170 τίτλοι των λαϊκών μας δρόμων

[i]Εισαγωγή (κείμενο από wikipaedia)

Οι δρόμοι που χρησιμοποιούνται στη λαϊκή μουσική και πιο συγκεκριμένα στο ρεμπέτικο δεν υποστηρίζονται από συγκεκριμένο θεωρητικό πλαίσιο. Οι προσπάθειες για τη δημιουργία του θεωρητικού πλαισίου γίνονται τα τελευταία χρόνια. Παρ΄όλα αυτά επικρατεί γενικότερα μια σύγχυση γυρω από αυτο το ζήτημα.Ένα βασικό χαρακτηριστικό των δρόμων αυτών είναι οτι βασίζονται στην τροπική θεωρία των maqam. Στη δυτική μουσική, η κλίμακα είναι μονάχα μια ακολουθία φθόγγων (νοτών). Αντίθετα, στην ανατολική μουσική θεωρία, τα maqam δεν χαρακτηρίζονται μόνο από μια ακολουθία φθόγγων, αλλά από πολλά επιμέρους χαρακτηριστικά όπως οι έλξεις (συγκεκριμένοι φθόγγοι που έλκουν τους γείτονες φθόγγους), με συγκεκριμένες κινήσεις και συγκεκριμένους τρόπους μεταπήδησης από το ένα maqam στο άλλο. Αυτά ισχύουν και σε γενικές γραμμές και στους δρόμους της λαϊκής μουσικής.[/i]

ΧΙΤΖΑΖ

HAVAH NAGILA - ΝΥΧΤΩΣΕ ΧΩΡΙΣ ΦΕΓΓΑΡΙ - ΤΟ ΠΛΑΣΤΟ ΤΟ ΠΑΣΑΠΟΡΤΙ
ΕΛΑ ΑΠΟΨΕ ΣΤΟΥ ΘΩΜΑ - ΓΚΙΟΥΛ ΜΠΑΧΑΡ - ΕΝΑΣ ΑΛΗΤΗΣ ΠΕΘΑΝΕ
ΟΜΟΡΦΗ ΜΕΛΑΧΡΟΙΝΗ – ΝΥΧΤΕΡΙΔΑ - ΜΙΚΡΟΣ ΑΡΡΑΒΩΝΙΑΣΤΗΚΑ
ΕΓΩ ΠΛΗΡΩΝΩ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΩ - ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑ
ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ ΟΛΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ - ΛΑΟΥ - ΛΑΟΥ ΤΟ ΠΗΓΑΙΝΕΙΣ - ΔΗΜΗΤΡΟΥΛΑ ΜΟΥ
ΓΕΝΤΙ ΚΟΥΛΕ - ΨΙΛΗ ΒΡΟΧΟΥΛΑ ΕΠΙΑΣΕ - ΑΝΟΙΞΕ-ΑΝΟΙΞΕ
ΗΛΙΟΒΑΣΙΛΕΜΑ ΣΩΣΤΟ - ΤΑ ΛΕΡΩΜΕΝΑ ΤΑ ΑΠΛΥΤΑ - ΚΑΤΩ ΣΤΑ ΛΕΜΟΝΑΔΙΚΑ
ΑΠΟΨΕ ΚΑΝΕΙΣ ΜΠΑΜ - ΣΤΡΩΣΕ ΜΟΥ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ - ΠΑΡΑΠΟΝΙΑΡΙΚΟ
ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ ΟΙ ΣΤΑΛΕΣ - ΕΔΩ ΠΑΠΑΣ ΕΚΕΙ ΠΑΠΑΣ - ΕΒΙΒΑ ΡΕΜΠΕΤΕΣ
ΕΛΑ ΟΠΩΣ ΕΙΣΑΙ - ΚΙ ΑΝ ΠΑΘΕΙΣ ΚΑΜΙΑ ΖΗΜΙΑ - ΠΑΙΞΕ ΧΡΗΣΤΟ
Η ΖΑΪΡΑ - ΜΕΡΑ ΜΑΓΙΟΥ - ΜΕΣʼ ΤΟΝ ΤΕΚΕ ΤΗΣ ΜΑΡΙΓΩΣ
Ο ΝΙΚΟΛΑΣ Ο ΨΑΡΑΣ - ΜΠΟΥΖΟΥΚΙ ΜΟΥ ΔΙΠΛΟΧΟΡΔΟ

Εδώ θα βρείτε θεωρία – πράξη και ρεπερτόριο με τα 30 καλύτερα χιτζάζ τραγούδια πολλά από τα οποία εκτελώ με χρωματική αλλά και διατονική φυσαρμόνικα. (Το link παρατίθεται λόγω των πολλών εικόνων και της πολυσέλιδης θεωρίας αυτών των δρόμων)
http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=News&file=article&sid=3246

