Κατ’ αρχάς να ξεκαθαρίσουμε πως ο Παπαδάκης δεν είναι κανένας τυχαίος: συνθέτης (κυρίως μουσικής για το θέατρο), πιανίστας (δεν ξέρω κάποιο έργο που να παίζει), μουσικός επιμελητής ταινιών, μουσικός παραγωγός (από τα τέλη της δεκαετίας του 70 στην ΕΡΑ, τότε ΕΙΡ), μελετητής της λαϊκής και δημοτικής μουσικής, συγγραφέας (“Έλληνες πρακτικοί οργανοπαίκτες”) και μουσικοκριτικός. Χρόνια στο κουρμπέτι με άποψη λόγια και ακαδημαϊζουσα, ενίοτε δε και εξεζητημένη.
Εμένα με βάζει σε σκέψεις ένα πράγμα: σπαταλάς κ. Παπαδάκη μισή σελίδα εφημερίδας για να θάψεις κάτι που θεωρείς αδιάφορο; Και γιατί, για να προστατέψεις τους πιθανούς αγοραστές/ακροατές μιας παραγωγής που αν πιάσει τετραψήφιο τιράζ θα κάνει πάρτυ το Μιούζικ Κόρνερ; Δεν έχει άλλους τουλάχιστον πεντακόσους δίσκους σε κυκλοφορία αυτή την στιγμή οι οποίοι όχι απλώς να σου είναι αδιάφοροι, παρά να τους θεωρείς κακούς κ. Παπαδάκη? Γιατί αυτόν ειδικά?
Από την άλλη, όσες κριτικές είδα για τον δίσκο, ήταν καλές. Ξεκινώντας από το περιοδικό του Μαυρουδή για την κιθάρα (και έχει σημασία η κριτική ενός περιοδικού για κιθάρα σε ένα κιθαριστικό CD, ειδικά όταν γίνεται από ανθρώπους καταξιωμένους στον χώρο της κιθάρας, http://www.tar.gr/content/content.php?id=437) και φτάνοντας μέχρι και την ίδια την Ελευθεροτυπία στο ΕΨΙΛΟΝ της προ-περασμένης Κυριακής. Άρα, κάποιον λάκκο έχει η φάβα του κ. Παπαδάκη…
Ποιόν ακριβώς, δεν ξέρω. Δεν θα μπω όμως στον κόπο να απαντήσω στην κριτική του βήμα προς βήμα, περί ορέξεως, άλλωστε, … Όμως, θα σταθώ σε ένα και μόνο σημείο: λέει ο κ. Παπαδάκης «… οι πολλές, καλές και γνήσιες πληροφορίες βρίσκονται στις παλιές πρωτότυπες εγγραφές, που ευτυχώς εσώθησαν και είναι στη διάθεσή μας…». Και ερωτώ εγώ ο αφελής: υπάρχει σε κυκλοφορία κάποιο CD με τον «Σερέτη» και με το «Σερβικάκι»; Διότι στα δισκάδικα έχουν άλλην άποψη…
Τέλος, να σημειώσω την απουσία οποιασδήποτε αναφοράς στο εισαγωγικό σημείωμα. Καλά, να δεχτώ ότι τα ελληνικά μου είναι μέτρια, να δεχτώ ακόμη ότι δεν κάλυψα το θέμα της λαϊκής κιθάρας παρά μόνον ακροθιγώς. Αλλά τις πρωτογενείς πληροφορίες που δημοσιεύονται εκεί για πρώτη φορά; Ούτε αυτές εκτιμώνται; Εκτός αν μας πει ο κ. Παπαδάκης ότι γνώριζε από τα πριν τον Χλιμίντζα και τον Ντάβο, οπότε αναμένω από την στήλη του ένα αφιέρωμα σ’ αυτούς στο προσεχές μέλλον…