Καλημέρα σας! έπεσε στον δρόμο μου αυτή η έκδοση του Δημήτριου Πασιόπουλου, το είδα που το έχει προτείνει ο Πάνος Σαβόπουλος στο blog του, εκδόθηκε τον Φεβρουάριο του τρέχων έτους 2022, Μήπως ξέρετε που μπορώ να το βρώ; Εψαξα μα δεν το βρίσκω πουθενά να πωλείται.
Εγώ, να ρωτήσω κάτι άλλο: Γνωρίζει κάποιος / -α τον συγγραφέα, ή έχει ακούσει γι αυτόν;
Σαν πρώτη πληροφόρηση βρίσκω αυτό:
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ/ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ – ΤΜΗΜΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗΣ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2022
Δημήτριος Πασιόπουλος/Dimitrios Pasiopoulos
Οι Χώροι του Λαϊκού Τραγουδιού:Από τον Τεκέ στα Μπουζούκια
Spaces of Urban Folk Music: From Hashish Dens to Bouzouki Nightclubs
Δούση/Dousi Β’ βαθμολογητής Φράγκος ΨηφιακήΑίθουσα 3
Α, πολύ ωραία. Ενδιαφέρουσα πρώτη πληροφόρηση: άρα «Οι χώροι του ρεμπέτικου» από την οπτική ενός ανθρώπου που σπουδάζει, κυριολεκτικά, τον χώρο - ενός αρχιτέκτονα. Να μια πρώτη ιδέα για το τι μπορεί κανείς να περιμένει από το βιβλίο.
Μάλλον είναι και ερασιτέχνης μπουζουκτσής:
https://www.youtube.com/channel/UCeMSghkyPTNzsQcc1jN8rlg/featured
Άλλος ενας ρεμπετοφιλος που ίσως δεν έμαθε ποτέ για την ύπαρξη του 3χορδου οταν αγοραζε όργανο.
Οραματίζομαι μια “συμμορία” με ξυράφια του Όκαμ στο χέρι να αποκόπτουν αβέρτα τέταρτες χορδές
Κάποιος (νομίζω) Γάλλος, μπόλικα χρονάκια πριν, είχε παρόμοιον οραματισμό. Μας πρόλαβε!
Και όχι μόνο μας πρόλαβε, μας το γνωστοποίησε κιόλας!
Χαίρετε κι από μένα!
Το παρόν βιβλίο είναι αποτέλεσμα της εκπόνησης της ερευνητικής πτυχιακής εργασίας στο πλαίσιο των σπουδών μου στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων ΑΠΘ.
Συγκεκριμένα η μελέτη, χωρισμένη σε τέσσερα κεφάλαια, προτείνει αρχικά ένα πλαίσιο αναφοράς γύρω από βασικούς όρους όπως ρεμπέτικο, λαϊκο.
Στη συνέχεια αναλύει την ιστορική εξέλιξη της μουσικής και ποιητικής δομής του λαϊκού τραγουδιού μέχρι την απόκτηση της νεότερης μορφής του.
Έπειτα διερευνά τη σύνδεσή του με ορισμένες πόλεις-σταθμούς του ευρύτερου ελληνικού χώρου, εξετάζοντας τα ιδιαίτερα γεωγραφικά, πληθυσμιακά, οικονιμικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά τους.
Τέλος πραγματεύεται τη χωρική πτυχή του λαϊκού πολιτιστικού φαινομένου, αποτυπώνοντας τα εξωτερικά και εσωτερικά χαρακτηριστικά των χώρων όπου συναντήθηκε το λαϊκό τραγούδι, όπως ο τεκές, η φυλακή, το πορνείο, ο καφενές, η ταβέρνα και τα μπουζούκια, καθώς και τα μη απτά τους στοιχεία, όπως το προσωπικό, η πελατεία, το ωράριο και η ατμόσφαιρα.
Στόχος της μελέτης είναι η ανάδειξη της σημασίας του χώρου στον τρόπο εκδήλωσης της λαϊκής δημιουργίας και της στενής σχέσης των χωρικών παραμέτρων με τη γνησιότητα και το λαϊκό χαρακτήρα του τραγουδιού.
Όσον αφορά στη διαθεσιμότητα, το βιβλίο δεν κυκλοφορεί υπό κάποια έκδοση προς το παρόν, αν και έχω μπει στη διαδικασία να δρομολογηθεί κάτι τέτοιο, παρά μόνο σε ορισμένα αντίτυπα που έβγαλα ο ίδιος για φίλους που ήθελαν να το διαβάσουν.
Αυτά τα, νομίζω, ολίγα.