ΟΥΣΑΚ

ΑΛΑΝΑ - ΑΥΤΗ Η ΝΥΧΤΑ ΜΕΝΕΙ - ΘΑ ΣΟΥ ΦΥΓΩ
Η ΣΕΡΑΧ - ΤΑ ΠΑΛΑΜΑΚΙΑ - ΝΑʼΧΑ ΕΚΑΤΟ ΚΑΡΔΙΕΣ
ΕΓΩ ΜΑΓΚΑΣ ΦΑΙΝΟΜΟΥΝΑ - ΤΟ ΒΟΥΝΟ -ΜΠΙΡ ΑΛΛΑΧ
ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΟΝΩ - ΤΡΕΛΗ ΚΙ ΑΔΕΣΠΟΤΗ
ΟΙ ΜΑΓΚΕΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΙΑ - ΤΑ ΔΥΟ ΣΟΥ ΧΕΡΙΑ ( βεργούλες)
Η ΔΙΠΡΟΣΩΠΗ - ΠΑΙΖΟΥΝ ΤΑ ΜΠΑΓΛΑΜΑΔΑΚΙΑ
ΤΟ ΒΑΠΟΡΙ ΑΠʼ ΤΗΝ ΠΕΡΣΙΑ - ΜΕΣʼ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΤΟ ΧΑΜΑΜ
ΜΕΣʼ ΣΤΗΣ ΠΕΝΤΕΛΗΣ ΤΑ ΒΟΥΝΑ - ΘΑ ΣΠΑΣΩ ΚΟΥΠΕΣ
Ο ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗΣ - ΠΟΥ ʽΣΟΥΝ ΜΑΓΚΑ ΤΟ ΧΕΙΜΩΝΑ
ΦΕΡΤΕ ΜΙΑ ΚΟΥΠΑ ΜΕ ΚΡΑΣΙ - ΓΙΑ ΚΟΙΤΑ ΚΟΣΜΕ

Εδώ θα βρείτε θεωρία – πράξη και ρεπερτόριο με τα 43 καλύτερα ουσάκ τραγούδια πολλά από τα οποία εκτελώ με χρωματική αλλά και διατονική φυσαρμόνικα.(Το link παρατίθεται λόγω των πολλών εικόνων και της πολυσέλιδης θεωρίας αυτών των 2 δρόμων)
http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=News&file=article&sid=3246

ΧΙΤΖΑΣΚΑΡ

ΟΤΑΝ ΜΠΟΥΚΑΡΩ ΣΤΟΝ ΤΕΚΕ - Ο ΜΠΟΧΩΡΗΣ
ΒΑΛΤΕ ΜΟΥ ΔΥΟ ΚΑΝΑΒΟΥΡΙΕΣ - Η ΑΤΑΧΤΗ - ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΝΙΑ ΣΟΥ

ΧΙΤΖΑΖ-ΧΙΤΖΑΣΚΑΡ

ΠΑΣΑΤΕΜΠΟΣ - ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΔΕΝ ΤΟ ΛΟΓΑΡΙΑΖΩ

ΧΟΥΖΑΜ

Ο ΛΟΥΛΑΣ - Η ΠΑΛΤΟΥΔΙΑ
ΣΤΗ ΜΠΑΡΜΑΡΙΑ (στο Τούνεσι στη Μπαρμπαριά)
ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΚΑΪΚΙ ΜΟΥ - ΤΑ ΜΠΛΕ ΠΑΡΑΘΥΡΑ
ΜΗ ΜΟΥ ΞΑΝΑΦΥΓΕΙΣ ΠΙΑ - Η ΒΑΡΒΑΡΑ

ΧΟΥΖΑΜ-ΧΙΤΖΑΣΚΑΡ

Η ΓΑΤΑ

ΣΑΜΠΑΧ

ΗΣΟΥΝΑ ΞΥΠΟΛΥΤΗ - Ο ΠΑΠΑΤΖΗΣ
ΚΑΒΟΥΡΑ Σ- ΑΪΒΑΛΙΩΤΙΚΟ
ΒΡΗΚΑ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΣΟΥ ΚΛΕΙΣΤΗ - ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΣΟΥ
Η υπόγα - Η παξιμαδοκλέφτρα - Βαθιά στη θάλασσα θα πέσω
Γιατί καλέ γειτόνισσα - Πού ʼσαι καημένε Κάβουρα
Ένας μάγκας στο Βοτανικό – Σάλα Σάλα – Καίγομαι Καίγομαι
Ο Μοναχός ο άνθρωπος

