Αναζήτηση Τραγουδιού

to tragoudi pou leei …ante t maxairia ta pistolia ta foroyses gia braxiolia kai ksirafia daxtilidia ta forouses gia stolidia… poios to leei kai pos legete ? filoi rempete to exw akousi palia kai tora dn to brisko pouthena pls as mou apantisi kapoios an kserei…

Μήνυμα από συντονιστή: Αγαπητή noulii καλώς όρισες στο forum. Η γραφή με Greeklish απαγορεύεται και σε παρακαλώ να γράφεις με ελληνικά.

[b]Από το cd “Χωρικά ύδατα” (1998), σε στίχους του Μ. Ελευθερίου, μουσική του Δ. Τσακνή, ερμηνεύει ο Κ. Μακεδόνας.

Τίτλος: “Τα μαχαίρια”[/b]

Άιντε τα μαχαίρια, τα πιστόλια
τα φορούσες για βραχιόλια
και ξυράφια δακτυλίδια
τα φορούσες για στολίδια.

Με το αχ λιποθυμούσες
με το βαχ θαυματουργούσες
κι άρχιζες ακροβασίες
με επικίνδυνες ουσίες.

Άιντε κι επειδή οι ειδωλολάτρες
έμαθες φορούσαν χάντρες
ντύθηκες μέσα στη χάντρα
και κουνιόσουνα σαν βάρκα.

Με το αχ λιποθυμούσες
με το βαχ θαυματουργούσες
κι άρχιζες ακροβασίες
με επικίνδυνες ουσίες.

Υ.Γ. Καλωσόρισες και από μένα.
Για τη γραφή σου είπε και ο Theos. :088:

Τί σοφά επιλεγμένες ομοιοκαταληξίες! Λάτρες – χάντρες, χάντρα – βάρκα…. Και πόσα νοήματα βαθυστόχαστα! Αφού οι ειδωλολάτρες φορούσαν χάντρες (;;; ) τους μιμήθηκες και άρχισες να κουνιέσαι σαν βάρκα.

(το τραγούδι δεν το έχω ακούσει και φυσικά, ούτε πρόκειται)

Δε συμφωνώ. Περιγράφει υπαρκτό και όχι σπάνιο ανθρώπινο τύπο που κάνει ακριβώς αυτό, μιμείται εξωτερικά ό,τι είναι φολκλορικά γνωστό για διάφορους εξωτικούς λαούς. Τράιμπαλ χαϊμαλιά κλπ.

Α, δηλαδή ονοματίζει ειδωλολάτρες του ιθαγενείς… Άσε Περικλή, ας χάσω το νόημα, δεν πειράζει, ευχαριστώ πάντως.

Δεν τους ονοματίζει τίποτα. Λέει «έμαθες». Αυτή η πασσαλειμματική αντίληψη για τους ευγενείς αγρίους είναι του τύπου που έχει βάλει στο στόχαστρο το τραγούδι.

Η τράιμπαλ χάντρα συνδυάζεται με ένα ολόκληρο πακέτο, που περιλαμβάνει κάποιες επίσης πασσαλειμματικές ψηφίδες από την υποτιθέμενη φιλοσοφία των «ειδωλολατρών με τις χάντρες», αλλά εξίσου και τις επικίνδυνες ουσίες που αναφέρει το τραγούδι. (Εν ολίγοις: την έχεις δει χίπης και παιδί των λουλουδιών και της φύσης…)

Εκεί στην αρχή με τα μπιστόλια κλπ. είναι που το χάνω.

(Εξάλλου Νίκο, κι εσύ που τους λες ιθαγενείς; Εσύ δεν είσαι ιθαγενής του τόπου σου; Άμα ψάχνουμε την απολύτως ακριβή διατύπωση, δύσκολα θα τη χωρέσουμε σε τραγούδι.)

Μωρέ εγώ μπορώ να λέω ό,τι θέλω, δεν με ξέρει κανείς και δεν έχω δηλώσει top rank στιχουργός…

Χωρίς να ισχυρίζομαι ότι είναι κανένα αθάνατο αριστούργημα, Νίκο, εσύ το απορρίπτεις απλώς επειδή με την πρώτη ματιά δεν έβγαλες το νόημα από μερικά σημεία που έχουν μια χαρά νόημα. Άμα είναι να συνεχίζεται η συζήτηση, δες το με τη δεύτερη! Με αναγκάζεις τώρα να το υπερασπίζομαι, ενώ ούτε ψοφάω για πάρτη του ούτε το έχω ακούσει ποτέ, και να πω ότι «ειδωλολάτρης» είναι ΑΚΡΙΒΩΣ η κατάλληλη λέξη, επειδή είναι ανακριβής και άρα δείχνει τη σύγχυση που έχει ο περιγραφόμενος τύπος στο μυαλό του.

Ειλικρινά, Περικλή, το τελευταίο θέμα στις προτεραιότητές μου είναι ο Μάνος Ελευθερίου, τα στιχουργήματά του και οι τρόποι τους οποίους μετέρχεται για την κατασκευή τους. Διαβάζοντας εντελώς κατά τύχην ένα από αυτά, ναι, επισήμανα κάποια σημεία που δεν μου αρέσουν. Δεν πρόκειται να επιχειρηματολογήσω περεταίρω, και απ’ ό,τι φαντάζομαι, κι εσύ θα ήθελες να κάνεις το ίδιο. Ε, ας το κλείσουμε το θέμα, έχουμε κι οι δυό μας και άλλες δουλειές….