Όποιος έχει άποψη για το βιβλίο ας την καταθέσει. Εγώ δεν το έχω διαβάσει.
ουτε εγω το εχω διαβάσει, εδω εχει μια περιγραφή και τα περιεχόμενα του βιβλίου.
Tον Διονύση Μανιάτη, τον ξέρω. Τον Γιώργο Θανόπουλο, τον ξέρει κανείς; Αν κάποιος αγοράσει και διαβάσει το βιβλίο, ευχαρίστως θα διαβάσουμε εδώ σχόλιά του. Μαθαίνουμε κάτι που δεν ξέραμε;
απο οτι βλεπω ειναι συγγραφέας
βιογραφικό του εδω.
Από την παρουσίαση στο λινκ του #2 (περιγραφή, συντελεστές, περιεχόμενα κ.ά.) υποθέτω ότι όλο και θα υπάρχει κάτι καινούργιο, πληροφορία ή άποψη, κρυμμένο ανάμεσα σε όγκους παλιών.
Ειδικά για το ζήτημα της δισκογραφίας, φαίνεται να έχει γίνει καλή δουλειά. θα ήθελα όμως να μας πει, όποιος το διαβάσει, αν μαθαίνει κάτι που να μην το ήξερε ήδη από τη δισκογραφία που παρουσίασε εδώ ο Γιάννης Τζανίδης;
Από το λινκ «διαβάστε αποσπάσματα του βιβλίου», που βρίσκεται στη σελίδα του άλλου λινκ (#2), διαβάζω:
Ο πατέρας του Μάρκου, ο Δομένικος, είχε δύο αδελφούς. Τον Αντώνη που έπαιζε καλή γκάιντα και τον Μορφίνη ο οποίος πέθανε στην Αμερική και ο οποίος έπαιζε γκάιντα και μπουζούκι. Είναι γνωστό ότι και ο πατέρας του Μάρκου έπαιζε γκάιντα και μπουζούκι. Ο Μάρκος αναφέρει σχετικά: «Έπαιζα τούμπανο απ’ την ηλικία των έξι χρονών κι ακολουθούσα τον πατέρα μου. Γκάιντα ο πατέρας μου, τούμπανο εγώ. …»
Δεν έπαιζαν γκάιντα όλοι αυτοί. Τσαμπούνα έπαιζαν, παρόλο που όλοι ξέρουμε το παράθεμα από την Αυτοβιογραφία όπου ο Μάρκος πράγματι λέει τη λέξη γκάιντα, και το έχουμε ακούσει και ηχογραφημένο με τη φωνή του. Η πηγή παρατίθεται πιστά, αλλά αξιοποιείται εσφαλμένα, χωρίς κατανόηση, χωρίς προσπάθεια διερεύνησης.
Θα πει κανείς: για ρεμπέτικα γράφει ο συγγραφέας, τι χρωστάει να ξέρει τα παραδοσιακά όργανα κάθε νησιού; Από τη στιγμή που επιλέγει να αφιερώσει έστω και δύο αράδες σ’ αυτά, χρωστάει να το ψάξει στοιχειωδώς.
(η υπογράμμιση, δική μου)
Εγώ ρώτησα αν, διαβάζοντας το βιβλίο κάποιος από εμάς, μαθαίνει κάτι που δεν το ήξερε. Άλλο υποθέσεις, άλλο πραγματικότητα.
Το ξέρω Νίκο. Επιφυλάσσομαι παρά ταύτα να κάνω υποθέσεις, γιατί διάβασα καλά την ερώτησή σου και πουθενά δεν απαγόρευες τις υποθέσεις.
Ανοίγω λοιπόν την παρουσίαση, και βλέπω (ενδεικτικά):
- Το γενεαλογικό δέντρο του Μάρκου
Έχει ασχοληθεί και ο Βαρθαλίτης. Πραγματικά, δεν περιμένω να δω κάτι που δεν το έχει πει εκείνος. (Αν θυμάμαι καλά, το έχει φτάσει μέχρι 16ο αιώνα ή κάτι τέτοιο…)
- Ο Στέλιος Βαμβακάρης μιλάει για τον πατέρα του
Σίγουρα όπου έχει μιλήσει ο Στέλιος τον έχουν ρωτήσει για τον πατέρα του, αλλά αυτό δε σημαίνει πως ό,τι είπε αλλού θα το επαναλάβει κι εδώ. Υπάρχει κάθε λογική πιθανότητα να δούμε καινούργια πράγματα.
Κλπ.
Βλέπω επίσης στα περιεχόμενα:
- Πρόλογος από το Μάρκο Δραγούμη
- Πρόλογος από τον Γιώργο Τσάμπρα
- Πρόλογος από τον Διονύση Μανιάτη
- Πρόλογος από τον Γιώργο Θανόπουλο
Ο Θανόπουλος είναι ο συγγραφέας. Για τον Μανιάτη σχολίασες ήδη. Για τον Δραγούμη όμως και τον Τσάμπρα, αμφότερα σημαντικά ονόματα (σε διαφορετικά μετερίζια), δεν είχαμε αναφέρει κάτι. Ας επισημάνουμε την παρουσία τους.
1 «Μου αρέσει»
Η λύση είναι μία: αγοράζω το βιβλίο και βλέπουμε!
Ε, δεν είναι και μια περιουσία!
Εξάλλου δεν θα είναι η πρώτη φορά που - θεός φυλάξοι- θα κλάψουμε τα λεφτά μας!
Πού μπορεί και να συμβεί και το αντίθετο! Ίδωμεν!
1 «Μου αρέσει»
Κι εμένα μ’ ενδιαφέρει. Μάλλον θα το αναζητήσω, αν και ίσως όχι άμεσα σήμερα-αύριο.
Πάντως το αίτημα του Νίκου, …
…εξακολουθεί να μ’ ενδιαφέρει κι εμένα. Όχι για να πειστώ αν αξίζει τον κόπο να το πάρω ή όχι (αυτό το ξέρει όποιος το έχει πάρει και μόνο!), αλλά ως σχόλια καθ’ εαυτά.
1 «Μου αρέσει»
Εντωμεταξύ, παρουσιάσεις κυκλοφορούν πολλές, και αλληλοσυμπληρώνονται:
Θανάσης Γιώγλου, «Όγδοο»
Parallaxi:
Πιθανώς το δυνατό σημείο του βιβλίου να είναι ο εντοπισμός των τραγουδιών του Μάρκου που δεν υπογράφονται ευθέως ή και καθόλου από τον ίδιο, καθώς σ’ αυτό το ζήτημα έχουμε διαβάσει πολλά που, δε λέω, μπορεί και να ισχύουν, αλλά δε δίνεται πάντοτε η τεκμηρίωση τού γιατί ισχύουν.
1 «Μου αρέσει»