Καλησπέρα παιδια.
Ανοίγω αυτό το θέμα επειδή εχω μια απορία σχετικά με την τροπική προσσέγιση των δρόμων.
Πως σπάμε ένα δρόμο στα εκάστοτε 3χορδα,4χορδα ή 5χορδα που τον αποτελούν;
Ας πούμε απο τι αποτελείται ο δρόμος ταμπαχανιώτικος;
Επίσης μπορεί να υπάρχει δρόμος που δεν διαρείται, δηλ. είναι καθαρά κλίμακες (π.χ. μινορε/
ματζόρε);
Άμα κάποιες απο τις ερωτήσεις είναι άστοχες συγχωρέστε με απλώς
προσπαθώ να μάθω τους δρόμους τροπικοκεντρικά και να φύγω απο το σύστημα της κλίμακας.
Ευχαριστώ
Άστοχες δεν είναι οι ερωτήσεις σου, κάθε άλλο! Εκφράζουν απορίες που πάρα πολλοί που μαθαίνουν μουσική είναι φυσικό να έχουν. Όμως, καμμιά απάντηση σε τέτοιου είδους ερωτήματα δεν μπορεί να είναι ικανοποιητική, όταν επιχειρείται να δοθεί μέσω πληκτρολογίου. Ικανοποιητική απάντηση θα σου δοθεί αν επιχειρήσεις να παρακολουθήσεις μαθήματα θεωρητικής μουσικής. Πάντως, τελείως επιφανειακά και για να πάρεις κάποιαν ελάχιστη ιδέα από το τί κρύβεται πίσω απ’ την θεωρία:
Η βασική μονάδα της τροπικής μουσικής είναι το τετράχορδο. Δύο τετράχορδα συν ένας τόνος μας κάνουν μία κλίμακα. Τα τετράχορδα μπορεί να είναι κολλημένα το ένα με το άλλο (συνημμένα) ή τα διαχωρίζει ο τόνος. Κάθε τετράχορδο μπορεί να είναι διατονικό, με ακολουθία διαστημάτων π.χ. 12 – 10 – 8 ή χρωματικό, όπου το μεσαίο από τα τρία διαστήματα του τετράχορδου είναι μεγαλύτερο σε έκταση από τα δύο εξωτερικά. Επαναλαμβάνω πάντως ότι καθισμένος κάποιος (όπως εγώ αυτή τη στιγμή) μπροστά από μία οθόνη και ένα πληκτρολόγιο, δεν μπορεί να διδάξει θεωρία μουσικής. Άσε που κι εγώ, βρίσκομαι σε ένα επίπεδο γνώσης πολύ μα πολύ μικρό για να επέτρεπε να θεωρηθώ δάσκαλος θεωρητικής μουσικής. Για να μάθεις τους δρόμους μέσα από τροπική προσέγγιση, πρέπει να σπουδάσεις θεωρία.
Παίρνεις το βασικό 3/4/5χορδο του δρόμου και βλέπεις σε κάθε βαθμίδα τί σχηματίζεται. Πχ ο δρόμος Ουσάκ έχει ραστ στον προσαγωγέα, ουσάκ στη βάση, σεγκιάχ στη 2η, ματζόρε στην 3η, μινόρε στην 4η, ουσάκ στην 5η. Έτσι έχει καλύψει όλη την οκτάβα και βλέπεις μπροστά σου όλες τις σχέσεις μεταξύ τους.
Πάρε σε πρώτη φάση το βιβλίο του Νίκου Ανδρίκου που είναι πιο κοντά στους δρόμους, τα λέει πολύ αναλυτικά και με ακρίβεια:
Για πιο μακαμίστικες αναλύσεις, του Ευγένιου Βούλγαρη:
Επίσης του Μάριου Μαυροειδή:
ΥΓ: Δρόμο Ταμπαχανιώτικο δεν έχω ξανακούσει, μόνο σε κάτι ξεπερασμένα και μπερδεμένα τύπου Παγιάτη θα τα βρεις (και τα αναμασήματα στο ίντερνετ).
Ευχαριστώ πολύ παιδιά για την βοήθεια που μου δώσατε. Ίσως θα ήταν καλό να ψάχνω με κάποιον δάσκαλο η σε κάνα ωδείο. Θα ρίξω μια ματιά και στα βιβλία που μου προτείνατε.
Κατ’ αρχήν, ας αφήσουμε στην μπάντα τα τρίχορδα. Είναι η εξαίρεση, και εφαρμόζονται σε κάποιες μετρημένες περιπτώσεις που απλώς τις μαθαίνεις απέξω.
