Αισχρολογία στα ρεμπέτικα τραγούδια

Νικο συμφωνώ γενικά αλλά θα εξαιρέσω τον “πονο του πρεζακια” του Δελιά. Ειναι τοσο ωραιο τραγουδι που δε μπορω να το βγάλω εκτός.

1 «Μου αρέσει»

Ο Πόνος του πρεζάκια είναι ξεκάθαρα τραγούδι κατά της πρέζας. Γιατί να μην το πει κανείς;

Στο Ερηνάκι τον στίχο με την πρέζα, εντελώς άσχετο με τα υπόλοιπα, τον καταλαβαίνω πιο πολύ σαν συναισθηματική αναφώνηση (κάτι του τύπου «θα τρελαθώ για το Ερηνάκι, δεν αντέχω, φέρτε μου να πιω…») παρά ως κυριολεκτική αναφορά σε ναρκωτικά.

2 «Μου αρέσει»

Μα εννοείται πως λέω του Τσαούς και του Δελιά, είναι συγκλονιστικά τραγούδια ενάντια στην πρέζα. Κατά προτίμηση τα βάζω ως απάντηση στην Προύσα ή στο “πρέζα όταν πιεις”.
Στο Ερηνακι λέμε “φέρτε φρεζα να φρεζαρω” κι είμαστε κομπλέ!

2 «Μου αρέσει»