Μπαίνω στο ψητό: Το λαούτο μου είναι για σέρβις και αφου θα περαστουν όπως και να’χει καινούριοι μπερντέδες σκεφτόμουν να βάλω κάποιους επιπλέον για να μπορώ να παίζω σωστά κάποιες κλίμακες κυρίως απο ΡΕ.
Έχω παρατηρήσει σε ηχογραφήσεις του Κατσιάνη οτι δε παίζει με συγκερασμένα διαστήματα, δε ξέρω όμως αν απλά έχει κουνημένους μπερντέδες ή αν εχει επιπλέον.
Επίσης δε θέλω να γεμίσω το μπράτσο μπερντέδες γιατι κρατάω και ακόρντα και δε βολεύει αμα γίνει σαν λάφτα ας πούμε. Μόνο απο ρε για κάποια κομμάτια που θέλω (κυρίως χιτζαζ και ουσακ αν μετράει αυτό σαν πληροφορία)
Ξέρετε σε ποια σημεία μπαίνουν? γενικά επειδή δεν εχω ασχοληθεί με το θέμα, όποια πληροφορία θα ειναι ευπρόσδεκτη. Αν τελικά δεν υπάρχει καποια στανταρ η συνηθισμένη λύση, θα κατσω νακουσω απο ηχογραφησεις που παιζει διαφορετικα διαστηματα και θα πω στον οργανοποιο να βαλει και αμα τελικα δε βγει καλο τους βγαζω δεν εγινε και τιποτα
[ul]
[li]στον 1ο και τον 2ο [/li][li]στον 3ο και τον 4ο [/li][li]στον 6ο και τον 7ο [/li][li]τον 8ο και τον 9ο [/li][/ul]
Προφανώς δε γράφεται σε μήνυμα το πού ακριβώς θα τους βάλεις, αυτό θα το βρεις με το αφτί. Πάντως για πρακτικούς λόγους προτείνω το «μόριο» να είναι το ίδιο και στους τέσσερις: ο α’ στη χορδή Ρε δίνει την ίδια νότα με τον γ’ στη Λα (με μια οκτάβα διαφορά), με τον β’ στη ντο και με τον δ’ στη σολ, άρα αυτή η νότα, Μι με μικρή ύφεση, θα πρέπει να βγαίνει ίδια παντού. Επίσης θα πρέπει οι αποστάσεις πριν και μετά τους έξτρα μπερντέδες να επιτρέπουν να πιάσεις και ακόρντα, να μην είναι πολύ στενές.
Νομίζω ότι κάποιοι βάζουν στα ίδια σημεία από δύο μπερντέδες, δηλαδή χωρίζουν ορισμένα ημιτόνια στα τρία. Μου φαίνεται ότι το έχω δει στον Κατσιάνη σε μια φτγρ. Το 1/3 του ημιτονίου είναι τα 2 βυζαντινά μόρια, η μικρότερη μονάδα στη βυζαντινή μουσική - αν δεν απατώμαι όλα τα διαστήματα είναι ζυγός αριθμός μορίων, το ένα μόριο δε χρησιμοπιείται πουθενά. Άρα θεωρητικά με τέτοια αρματωσιά μπορείς να παίξεις κάθε βυζαντινό ύμνο στο λαούτο (ιδιαίτερα χρήσιμο)!! Πρακτικά δεν ξέρω αν βολεύει για τα πατήματα.
Βασικά αυτό που σε ενδιαφέρει είναι να έχεις Μι με μικρή ύφεση (αντί φυσικό) για το Ρε Ουσάκ-Σαμπάχ κλπ. και Φα με μικρή δίεση (αντί Φα με κανονική δίεση) για το Ρε Χιτζάζ. Επίσης Σι με μικρή ύφεση αντί φυσικού Σι και για τα δύο, όπου χρησιμοποιείται αυτή η νότα - όχι πολύ συχνά αλλά υπάρχει. Γενικά οι ασυγκέραστες κλίμακες συνήθως έχουν μερικές νότες λίγο πιο χαμηλές από τις συγκερασμένες, σπανίως πιο ψηλές. Οπότε σιγά σιγά θα βρεις ποιες από τις λίγο χαμηλωμένες νότες που διαθέτεις σε κάθε χορδή ταιριάζει να παιχτούν σε κάθε δρόμο αντί για τις αντίστοιχες συγκερασμένες…
Ούτε καν αυτό. Απλώς τους κολλάς με τον επόμενο. Θα είναι σαν να μην υπάρχουν αλλά αν αλλάξεις γνώμη θα τους έχεις εκεί.