μα τι ωραίο! ιστορικό αρχείο! καλύτερο απο τις διάφορες φώτο.(ανέβασε και την φώτο του, αν την έχεις)
περιγράφει πλήρως όλη την διαδικασία τότε.
βρεσ’ μας και άλλα τέτοια.
Ευγε Άνθιμε 
1 «Μου αρέσει»
Μιλάει για το κερί αλλά τελικά δεν ξεκαθαρίζεται αν το κερί είναι η μήτρα, ή αν η μήτρα είναι μεταλλική.
Σε άρθρο για τον Σταύρο Κουρούση αναφέρεται: “Πολλές εξ αυτών ήταν σωσμένες σε μήτρες φτιαγμένες από χαλκό, άρα με εξαιρετικό ήχο και δεν είχαν δισκογραφηθεί πότε, άρα δεν τις είχαν ακούσει ούτε οι συντελεστές τους.”
Πηγή: Redirecting...
Άρα το κερί είναι η αρχική καταγραφή και από αυτό φτιάχνεται η μήτρα. Άρα μιλάμε για δύο διαφορετικά πράγματα.
Εκτός και υπήρχαν μήτρες και από κερί αλλά και από χαλκό που ως μαλακό μέταλλο χαράσσεται εύκολα.
Ξέρει κανείς κάτι γι αυτό;
πως γίνονταν η παραγωγή δίσκων 78rpm.
η ίδια μέθοδος ακολουθείται για όλους τους αναλογικούς δίσκους.
2 «Μου αρέσει»
Μα δεν σταματάει να παίζει ο Μπάτης όταν μπαίνει ο Δελιάς. Ίσα-ίσα μπαίνουν μαζί ο Δελιάς με το μπουζούκι κι ο Μπάτης συνοδευτικά με το μπαγλαμά. (Ο οποίος επίσης Δελιάς υποθέτω παίζει και το ισοκράτημα στη διάρκεια του ταξιμιού άραγε; ) Γενικά όλο το κομμάτι μου φαίνεται πολύ πειθαρχημένο και μελετημένο, ακόμα και η προσφώνηση της Ρόζας μάλλον είναι συνεννοημένη και προβαρισμένη, αφού μισό δευτερόλεπτο μετά από αυτήν το ταξίμι τελειώνει “ατάκα” (Δεν θα υπήρχε και περίπτωση, πιστεύω, να παραβρίσκεται τυχαία σε ηχογράφηση και μόλις συμπληρωθούν 50’’ να αποφασίσει να παρέμβει για να “σώσει την κατάσταση” παραγγέλνοντας ζεϊμπεκάκι).
4 «Μου αρέσει»
Στο ταξίμι το ισοκράτημα το κρατάει κιθάρα και όχι μπουζούκι.
Μετά την περιγραφή του Γλυκοφρίδη που παρέθεσε ο Άνθιμος, μάλλον όλα ήταν προβαρισμένα από πριν, μέχρι και οι προσφωνήσεις.
2 «Μου αρέσει»
Δεν κατάλαβα. Μπορείς να ακούσεις το κομμάτι, εκτός αν πρόκειται να το στείλεις στο εργοστάσιο; Και πώς ξέρεις αν είναι για να το στείλεις στο εργοστάσιο (=για να βγει σε δίσκο) χωρίς να το ακούσεις;
Άνθιμε, τι ακριβώς είναι αυτό; Περιοδικό, βιβλίο; Ο Γλυκοφρίδης ποιος ήταν, ξέρεις;
Οκέι, μάλλον κατάλαβα! Συγγνώμη…
Και σε μόλις τρία λεπτά! Εγώ ώρες τώρα και δεν έχω καταλάβει.
Νομίζω ότι αφού τα αποτυπώσουν στο κερί, ξεδιαλέγουν όσα είναι για άμεση απόρριψη επειδή π.χ. έγινε κάποιο χοντρό λάθος στο παίξιμο. Τα υπόλοιπα τα στέλνουν στο εργοστάσιο, που σε 1-2 μήνες θα τους στείλει τα δείγματα, κι από αυτά γίνεται η τελική επιλογή. Αυτά που δε θα στείλουν στο εργοστάσιο για να πάρουν δείγματα, άμα γουστάρουν τ’ ακούνε καναδυό φορές χάριν δοκιμής.
Δεν κατάλαβα μόνο το εξής:
Δηλαδή αντέχει μέχρι 2-3 παιξίματα και μετά χαλάει, ή και μετά το καταστρέφουν οι ίδιοι για ανακύκλωση του κεριού;
1 «Μου αρέσει»
Μετά χαλάει, η βελόνα καταστρέφει το κερί.
Αυτό το συμπέρασμα έβγαλα από το άρθρο που παρέθεσε ο Σπύρος.
Για την ακρίβεια:“The wax master is positive, in that it could, in theory, be played back on a gramophone. It would of course be destroyed in the process, but the term positive still holds.”
1 «Μου αρέσει»
Τα Μουσικά Χρονικά ήταν σημαντικό περιοδικό του μεσοπολέμου που το διηύθυνε ο πολυπράγμων μουσικάνθρωπος Ιωσήφ Γκρέκας
Εδώ ψηφιοποιημένο το περιοδικό:
https://lekythos.library.ucy.ac.cy/handle/10797/26449
https://lekythos.library.ucy.ac.cy/handle/10797/26450
Για τον Γλυκοφρίδη δεν γνωρίζω λεπτομέρειες. Μουσουργός, συνθέτης, κάτι τέτοιο:
3 «Μου αρέσει»
Έγινε, ευχαριστώ πολύ Άνθιμε!
Για όποιον ενδιαφέρεται, το κείμενο είναι στο δεύτερο λινκ του #31, που αν το ανοίξουμε μας βγάζει σε μια άλλη σειρά λινκ (τα τεύχη του 1930), από τα οποία διαλέγουμε το τεύχος 5-6 (18-19).
Διαβάζοντας το περί παραγωγής δίσκων 78 στροφών που ανέβασε με το #23 του ο Σπύρος, λύθηκαν όλες μας οι απορίες: Πρώτα έρχεται το κερί, που πάνω του χαράζεται ο ήχος (wax master), και αμέσως μετά το κερί, κατάλληλα επεξεργασμένο, μπαίνει σε ένα ηλεκτρολυτικό μπάνιο όπου επικαλύπτεται με ένα στρώμα νικελίου και χαλκού (matrix δηλαδή μήτρα). Αυτό το φύλλο αποκολλάται απ’ το κερί που πλέον πετιέται ως άχρηστο, και είναι η μήτρα από την οποία θα παραχθούν στη συνέχεια οι δίσκοι.
1 «Μου αρέσει»
Μπράβο, και αυτό γίνεται στο εργοστάσιο (κάπου μακριά), και οι μήτρες έρχονται μετά από 1-2 μήνες, βλ. 26 και επόμενα.
Ήταν λίγο περίπλοκο, αλλά αρχίζει να βγάζει νόημα.