Γιώργος Μάγκας (κλαρίνο)

Προσωπικότητες
1

Μια αναφορά στον Γιώργο Μάγκα σε τρέχουσα συζήτηση, και αυτή η εκπομπή που είδα την αρχή της, μου θύμισαν διάφορες σκέψεις και απορίες που έχω γι’ αυτή τη διφορούμενη μορφή. Θα τις καταθέσω εδώ, και πιστεύω ότι κι άλλοι θα έχουν αρκετά να πουν σχετικά.

Μια απορία λοιπόν που είχα ήταν πώς μπορεί να πρωτοξεκίνησε αυτός ο άνθρωπος. Ειλικρινά, πώς ήταν νέος; Πότε πρωτοάρχισε να εμφανίζεται μ’ αυτά τα σακάκια-υπερπαραγωγές, και να γδύνει το κλαρίνο; Τι έκανε στα αμέσως προηγούμενα βήματά του και τι στα πρώτα; Όταν πρωτοέμαθα εγώ ότι υπάρχει Γιώργος Μάγκας ήταν ήδη καθιερωμένος σούπερσταρ στη συνείδηση ορισμένων ανθρώπων. Ποια πορεία τον οδήγησε εκεί;
Είναι μεγάλο παράδοξο να είσαι σούπερσταρ μόνο για κάποιους: αν η αποδοχή ενός σόουμαν ή καλλιτέχνη δεν είναι γενική και καθολική, μπορεί να υπάρχουν κάποιοι λίγοι που τον θεωρούν καλό, πολύ καλό, μεγάλο, όχι όμως σούπερσταρ. Τον Μάγκα οι περισσότεροι Έλληνες δεν τον ξέρουν, και από αυτούς που τον ξέρουν κάποιοι κόβουν φλέβα για πάρτη του, κάποιοι τον απεχθάνονται σφόδρα, και μερικοί τον τοποθετούν κάπου στο «αρκετά καλός αλλά».

Και έτσι πάμε στο επόμενο:

Τον έχω δει μια φορά ζωντανά, και πραγματικά ο άνθρωπος δεν έπαιζε. Όχι δεν έπαιζε καλά: δεν έπαιζε, τέρμα. Ήταν στο Λυκαβηττό. Ξεκίνησε μ’ ένα μοιρολόι ή κάποιον παρόμοιο αργό αυτοσχεδιασμό (δε θυμάμαι ακριβώς), σύντομα έφτασε στο σημείο όπου σηκώνει το δεξί χέρι από το κλαρίνο και παίζει μόνο με το αριστερό, και άρχισε να ανταλλάσσει χειραψίες με όλους τους θεατές της πρώτης σειράς έναν έναν, πράγμα που του πήρε κάνα τέταρτο. Και μετά γύρισε σ’ ένα σκυλοδημοτικό πρόγραμμα, με την Τζούλη να τραγουδάει πανάσχημα, και τον κόσμο να αποχωρεί σε κύματα.

Βλέπω όμως ότι στην εκπομπή παίζει (κι εκείνη τραγουδάει) πολύ καλύτερα από τότε. Όπως περίπου λέει κι ο Μπάμπης, αυτό που ακούω στην εκπομπή δε με καλύπτει μεν ως «παράδοση» αλλά πάντως στέκει ρε παιδί μου, κρατάει μια αξιοπρέπεια (ας συγκρίνουμε με ότι κυκλοφορεί στην εποχή μας, όχι με τον Παπασιδέρη).

Άλλες πάλι φορές στο ΥΤ τον έχω ακούσει να παίζει πράγματα που σαφώς μεν χάνουν το στάνταρ της «κάποιας αξιοπρέπειας», αλλά τουλάχιστον δεν έχουν φάλτσα.

Και βλέπω και πολλούς που τον καθαγιάζουν (π.χ. στα σχόλια κάτω από το βίντεο της εν λόγω εκπομπής), που δεν ξέρω τι άνθρωποι είναι, αλλά δε νομίζω ότι κανείς τους δεν έχει ακούσει ποτέ άλλο κλαρίνο στη ζωή του. Τι διάολο, κάποιοι από αυτούς κάτι θα ξέρουν…

Τι παίζει μ’ αυτό τον άνθρωπο; Προσπαθώ να καταλάβω. Αν υπάρχει εδωμέσα κάποιος από τους θερμούς φαν του, ειλικρινά θα ήθελα να ακούσω τη γνώμη του και να προσπαθήσω να δω όλες τις όψεις.

