προ Ρεμπέτικο…
Γεωργία Μηττάκη (απλά, χαλαρά)
para poly orea, it is wonderful
Καλό σας βράδυ!!
2 «Μου αρέσει»
4 «Μου αρέσει»
Διαμάντι
6 «Μου αρέσει»
1 «Μου αρέσει»
Έτσι για τον καιρό…
Διαμαντάκι με τα όλα του! Όπως και τα άλλα που έχει ο άνθρωπος στο κανάλι του.
5 «Μου αρέσει»
“Ειμαι αητός χωρίς φτερά”
(1 εκτέλεση)
Διαμαντής Πανάρετος
και φυσικά τα μπουζούκια του Ζαμπέτα!
3 «Μου αρέσει»
Λάου λάου το πηγαίνεις,
λάου λάου το πηγαίνεις,
να ξαναγινώ εργένης,
να ξαναγινώ εργένης.
Μα κι εγώ στο αναγγέλω,
μα κι εγώ σου το αναγγέλω,
θέλε με για να σε θέλω,
θέλε με για να σε θέλω.
Κάνεις “κρα” για το στεφάνι,
κάνεις “κρα” για το στεφάνι,
μα ο νους σου πάει σεργιάνι,
τρέχει ο νους σου στο σεργιάνι.
Να σε πάρω ή να σ’ αφήσω,
θα σε πάρω ή θα σ’ αφήσω,
μόνον εγώ σαν το θελήσω
κι όποτε τ’ αποφασίσω.
Κοίταξε μυαλό να βάλεις,
κοίταξε μυαλό να βάλεις,
πριν τα πάρεις υπό μάλης,
μη στα δώσω υπό μάλης.
Κι αν ποτέ συναντηθούμε,
κι αν ποτέ συναντηθούμε,
τότε θα τα ξαναπούμε,
τότε θα λογαριαστούμε,
τότε θα τα ξαναπούμε,
τα στερνά σου σαν θα δούμε.
2 «Μου αρέσει»
7 «Μου αρέσει»
Η ανάρτηση της Εύας, μου έφερε στο μυαλό άλλο ένα καταπληκτικό τραγούδι του Τάκη Λαβίδα με την Σωτηρία Μπέλλου σε στίχους του Κώστα Μάνεση.
Απολαύστε!
6 «Μου αρέσει»
επίκαιρο!
3 «Μου αρέσει»
Η στεριανή κλαρινιτζίδικη εκδοχή 
1 «Μου αρέσει»
Νίκος Καββαδίας
Σαν σήμερα,
το 1975, έφυγε από τη ζωή.
<<Ο πατέρας μου ήταν τροφοδότης
σε επιβατικά. Με έπαιρνε μαζί του.
Γνώρισα πολλά μέρη και αγάπησα
τη θάλασσα.
Όταν νύχτωνε
και σφύριζαν τα καράβια,
μ’ έπιανε λύσσα.
Δεκαοχτώ χρονών μπήκα σε ένα
ναυτικό γραφείο στον Πειραιά,
γιομάτο αφίσες
και χάρτες γεωγραφικούς.
Τί με έσπρωξε στη θάλασσα;
Η μυρωδιά
από τις βαλίτσες των ναυτικών.
Τα δώρα που έφερναν
οι συγγενείς μου από τα ξένα.
Η μυρωδιά των καραβιών που
κάνει τους επιβάτες να ζαλίζονται
και να περιμένουν την ώρα που
θα φτάσουν στο λιμάνι, σα λύτρωση.
Οι ναυτικοί
μοιάζουν με τους καλόγερους.
Για πολύ καιρό
είναι κλεισμένοι στο καράβι
σαν ασκητές.
Όταν βγουν έξω
δεν κάνουν διακρίσεις.
Ζουν τη ζωή όπως τη βρουν.
Δεν υπάρχει λιμάνι, ούτε
γυναίκα που να μην την αγάπησα
και νιώθω ευγνωμοσύνη για όσες
ήρθαν μαζί μου.
Πολλές ήρθαν γιατί τις κολάκευε
η συντροφιά μου,
άλλες για να δοκιμάσουν
κάτι παραπάνω απ’ όσα έγραφα,
κάποιες επειδή πλήττανε
και μερικές τυχαία.
Μου έλαχε να ζήσω τα όσα έζησα
και να τα κάνω ποίηση.
Δεν έκανα τίποτε περισσότερο
από το να περιγράφω απλά,
μερικά πράγματα που μου
είχαν συμβεί στα ταξίδια μου.
Είμαι στοχαστής.
Δεν είμαι ποιητής.
Ο ποιητής βάζει κάτω τη φαντασία,
στύβει το μυαλό και γράφει.
Νομίζει πως έχει χρέος
να συντηρήσει όνομα και φήμη.
Εγώ βλέπω, ζω, αγκομαχώ το χρόνο.
Ανάμεσα σε κρεβάτια, σε καμπαρέ,
σε τυφώνες.
Οι στίχοι μου
είναι λόγια, ιστορίες, ζωή ατόφια.
Έχω στο δεξί μου χέρι
μια ζωγραφισμένη γοργόνα.
Είναι μια περίεργη συντροφιά.
Έβαλα και μου τη χάραξαν το '34.
Καμιά φορά βλέπω στον ύπνο μου
ότι η γοργόνα έφυγε από τη θέση της.
Με κυριεύει τότε πανικός.
Ύστερα, όμως, όταν ανάβω το φως
και τη βλέπω στη θέση της, ησυχάζω.
Αφού είναι η γοργόνα εκεί,
όλα πάνε καλά.
Σβήνω το φως και ξανακοιμάμαι.
Κάποιες γυναίκες τις ερέθιζε
να βλέπουν αυτές τις ‘‘ζωγραφιές’’.
Μα υπάρχουνε και ‘‘ζωγραφιές’’,
που καμία δεν είδε.
Όταν πεθάνω, θέλω αυτές
οι ζωγραφιές να μη σαπίσουν.
Θέλω να γίνουν αμπαζούρ,
να φωτίζουν τα όνειρα
των στερημένων.>>
3 «Μου αρέσει»
Πένα Αποστολάκη, φωνή Κώτη και… Χρήστος Κωνσταντίνου!
2 «Μου αρέσει»
3 «Μου αρέσει»
4 «Μου αρέσει»
3 «Μου αρέσει»
ευγε Πάνο που το θύμησες!
ειναι η κορυφαία λαϊκή περίοδος με την πενιά που Τσιτσάνη, που αρχιζει 1950-52 εως περίπου 1960-62 και που πέρασε σε Σταμάτιου, Μακρυδάκη, Αθανασίου και άλλους (ολοι τρίχορδοι). το 8χορδο δεν κυριαρχούσε ακόμη.
Ακουστε και το “Άσπρο πουκάμισο”, του Τσιτσάνη, οπου παιζει ο Σταματίου.
1 «Μου αρέσει»