🎵 Τι τραγούδι ακούμε... τώρα!

ρουμπαλιά :slight_smile:

1 «Μου αρέσει»

Πολύ ωραία εκτέλεση από τον Μπάμπη Γκολέ!
“Το βεσπάκι, το κορίτσι μου κι εγώ”

Μου αρέσει όμως και η αυθεντική εκτέλεση!

Και άλλη μία από τους Δ.ΜΗΤΑΡΑΚΗ - Β.ΣΚΟΥΤΑ - Γ.ΖΑΡΙΑ

Ποια σας αρέσει περισσότερο;

6 «Μου αρέσει»

Διαχρονικό

1 «Μου αρέσει»

@Θάνος καλωσόρισες στο φόρουμ μας… Εξαιρετικό πραγματικά τραγούδι, όσο και αν το έχουμε χιλιοακούσει, δεν μπορούμε να το βαρεθούμε!

Άκου και την πρώτη εκτέλεση από τον Μάρκο :wink: Με την χαρακτηριστική φωνή του αλλά και τον απλό, λιτό τρόπο που αφήνει την μελωδία να μιλήσει από μόνη της.

4 «Μου αρέσει»

@chrispanag Καλώς σας βρήκα . Σαφώς κ τη ξέρω την πρώτη εκτέλεση.

Ακούω αρκετά χρόνια ρεμπέτικα και λαϊκά καθώς κ άλλα είδη που ίσως ξενίσουν μέλη εδώ μέσα.

Να σαι καλά.

1 «Μου αρέσει»

Δεν θα ξενίσουν τόσο πολλούς όσους ίσως φαντάζεσαι….

Παιδιά, να σας πω κάτι; Εμένα, όσο κι αν γενικά είμαι του παλιού, μ’ αρέσουν κι αυτές οι εκτελέσεις του Μπιθηκότση.

Η ερμηνεία του ακολουθεί την αισθητική του Μάρκου (ίσιες νότες, μηδέν φιοριτούρα, μηδέν ακρότητες), χωρίς να τη μιμείται. Όσο για τις ενορχηστρώσεις, είναι αλλαγμένες μεν (αλλιώς και πάλι θα ήταν μίμηση), προσαρμοσμένες στη δική τους εποχή, αλλά κατά τη γνώμη μου εκπροσωπούν ό,τι πιο σεμνό, μετρημένο, και περιορισμένο μόνο στην ουσία και όχι στον εντυπωσιασμό, έδωσε εκείνη η εποχή. Άρα, παραμένουν στο πνεύμα του παλιού ρεμπέτικου, που ήταν λιτό και απέριττο.

Μπορεί τα τραγούδια να είναι παρουσιασμένα μ’ έναν τρόπο που ο ίδιος ο Βαμβακάρης δε θα τον σκεφτόταν ποτέ από μόνος του. Αλλά το ίδιο δεν ισχύει και για τα παλιά του; Αν ήταν στο χέρι του Μάρκου, οι παλιές του ηχογραφήσεις δε θα είχαν ούτε κιθάρα (αυτό το έχουμε τεκμηριώσει σε άλλη συζήτηση). Αλλά με κιθάρα έγιναν, κι έτσι τις μάθαμε και τις γουστάρουμε. Δεν καθόμαστε να ψειρίσουμε αν η κιθάρα ήταν έμπνευση του Μάρκου ή των παραγωγών ή τίνος.

2 «Μου αρέσει»

@nikos_politis ναι γτ πενιές είναι και αυτές. Το έπιασες…

Μου δώρισαν μια συλλογή ρεμπέτικου και λαϊκού τραγουδιού ( είχε διανεμηθεί παλαιότερα με τη εφημερίδα “Το Βήμα” ). Υπάρχουν εκτελέσεις που εκπλήσσουν

Χμμμ, όχι ακριβώς… Και πενιές, και δοξαριές, και φυσήματα και τα πάντα… Όλες οι μουσικές μας αρέσουν, με μοναδική εξαίρεση τα σκυλάδικα, αν θεωρηθεί βεβαίως μουσικό αυτό το είδος…

@nikos_politis Ροκ κ παρακλάδια του. Εκεί αναφερόμουν αν κ δεν είναι εδώ ο χώρος τους νομίζω.

