Σε κάποια τραγούδια που παίζει ο Μπάτης τον μπαγλαμά του, ακούγεται ένα ιδιόμορφο παίξιμο το οποίο παραπέμπει σε άρπισμα με νύχια. Στην συνέχεια όμως όταν παίζονται ακόρντα, ο ήχος παραμένει ίδιος που σημαίνει ότι δεν έχει αλλάξει το πλήκτρο. Γνωρίζει κανείς πώς επιτυγχάνεται αυτό το παίξιμο; Παράδειγμα η εισαγωγή στο παρακάτω τραγούδι .
υπάρχουν δύο εκδοχές:
α) έχει κουρδίσει σε σι και παίζει στην οκτάβα καρφωτά την μελωδία εναλλάξ με ανοιχτή χορδή (και γρήγορη θέση/άρση στο δεξί). έτσι εμβόλιμα στην μελωδία (από το δωδέκατο τάστο) ακούγεται η ανοικτή χορδή (ισοκράτης).
β) έχει κουρδίσει και τις δύο χορδές σε σι και παίζει εναλλάξ μελωδία (καντίνι στην οκτάβα)/ισοκράτη (μεσαία ανοιχτή).
από την διάρκεια που έχει η ανοιχτή, καθώς και από το κοφτό παίξιμο στη μελωδία, νομίζω πως έκανε και τα δύο ταυτόχρονα!
Σ΄ευχαριστώ Νίκο! Θα το δοκιμάσω.