ΣΕΓΚΙΑΧ

ΘΕΛΩ ΣΤΑ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙΑ - ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΕΛΕΙΣ
ΣΤΗΝ ΚΑΛΑΜΠΑΚΑ ΜΙΑ ΒΡΑΔΙΑ

ΝΙΑΒΕΝΤ

ΜΙΝΟΡΕ ΤΗΣ ΑΥΓΗΣ - ΤΙ ΣΟΥ ΛΕΕΙ Η ΜΑΝΑ ΣΟΥ ΓΙΑ ΜΕΝΑ
ΡΙΞΕ ΤΣΙΓΓΑΝΑ ΤΑ ΧΑΡΤΙΑ - ΕΧΕΙΣ ΚΟΡΜΙ ΑΡΑΠΙΚΟ
ΘΑ ΚΑΝΩ ΝΤΟΥ ΒΡΕ ΠΟΝΗΡΗ - Ο ΑΝΤΩΝΗΣ Ο ΒΑΡΚΑΡΗΣ
ΠΑΝΤΑ ΛΥΠΗΜΕΝΗ - ΕΙΜΑΙ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ
ΑΛΑΝΙΑΡΑ ΑΠʼ ΤΟΝ ΠΕΡΑΙΑ - ΕΜΑΘΑ ΠΩΣ ΕΙΣΑΙ ΜΑΓΚΑΣ
ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΣΤΗ ΜΗΧΑΝΗ

ΡΑΣΤ

ΑΝΤΕ ΣΑΝ ΠΕΘΑΝΩ ΣΤΟ ΚΑΡΑΒΙ - ΤΗ ΖΟΥΛΑ ΜΟΥ ΑΝΑΚΑΛΥΨΑΝ

[b]Παρακαλώ γράψτε αν έχετε κι άλλα τραγούδια των λαϊκών μας δρόμων .

Στέφανος[/b]

Αγαπητέ Στέφανε, αυτός ο πίνακας που δημοσιεύεις αποτελεί ίσως μια καλή προσπάθεια, αλλά περιέχει αρκετά λάθη. Θα πρότεινα στους φίλους να το χρησιμοποιήσουν με κάποια επιφύλαξη. Εάν ψάξεις λίγο τις συζητήσεις για τους δρόμους που έχουν γίνει στο Φόρουμ, θα καταλάβεις κι εσύ ότι υπάρχει μεγάλη κουβέντα για το ποιός είναι ο κάθε δρόμος και άρα κάθε τραγούδι τί δρόμος είναι.

Αγαπητέ babis

Όσον αφορά τα 30 Χιτζάζ και τα 43 Ουσάκ που παραπέμπουν στο άρθρο μου επειδή παίζονται με Διατονική κουρδισμένη εναλλακτικά σε Χιτζάζ και Ουσάκ αντίστοιχα είμαι σίγουρος ότι είναι απόλυτα σωστά (Αφού όταν λέμε όργανο διατονικό εννοούμε αυτό που μπορεί να παίξει ΜΟΝΟ τις νότες της διατονικής κλίμακας).
Όσον αφορά τα υπόλοιπα τραγούδια έψαξα σε δεκάδες posts (και στο Rebetico forum) και για να αυξήσω το ρεπερτόριο μου αλλά κυρίως να βρω ρεπερτόριο για τους υπόλοιπους λαϊκούς δρόμους ώστε να ‘‘φτιάξω’’ και διατονικές των δρόμων αυτών που όπως βλέπετε το ρεπερτόριο τους είναι πολύ μικρό και σχεδόν στο σύνολο τους μου είναι άγνωστα.

Επομένως η συμβολή των επισκεπτών, όταν γνωρίζουν κάποιους απ’ τους τίτλους , θα είναι να μας αναφέρουν που πράγματι ανήκουν και να τα κατατάξω εκεί που ανήκουν.

Η πηγή απ’ όπου αντλούμε πληροφορίες θα πρέπει να είναι είναι έγκυρη ειδικά αν γράφουμε σε άρθρο. Γι αυτό ήμουν προσεκτικός και στο άρθρο μου ανέφερα μόνο τα 30 Χιτζάζ και τα 43 Ουσάκ και όχι το σύνολο των 170.
Σ’ ένα post όμως- και αυτός είναι ο λόγος ύπαρξης των forums-μπορεί να γίνει επεξεργασία και να διορθωθούν τα λάθη.