Για τα υπόλοιπα:
Γιατί να σπάσεις μια κλίμακα σε 4χ και 5χ; Η λογική σειρά είναι η αντίστροφη, ενώνουμε 4χ και 5χ και φτιάχνουμε κλίμακες. Άρα, μαθαίνουμε τα 4χ και τα 5χ, που δεν είναι πάρα πολλά, και στη συνέχεια μαθαίνουμε ποιοι από τους άπειρους πιθανούς συνδυασμούς αυτών εμφανίζονται ως κλίμακες συγκεκριμένων, υπαρκτών δρόμων.
Αλλά αυτά δε θα κάτσεις να τα ανακαλύψεις βέβαια, θα τα διαβάσεις από κάποιον που τα έχει ήδη συστηματοποιήσει. Οπότε, βλ. μνμ. Λίγκα Ρόζα με βιβλιογραφικές προτάσεις. (Μια γνώμη επ’ αυτών των προτάσεων: Επειδή όλοι το ίδιο πράγμα λένε κατ’ ουσίαν, αλλά ο καθένας με την προσέγγισή του, και επειδή όλοι είναι εξαιρετικοί και αξιοσύστατοι, να ξεκινήσεις με έναν. Όποιον κι αν προτιμήσεις, ας είναι και στην τύχη. Μελέτα μέχρι εκεί που καταλαβαίνεις, χωρίς την προσδοκία να τερματίσεις την ύλη οποιουδήποτε βιβλίου. Όταν νιώσεις πως έχεις πάρει όση βοήθεια χρειαζόσουν και όσην άντεχες για ξεκίνημα, πέρνα στον δεύτερο. Μπορεί ξαφνικά να σου φανεί πολύ πιο εύκολος απ’ ό,τι αν είχες ξεκινήσει μ’ αυτόν! Και τελικά θα καταλήξεις σε κάποιον που σε εξυπηρετεί καλύτερα.)
Αυτός θα πρέπει να είναι κάποιος από κείνους που κυκλοφορούν με πολλά ονόματα. Μ’ αυτό το όνομα δεν τον ξέρω. Ποιος είναι;
Επίσης:
Υπομονή με το φαινομενικό χάος της ονοματολογίας. Τα ίδια ονόματα δηλώνουν και δρόμους/μακάμια, και υπομονάδες (δηλαδή τρίχορδα/τετράχορδα/πεντάχορδα) και, στη μακαμίστικη προσέγγιση, και βαθμίδες, δηλαδή νότες.
Παράδειγμα:
Ο δρόμος (και το μακάμι) Ραστ ξεκινάει με πεντάχορδο Ραστ, που θεμελιώνεται στη βαθμίδα Ραστ. Ας πούμε ότι φαίνεται μπερδεμένο αλλά οκέι, το καταλάβαμε. Προχωράμε: ο δρόμος (και το μακάμι) Ουσάκ ξεκινάει με 4 Ουσάκ, που θεμελιώνεται στη βαθμίδα…
-Ξέρω, ξέρω, Ουσάκ!
-Πριτς! Τώρα τη λένε Δουγκιάχ!
-Α, επομένως δεν έχει σχέση… Ντάξει, το 'χω. Ο δρόμος (και το μακάμι) Σεγκιάχ ξεκινάει με 3χ Σεγκιάχ, που θεμελιώνεται σε μια βαθμίδα που δεν πιστεύω να τη λένε Σεγκιάχ;
-Και όμως, τη λένε Σεγκιάχ!
Λοιπόν, όλο αυτό φαίνεται κάψιμο. Η προτεινόμενη αντιμετώπιση είναι να το αποδεχτείς, χωρίς να σε προβληματίσει αν έχει ή δεν έχει συνοχή και λογική, και αν δυσκολευτείς, να αποδεχτείς και τη δυσκολία χωρίς να σε αποθαρρύνει, ούτε να το βάλεις πείσμα ότι πρέπει οπωσδήποτε να ξεδιαλύνεις τα αξεδιάλυτα.
Σιγά σιγά θα κατακαθίσουν, και η κρυφή τους λογική θα αναδειχτεί από μόνη της όταν θα έχεις αφομοιώσει το απαραίτητο μίνιμουμ πληροφοριών. Από κείνο το σημείο και μετά, θα πας καλπάζοντας!
Ευχαριστώ πολύ φίλε μου για την βοήθεια θα ξεκινήσω με τα βασικά που είδα και καρφιτσωμένα στο φόρουμ στην μουσική θεωρία και προχωράμε μετά από εκεί.
Να είστε όλοι καλά…
Μια εξαιρετική και ενδιαφέρουσα σειρά για τους δρόμους στο YouTube έχει φτιάξει και το μέλος μας @Dionisis_Gonatas. Μπορείτε να την προσπελάσετε από εδώ: