Σε άλλο “οικονομικό” θέμα συζητήθηκε το (φλέγον) ζήτημα του ποιά (πρέπει να) είναι η δίκαιη αμοιβή για τους μουσικούς στα lives.
Ανοίγω το παρόν θέμα για να συζητήσουμε (εάν και όποιος θέλει)
το (επίσης ζωτικό) ζήτημα του
ποιά (πρέπει να) είναι η δίκαιη αμοιβή για τους δημιουργούς (συνθέτες και στιχουργούς) των τραγουδιών και πώς μπορεί αυτή να εισπραχθεί (ιδίως ενόψει των συνθηκών που διαμορφώνουν στο χώρο το διαδίκτυο και η νέα τεχνολογία).
Εννοείς για το πως ίσχυαν τότε και πως έπρεπε να είναι τότε;; Ή μιλάς για σήμερα;
Παλαιά είχε τον πρώτο λόγο ο συνθέτης του τραγουδιού. Ο Στιχουργός αν δεν απατώμαι έπαιρνε πιο λίγα ποσοστά και ο τραγουδιστής ήταν πιο του περιθωρίου. ΤΟν πρώτο λόγο τον είχε ο συνθέτης. ΔΗλαδή βλέπουμε τους συνθέτες να αγοράζουν στίχους απο στιχουργούς να κανουν τραγούδια και να επιλέγουν τον τραγουδιστή που θα τα τραγουδίσει. Αργότερα ο συνθέτης και ο στιχουργός μπήκανε σε ποσοστό 50-50 και πάλι ο τραγουδιστής πιο πέρα. Δηλαδή τώρα οι εποχές που μιλάμε ήταν πριν το 65-60 .Λέγανε, το τραγούδι αυτό ειναι του Ζαμπέτα, είναι του Μητσάκη, είναι του Τσιτσάνη. Μετά το 70 μπήκε στο προσκήνιο ο τραγουδιστής. Το τραγούδι αυτο του Νταλάρα, του Πάριου κτλ. Ο Ζαμπέτας κάπου λέει οτι εμεις οι συνθέτες ειμαστε οι μηλιές που κάνουμε τα μήλα και αυτοί τα παίρνουν.
Ερχόμαστε στα σημερινά δεδομένα. Δεν ξέρω τι ισχύει αλλα από ό,τι κατάλαβα θες τις γνώμες μας. Οπότε θα γράψω και εγώ την δικιά μου! Σύμφωνοι οτι ο τραγουδιστής κάνει μια δύσκολη δουλειά. Σε καμια περίπτωση ομως η δουλειά του τραγουδιστή δεν είναι δυσκολότερη από αυτήν του συνθέτη. Έχουμε φτάσει σε σημείο που ο τραγουδιστής επιλέγει τι θα πει και χρυσοπληρώνεται αυτός αφήνοντας τους άλλους από πίσω. Εχεις δίκιο ότι εν όψη της τεχνολογίας οι δίσκοι πλέον δεν πουλάνε, οπότε η αμοιβή έρχεται από τα lives. Για τους μουσικούς που παίζουν στο live, εγω πιστεύω οτι μια δικαιη πληρωμή θα ήταν να υπολογίζεται ο χρόνος που παίζει ο καθείς αναλογα με την διαρκεια του Live. Δηλαδή αν το μπουζούκι ακουστεί στο Live 5 λεπτά ενώ ολο το live διαρκεί 2 ώρες, κατα τις οποίες δύο ώρες ο κιθαρίστας παίζει ασταμάτητα, εννοείται οτι δεν θα πληρωθούν ισάξια. ΕΠΙΣΗΣ. ο τραγουδιστής (φίρμα) τραγουδάει 2 ώρες και ο κιθαρίστας πάιζει δύο ώρες, πρέπει να πληρωθούν ισάξια. Η νοοτροπία της τραγουδιστο-λαγνίας που κυριαρχεί κατ’εμέ δεν είναι σωστή. Ο τραγουδιστής από μονος του είναι ένα τιποτα αν δεν εχει τους μουσικούς πο πίσω. Τώρα στο θέμα των συνθετών στιχουργών, θα προτεινα (σε εναν ιδανικό κόσμο) ο μαέστρος του σχήματος να πάρει τη λίστα με τα τραγούδια που θα παιχτούν και να ζητήσει την άδεια από τον συνθέτη και τον στιχουργό, οι οποίοι για να χορηγήσουν την άδεια θα θέλουν ή ποσοστό απο το Live ή λεφτά μπροστά και αποποιούνται ποσοστων. Γνωρίζω οτι αυτα που λέω ειναι ουτοπίες αλλά η γνώμη η δικιά μου είναι αυτή!