Έβγαλα το σόλο του Zαφειρίου και έψαχνα να το βρω στο youtube και έπεσα πάνω σε αυτό…
έχω μείνει αναυδος…
Δεν ξερω αν φταιει το αργο κατεβασμα του βιντεο , που δεν προλαβαινει να αλλαξει γρηγορα τα ‘‘καρε’’ , αλλα εχω την εντυπωση οτι το δεξι χερι δεν ακολουθει την μουσικη που βγαζει το αριστερο…
Αλλα απ την αλλη, αν αυτος που τραβαει το βιντεο ειναι καμμια ‘‘διμετρη’’ κουκλαρα, που μολις πριν μερικα λεπτα σηκωθηκε απο το κρεβατι που βλεπουμε, ε…τοτε στην θεση του μπουζουξη κι εγω ετσι θα 'παιζα…
Μες στο μυαλό μου είσαι theos. Ήταν να στείλω σχόλιο με το ίδιο νόημα (video και κίνηση χεριού αλλά και λόγος του οίστρου) αλλά “συγκρατήθηκα”. Παιχταράς, δε λέω, αλλά δεύτερη φορά δεν θα μπορούσα να τον ακούσω. Ακούγοντάς τον, έχω την αίσθηση ότι σκοντάφτω στις σκάλες.:082:
Το παιδί έχει σίγουρα δεξιοτεχνικές ικανότητες. Φαίνεται όμως απ’ τον τρόπο που παίζει, ότι μέσα του κυριαρχεί η επιθυμία να τις αποδείξει (αν όχι να τις επιδείξει…)
Οσο πιο γρήγορα βγει απ’ αυτό το “τρυπάκι” τόσο το καλύτερο γι’ αυτόν.
Οι μεγάλοι δεξιοτέχνες του μπουζουκιού ήξεραν πολύ καλά πότε θα παίξουν γρήγορα και πότε αργά. Δεν έγιναν μεγάλοι επειδή έπαιζαν μόνο γρήγορα, αλλά κυρίως γιατί είχαν σπουδαίο τονισμό , χρησιμοποιώντας την ταχύτητα εκεί που της αρμόζει.
Πιστεύω πως αν το παιδί το αντιληφθεί έγκαιρα θα τα πάει καλά…
Συμφωνώ απόλυτα και το ξέρω ότι ισχύει αυτό που λέτε…όμως ρε παιδιά είναι από τους λίγους που ακούω τέτοιες ταχύτητες και ΚΑΘΑΡΕΣ νότες…σιχαίνομαι τέτοιου είδους παιξίματα όμως ο τύπος παρά το νεαρό της ηλικίας του παίζει σε υψηλά δεξιοτεχνικά επίπεδα.
Γειά σου ρε Theos με έκανες και γέλασα… 
ΟΚ, καλά τα υψηλά δεξιοτεχνικά επίπεδα, αλλά για πόσο μπορείς να τον ακούσεις;
Το παιδι εχει λαμπρο μελλον στις πιστες, νομιζω πως οτι θελει απ το μπουζουκι το εχει καταφερει. Ευτυχως που υπαρχουν και καποιοι μπουζουξηδες που παιζουν και Παγκανινι Νο5 και τετοια, για να τα βλεπουν οι Ευρωπαιοι και να μην νομιζουν οτι εμεις οι Ελληνες δεν εχουμε παιδια εε?:082:
Δεν παίζω ούτε στο 1/2 της ταχύτητας που παίζει ο νεαρός στο video αλλά αν είχα την υποψία ότι με τον καιρό θα εξελισόμουν έτσι…καλύτερα να μην εξελιχθώ…:082:
Η ταχύτητα στο παίξιμο είναι υπέροχο πράγμα και ειδικά όταν βγαίνουν καθαρές νότες…αλλά εκεί που χρειάζεται… όταν θυσιάζει κανείς το χρώμα της πενιάς στον βωμό του γρήγορου παιξίματος και χάνεται η ομορφιά της συνολικού ακούσματος ενός σόλο ή τραγουδιού…είναι αποκρουστικό αποτέλεσμα ( ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΤΑ ΑΥΤΙΑ ΠΑΝΤΑ ΜΙΛΑΩ)!