(Προς συσσυντονιστάς: Όπως καταλαβαίνετε η λέξη «Μάγκας» δε βοηθάει ιδιαίτερα στην αναζήτηση μέσα σ’ ένα ρεμπέτικο φόρουμ. Δεν ξέρω αν έχουμε αλλού θέμα για τον Μάγκα, αν ναι κάντε μια καλή και μετακινήστε με. Ευχαριστώ.)

— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 12:58 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 12:47 —

Α, και κάτι ακόμα:

Ακούγοντάς τον να μιλάει στην εκπομπή, ακόμη και βλέποντας τη φάτσα του, πρέπει να πω ότι το σχόλιο του παρουσιαστή «αυθεντικοί άνθρωποι, καθαροί…» με βρίσκει σύμφωνο. Δεν τον γνωρίζω φυσικά, αλλά βλέποντας ό,τι έχει δει και ο παρουσιαστής το ίδιο θα σχολίαζα.

Αντιφάσεις…

2

Έτυχε να ακούσω ζωντανά το Γιώργο Μάγκα σε ένα γλέντι μετά από φάπτιση στη Λειβαδιά.
Η πρώτη εικόνα με το φανταχτερό λουλουδάτο κοστούμι και τα πολλά δακτυλίδια στα χέρια του είναι αλήθεια προϊδεάζει κάπως…
Οφείλω να ομολογήσω πως ήταν πολύ ξεσηκωτικός με τα συρτά, τα τσάμικα κ.λπ.
Δεν έμεινε κανείς καθισμένος στην καρέκλα του, έσυρε το χορό μέχρι και η χειρουργημένη πρόσφατα στο πόδι γιαγιά της νεοφώτιστης… και έπαιζε - ας πούμε - αξιοπρεπώς.
Η γυναίκα του δεν τον συνόδευε στο τραγούδι, αν και ήταν μαζί, τραγουδούσε μια άλλη κοπέλα.

Εκείνο που με εντυπωσίασε, ήταν στο τέλος και αφού οι περισσότεροι είχαν αρχίσει να φεύγουν, όταν άρχιζε να παίζει για το κέφι του, περισσότερο.
Οι αυτοσχεδιασμοί του στους δημοτικούς σκοπούς ήταν εκπληκτικοί και ακόμα πιο φοβερός ήταν μετά, που ξέφυγε και άρχιζε να τζαζάρει, οπότε μάλλον καταλαβαίνω αυτή τη λατρεία που του έχουν οι φανατικοί του θαυμαστές.

3

Τον έχω δεί και γώ λάιβ σε ένα πανηγύρι στην Χαλκιδική…έκανε μεγαλοπρεπέστατη εμφάνιση. Βγήκε απο ένα μπαλκόνι απ το απέναντι το σπίτι και άρχισε να πυροβολεί (με το κλαρίνο). Ο ήχος ήταν εμπειρία. Τα έκο και τις εντάσεις θα τα ζήλευαν και οι καλύτερες μέταλ μπάντες. Πάντως το φχαριστήθηκε η ψυχή μου γιατί αντίκρυσα διονυσιακές καταστάσεις με τον κόσμο να φτάνει σε έξταση. Πάντως ο Μαγγας έπαιξε με την ψυχή του ασταμάτητα και το χάρηκαν όλοι…

Εδώ ένα πολύ ενδιαφέρον βιντεάκι απο την ΕΡΤ

Ν.

