Μηπως κανενας εχει το "Ανω κατω χτες τα καναμε"του Τσιτσανη στην εκτελεση Μαρκος - Στρατος και μπορει με κανενα απλο τροπο να το περασει και σε μενα?
Ρε συ Γιωργο ,οταν λες Μαρκος-Στρατος,ενοεις χωρις Τσιτσανη;καμια νεοτερη εκτελεση;η μηπως ενοεις την πρωτη του46 με Στρατο-Τσιτσανη-Κηρομιτη;Αυτη εχω και σου την εστηλα, ελλα το γαμ…Ηοτμαιλ που εχω κι’εγω δεν παιρνει μεγαλα αρχεια[πανω απο 600ΚΒ νομιζω].
Μη μηπως εχεις ΟΤΕΝΕΤ η κατι αλλο που δεχεται μεγαλα,και το θελεις,σφυρα…
Λοιπον Σπυρο με πιανεις λιγο αδιαβαστο γιατι δεν το’χω το κομματι τυχαια το ακουσα και απο κακης ποιοτητας εγγραφη.Αλλα το συζητησα και με ενα φιλαρακο Μαρκοπληκτο και αυτον και νομιζω πως ειναι Μαρκος-Στρατος.Δεν μπορεσα να ξεχωρισω αν ηταν και ο Τσιτσανης που τραγουδουσε.Και δεν μπορεσα να ξεχωρισω αν ειναι ο Κερομυτης και οχι ο Μαρκος.Παντως νομιζω οτι ειναι Μαρκος-Στρατος και το κομματι ειναι καπως ετσι
Ανω κατω χτες τα καναμε
στου Σιδερη τον παλιο τεκε κλπ
Γιώργο,
Τελικά το κομμάτι είναι με το Μάρκο, τον Παπαϊωάννου και το Χατζηχρήστο. Ηχογράφηση του 1946. Την ίδια χρονιά ηχογραφήθηκε και με το Στράτο. Απ’όσο ξέρω δεν υπήρξε άλλη ηχογράφηση μέχρι το '60. Μάλιστα, απ’ό,τι λέει ο Τσιτσάνης, ο αρχικός τίτλος ήταν “Μπλόκος” και οι στίχοι απ’ό,τι είδα ήταν λίγο πιο “ζόρικοι.” Δεν ηχογραφήθηκε όμως στην αρχική του μορφή. Το εν λόγω κομμάτι (μπαίνει ο Μάρκος κι ακολουθούν λίγο αργότερα οι άλλοι δυο) το βρήκα στο δίσκο “Κουλτούρα και μαστούρα, Νο 2”, Pandora music. Όταν συναντηθούμε θα στο δώσω.
Λευτέρης
Ρε παιδιά του Τσιτσάνη νομίζω γω είναι το κομμάτι. Η Δροσούλα… Και το χω πρώτη εκτέλεση με Παγιουμτζή, Τσιτσάνη και Κυρομήτης σε μπουζούκι, φωνή και λέει μέσα ότι παίζει και ο Καρίπης κιθάρα. Το 1946.
Γιάννη,
Είναι του Τσιτσάνη, σίγουρα. Η εκτέλεση στην οποία αναφέρεσαι είναι του 1946, αλλά την ίδια χρονιά ηχογραφήθηκε και με τους Μάρκο, Παπαϊωάννου και Χατζηχρήστο.
Πώς πάει στην Αγγλία; Πώς τα περνάς;
Λευτέρης
Εχει τη …φάση του το εν λόγω κομμάτι. Στην τελευταία εισαγωγή ο Τσιτσάνης πάει να τη μετατρέψει σε “ελεύθερο” σόλο, αλλά δεν του κάθησε. Εφυγε απ’ το δρόμο, έφυγε απ’ το μέτρο, έφυγε γενικά και στο τέλος την παράτησε …κλείνοντας το κομμάτι όπου του ‘λαχε!
Προσέξτε και τη λεπτομέρεια:
Δεν κάθησε να το ξαναμαναηχογραφήσει. Το άφησε όπως του βγήκε. Κι αυτό δεν είναι δείγμα “τσαπατσουλιάς” των ρεμπέτηδων, αλλά αντίθετα δείγμα ηθικής. Το γιατί είναι άλλη κουβέντα, που θ’ ανοίξουμε άλλη φορά.
