Καλησπέρα κ καλή ανάσταση…έχω μια καλή ιδεα των δρόμων(μπορώ να καταλάβω το δρόμο απο τ αυτί)κ είπα να τους μελετήσω λίγο πιο καλά για να καταλάβω πως συνδιάζονται…τους έχω σπάσει σε 3 οικογένειες δλδ ματζόρε,ραστ,σεγκιαχ,χουζαμ μετά χιτζαζ,χιτζασκιαρ,πειρεώτικος και η άλλη είναι τα μινόρε…αρχικά μαθαίνω το δρόμο σε 3 θέσεις σε όλες τις τονικότιτες,μετά βγάζω τρίτες και έκτες κ μετά βασικές και δευτερεύουσες συγχορδίες…υπάρχει κάτι άλλο που πρέπει να ξέρω πάνω στο δρόμο;…κ κάτι ακόμα,όταν σε ένα δρόμο έχω διάστημα τριημητόνιο η 3η πως βγαίνει;(δανείζομαι κάποια νότα;)
1 «Μου αρέσει»
Θα πρότεινα να παραμείνει αυτό το νήμα, αφού αναφέρεται στον τρόπο που τις μαθαίνει κάποιος. Δεν αφορά την θεωρία τους.
2 «Μου αρέσει»
Θα πρότεινα να βάλεις νιγρίζ-νιαβέντ στην πρώτη παρέα. Μπορεί να έχουν μινόρε βασική συγχορδία αλλά έχουν περισσότερα κοινά με το ραστ παρά με τα ουσακλήδικα. Πιο έντονα αυτό φαίνεται στην υποτονική/προσαγωγέα: ραστ και νιγρίζ-νιαβέντ στο ημιτόνιο, με συγχορδία αυτήν της 5ης βαθμίδας (λα ματζόρε από ρε), τα άλλα στον τόνο, με συγχορδία την αντίστοιχη αυτής της νότς (ντο μινόρε ή ματζόρε αναλόγως).
Για να μην πω ότι και το χιτζαζκιάρ με τον πειραιώτικο θα έπρεπε να πάνε στην πρώτη παρέα, το χιτζάζ στην τρίτη, και η δεύτερη να φύγει τελείως!
2 «Μου αρέσει»
Καταλαβαίνω τι λες αλλά σαν άκουσμα το νιαβεντ μ φένεται αρκετά διαφορετικό σαν άκουσμα απο την κατηγορία των ματζόρε…και μια διρθωση τα μινόρε πάνε διατονικό,φυσικό,αρμονικό,νιαβεντ μαζί και καρτσιγάρ,γκιουρτνί,ουσάκ,σαμπαχ…αυτά τα γράφω βάση ένος σεμιναρίου του βεργόπουλου που αγόρασα περί ταξιμιών και έτσι όπως τα παρουσίαζε μ φάνηκε πιο εύκολο να τα θυμάσαι
1 «Μου αρέσει»
Στην ίδια ιστοσελίδα που αγόρασες του Βεργοπουλου υπάρχει και το σεμινάριο του Στουγιου που δίνει πλήρη απάντηση στο ερώτημα σου κατά την δική του οπτική.
Θα το δω και αυτό και με μελέτη…που θα παει θα βγει άκρη
1 «Μου αρέσει»
Το να χωρίζουμε τους δρόμους σε ματζόρε και μινόρε δεν έχει καμία πρακτική αξία. Αυτό που καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την συμπεριφορά τους είναι η βάση τους (πρώτη ή δεύτερη βαθμίδα της κλίμακας), ενώ το άκουσμα έχει μεγάλη σχέση με το αν έχουν μαλακά διαστήματα (άσχετα αν παίζουμε σε συγκερασμενο όργανο) ή χρωματικά (με τριημιτόνιο).
2 «Μου αρέσει»
Για τα ερωτήματα της αρχικής ανάρτησης:
Το πιο σημαντικό είναι ότι καταλαβαίνεις τους δρόμους με.το αυτί. Κάνε ταξιμακια να εξερευνήσεις τους δρόμους, μπορείς να πάρεις ένα γνωστό σου τραγούδι και να το αναπτύξεις.
Τα ακκορντα βγαίνουν αναλόγως την βάση του δρόμου, αν είσαι στο ντο έχεις προσαγωγέα ημιτόνιο και συγχορδία 5ης βαθμίδας για κλείσιμο, αν είναι στο ρε έχεις συγχορδία 4ης βαθμίδας και κλείσιμο με υποτονική (ένα τόνο κάτω από τη βάση). Δηλαδή σε κάθε περίπτωση τα ακκορντα είναι ντο και σολ, συν την βάση στο ρε.