φίλε Στέφανε, επειδή δεν προλαβαίνω τώρα να είμαι πιο συγκεκριμένος, απλά σημείωσα στα γρήγορα 1-2 εξόφθαλμα πραγματάκια, κι επιφυλάσσομαι.
φιλικά

Δεν νομίζω ότι η συζήτηση μεταξύ μας θα δώσει τεκμηριωμένη εξήγηση πάνω στην ονοματολογία (κοινό ρεζουμέ που λέμε).
Οι μόνοι που μπορούν να αποφανθούν --πολύ λίγοι για μένα-- είναι οι δάσκαλοι που έχουν κάνει σοβαρή διατριβή με το θέμα.

Για να πω όμως και την αλήθεια μου, προσωπικά μου “κακοφαίνεται” να πω τον σεγκιάχ χουζάμ και ας κάνω λάθος…

Άλκη μου, ζήτημα συνήθειας είναι. Αν κάνεις μία προσπάθεια, σιγά σιγά δεν θα σου κακοφαίνεται πιά. Αν όλοι μας δεν κάνουμε αυτή την προσπάθεια, οι διαστάσεις απόψεων που υπάρχουν σήμερα θα διαιωνίζονται.

Ε όχι. Υπερβολή. Θα έλεγα μάλλον: Οι δρόμοι που χρησιμοποιούνται στη λαϊκή μουσική και πιο συγκεκριμένα στο ρεμπέτικο υποστηρίζονται από ένα θεωρητικό πλαίσιο που ακόμη διερευνάται. Οι προσπάθειες για την πλήρη αποσαφήνιση και αποκρυστάλλωσή του γίνονται τα τελευταία χρόνια.

Προσωπικά δεν είμαι σίγουρος ότι είμαι υπέρ της «διόρθωσης». Ξέρετε, όταν οι αρχαίοι έλληνες έλεγαν «λύω, λύεις» και κάποια μέρα κάποιος μπερδεύτηκε και είπε «λύνω, λύνεις», ήταν λάθος. Σταδιακά όμως επικράτησε και σήμερα δεν είναι λάθος. Κάποια εποχή είχε θεωρηθεί λάθος και είχε γίνει προσπάθεια επιστροφής στη σωστή γλώσσα, δηλ. την αρχαία, αλλά η συλλογική γλωσσική συνείδηση του λαού δεν ανταποκρίθηκε σ’ αυτή την προσπάθεια.

Στη Δυτική κουλτούρα υπάρχουν οι 12 κλίμακες των κάτωθι 7 δρόμων :
1. C- Ionian {Είναι η γνωστή Ματζόρε Κλίμακα –Το λεγόμενο Straight Harp ή 1st position στις διατονικές φυσαρμόνικες}
2. D-Dorian { Είναι γνωστή και σαν Celtic Minor Scale}
3. E-Phrygian { Είναι η κλίμακα οριεντάλ-αυτή που περιγράφω αναλυτικά στο άρθρο μου}
4. F-Lydian { Οπτικά όπως η ματζόρε εκτός από την που είναι σε #}
5. G-Mixolydian {Είναι γνωστή και σαν Celtic Major Scale ή το Cross Harp ή 2nd Position στις φυσαρμόνικες-χρήση στα Blues}
6. A-Aeolian {Είναι γνωστή και σαν Natural Minor Scale-Μινόρε Φυσικό}
7. B-Locrian {Ακούγεται τόσο παράξενα που σπάνια χρησιμοποιείται}

Στην Ανατολική κουλτούρα οι πιο γνωστοί είναι οι αναφερόμενοι (Χιτζάζ-ουσάκ-χιτζασκάρ………)

Μερικοί της Δυτικής συμπίπτουν με της Ανατολικής κουλτούρας (πχ Phrygian = Ουσάκ και Mixolydian b9b13= Χιτζάζ)

Άρα αριθμητικά είναι :7Χ 12=84 κλίμακες + περισσότερες από 84 των ελληνικών δρόμων

Μη ξεχνάτε ότι ο μουσικός πρέπει να ξέρει :

1.Τις 12 κλίμακες ματζόρε
2.Τις 12 κλίμακες Φυσικού μινόρε
3.Τις 12 κλίμακες Αρμονικού μινόρε
4.Τις 12 κλίμακες Μελωδικού μινόρε
5.Πεντατονικές……
6.Blues

Βέβαια τα παραπάνω θα μαθαινόταν αν η ζωή μας διαρκούσε 200 χρόνια. Όμως πιστεύω ότι μουσική δεν είναι να μάθουμε ότι κλίμακα έχει υπάρξει εκτός βέβαια από μερικούς μουσικούς προικισμένους.

