Χαιρετώ!
Θα ήθελα να ρωτήσω αν σε ένα τρίχορδο μπουζούκι η απόσταση των χορδών από τα ταστα πρέπει να είναι ίδια για όλα τα ταστα
Καλωσόρισες @xrhstaras !
Η απάντηση είναι όχι διότι όταν πατάς ένα τάστο θα πρέπει όλα τα υπόλοιπα προς τον μεγάλο καβαλάρη να εξακολουθούν να απέχουν κάποια χιλιοστά από την ταστιέρα έτσι ώστε όταν πάλλονται να μην ακουμπούν στα υπόλοιπα και τσιρίζει το όργανο.
Δες και αυτό το το γραφικό το οποίο είναι επίτηδες υπερβολικό για να είναι πιο εύκολη η κατανόηση της γεωμετρίας.
Αυτά ως προς απάντηση στην ερώτησή σου.
Το πόσο πρέπει να απέχουν είναι και θέμα προτίμησης για ευκολότερο η δυνατό παίξιμο κλπ. κλπ.
Πρέπει να έχει συζητηθεί ήδη αρκετά φαντάζομαι οπότε ψάξε λίγο στο φόρουμ.
Εγώ ως αρχάριος (αρχαριότατος!..) δεν θα επεκταθώ μήπως σου δώσω λάθος πληροφορίες.
Τροφή για σκέψη:
Ένας πολύ καλός μουσικός όταν τον είχα ρωτήσει ποιες είναι οι “ιδανικές” αποστάσεις μου είχε απαντήσει:
“Είναι σαν να ρωτάς τι αναρτήσεις να βάλω στο αμάξι μου!”
Ελπίζω να βοήθησα.
4 «Μου αρέσει»
ευχαριστώ παρά πολύ!
Οχι , δεν πρέπει να είναι ίδια η απόσταση των χορδών απο τα τάστα σε όλα τα σημεία για τους λόγους που ανέπτυξε ο προηγούμενος φίλος. Δεν υπάρχει επίσης ένας απόλυτος ‘‘μπούσουλας’’ για την πιό σωστή απόσταση χορδής από κάθε τάστο . Από την εμπειρία μου σαν ερασιτέχνης κατασκευαστής έχω να πώ ότι στο πρώτο τάστο μια απόσταση 0,5- 0,6 mm θεωρείται σε γενικές γραμμές καλή , ενώ στο 26-27ο τάστο μια απόσταση 2,7mm είναι επίσης καλή αρκεί να μην ταστάρει πουθενά το όργανο ιδίως στο φορτσάρισμα (δηλ το παίξιμο με μεγάλη ένταση) όπου το πλάτος της ταλάντωσης της χορδής είναι το μέγιστο.
1 «Μου αρέσει»
@Nikolas_Fereos αυτός ο γενικός κανόνας είναι για ποια χορδή;
Αν δεν κάνω λάθος, στις κιθάρες υπάρχει μια διαφοροποίηση ανάλογα την χορδή.
Βέβαια στο τρίχορδο οι διαφορές εκτός τις μπουργκανας είναι απειροελάχιστες.
Η απάντηση είναι όντως όχι, αλλά η εξήγηση είναι σίγουρα αυτή;
Ας φανταστούμε μια χορδή που, ανοιχτή, πάει εντελώς παράλληλα στην ταστιέρα. Σ’ όποιο τάστο την πατήσω, το ελεύθερο τμήμα της θα ξεκινάει από εκείνο το τάστο, και θα σχηματίζει μια γωνία (πολύ οξεία) με τη νοητή γραμμή που ενώνει όλα τα τάστα και που πάει παράλληλα προς την ταστιέρα. Εφόσον ο κάτω καβαλάρης είναι ψηλότερος από τα τάστα, τότε εκτός από την κορυφή της γωνίας, κανένα άλλο σημείο του ελεύθερου τμήματος της χορδής δεν είναι δυνατόν να συναντάει κανένα σημείο της νοητής ευθείας των τάστων, άρα η χορδή δεν μπορεί να βρει τάστο και να τρίξει.
Το ότι παρά ταύτα το ταστάρισμα είναι ένα υπαρκτό πρόβλημα πρέπει να έχει πιο περίπλοκη εξήγηση. Υποψιάζομαι ότι θα συμβαίνει όταν ξεφύγουμε από τις θεωρητικές, γεωμετρικά τέλειες γραμμές και αναλογίες…
Noμίζω όντως ξεφεύγουμε από ευθεία λόγω ταλάντωσης, που αν δεν απατώμαι είναι μεγαλύτερη στη μέση και για αυτό θέλουμε ρελιέφ.
Νομίζω μιά χαρά τα λέει ο ΖΑRAZ . Η ταλάντωση της χορδής ‘‘ανατρέπει’’ αυτο που λέμε ευθεία. Σ’ αυτό το υποτιθέμενο τρίγωνο με την πολύ οξεία γωνία που σχηματίζει το σύστημα ταστιέρα- χορδή- καβαλάρης , το κομμάτι της χορδής είναι ευθεία γραμμή μόνο όταν η χορδή είναι ακίνητη (όχι σε παλμό) , όσο για την ταστιέρα , θεωρητικά είναι ευθεία στα έγχορδα αυτού του είδους. Μιά μικρή -ελάχιστη καμπύλη της ταστιέρας μπροστά {Relief} είναι θεμιτή και ίσως επιθυμητή αν θέλουμε ευκολόπαιχτο όργανο χωρίς τριξίματα κλπ. Οσο για το άλλο θέμα του καβαλάρη (γέφυρα) στην πλευρά της μουργκάνας, αν το ύψος είναι μερικά δέκατα χιλιοστού ψηλότερα , η εμπειρία μου έχει δείξει, οτι καλό κάνει, κακό δεν κάνει. Ο λόγος που στις κιθάρες η πλευρά των μπάσων έχει ψηλότερο κοκκαλάκι είναι αυτός . Εκεί έχουμε και χορδές μεγαλύτερου πάχους/ διατομής , συνήθως 0,50 ή 0,52 ‘’ οπότε το ψηλότερο κοκκαλάκι επιβάλλεται.
1 «Μου αρέσει»