Ζηλευτές οι ικανότητές του:110: αλλά πολλή ενέργεια…σε λάθος δρόμο:106:…κατά την γνώμη μου!
Ολα στη ζωή παιδιά είναι πως τα αντιλαμβάνεται κανείς,το παλλικάρι προφανως συναγωνίζεται τον εαυτό του και είναι θέμα ταχύτητας γι αυτόν,πιστεύω ότι αν βρεί το δρόμο του σε λίγα χρόνια θα ειναι καλός …και χωρίς τη βερμούδα :092:
Ειναι ενας με μεγαλη δεξιοτεχνια αναμφισβητητα. Σε αυτο το βιντεο το αποδειχνει.
Ενας ομως δυστηχως ,οπως παρα πολλοι μεγαλοι βιρτουοζοι με μεγαλα ονοματα και καθιερωμενοι αυτη την στιγμη στην Ελλαδα,που εχουν ξεχασει οτι το οργανο που βαστανε στα χερια τους ,ειναι ενα οργανο μαγκικο.Που πρεπει να παιζετε χωρις πολλα τραλαλα και φανφαρες.Που ο ηχος του να σε μαρακλωνει και να σε νταλκαδιαζει.Και οχι να κανει κανεις αγωνες ταχυτητος με αυτο.
Αυτο ειναι το πρωτο μηνυμα που πρεπει να μεταφερουν ολοι αυτοι που διδασκουν μουσικη στους νεους που πηγαινουν για να μαθουν μπουζουκι!!!
Μπράβο το παλλικάρι… Αν και, προσωπικά, η ταχύτητα δε μου λέει κάτι… Ο καθένας μας αν κλειστεί στο δωμάτιο για δυο μήνες έχοντας ενα μπουζούκι στα χέρια κι έναν ορό με φαϊ από δίπλα, μπορεί να “τρέξει” και να μην φτάσει ποτέ… Ποιό το νόημα όμως; Η επίδειξη ή η απόδειξη; Τον Eric Clapton τον αποκαλούσαν Slowhand (εξού και το ομώνυμο άλμπουμ), αλλά δεν έχω δει κανέναν να παραπονιέται επειδή παίζει “αργά”. Και πάλι λέω μπράβο που το κατάφερε και το καταφέρνει το παιδί. Στ αυτιά μου όμως ένας θόρυβος έφτασε…
Ένα σχόλιο επ’ αυτού. Ο Eric Clapton όμως παίζει μπλουζ. Όσο πιο αργά τόσο πιο καλά, σαν τα πωγωνήσια ένα πράγμα!!!:089:
Οι μελλόντικές επιλογές που θα κάνει θα δείξουν τί πραγματικά άξιζε το παλληκάρι.
Χωρίς αμφιβολία έχει ταλέντο, και σίγουρα έχει φάει πολλές ώρες για να φτάσει σ’αυτό το επίπεδο. Μπράβο του για το δεύτερο και μπράβο στη φύση που τον προίκισε για το πρώτο.
Μένει να δούμε αν μεγαλώνοντας και μεστώνοντας θα μπορέσει να βγάλει από μέσα του ψυχή.
Σταματη , ειδα και ακουσα “ολα” τα βιντεακια του παλληκαριου και με κουρασε η ακουστικη ,
αυτο το συνεχες τρρρρρρρρρρρ με την απιστευτη ταχυτητα …
το “πιο γλυκα , πιο μαλακά” δε θαταν ασχημο , αλλα , εαν εχει βαλει στοχο την ταχυτητα ,
παμε σε αλλου παπα βαγγελιο … αυτος ξερει …:089:… ( υψηλη δεξιοτεχνια ) …:256:
οποτε συμφωνω με τον Κωτσο , πως η “ψυχη” βγαινει με τον νταλκα και ο “νταλκας” με την πενια
που κρυβει μεσα της πονο , παθος , μερακι , ερωτα , βασανα , καημους , ποθους ανεκπληρωτους
και χιλια μυρια οσα συναισθηματα , που ειναι αδυνατον να αποδοθουν με ενα τρρρρρρρρρρρρρ …
Δημήτρη συμφωνώ…Αλλά νομίζω ότι η απάντηση του neapoliotis τα λέει όλα…
Εκτούς αυτού, κι ο Χιώτης, Λεμονόπουλος, Μπέμπης, Ζαφειρίου και πολλοί άλλοι παίζουν παπάδες… Τον Clapton τον ανέφερα σαν παράδειγμα… Αν δεν υπάρχει “καλλιτεχνία” σε οποιοδήποτε είδος μουσικής, τότε παύουμε να μιλάμε για “μουσική”
Αυτό είναι πολύ σωστό και σημαντικό και όχι μόνο για το μπουζούκι.