Μερικοί μουσικοί δεν ξέρουν καν τους όρους , άλλοι ούτε ενδιαφέρονται , σʼ άλλους δημιουργείται κομφούζιο απʼ την ονοματολογία και πολλοί που τα έμαθαν υποστηρίζουν ότι δεν έγιναν και καλύτεροι παίχτες.

Αν μια μελωδία ʽρέειʼ στο αίμα μας θα την παίξουμε έστω και αν δεν γνωρίζουμε το όνομα της κλίμακας ή δρόμου που είναι γραμμένη.

Για μας τους ερασιτέχνες και ειδικά στους αρχάριους αρκεί να μάθουμε αυτούς τους δρόμους που έχουν μεγάλο ρεπερτόριο (στην περίπτωση μας Χιτζάζ – Ουσάκ) τουλάχιστον σε 2 τονικότητες (ανδρική και γυναικεία πχ Εm – Αm). Αυτός είναι ένας άλλος απʼ τους λόγους που συγκέντρωσα το παρών ρεπερτόριο.

Αν κάποιος ακόμα κι αν δεν έχει καθόλου γνώσεις θεωρίας , έχοντας όμως ʽʼμουσικό αυτίʼʼ και ρεπερτόριο και εκτυπώνοντας ΜΟΝΟ την παρακάτω σελίδα , που την ονόμασα ʽʼΤο ευαγγέλιο για την άμεση εκμάθηση των δρόμων ʼʼ μπορεί να κάνει άμεσα πρακτική εξάσκηση και σιγά σιγά να μάθει τους δρόμους:

http://www.box.net/shared/6ru9vv3o0dpel5l3qz8q

Στην ουσία, αυτή είναι πράγματι η λογική των δρόμων. Βέβαια έχει σημεία όπου θα διαφωνήσω. Ένα είναι η ορολογία: γιατί Φρύτζιαν και Εόλιαν και όχι Φρύγιος και Αιόλιος; Δεν τραβάω κανένα ελληνοκεντρικό ζόρι, αλλά αν η διεθνής μουσική κοινότητα έχει αποφασίσει να χρησιμοποιεί ελληνική ορολογία γιατί ειδικά εμείς να τα λέμε στα «ξένα»;

[Και σε λεπτομέρειες επί της ουσίας έχω διαφωνίες, αλλά δεν υπάρχει λόγος να το ψειρίζουμε. Προφανώς Στέφανε ήξερες ότι αποκλείεται όλοι να συμφωνήσουν σε όλα. Δεν παύει να είναι μια πολύ καλή σύνοψη πολλών πληροφοριών σε λίγα λόγια.]

1 «Μου αρέσει»

Μα pepe αν δεις στο άρθρο μου: http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=News&file=article&sid=3246
την ονομάζω ''Φρύγιος Δρόμος ‘’ -πολλές φορές στο κείμενο -όπως πιστεύω και ο Aeolian = Αιολικός το ίδιο και οι άλλοι στα ελληνικά και ότι η χρήση και αγγλικών όρων απλώς βοηθάει πολλούς για περαιτέρω βιβλιογραφία στο Googling.

Πάσο τότε. Δεν το είχα δει.

Ατυχές το παράδειγμα, Περικλή! Κανείς άλλος, εκτός από τους Έλληνες, δεν χρησιμοποιεί το ρήμα λύω / λύνω. Από την άλλη μεριά, υπάρχει ένα θεωρητικά και πρακτικά τεκμηριωμένο σύστημα ονοματολογίας των “τρόπων” στην ανατολική μουσική, το οποίο κανείς ασχολούμενος με τις ονομασίες των δρόμων στην Ελλάδα δεν έχει αμφισβητήσει ότι βρίσκεται στη ρίζα των ονομασιών στο ρεμπέτικο, κάτι που δεν συνέβη π.χ. με τις (καταδικασμένες από γεννησιμιού τους) προσπάθειες αναβίωσης της αρχαίας γλώσσας στην Ελλάδα του 19ου αιώνα.

Το σύστημα των λαϊκών δρόμων, όσο κι αν αποτελεί υποπερίπτωση ενός ευρύτερου μουσικού συστήματος, είναι ωστόσο αυθύπαρκτο και ολοκληρωμένο. Γενιές ρεμπέτηδων μουσικών το έχουν καλλιεργήσει χωρίς να έχουν ιδέα για τα ανατολικά μακάμια. Όποιος σήμερα θέλει να μελετήσει ρεμπέτικο, αυτούς τους μουσικούς θα μελετήσει. Αν επεκταθεί και σε οθωμανικά, βυζαντινά κλπ., ασφαλώς θα έχει μια πολύ σφαιρικότερη αντίληψη αλλά καλύτερος ρεμπέτης δε θα γίνει.

