά νέα για το συγκεκριμένο τραγούδι (ΤΟ ΖΩΝΑΡΙ). Στα ακόλουθα CD υπάρχει σε πολύ καλή κατάσταση:
ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ Νο.2, και
ΠΑΝΟΡΑΜΑ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟΥ Νο.7, CD1, “ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΥ”.
Μάλλον πρόκειται για εγγραφή από τον ίδιο 78άρη, γιατί και τα δύο είναι της FM Records.
Όμως, και η συγκεκριμένη εταιρεία έχει -ΟΜΟΙΩΣ- γράψει πονεμένη ιστορία σε πολλές εγγραφές της.
Το χειρότερο, στη συγκεκριμένη σειρά “ΠΑΝΟΡΑΜΑ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟΥ” που αποτελείται από 12 κασετίνες των τριών CD εκάστη, παρατηρούνται τα εξής “ωραία”:
Σχεδόν παντελής έλλειψη στοιχείων (ακόμα και των βασικών).
Στην ίδια κασετίνα, το ίδιο τραγούδι, της ίδιας εκτέλεσης εμφανίζεται δύο φορές! (το τρελλό είναι πως το ίδιο φαινόμενο παρατηρήται σε αρκετές κασετίνες!!).
Η ποιότητα εγγραφής είναι ελεεινή, στα περισσότερα τραγούδια.
Στην κασετίνα Νο.12, το CD No.3 (αν θυμάμαι καλά) περιέχει τα τραγούδια κάποιου άλλου CD άλλης κασετίνας και όχι αυτά που έχει στο πίσω μέρος τυπωμένα!!!
Σάκη ,είναι μια ιστορία γνωστή και παλιά , πληρώνουμε για προχειροδουλειές και αρπακολατζίδικες συλλογές ένα κάρο λεφτά.
Υπάρχει τραγούδι του Μπάτη στην ίδια σειρά που λείπει μια ολόκληρη λέξη.
Οί μόνες ποιοτικές δουλειές είναι απο εταιρείες τύπου ROUNDER πού σέβονται τον πελάτη τους.
Σάκη, καλά που μου το θύμισες.
Έβγαλα τα τραγούδια του CD 1 στο κουτί 8 πούχει τον τίτλο “Έρως και ρεμπέτικο τραγούδι” της FM, και μόλις βγάλω και τα τραγούδια του αντίστοιχου CD που έγινε το λάθος, θα τα “δημοσιεύσω” όλα μαζί.