ΑΝ
Μπλόκος λοιπόν. Το τραγούδησε με τους αρχικούς ζόρικους στίχους ο Στέλιος Βαμβακάρης, στην τετράωρη εκπομπή μου “Τσιτσάνης”. Ω! Πόσο δίκιο έχεις, ʼρη, γιά το σόλο του Τσιτσάνη και΄το θέμα ηθικής…
Η πρώτη ηχογράφηση του τραγουδιού με τον Στράτο Παγιουμτζή και τον Βασίλη Τσιτσάνη. Ηχογραφήθηκε στις 15/6/1946.
Ακολούθησε στις 22/6/1946 (μία βδομάδα μετά) η δεύτερη εκτέλεση, με τον Μάρκο Βαμβακάρη, τον Απόστολο Χατζηχρήστο και τον Γιάννη Παπαϊωάννου.
Αυτή η ηχογράφηση κυκλοφόρησε και για την DECCA.
Το τραγούδι ηχογραφήθηκε και τρίτη φορά σε δίσκους 78 στροφών, από τους Θανάση Αθανασίου (Πειραιώτη) και Ανδρέα Πόγγη στην Αμερική το 1953, για λογαριασμό της φωνογραφικής εταιρείας Liberty. Δεν έχει βρεθεί η ετικέτα του δίσκου.
Εδώ το τραγούδι από την Liberty.
Τα πάντα για το τραγούδι και τις ηχογραφήσεις του στο παρακάτω αφιέρωμα.
2 «Μου αρέσει»
Να συμπληρώσω στα παραπάνω και την εκτέλεση του “Μπλόκου”, όπως ήταν ο αρχικός τίτλος του τραγουδιού στην Κατοχική Θεσσαλονίκη, από τον Στέλιο Βαμβακάρη.
Μπορείτε να την ακούσετε από το 1:15:07 έως το 1:16:37 του παρακάτω βίντεο.
2 «Μου αρέσει»
« Ήρθε η ώρα τώρα, αφού μιλάω για τα τραγούδια της κατοχής, ν΄ αποκαλύψω και την πραγματική ιστορία του τραγουδιού μου «Άνω- κάτω χθες τα κάνανε». Σ΄ αυτό μιλάω για το Σιδέρη και τον τεκέ του. Ο Σιδέρης ήταν ένας άνθρωπος άγιος. Δεν είχε σχέσεις με τεκέδες. Όπως κι εγώ. Ήταν καλόκαρδος και πολύ ήσυχος άνθρωπος, σαν κορίτσι. Κι έτσι κουβεντιάζοντας ταχτικά με το Σιδέρη για τους μάγκες και τα τέτοια, μου΄ λέγε: «Βρε Βασίλη, κάνε ένα τραγούδι για μένα, ένα τραγούδι να λέει για το Σιδέρη». Και του΄ λεγα: «Θα σου κάνω, ρε, τραγούδι, αλλά θα σε κάνω τεκετζή». Αυτά γινόντουσαν στη Θεσσαλονίκη το 1941 με ΄42.
Κι έτσι εγώ με τη φαντασία μου έπλασα το μύθο του Σιδέρη και του τεκέ. Διότι τεκές του Σιδέρη δεν υπήρξε ποτέ στη Σαλονίκη, πράγμα άλλωστε πασίγνωστο. Υπήρξε μόνο ένας άγιος άνθρωπος, ο φίλος μου ο Σιδέρης, και σ΄ αυτόν αφιέρωσα το τραγούδι, δημιουργώντας με τη φαντασία μου μια ολόκληρη ιστορία, που τόσο πολύ αγάπησε ο κόσμος. Πρέπει να ξέρετε, όμως, ότι το τραγούδι δεν ήταν έτσι όπως το γραμμοφώνησα αργότερα. Τα πραγματικά λόγια είναι έτσι όπως τα γράφω πιο πάνω και ο τίτλος του ήταν «Μπλόκος». Με την παραπάνω μορφή του, που είναι η αρχική, δεν έχει γραμμοφωνηθεί ποτέ το τραγούδι μου αυτό. Παραμένει ακόμα ανέκδοτο από δισκογραφικής πλευράς…»
Μπλόκος πάλι χτες μας έγινε
στου Σιδέρη τον παλιό τεκέ
πρωί-πρωί με τη δροσούλα
απάνω στην γλυκιά μαστούρα
πολιτσιμάνοι μας τραβάνε
και για τη στενή μας πάνε
Κυρ αστυνόμε, βάστα να σου πω
σου μιλάει ο μάγκας με καημό:
το χασίσι κι αν φουμάρω
εγώ κανένα δεν πειράζω,