Ως ροκάς ξεκίνησα την “καριέρα” μου ως μουσικός.

4 «Μου αρέσει»

Κρίμα που δεν έχουν βγεί πολλά απο το Δέλλια

3 «Μου αρέσει»

Αν ζούσε ο Παπαιωάννου όταν βγήκε θα τους έδινε συγχαρητήρια

Και γενικά όλο το άλμπουμ είναι δισκάρα.

2 «Μου αρέσει»

Παρακινηθείς από μια αρχαία συζήτηση που ανακίνησε αυτόματα το σύστημα:

Δεν ξέρω αν είναι ακριβές να τον πούμε σκάρο, γιατί ούτε έχω ξανακούσει με κιθάρα ούτε είναι εύκολο να παραβλέψω το πλαίσιο, που βασικά είναι ένα κλασικό ρεμπέτικο τραγούδι, ώστε να συγκρίνω νοερά με κανονικούς σκάρους.

Αλλά η εκτέλεση είναι αριστουργηματική. Απίστευτο επίπεδο, προχώ και απρόσμενες επιλογές. Το ίδιο το τραγούδι εντωμεταξύ δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, είναι απλά καλό (γνώμη μου, μην τσακωθούμε γι’ αυτό). Αλλά η εκτέλεση το απογειώνει.

4 «Μου αρέσει»

Σκληρό ροκ πραγματικά! Πολύ προχώ όντως…

Αριστουργηματικά όλα, πράγματι, εκτός από την σύνθεση (εκεί θα συμφωνήσω με τον Περικλή), που όμως δεν παύει να είναι αξιοπρεπέστατη. Παιδιά, αυτό ήταν το επίπεδο της mainstream μουσικής του μεσοπολέμου, με Κάβουρες, Σκαρβέληδες, Χρυσίνηδες, Τούντες, Περιστέρηδες, Σαλονικιούς και τόσους, τόσους άλλους συγκρίσιμου επιπέδου. Στο κλαρίνο ποιος είναι; Παίζει να είναι ο Κυριακάτης;

1 «Μου αρέσει»

Πιστεύω ότι και σήμερα υπάρχει παρόμοιος αριθμός μεγάλων δεξιοτεχνών στο τραγούδι ή σε διάφορα όργανα. Η διαφορά είναι ότι σήμερα αποτελούν πολύ μικρότερο ποσοστό, γιατί τότε οι θέσεις στα κυκλώματα ήταν τόσο περιορισμένες ώστε μόνο κορυφαίοι θα χωρούσαν, ενώ τώρα χωράνε άπειροι.

Γι’ αυτό και πρέπει να θεωρήσουμε εξαιρετική τύχη το γεγονός ότι τότε ηχογραφήθηκαν και μερικοί που μπορεί μεν να ήταν εξαιρετικά σημαντικοί μουσικοί για άλλους λόγους, δεξιοτέχνες όμως δεν ήταν. Κάλλιστα δε θα μπορούσε κάποιος παραγωγός να έλεγε στον Μπάτη (ή, στην Αμερική, στον Καραπιπέρη) «δε σε θέλουμε, εδώ χωράνε μόνο φωνές σαν της Ρόζας και του Νούρου, όσο για το όργανο που παίζεις - τόσο το χειρότερο»;

Και σίγουρα θα έχει γίνει αυτό, με μουσικούς που δε θα τους μάθουμε ποτέ. Όπως άλλωστε, πιθανότατα, και με άλλους που να ήταν και τυπικά δεξιοτέχνες αλλά δε χώρεσαν, δεν πρόλαβαν, δεν μπόρεσαν.

2 «Μου αρέσει»

ή δεν θέλησαν. θυμάμαι κάποιες ιστορίες με μουσικούς της αυγής του γραμμοφώνου που ήταν ενάντια στον καινούριο τρόπο διασκέδασης. το ίδιο και ο μπέμπης πολλές δεκαετίες αργότερα, έλεγε “να έρθουν να με ακούσουν στα μαγαζιά”.

2 posts were split to a new topic: Πρώτες ηχογραφήσεις του Μπάτη & του Μάρκου Βαμβακάρη