Μην μπλέκεσαι με τα ταστα, να κοιτάς μόνο βαθμίδες. Αν πάρουμε κοινή βάση το ρε, στο Σαμπάχ η τρίτη βαθμίδα είναι μικρή (νότα φα στο 3ο ταστο). Ενώ σε Σεγκιαχ από ρε, η δεύτερη βαθμίδα είναι μι# (τρίτο ταστο) αλλά η τρίτη βαθμίδα που μας ενδιαφέρει είναι στο φα#.
Ευχάριστώ για την ανάλυση…αυτό που τα χωρίζω σε ματζόρε και μινόρε το λεω γιατί όταν ξέρω οτί ειναι ματζόρε ξερώ οτι εχω βάσεις 1,4,5 βαθμίδα αρά ξέρω που μπορώ να κάτσω σε ενα ταξίμι ας πούμε και βγάζω τις βασικές συχγορδίες(και δευτερεύουσες οι υπόλοιοες βαθμίδες)…μόλις τα ξεδιαλύνω καλύτερα στο μυαλό μου θα καταλάβω καλύτερα αυτο που μ είπαν παραπάνω
Γενικά οι συγχορδίες δεν σημαίνουν και πολλά πράγματα στους δρόμους… Οι αντίστοιχες εναλλαγές στο άκουσμα που στις κλίμακες τις δίνουν τα ακκορντα, στους δρόμους τις δίνουν οι διαφορετικές βάσεις όπου καταλήγει η κάθε φράση.
Εκεί υπάρχει μεγαλύτερη ποικιλία, φαντάσου ότι στο ράστ η βασική συγχορδία εκφράζει τέσσερις βάσεις (1-3-5-8) που η καθεμία όμως έχει το δικό της ιδιαίτερο άκουσμα. Επίσης στους δρόμους δεν ορίζονται γενικά δευτερεύουσες συγχορδίες, μόνο αυτές που εκφράζουν κάποια βάση και το 3/4/5χορδο που προκύπτει από αυτήν.
1 «Μου αρέσει»
Με κατέστρεψες λίγο…καταρχάς για να κατλάβω δρόμος κ κλίμακα δεν είναι το ίδιο…όσο για το ραστ απο πούμε απο ρε έχω μια ρε ματζόρε δλδ προκύπτει(ρε,φα#,λα και η 8η π είναι ίδια με τη πρώτη)οι 4 βάσεις που λες…και σαν δεύτερες όπως λεω εγώ μι,φα#,σι μινόρε και η 7η ντο# dim…μόνο η φα# εκφράζει κάποια βάση…οι βάσεις του δρόμου βγαίνουν απο τη 1η συγχορδία του δρόμου;
Έχεις δίκιο, έτσι αποσπασματικά δεν εξηγούνται τα πράγματα.
Η κλίμακα είναι η μείζονα, από αυτήν προκύπτουν όλοι οι τρόποι και τα 3/4/5χορδα, με αλλοιώσεις ή χωρίς.
Στο ράστ έχεις τα εξής “δωμάτια” από κάθε βαθμίδα, το άκουσμα που έχεις δηλαδή όταν καταλήξεις σε μια νότα (ως 3/4/5χορδο αναλόγως). Από την πρώτη βαθμίδα είναι το ράστ, από την δεύτερη το ουσακ, από την τρίτη το σεγκιαχ. Μετά είναι το ματζόρε, μετά ξαναρχίζει ένα τρίπτυχο ραστ-ουσακ-σεγκιαχ και στην οκτάβα πάλι ράστ. Στην ουσία με ένα ματζόρε ακκορντο 1ης βαθμίδας έχεις εκφράσει όλο τον δρόμο, άντε να βάλεις μια 2η μινόρε αν περάσεις σε ουσακ.
Μπορείς να διαβάσεις κάποια πράγματα εδώ, βέβαια ακόμα χρωστάω διορθώσεις και επικαιροποίηση :
Μακρύς ο δρόμος…οι κλίμαξες είναι 2 απλώς αλλοίωνοντας κάποιες βαθμίδες βγάζεις και του δρόμους αν κατάλαβα καλά…και δεύτερον ότι κάθε φράση απο ένα κομμάτι ανάλογσ την κατάληξη μπορεί να ανοίξει και άλλα παράθυρα-δρόμους…κάτι τελευτάιο είναι κάλυτερα η εκμάθηση δρόμων σαν 8 νότες ή σπαστά σε 3/4/5 χορδα?
Το μινόρε δεν είναι κλιμακα, τρόπος της μείζονας είναι και έτσι χρησιμοποιείται και στην δυτική μουσική.
Για την ανατολική μουσική που μας ενδιαφέρει, όσο πιο γρήγορα αφήσεις τα δυτικά εργαλεία (κλίμακες, ακκορντα), τοσο πιο εύκολα θα κατανοήσεις την τροπικότητα.
Διάβασε το κείμενο που σου έστειλα, και ο,τι απορίες έχεις τις συζητάμε.