είμαι μάγκας και αλάνης
μπήκα στον τεκέ χαρμάνης
Πάμε αν θέλεις πέρα στον τεκέ
να φουμάρεις έναν αργιλέ
θα σ΄ αρέσει η μαστούρα
με μπουζούκια με φιγούρα
στο εξής θα μας γουστάρεις
και θα πάψεις να γκρινιάζεις
«Όταν θέλησα να το γραμμοφωνήσω του άλλαξα τα λόγια. Η διασκευή των στίχων έγινε ένα μεσημέρι στο γαλακτοπωλείον «ΓΑΛΛΙΑ», που βρισκόταν κοντά στην Ομόνοια, στη Σταδίου. Διασκεύασα τα λόγια, διότι δεν μπορούσαν να γραμμοφωνηθούν έτσι όπως τα είχα αρχικά με το διάλογο του μάγκα και του αστυνόμου. Το φωνογράφησα, με τίτλο «ΔΡΟΣΟΥΛΑ» πρώτα στην «ΠΑΡΛΟΦΩΝ» και αμέσως μετά, ύστερα από την επιτυχία που είχε, γραμμοφωνήθηκε και στην άλλη εταιρεία…»
Έτσι περιγράφει ο ίδιος ο Βασίλης Τσιτσάνης, την ιστορία γύρω από το τραγούδι του «Δροσούλα», στο βιβλίο του Κώστα Χατζηδουλή, «ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ – η ζωή μου το έργο μου» (σελ.208-211).
Ο «Μπλόκος» πρέπει να είχε κάνει επιτυχία πριν ακόμα δισκογραφηθεί ως «Δροσούλα».
Αυτό επιβεβαιώνεται από το ρεπορτάζ του Ι.Γ.Μανωλικάκη στην εφημερίδα «Ασύρματος», στις 30 Νοεμβρίου του 1945.
Ο Μανωλικάκης κατέβηκε στον Πειραιά και την Τρούμπα, σημειώνοντας στο ρεπορτάζ του στίχους από τον «Μπλόκο» του Τσιτσάνη, επτά (7) μήνες πριν το τραγούδι περάσει στα αυλάκια των δίσκων 78 στροφών.
Όταν τα τραγούδια κυκλοφορούσαν από λιμάνι σε λιμάνι, πριν καν δισκογραφηθούν.
Ας ακούσουμε τον Στέλιο Βαμβακάρη να παίζει και να τραγουδάει τον «Μπλόκο», σε αφιέρωμα για τον Τρικαλινό μουσικό.
Αλλά δεν τελειώνουμε εδώ.
Την επόμενη στην ίδια εφημερίδα, στη συνέχεια του ρεπορτάζ για την Τρούμπα, βρίσκουμε και στίχους από το αγραμμοφώνητο τότε τραγούδι του Γιώργου Μητσάκη «O λουλάς».
O «Λουλάς» ήταν το πρώτο μεταπολεμικό τραγούδι που γραμμοφωνήθηκε για λογαριασμό της Κολούμπια, στις 12 Ιουνίου του 1946.
Δεν βρέθηκε η ετικέτα αυτή.
Ηχογραφήθηκε και κυκλοφόρησε την ίδια περίοδο και για την ΟΝΤΕΟΝ.
Όπως και για την His Master΄s Voice.
Στην τρίτη συνέχεια του ρεπορτάζ, 3-12-1945, ο δημοσιογράφος ασχολείται με τον φόνο του Μανώλη του γραμμοφωνατζή.
Μάλιστα περιγράφει και σημειώνει τους στίχους του Σαράντη Κοτομάτη, ο οποίος έγραψε τραγούδι για τον Μανώλη τον γραμμοφωνατζή.
Ο Σαράντης Κοτομάτης έγραφε στίχους και τραγούδια.
Στο sealabs υπάρχουν 12 τραγούδια του, τα οποία ηχογραφήθηκαν από το 1955 έως το 1966.΄
Για το φονικό του Μανώλη του γραμμοφωνατζή έχουν γράψει εδώ.
Μπορείτε να διαβάσετε το ρεπορτάζ του Ι.Γ.Μανωλικάκη, στα αρχεία που ακολουθούν.
ΑΣΥΡΜΑΤΟΣ - 30-11-1945.pdf (8,2 MB) (σελίδες 3-4)
ΑΣΥΡΜΑΤΟΣ - 01-12-1945.pdf (4,0 MB) (σελίδες 1-2)
ΑΣΥΡΜΑΤΟΣ - 03-12-1945.pdf (7,5 MB) (σελίδες 3-4).
2 «Μου αρέσει»
Βλ. και
1 «Μου αρέσει»