Οπωσδήποτε σήμερα υπάρχει μεγαλύτερη τάση πολλοί μουσικοί να ασχολούνται με όλα αυτά τα συγγενή πεδία ταυτόχρονα, οπότε το να μπορούν να συνεννοηθούν χωρίς να λένε όλη την ώρα «όταν λέω χουζάμ εννοώ το μακαμίστικο / το μπουζουξήδικο» είναι πράγματι ένα πρόβλημα προς επίλυση.
Από την άλλη όμως η επίλυση αυτή απαιτεί μια θεωρία ρυθμιστικού χαρακτήρα. Δηλαδή μια ελίτ μουσικών με ευρύτερη μόρφωση να ορίσουν το σωστό, διορθώνοντας τους παλιούς ρεμπέτες. Ο καημένος ο Μάρκος δεν ήξερε, ήταν ένας απλός άνθρωπος, προσπαθούσε όμως… Μα ξέρουμε πολύ καλά ότι αυτό που ήξερε το ήξερε άριστα, και ότι αυτό πολεμάμε να μάθουμε κι εμείς!

Οι Σημερινοί Δρόμοι είναι επηρεασμένοι από τα Μακάμ της ανατολής αλλά και από τον πλούτο των Ήχων της Βυζαντινής.

Πάντως το ότι επικρατεί μεγάλο χάος στην ονοματολογία τους και τις αλλοιώσεις που έχει ο καθένας είναι γεγονός.

Για να δείξω το μεγάλο χάος στην ονοματολογία τους και στους Δυτικούς δείτε σύμφωνα με την Wikipedia και εκατοντάδες άλλα sites τις ονομασίες για τη χιτζάζ:

ʽʼ Hitzaz ή Hijaz ή Mixolydian b9b13 ή Harmonic minor perfect 5th below ή Dominant flat 2 flat 6 (στην jazz), ή απλώς the 5th Ahava Rabbah ή Freygish ή ακόμα και Mode of the harmonic minor scale ή Spanish Phrygian scale ή Spanish gypsy scale… ʽʼ

Πολλοί θα διαφωνήσετε ότι πολλές από τις αναφερόμενες ονομασίες μπορεί να έχουν άλλη κλίμακα από αυτή που εμείς ξέρουμε σαν χιτζάζ (πχ Spanish Phrygian scale) αλλά όπως και να βαφτίσει κάποιος την κλίμακα αν έχει ρεπερτόριο και ξέρει για ποια κλίμακα με νότες επί του πενταγράμμου αναφέρεται τότε πιστεύω ότι δεν είναι τελείως λάθος.

Κάπου στις σημειώσεις μου έχω:‘’ ʽΟ δρόμος Χιτζάζ «προέρχεται» από τον Βʼ ήχο της βυζαντινής μουσικής, καθώς και από τον πλάγιο του Β΄ (Χιτζασκιάρ)ʼʼ . Αν και τη φράση αυτή δεν την κατανοώ αντιλαμβάνομαι ότι η λέξη «προέρχεται» είναι σε εισαγωγικά , γιατί φαίνεται ότι είναι μια προσπάθεια αναπαραγωγής ασυγκέραστων ήχων που παίζονται με συγκερασμένο όργανο (πχ μπουζούκι).

Άρα κάποιοι δρόμοι που στηρίζονται στα microtonals (δηλαδή έχουν διαστήματα μικρότερα του ημιτονίου) είναι χρήσιμοι μόνο για όργανα που μπορούν να τους αποδώσουν (βιολί, ούτι, λύρα, κανονάκι, ταμπουράς κλπ.).

Με άλλα λόγια τα μακάμια (maqamat) μπορούν να αποδοθούν πιστά ΜΟΝΟ απʼ αυτά τα χωρίς τάστα όργανα.

Η πλειοψηφία των αρθογράφων ,απʼ ότι διαπίστωσα από τα δεκάδες posts που μελέτησα ,ψηφίζει ότι:

Το ρεμπέτικο τραγούδι είναι είδος ελληνικού τραγουδιού που γράφτηκε πάνω στους λαϊκούς «δρόμους» που όμως είναι επηρεασμένοι από τα μακάμια.

Δηλαδή ότι οι λαϊκοί δρόμοι είναι στην ουσία μια «μετάλλαξη» των μακάμ. Λέω ότι είναι επηρεασμένοι διότι με το μπουζούκι δεν μπορούμε να αποδώσουμε πιστά τα μακάμια της Ανατολής.

Το μπουζούκι είναι συγκερασμένο όργανο και η αντιστοιχία μεταξύ των μακαμιών και των δρόμων δεν είναι ακριβώς η ίδια.

