ο Μανέτας δεν ειναι που παίζει μπουζουκι στο” καλε μανα δεν μπορω”.
με τον Σπαχάνη?
σιγα μην ηξερε τοτε ο γράφων, αν ο Μανέτας κρατούσε Μανδόλα η Μπουζούκι.
ο Μανέτας δεν ειναι που παίζει μπουζουκι στο” καλε μανα δεν μπορω”.
με τον Σπαχάνη?
σιγα μην ηξερε τοτε ο γράφων, αν ο Μανέτας κρατούσε Μανδόλα η Μπουζούκι.
Αχαβαχιστί!!!… Καλέ! Τι λέξη κι αυτή!
Επίρρημα αρχαίον του μέλλοντος ![]()
Διαχρονικό αειθαλές και αενάως παλίνδρομον δηλ!
Ωραία πράματα!
Εμένα πάντως, θα μου επιτρέψετε και οι δύο να υποθέσω ότι η λέξη μάλλον υπήρξε στιγμιαίας έμπνευσης προϊόν του «Εις το Περιθώριον» γράψαντος, μάλλον δεν καθιερώθηκε (;;; Άνθιμε; ) και πιθανότατα δεν την ξαναχρησιμοποίησε ούτε ο εφευρέτης της…
Είναι οι λεγόμενες λέξεις-άπαξ
Να κι άλλο ένα επίρρημα-άπαξ από άρθρο εφημερίδας του 1935: μερακλαντανικώς ![]()
Αυτές τώρα οι λεξιπλασίες, θεωρούνταν πετυχημένες; Έστω εντυπωσιοθηρικά (για το κλικ-μπέιτ); Γιατί εγώ τις βρίσκω κρύες κι ανάλατες…
Οι περισσότερες από αυτές τις (πάρα πολλές, εκείνη την εποχή) λεξιπλασίες είχαν καθαρά και μόνο, εντυπωσιοθηρικό προσανατολισμό. Φυσικά και τις βρίσκουμε ανάλατες και κρύες, σήμερα. Αλλά ήταν έντονα διαδεδομένο το σπόρ αυτό και, μετ’ ανυπομονησίας αναμενόμενο από το αναγνωστικόν κοινόν…
Λάμπρος Πολίτης = Λάμπρος Λεονταρίδης, εκ Κων/λης βεβαίως!…
(το ότι ο Δημήτρης Σέμσης ήταν ο “Σαλονικιός” είναι βεβαίως γνωστό.)
λυρα Λάμπρος Πολίτης..
ψάχνωντας για τον Λάμπρο Πολίτη, επεσα εδω.
“Παπαλουκά, Φ. (1967). «Ο λυράρης κι η νεράιδα», στο Ιστορίες σαν παραμύθια. Αθήνα: Αστήρ . Πολίτης, Ν. (1904). «Ο λυράρης κι η νεράιδα», στο Παραδόσεις. Αθήνα: Ιστορική Έρευνα “
η γνωστή ιστορία με το πως θα μάθεις ενα όργανο.
την γνωρίζουν ολοι οι λαοί της Ευρώπης και οχι μόνον.
(τα γνωστά , Νύχτα, Σταυροδρόμι, Κύκλος, Νεράιδες)
Διαφήμιση του μουσικού καταστήματος Τζεράρδο Κορλέττη στη Σμύρνη
Περιλαμβάνεται και στο γνωστό βιβλίο του Καλυβιώτη, ωστόσο εδώ αφενός χρονολογείται επακριβώς (ΑΜΑΛΘΕΙΑ 6/11/1888) και αφετέρου περιλαμβάνεται και η ακροτελεύτια παράγραφος που λείπει από το βιβλίο του Καλυβιώτη:
Ο αμανές εθνικός ύμνος (ΣΗΜΑΙΑ ΚΑΛΑΜΩΝ 31/5/1935)
Και η απάντηση
Ώστε υπήρχαν τότε μερακλήδες που μπορούσαν να παραγγείλουν να ακούσουν ένα ραστ! (ΣΗΜΑΙΑ ΚΑΛΑΜΩΝ 2/6/1935)
Χορταστικό ρεπορτάz για τη νυχτερινή ζωή της Θεσσαλονίκης.
Επισημαίνω τα του Στέφανου Βέζου, για τον οποίο δεν έχουμε και πολλές πληροφορίες (ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 24/1/1937)
κάτι έχουμε …τον ακούσαμε και εδώ.