Έχοντας υπάρξει για περίπου δέκα χρόνια ένας αρχάριος κιθαροπαίχτης (κιθαρίστας παραλίας ας πούμε, συγχορδίες κατά κύριο λόγο) αποφάσισα πως θα ήθελα να ανακαλύψω τον κόσμο του ρεμπέτικου.
Τώρα, θέλω κάποιες γνώμες σχετικά με όργανα. Είμαι ανάμεσα σε μπαγλαμά, τζουρά και μπουζούκι. Έχω διαβάσει και σε παλαιότερα ποστ ότι ο τζουράς είναι το πιο “παρεΐστικο” όργανο που έχει σε έναν βαθμό πολλά κοινά με το μπουζούκι.
Σε δεύτερη φάση, θα ήθελα κάποιες προτάσεις με το πώς να ξεκινήσω στο εκάστοτε όργανο. Αν έχει κάποιος κάποια πρόταση online ή κάποιον δάσκαλο ή κάποιο ωδείο να προτείνει. Σε μπάτζετ μαθημάτων, ιδανικά θα ήθελα να μην ξεπερνάει τα 70€ τον μήνα.
Θα σου προτείνω κάτι “ανατρεπτικό” (πλάκα κάνω) “Μάθε κιθάρα!” (αυτό το λέω σοβαρά).
Σκέψου την περίπτωση να μάθεις λαϊκή κιθάρα. Είναι αυτοσυνοδευόμενη, μπορεί να παίξει σολιστικά, αλλά και σαν συνοδεία. Επίσης έχεις ήδη μία αφού παίζεις. Είναι όργανο της παρέας. Έχει ρεπερτόριο που είναι γραμμένο μόνο για αυτή.
Ααα και κάτι άλλο … όλοι ψάχνουν αν έχουν στη παρέα μια καλή κιθάρα!
Δες το λοιπόν εναλλακτικά και δες κι αυτή την οπτική.
Εδώ πέφτει ένα πολύ μεγάλο και πολύπλοκο θέμα που είναι δύσκολο να αναλυθεί και ακόμα δυσκολότερο να βρεις 2 ανθρώπους με την ίδια γνώμη. Στατιστικά, ο περισσότερος κόσμος που πάει και αγοράζει όργανα δεν καταφέρνει να μάθει. Τα περισσότερα μαθητικά όργανα που έχουν αγοραστεί στον πλανήτη, ρημάζουν σε ντουλάπια αχρησιμοποίητα. Στατιστικά λοιπόν, είναι πιό πιθανό να πληρώσεις όργανο/μαθήματα κλπ και να μήν μάθεις να παίζεις ούτε τα κάλαντα.
Σκέφτομαι λοιπόν, πως μπορεί να βοηθηθεί ένας αρχάριος προκειμένου να ανήκει στην μειοψηφία που καταφέρνει να μάθει. Οι δικές μου σκέψεις:
Αγάπησε ένα συγκεκριμένο όργανο και όχι μόνο γενικά τη μουσικη: Δες το σαν την φωνη σου. Άκουσε με προσοχή ηχογραφήσεις μέχρι να φανταστείς τον εαυτό σου σε έναν συγκεκριμένο ρόλο. Απο τις ερωτήσεις που κάνεις δεν δείχνεις να έχεις κατασταλάξει.
Πάρε πρωτοβουλίες στην μάθηση σου: Κανένα βιβλίο, κανένας δάσκαλος δεν θα αντικαταστήσει την ίδια μας την ευθύνη για μάθηση. Υπάρχουν χιλιες δυό πηγές σήμερα. Όλο το διαδύκτιο γεμάτο μαθήματα, βίντεο κλπ. Το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς πρέπει να γίνει απο τον μαθητή, σε βάθος χρόνου.
Μάθε να..μαθαίνεις: Η μουσική μπορεί να μεταδοθεί και μέσω αναλυτικών εργαλείων όπως ο δάσκαλος, η γραφή και η θεωρία, όσο μπορεί να μεταδοθεί και βιωματικά , στο κουτούκι που θα δεις κάποιον καλό, στην μίμηση που κάνεις δίπλα σε κάποιον πιο έμπειρο ή ακόμα και στην ηχογράφηση απο την οποία θα κλέψεις κόλπα και τεχνικές. Όλα είναι έγκυρα, αν βοηθούν την πρόοδο σου.
Καλώς όρισες!
Τα λαλήσαν πολύ ωραία οι προλαλησαντες, θα συμπληρώσω κι εγώ δύο λόγια.
Αν σου αρέσει ο τζουράς, πάρε τζουρά. Θα βρεις σχετικά εύκολα οικονομικό και αξιοπρεπές.
Αλλά η κιθάρα είναι εξαιρετική επιλογή και με μεγάλο ρεπερτόριο, αν δεν θες μόνο πειραιώτικο ρεμπέτικο (Μάρκος -Τετράς) ή πρώιμο λαϊκό (Τσιτσάνης κλπ) που είναι το κατεξοχήν ρεπερτόριο του μπουζουκιού δηλαδή.
Για το μπάτζετ, μπορείς να βρεις κάποιο σύλλογο ή κάποιο κοινωνικό χώρο στην περιοχή σου ή ακόμα και κάποιο δήμο που να κάνει μαθήματα δωρεάν ή με χαμηλά δίδακτρα. Αν είναι και ομαδικά ακόμα καλύτερα, θα έχεις παρέα και θα μάθεις πιο ευχάριστα και πιο γρήγορα.
Εναλλακτικά, μπορείς να κανονίσεις με δάσκαλο 2 ή 3 φορές το μήνα (αντί 4, ένα κάθε βδομάδα) αν βέβαια εξυπηρετεί και αυτόν. Γενικά όσο πιο αρχάριος είναι κάποιος τόσο πιο πυκνά πρέπει να είναι τα μαθήματα, αλλά όσο προχωράει μπορεί να αραιώνουν.