Η μουσική μας ιστορία, δημοτικά, νησιώτικα, κρητικά, ρεμπέτικα κλπ, βασίστηκε και βασίζεται σε μια αρμονική συνύπαρξη τραγουδιών-μελωδιών και χορού. Και ο χορός, ο σωστός και αληθινός χορός, θέλει μέτρο, θέλει πάτημα, θέλει μεράκλωμα. Ε, αυτά βρε παιδιά δεν βγαίνουν με το τρρρρρρρρρρ, όπως λέει και η pelagia!
Και πολύ σωστά αναφέρθηκε, καλή η δεξιοτεχνία, αξιοθαύμαστη η ταχύτητα, αλλά όταν δεν ξεκαθαρίζεις νότες και μελωδία, τι να το κάνεις.
Ακόμη και τα δεξιοτεχνικά και γρήγορα ταξίμια των παλιών μουσικών, είχαν καθαρότητα και ουσία.
Το παιδι πεταει πανω στην ταστιερα και μπραβο του.Εχει φαει αρκετες ωρες και φαινεται.
Δεν ειμαι λατρης της ταχυτητας…απο οσες φορες ειδα και ακουσα να παιζουν δε με συνεπηραν οι ταχυτητες.Προτιμω πιο αργες,ζορικες πενιες…μου σκανε πιο μερακλιδικες.
Βεβαια γουστα ειναι αυτα.
Ταχύτητα,ρυθμικός τονισμός,βιμπράτα,γλισάντα,και άλλα πολλά,είναι στοιχεία (εργαλεία) για να μπορείς να εκφραστείς.Αν τα έχεις όλα αυτά,αλλά δεν ξέρεις πως να τα χρησιμοποιήσεις, πέφτεις στην παγίδα του “εγώ είμαι δεξιοτέχνης”,και παίζω ΧΙΩΤΗ δυό φορές πιό γρήγορα , και ΛΕΜΟΝΟΠΟΥΛΟ άλλες τόσες.
Το ζητούμενο είναι η έκφραση,και αυτή δεν είναι μόνο η ταχύτητα - η οποία προφανώς και πρέπει να υπάρχει σε πολύ καλά επίπεδα - αλλά και άλλα πολλά.
Κατανοώ την μελαγχολία του ΑΛΧΗΜΙΣΤΗ, γιατί την έχω περάσει πάρα πολλές φορές , και ακόμα την περνάω ,ευτυχώς πολύ λιγότερες φορές.Είναι φαίνεται η πείρα.
Θυμάμαι μια φιλική παρέα, παιδιά τότε, 14-15 χρονών, - οι περισσότεροι μουσικοί σήμερα - που καθόμασταν και παίζαμε (τζαμάρισμα το λένε σήμερα) και ένας άπό εμάς , όταν ξεκίναγε ταξίμι,- με τις ώρες - , μας πέθαινε στην κυριολεξία και δεν θέλαμε να πιάσουμε όργανο για κάνα μήνα. ΕΚΦΡΑΖΟΤΑΝ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΟΤΕ. Ο καλός φίλος ΜΑΝΩΛΗΣ ΠΑΠΠΟΣ.
πάω στοίχημα ότι, όποιο μέλος του φόρουμ παίζει ήδη το σόλο αυτό σε αργή ταχύτητα, μπορεί να το φτάσει σε πολύ γρηγορότερα επίπεδα, εάν αγοράσει ένα μετρονόμο και -έχοντας πολύ πολύ υπομονή- το μελετάει συνεχώς… Μην ψαρώνουμε, αλλού είναι η ουσία. Όσο για τον Μπαχ, λυπάμαι αλλά η συγκεκριμένη προσέγγιση είναι κατά τη γνώμη μου βιασμός :087:.