Όμως με αυτή τους τη μεταφορά από ασυγκέραστα σε συγκερασμένα όργανα δεν σημαίνει ότι τα μακάμια καταστράφηκαν. Αντίθετα, αποκτήσανε τη δική τους γεύση!

Εγώ δεν είμαι ρεμπέτης, μʼ αρέσουν όμως πολλά κομμάτια και τα παραπάνω που γράφω τα έχω σημειώσει έτσι για εγκυκλοπαιδικές γνώσεις.

Ε, ο Δημήτρης Μυστακίδης και ο Ευγένιος Βούλγαρης, δεν σου κάνουν;

Ο Μάρκος, βεβαίως ήξερε άριστα ό τι ήξερε, αλλά τις ονομασίες των δρόμων δεν τις ήξερε. Ούτε αυτός, ούτε οι άλλοι Ελλαδίτες μουσικοί. Τις έμαθαν από τους πρόσφυγες αλλά κατά τη διαδικασία υπεισήλθαν λάθη. Αυτά προσπαθούμε να διορθώσουμε.

Φίλε Στέφανε, αν είναι να το συζητήσουμε στη βάση που θέτεις (σχέση μακαμιών-ήχων-δρόμων, πόσο αλλάζει τα πράγματα ο συγκερασμός των κλιμάκων, τι προέρχεται από τι κλπ.) θα πρότεινα να μετακομίσουμε εδώ: είναι η πιο πρόσφατη από πολλές σχετικές συζητήσεις. Ξεκινάει φαινομενικά άσχετα, αλλά εξελίσσεται …(τι να λέω, θα τα δεις μόνος σου!)

Αν μείνουμε στο ζήτημα της ονοματολογίας, καλά είμαστε κι εδώ. Έχεις δίκιο ότι μπορεί κανείς να παίζει μουσική χωρίς καμία απολύτως ονοματολογία. Την ονοματολογία τη χρειάζονται όσοι θέλουν όχι (μόνο) να παίξουν αλλά (και) να μιλήσουν για μουσική.
Το να λέει ο ένας «Χιτζάζ» και ο άλλος «Μιξολύδιος με ύφεση στο τάδε» δεν είναι πρόβλημα, είναι απλώς διαφορετικές γλώσσες. Εκεί όπου δημιουργείται πρόβλημα είναι όταν τον ίδιο δρόμο ο ρεμπέτης τον λέει Χουζάμ και ο μακαμίστας Σεγκιάχ, και ταυτοχρόνως συμβαίνει και το αντίστροφο.

Κατ’ αρχήν, τι σημαίνει τα καλύτερα τάδε τραγούδια; Με ποια λογική; Με το πόσο σου αρέσει μάλλον, σωστά;
Επίσης, υπάρχουν μερικές χιλιάδες ακόμα τραγούδια γραμμένα πάνω στους δρόμους. Θες να τα κάνουμε λίστα εδώ;

Τα ονόματα των δυτικών κλιμάκων είναι παρμένα από τους αρχαίες ελληνικές κλίμακες. Τα δανείστηκε ο πάπας Γρηγόριος όταν προσπαθούσε να φτιάξει το νέο λειτουργικό της εκκλησίας (δανείστηκε κι άλλα πράγματα βέβαια) και κάπου ήθελε να πατήσει. Και φυσικά δεν ισχύει το 7x12=84. Είναι μόνο 7 οι κλίμακες που χρησιμοποιούσαν. Μην ξεχνάς ότι προορίζονταν μόνο για φωνητική μουσική. Στην πορεία προέκυψαν τα όργανα.

Κι όμως υπάρχουν πάααααρα πολλοί μουσικοί που τα γνωρίζουν όλα τα παραπάνω.

.
Αμ, έλα που δεν φτάνουν!!! Δεν τραγουδάμε όλοι οι άντρες στην ίδια βάση, ούτε οι γυναίκες. Ούτε το κάθε χιτζάζ π.χ. έχει την ίδια βάση.

Ενα μπραβοοοο απο μενα σε ολους σας. Ειναι μια συζητηση που παρακολουθω με πολυ ενδιαφορων.

Τώρα θα πρέπει να αναφερθώ σε πρόσωπα που όχι απλώς είναι εν ζωή και πλήρως ενεργά, αλλά είναι και μέλη του φόρουμ. Οπότε οφείλω να ζητήσω προκαταβολικά συγγνώμη που πιάνω το όνομά τους. Όταν όμως κανείς εκτός από τα φόρα έχει και δημόσια παρουσία ως μουσικός, συγγραφέαες κλπ., αυτόματα υπόκειται στην κριτική του καθενός. Οπότε ελπίζω να μην παρεξηγηθώ.