4

Δεν θα ακούσω τα 48 λεπτά του βίντεου με το οποίο ξεκίνησε το θέμα, για να σχηματίσω γνώμη και να τοποθετηθώ με βάση αυτήν, απλά δεν το αντέχω. Άκουσα τα πρώτα 25 δευτερόλεπτα. Μου έκανε εντύπωση (εκτός από το κουστούμι, και) ένα πράγμα: Έχω δεί και απολαύσει κλαριτζήδες να παίζουν, από το θρυλικό Τάσο Χαλκιά μέχρι άγνωστους αλλά πολύ καλούς. Όλοι, μα όλοι τους, την ώρα που έπαιζαν ιδίως βέρσο, ήταν τελείως ακίνητοι και ανέκφραστοι, προσηλωμένοι στην προσπάθεια να βγεί το παίξιμο σωστό και ωραίο. Ο Μάγκας, στο ταξίμι της εισαγωγής κουνάει με νόημα τους ώμους του και αλλάζει την έκφραση του προσώπου (δείτε από δευτερόλεπτο 00:12 μέχρι 00:21 περίπου) αφήνοντας σε εμένα την εντύπωση πώς έτσι θέλει ίσως να καταδείξει τη διαφορά κλάσης του, αφού μπορεί να παίζει δύσκολες φράσεις χωρίς το παραμικρό σφίξιμο. Την ίδια ανάγκη πρέπει να εξυπηρετούσε και αυτό που περιέγραψε ο Περικλής, όπου με το ένα χέρι αντάλλασσε χειραψίες με το κοινό, ενώ με το άλλο συνέχιζε να βγάζει ήχο, κάτι που σίγουρα δεν είναι στο τσεπάκι του κάθε κλαριτζή.

Περικλή, ομολογείς ότι τον έχεις “συλλάβει” στο ΥΤ σε κομμάτια που ναι μεν δεν έχουν φάλτσα (έ, αυτό έλειπε…), αλλά ούτε και αξιοπρέπεια. Και εσύ, Ελένη, προσθέτεις ένα “ -ας πούμε- “ περιγράφοντας την αξιοπρέπεια της παρουσίας του σε γλέντι για το οποίο πληρώθηκε. Απ’ την άλλη, τον έχω κι εγώ ακούσει σε τζαζίστικου ύφους κομμάτια (από δίσκους, εντάξει;), που βέβαια ο θεός μπορεί, αν θελήσει, να τα κάνει τζαζ, αλλά ήταν πράγματι δύσκολα στο παίξιμό τους. Γιατί όμως ποτέ δεν μου ήρθε η επιθυμία να δακρύσω ακούγοντας αυτά τα δύσκολα παιξίματα, ενώ με τον Τάσο Χαλκιά, αλλά και τον ταπεινό Καραγιάννη από το Μαρτίνο, που έπαιζε τις Κυριακές τα μεσημέρια στις ταβέρνες στο Μοναστηράκι πριν λίγες δεκαετίες για ένα κομμάτι ψωμί, αρκετές φορές με είχαν πάρει τα κλάμματα;

5

Δεν τον έχω γνωρίσει προσωπικά αλλα γουστάρω αυτό που βλέπω και ας μην είναι το απαύγασμα της αισθητικής. Η όλη του στάση με τα χρυσάφια και τα ρούχα μπόλιγουντ ίσως μας προκαταβάλουν για να τον υποτιμήσουμε και μουσικά.

6

Αμέτρητες φορές εχω ακούσει τον Μάγκα ,ζωντανά πάντα στην Λειβαδιά.Ως δεξιοτέχνης πιστεύω πως ειναι ασύληπτος, εχει πάρει μέρος σε πολλά φεστιβαλ εθνικ μουσικής ανα τον κοσμο με πολλά βραβεία .Μην περιμένει κανείς ν΄ακούσει ομως παραδοσιακή μουσική απο τον Γιώργη ,μπορεί να ξεκινήσει με μοιρολόι στα πρώτα δευερόλεπτα κ΄υστερα να το τραβήξει ‘‘γύφτικο’’ τσιφτετέλι χωρίς τελειωμό ! Δε του αρέσουν τα ‘‘αργά’’ τσάμικα τα οποιία χορεύωντε στην περιοχή μας …το μότο του ειναι ‘‘να πετάει η ομάδα’’…Οταν κάποια φορά του΄πα …γειά σου ρε Λιμπεράτσε του κλαρίνου σουφρωσε τα φρίδια και μου λέει …μι βρίεις ρε μαλ@κ@ τώρα ?

