Σήμερα πια, για τέτοια ξύλα μάλλον έχει ήδη συμφωνηθεί το ποιός θα τα πάρει και πόσο θα τα πληρώσει…
Να μας πεις να παμε! Αμα μαθεις κατι! Ειναι σπανια καποια πραγματα. Εχω δει μπουζουκι που φτιαχτηκε απο 300 χρονων βενετσιανικο ξυλο απο επιπλο στην Κρητη. Ε ειναι ‘‘ανεκτιμητη’’ η αξια. Το συγκεκριμενο ηταν δωρο, δεν κκοστολογηθηκε.
Δεν σε κατακρινω, απλως τονιζω οτι δεν ισχυει αυτο. Και προφανως το ξυλο ειναι τετοιο υλικο παντα μεταβαλλεται εστω και λιγο. Επειδη εχω πιασει παμπαλαια μπουζουκια, ειναι ο ηχος το κατι αλλο στα πιο πολλα. Τωρα βεβαια στις μερες μας, βαζουν αναποδα νερα και μισα κεδρους μισα ελατα οι μαστορες…
Κοίτα, αυτή η πίστη στον δάσκαλο είναι σημαντικό πράγμα. Κανονικά δε θα έπρεπε καν να μαθητεύουμε σε δασκάλους που δε μας εμπνέουν αυτή την πίστη.
Τώρα, εσένα σου κάνει κλικ το καινούργιο; Γιατί αν η δική σου συναισθηματική προτίμηση ταυτίζεται με τη συμβουλή του έμπειρου δασκάλου, λήγει η συζήτηση.