Προσωπικά σχετικά με το επίπεδο των παιχτών διαφωνώ.Εφυγα απο την Αθήνα το 2004 και ξαναγύρησα 10 χρόνια μετά, η δικιά μου εντύπωση είναι οτι το επίπεδο έχει ανεβεί πάρα πολύ σε σχέση με παλιότερα, εχω ακούσει παίχτες ηλικιακά κατω των 30 που ήδη “χώνουν” πολύ πράμα.Πιστεύω οτι είμαστε σε καλό δρόμο και εννοείται οτι ένας παίχτης θέλει και το χρόνο του να μεστώσει.
Καλημέρα σας,
είμαι σχετικά νέο μέλος και είναι το πρώτο μου σχόλιο στο forum. Νέος είμαι και στο μπουζούκι, “γρατζουνάω” εδώ και ενάμιση χρόνο περίπου, αν και είμαι 34άρων.
θα συμφωνήσω με τον calmalini σε ο,τι ανέφερε και θα ήθελα να προσθέσω την δική μου άποψη και εμπειρία. Το θέμα που έθεσε ο bourbou όπως το καταλαβαίνω εγώ είναι ότι υπάρχουν αρκετοί δάσκαλοι-μπουζουξήδες η οποίοι αρέσκονται να κάνουν έφε στους μαθητές με τις ικανότητές τους.Έτσι νομίζουν ότι θα αναδειχθούν σε καλοί δάσκαλοι, εντυπωσιάζοντας τους μαθητές…μάλλον κομπλεξική περισσότερο συμπεριφορά παρά διδακτική. Τέτοιου είδους συμπεριφορές αντιμετώπισα κι εγώ στη αρχή που έπιασα το μπουζούκι, για να με πείσουν κάποιοι ν’αρχίσω μαθήματα και να μην παλεύω μόνος μου. Βέβαια κατάφεραν το αντίθετο. Μετά από ενάμιση χρόνο περίπου που πάλευα στο λιγοστό μου χρόνο (έχω κι ένα παιδί 3χρόνων) αποφάσισα να βρω δάσκαλο για να προχωρήσω πιο μεθοδικά. Δεν με ενδιέφερε ούτε δεξιοτέχνης να είναι, ούτε όνομα…έτσι βρήκα ένα πολύ κάλο παιδί (45αρης), μπουζουξή, που δεν μου έκανε ποτέ εφέ για το τι μπορεί να κάνει, έχει υπομονή, αντιλαμβάνεται το επίπεδο μου και με πάει βήμα-βήμα σύμφωνα με την πρόοδο μου και το χρόνο που μπορώ να διαθέσω. Έχουν περάσει σχεδόν 2 μήνες κι εκτός από την πρόοδο που έχω δει, το μπουζούκι μου έχει γίνει εξάρτηση, μόνο αν είμαι άρρωστος δεν θα βρω χρόνο, έστω μια ώρα, για να παίξω.
νομίζω ότι κούρασα λίγο, αλλά ήθελα να πω ότι η διδασκαλία είναι η αντίληψη να καταλαβαίνεις την έλλειψη του μαθητευόμενου και η ικανότητα να τη μετατρέψεις σε ανάγκη για να την καλύψει.
ευχαριστώ
καλώς ήρθες μιχάλη!
συμφωνώ πολύ με αυτήν την προσέγγιση. παράλληλα όμως είναι καλό να υπάρχει και μια ολοκληρωμένη μέθοδος του δασκάλου για το τί χρειάζεται να διδάξει σε έναν μαθητή. το ένα δεν αποκλείει το άλλο, εξαρτάται και από τον κάθε μαθητή το ποιός θα προσαρμοστεί περισσότερο, ο δάσκαλος στον μαθητή ή ο μαθητής στον δάσκαλο.
καλή αρχή εύχομαι!
νίκος
υγ: ήθελα να απαντήσω νωρίτερα αλλά το ξαναθυμήθηκα με αφορμή το τελευταίο σου ποστ