7

Αξιος παιδια…
Ρυθμικος και ΠΟΛΥ ΑΝΕΤΟΣ…σε οτι παιζει…

Ο Γιωργος νεος…

8

Πριν από πολλά χρόνια στον Ορχομενό,μου λένε κάτι φίλοι μουσικοί από την Λειβαδιά.“Πάμε να ακούσεις ένα κλαρίνο”.“Καλός;” “Κυριολεκτικά τζαζίστας”.Επειδή από τον Ορχομενό ήταν και ο σπουδαίος Κώστας Γιαούζος,και με την παρότρυνση των φίλων,είπα μέσα μου,να πάω.Η εικόνα ήταν αυτή.Ιδιωτικό πανηγύρι,ενός βιοτέχνη αγροτικών μηχανημάτων.Ο Μάγκας με την χαρακτηριστική αμφίεση,η Τζούλη δίπλα του,μια σακούλα σκουπιδιών ανοικτή δίπλα του για την χαρτούρα,και ήχος Α Π Α Ρ Α Δ Ε Κ Τ Ο Σ.Στην αρχή με έπιασε το κεφάλι μου από τον ήχο.Και θεωρούσα τον εαυτό μου και εκπαιδευμένο,λόγω των τόσων χρονών στο πάλκο.Μετά όμως το πρώτο σοκ,ο άνθρωπος έκανε απίστευτα πράγματα.Άσχετα αν σου αρέσει το στυλ του ή όχι,έκανε πράγματα φανταστικά.Τον ξαναείδα μετά από καιρό στο κηποθέατρο Νίκαιας σε μια βραδυά που είχε ο Δήμος προς τιμήν του.Ούτε περίεργες αμφιέσεις,ούτε πανηγυριτζίδικος ήχος.Τον φχαριστήθηκα πολύ εκείνη την μέρα.Αυτή ήταν και η πρώτη μου επαφή με τον Γιώργο Μάγκα.

1 «Μου αρέσει»
9

…Οταν κάποια φορά του΄πα …γειά σου ρε Λιμπεράτσε του κλαρίνου σουφρωσε τα φρίδια και μου λέει …μι βρίεις ρε μαλ@κ@ τώρα ?

Λιμπεράτσε…πολύ πετυχημένο! Εδώ είναι ωραία κουστουμαρισμένος και νέος (και κούκλος εδώ που τα λέμε, αλλά αυτό μάλλον δεν σας ενδιαφέρει:089:)

10

… η φοτογραφία ειναι πολύ παλιά Ευα , ηταν ακόμα παιδί τότε …τώρα

11

…Σωστά, Μπάμπη. Πάντως κρατιέται καλά ο άνθρωπος…εκτός αν βάφει τα μαλλιά του! Συγνώμη κιόλας για τη μην σοβαρότητα της συζήτησης. Όσο για το παιδί-αν δεν ήταν ο γιος του Μάγκα, μάλλον δεν θα τον έβαλαν στην τηλεόραση. Εγώ έχω σίγουρα περισσότερη ανθεκτικότητα στα “πανηγυρτζίδικα” από πολλούς εδώ μέσα, αλλά δεν μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση. Βέβαια, δεν συζητάμε για τον γιο, αλλά για τον μπαμπά.

12

Απ οσα εχω ακούσει , ο μαγγας στα νιάτα του ηταν παρά πολυ καλός και με παραδοσιακό ύφος κλαριντζης. Στην πορεία προφανώς επειδή μπορούσε αλλα και επειδή πουλούσε το γύρισε σ αυτο το στυλ που τον γνωρίζουμε τωρα. Ειμαι σχεδόν σίγουρος οτι ολα αυτα τα έκανε για πλάκα παλιά και προφανώς κάποιος έξυπνος Μανατζερ τον εψησε οτι αυτο θα πουλούσε πιο εύκολα σε εσωτερικό και εξωτερικό και ετσι το υιοθέτησε.
το λέω αυτο με τους Μανατζερ γιατι κάποτε είχα δεχθεί ενα τηλεφώνημα για μια περιοδεία στο Βέλγιο και Γερμανία με τον μαγγα. Αφού συζητήσαμε για ολα έφτασε το θεμα των χρημάτων όπου με άπειρο θράσος ο “Μανατζερ” μου είπε οτι δεν εχει λεφτά!!! Κι οταν τον ρώτησα γιατι να το κανω τότε η απάντηση ηταν αποστομωτική ." Μα για να παίξεις με τον Μαγγα" . Δεν σας λέω την συνέχεια γιατι ειναι ακατάλληλη…
Με τον ίδιο τον μαγγα γνωριστηκα στα καμαρινια ενός απ τα πρώτα “γαια” φεστιβάλ που έγιναν στην Θεσσαλονίκη. Παίζαμε εμείς με τον Νίκο Παπάζογλου και μετά ο Μαγγας. Ηταν στο διπλανό καμαρίνι απο εμάς ντυμένος φυσιολογικά και με απόλυτο σεβασμό πήγα να τον χαιρετίσω. Ηταν πολυ σεμνός και μάλιστα θυμάμαι χαρακτηριστικά την φράση του" εμείς σόου κανουμε εσείς παίζετε μουσική". Οταν φυσικά βγήκε στην σκηνή ηταν μεταμορφωμενος αλλα όση ωρα έπαιζε παντα έκλεινε το μάτι με νόημα σε εμάς που καθομασταν στο πλάι και τον παρακολουθουσαμε…

