Είναι από τα κομμάτια που λατρεύω.
Όσο ξέρω όχι, δεν έχει ειδικό τρόπο. Συρτός. Αλλά για συρτός ήταν εξ αρχής γραμμένο (νομίζω ότι ο επίσημος τίτλος στο οθωμανικό ρεπερτόριο είναι Hicaz Sirto). Όχι βεβαια για να χορεύεται, αλλά πάντως ανάλογα με τα μινουέτα κλπ. στις σουΐτες του ευρωπαϊκού κλασικού ρεπερτορίου.
Γλυκύτατη γιαγιά η Κλεονίκη Τζοανάκη σε αυτήν την καταγραφή με περίσευμα ψυχής. Η ζωντανή μεταφορά της παράδοσης
ευγε πολη όμορφη εκτέλεση.
τέτοια ναι, βαλτε περισσότερα.
σωστή ρυθμική ερμηνεία,γιατι ακούω τους νέο-ρεμπέτες σήμερα που το ψιλό-σκοτώνουν στο ρυθμό.
Από την Κλεονίκη μέσω Δόμνας έγινε γνωστό το τραγούδι, αυτή είναι η εκτέλεση αναφοράς για όλες τις υπόλοιπες, ακόμη και για όσους το ξέρουν από επανεκτέλεση επανεκτέλεσης και δεν έχουν ακούσει ποτέ την Κλεονίκη Τζοανάκη. Βέβαια τα οργανικά μέρη και την οργανική συνοδεία των στίχων τα επέλεξε/επιμελήθηκε η Δόμνα.
Έχει ένα σημείο στο «Έλα Γιούλα Γιούλα Γιούλα» και στην (ταυτόσημη) εισαγωγή που δεν το είχα προσέξει ποτέ, γιατί όντως δεν το παίζουν, φαίνεται, έτσι οι υπόλοιποι. Στο «κενό» όπου τελειώνει ο στίχος και πριν αρχίσει ο επόμενος, ο ρυθμός κάνει ένα κόλπο που δεν καταλαβαίνεις από πού σου ‘ρθε. Είναι ζόρικο και συνάμα σεμνό, όχι επιδεικτικό - πολύ έξυπνο και ωραίο συνολικά, αλλά δε θα έλεγα πως όποιος δεν το κρατήσει έχει σκοτώσει τον ρυθμό. Είναι απλώς ένα σκέρτσο που επέλεξε η Σαμίου και οι μουσικοί της να προσθέσουν, όχι κατ’ ανάγκην αξεχώριστο στοιχείο του τραγουδιού.
Ναι, είναι μια σειρά από τέτοια βίντεο που έχουν βγάλει στον σύλλογο Δ. Σαμίου μετά τον θάνατο της ίδιας που κάθε δευτερόλεπτο είναι χίλιες λέξεις.
Αλλά η Κλεονίκη, εκτός ότι παίζει βέβαια πολύ πιο απλά, κάνει και λάθη στο εννιάρι. (Δικαίωμά της - δεν την πήραν για δασκάλα ρυθμών, άλλο της γύρεψαν, και τους το 'δωσε με το παραπάνω.)
Ένα από τα θεμελιώδη βιολιά της Κρήτης, κυρίως της ανατολικής, αλλά και της ελληνικής δισκογραφίας γενικώς. Στρατής Καλογερίδης.
μπραβο παιδιά!
τι " στραγαλάτη" πενια ειναι αυτη Στελάρα?
χαίρομαι διπλά ( ο πρώτος κιθαρίστας σου)
Στέλιος Παπαδόπουλος
εγγονός του
Στέργιου Πελεκάνη
και ανιψιός του
Αντώνη Πελεκάνη
Τρίκαλα και πάλι Τρίκαλα.
λέτε να είμαι σοβινιστής?
Τί στίχος, θεέ μου! Πώωω, μαγεία! Και πώς πέφτει το χαράτσι την κατάλληλη στιγμή, σαν τσεκουριά, κι ας έπρεπε βεβαίως το ρήμα ρημάξει να είχε αλλαχτεί σε ρημάτσι…
(μόνο που, δεν μου έγινε σαφές ποιανού του πήραν χαράτσι. Του απελπισθέντος ερωτευμένου πάντως, όχι: τού παίρνουνε, όχι μου)
Όλα τ’ αλλάζει ο καιρός
όλα θα τα ρημάξει
Μα οι κλέφτες που παραφυλάν
του παίρνουνε χαράτσι
οπότε…του καιρού του παίρνουν χαράτσι κ.Νίκο
Εγώ παντως,ότι ειπε ο Παπάζογλου το πιστεύω και το λέω όμορφο.ήταν όλο φως.
Ο καλύτερος δίσκος του Παπάζογλου, για μένα.
Εγγύηση ο Σπύρος Γκούμας!!!