Όχι Νίκο, δε μου κάνουν. Δεν είναι πως τους βρίσκω ανεπαρκείς, ίσα ίσα που εκτιμώ βαθύτατα τη δουλειά τους (όσο την ξέρω: του Μυστακίδη την ξέρω περισσότερο, του Βούλγαρη πολύ λιγότερο), αλλά προκειμένου για μια ελίτ που θα κληθεί να φτιάξει μια ρυθμιστική θεωρία κανείς δε μου κάνει, ούτε ο Μάρκος αν σηκωνόταν από τον τάφο του.

Ως προς το δεύτερο σκέλος: θα μιλάγαμε για λάθος αν ο Μάρκος (τον πιάσαμε τώρα σκοινί κορδόνι: εννοώ η γενιά του Μάρκου) είχε παραλάβει το μακάμι ή τον λαϊκό δρόμο σωστά και το είχε παραδώσει αλλοιωμένο. Όμως δε συνέβη κάτι τέτοιο. Παρέλαβαν το μακάμι έτσι και παρέδωσαν το λαϊκό δρόμο αλλιώς. Δεν έχουμε πουθενά το ίδιο μουσικό φαινόμενο με δύο διαφορετικά ονόματα, π.χ. χουζάμ και σεγκιά(χ). Αυτό που στα ψηλά έχει χρωματικό 4χορδο, στο σύστημα των μακαμιών ονομάζεται Χουζάμ και σ’ ένα άλλο σύστημα, νεότερο, συγγενέστατο βέβαια αλλά ασφαλώς όχι ταυτόσημο, ονομάζεται Σεγκιάχ. Και δεν εννοώ μόνο τη διαφορά ασυγκέραστου-συγκερασμένου, που όπως έχουμε πει και σε άλλη συζήτηση δεν θεωρώ ότι έχει τόσο μεγάλη διαφοροποιητική αξία. Εννοώ όλα όσα διαφοροποιούν την οθωμανική μουσική από τη ρεμπέτικη: τη σταδιακή κατάργηση της σχετικότητας στις βάσεις των κλιμάκων, τη συγχώνευση πολλών μακαμιών με κοινή κλίμακα σ’ ένα δρόμο, τις δυτικές επιδράσεις, και όλα αυτά.

Δεν είμαι στραβός, το βλέπω ολοκάθαρα ότι περίπου ταυτόχρονα με αυτές τις εξελίξεις συνέβη και ένα σπασμένο τηλέφωνο που άλλαξε τα ονόματα. Φυσικά λάθος ήταν. Αλλά αυτό το λάθος πρωτοϋπήρξε μόνο σ’ ένα πλαίσιο που επίσης τότε πρωτοϋπήρξε, επομένως ποτέ πριν δεν ήταν αλλιώς.

1. Έχεις δίκιο. Αν θα δεις όμως στο άρθρο μου Ουσάκ vs Χιτζάζ
τη λίστα αυτών των 30 +43 δεν αναφέρω πουθενά τη λέξη τα ʽʼκαλύτεραʼʼ- ξέρω ότι τα κοσμιτικά επίθετα πάντα προκαλούν κάποιους. Στο thread όμως το έκανα και σίγουρα είναι υποκειμενική αντίληψη αλλά και μια πρόκληση ή καλύτερα ένα ερέθισμα , όπως το δικό σου, για την περαιτέρω αύξηση του ρεπερτορίου. Θα περιμένω λοιπόν με την επιπλέον λίστα –εγώ ειδικά σε νιαβέντ. Δες και την εδώ υπʼ αριθμʼ #3 απάντηση μου .

2. Γράψε στο Google ʽʼ7 music modesʼʼ και θα πάρεις 230 εκατομμύρια posts .Τώρα το ότι προστέθηκαν ή τροποποιήθηκαν κι άλλοι ήδη αναφέρω τη φράση ʽʼ…και περισσότεροι από 84 των ελληνικώνʼʼ .

3. αν η ζωή μας διαρκούσε 200 χρόνια …αναφέρω τη φράση ʽʼεκτός βέβαια από μερικούς μουσικούς προικισμένουςʼʼ και δεν αμφιβάλλω ότι υπάρχουν πάααααρα πολλοί μουσικοί που τα γνωρίζουν όλα τα παραπάνω Αμ, έλα που δεν φτάνουν!!! -όπως λες .

4. Έχεις δίκιο αλλά και εδώ θέτω τη λέξη ʽʼτουλάχιστονʼʼ