1 «Μου αρέσει»
13

Σίγουρα αυτό που φαίνεται διαφέρει από το πραγματικό… Η ανάγκη της πλατιάς αποδοχής από τον κόσμο “αναγκάζει” κάποιους καλλιτέχνες να επινοούν τεχνάσματα ώστε να μην περνούν απαρατήρητοι, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως είναι λιγότερο χαρισματικοί… Και όπως πολύ σωστά είπατε, αυτό δεν οφείλεται συχνά στους ίδιους, αλλά στους προωθητές αυτών…

14

ο Μαγκας οταν θελει να παιξει το παλιο Λιβανατεικο υφος …δεν του βαζει κανεις χερι…απλα δεν θελει πια…Πατερας του ηταν ο Θανασης Μαγκας…καθαρο καμπισιο κλαρινο με πολες ηχογραφησεις τη δεκαετεια του’60…Κατι που ισως εξηγει την αλλαγη του ειναι το γεγονος πως οταν επαιζε στρωτα και ντυνοταν σοβαρα,ηταν ‘‘υπαλληλος’’ του …Τσαουση,του Τζαμαρα…της Φυλιως…κ.ο.κ…Οταν αρχισε να φορα τα ‘‘Πατρειαρχικα’’ και να παιζει οτι να’ναι,εγινε πρωτη φιρμα και χορτασε λεφτα…απλα περασε κι αυτο…

15

ΙΤΙΑ - ΤΣΑΟΥΣΗΣ - ΜΑΓΚΑΣ

— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 21:10 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 21:00 —

16

Το αντίπαλον δέος…

ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟ ΜΟΙΡΟΛΟΪ–ΠΕΤΡΟΣ ΛΟΥΚΑΣ ΧΑΛΚΙΑΣ
http://www.youtube.com/watch?v=vMzZcc1YIAk

1 «Μου αρέσει»
17

Έτσι είναι για όσους δεν το ξέρουν. Ιδού. Ασύλληπτος.

Colectorgam, κυκλοφορεί καμιά ηχογράφηση από τον πατέρα του;

18

ο μαγγας ητανε κλαριναρα στα νιατα του τοτε εκανε και μεγαλο ονομα αξιο αλλα μετα αρχισε να παιρνει μεντα και εχουμε αυτα τα φαινομενα αλλα οσοι τον ξερουμε απο παλια του τα συγχωρουμε ετσι?και μην συγκρινετε τους κλαρινιστες μεταξυ τους ουτε κανεναν καλιτεχνη καθενας στον τοπο του και στην εποχη του.

19

Όπως έπαιζε τότε έτσι παίζει και τώρα τα παλιά πράγματα. Ούτε τα ξέχασε ούτε τον πήραν τα γεράματα, 60 χρονών είναι. Απλά έχοντας την ικανότητα, για ευνόητους λόγους, δεν έμεινε μόνο σε αυτά. Όνομα μεγάλο πανελλαδικώς και στο εξωτερικό έκανε την τελευταία 15ετία περίπου, μέχρι τότε τον ήξεραν κυρίως στα πανηγύρια της Βοιωτίας και της Φθιώτιδας. Γιώργος Μάγκας