Ευχαριστούμε για την ενημέρωση
Στο μεταξύ, βλέπω ότι η εργασία είναι αναρτημένη εδώ:
kee.lib.auth.gr/record/338102
Ναι υπάρχει σε ηλεκτρονική μορφή στο αποθετήριο της βιβλιοθήκης του Τμήματος, με το υλικό και τη δομή που είχε όπως παραδόθηκε μετά την παρουσίαση.
Δεν είδα να περιέχεται στη Βιβλιογραφία η δουλειά της Τζαχρήστα και καλό θα ήταν να μνημονευθεί:
Τζαχρήστα, Μαρκέλλα «Οι χώροι του ρεμπέτικου: από τη Σμύρνη των αρχών του 20ου αιώνα στον Πειραιά του Μεσοπολέμου’
Φίλε @Dimitris_Pasiopoulos συγχαρητήρια για την πτυχιακή σου!
Μπόρεσα να διαβάσω τις πρώτες σελίδες της εργασίας σου. Ευελπιστώ σύντομα να την διαβάσω ολόκληρη.
Στη σελίδα 20 και στην υποσημείωση 20 αφού σημειώνεις σωστά ότι ο Μπάτης ηχογράφησε για πρώτη φορά το 1932 γράφεις:΅
Λίγους μήνες μετά ο Μάρκος Βαμβακάρης ηχογράφησε τα, Εφουμέρναμ’ Ένα Βράδυ /Ταξίμ
Σερφ. Columbia DG-326, 1932 και τα, Μαστούρας /Μόρτισσα Χασικλού.
Columbia DG-473, 1932, επίσης χωρίς να κυκλοφορήσουν. Τον επόμενο
χρόνο ο Μάρκος Βαμβακάρης ηχογράφησε τα, Καραντουζένι /Αράπ
Ζεϊμπέκικο. Parlophon B-21654, 1933 και Ο Δερβίσης /Ο Χαρμάνης. Odeon
GA-1674, 1933. Οι δύο δίσκοι κυκλοφόρησαν με το Καραντουζένι να
σημειώνει αρκετές πωλήσεις. Αυτό ώθησε την Columbia να κυκλοφορήσει
τους δίσκους των Βαμβακάρη και Μπάτη της προηγούμενης χρονιάς,
ανοίγοντας το «κεφάλαιο» του μπουζουκιού στ0 λαϊκό, επώνυμο, τραγούδι
Δυστυχώς αυτά τα στοιχεία για τα τραγούδια του Μάρκου δεν είναι σωστά.
Ηχογραφεί για πρώτη φορά στην Parlophone τα:
Καραντουζένι /Αράπ Ζεϊμπέκικο. Parlophon B-21654 τα οποία ηχογραφήθηκαν στο τέλος του 1932.
Ακολούθησαν κατά σειρά πρώτα στην Columbia τον Ιούνιο του 1933 τα:
Εφουμέραμ’ Ένα Βράδυ /Ταξίμ Σερφ. Columbia DG-326
Την ίδια περίοδο ηχογραφεί για πρώτη φορά (Ιούνιο-Ιούλιος;-1933) στην ODEON τα:
**Ο Δερβίσης /Ο Χαρμάνης. Odeon GA-1674, 1933 Σωστά τα χρεώνεις στο 1933
Τέλος τον Νοέμβριο (24 και 25 Νοεμβρίου) ηχογραφεί για πρώτη φορά στην HMV τα
Όταν πίνω τουμπεκάκι /Ο Μάρκος ο Συριανός ΑΟ-2065
Αυτή είναι η σειρά που ηχογραφεί στις 4 εταιρίες του καιρού εκείνου.
Στις σελίδες 58-59 και 60 μεταφέρεις τις ίδιες λανθασμένες πληροφορίες στις ετικέτες των δίσκων.
Εδώ μέσα έχουν γίνει αντίστοιχες συζητήσεις για την χρονολόγηση των πρώτων ηχογραφήσεων του Μάρκου στις εταιρίες, επισημαίνοντας το λάθος του Κουνάδη, το οποίο ακόμη και στις μέρες συνεχίζεται.
Η αλήθεια είναι ότι η εργασία της Μαρκέλλας Τζαχρήστα δεν χρησιμοποιήθηκε ως πηγή οπότε και δεν αναφέρεται στη βιβλιογραφία. Με την ευκαιρία όμως θα τη διαβάσω ως επιπλέον υλικό.
Ευχαριστώ για τις επισημάνσεις!
Θα επανέλθω στο υφιστάμενο υλικό και θα ανατρέξω στις αντίστοιχες συζητήσεις του φόρουμ για να επαληθεύσω τις ημερομηνίες που αφορούν στους δίσκους.
Πολλά συγχαρητήρια. Αναμένω να το διαβάσω με μεγάλο ενδιαφέρον.
Σας ευχαριστώ και εγώ όλους.