Εστουδιαντίνα Ζουναράκη γράφει ο δίσκος, κατά Μανιάτη βέβαια. Για την ακρίβεια, Τσουναράκη. Μάλλον ο Πέτρος Ζουναράκης τραγουδάει. Τώρα, ποιός παίζει μαντολίνο, άγνωστον, εκτός κι αν δημοσιευτούν κάποτε τα στοιχεία των εταιριών, που φοβάμαι όμως ότι για την Ορφέον δεν θα υπάρχουν, αν και κανείς δεν ξέρει… Βιρτουόζοι όλων των οργάνων, πάντως, υπήρχαν αρκετοί ήδη το 1900κάτι.
Με την ευκαιρία, μήπως ξέρει κανείς στοιχεία παραπάνω για τις εστουδιαντίνες;
Από τη λίγο- πολύ γνωστή σχετική βιβλιογραφία, ελάχιστες πληροφορίες βρίσκεις.
Ελένη πιστεύω έχεις δίκιο. Πολύ λίγα έχουν γραφτεί για τις Εστουδιάνες και πολύ λίγα γνωρίζουμε για κάποιους υπέροχους μουσικούς , όπως ο έξοχος μαντολινίστας στην ηχογράφηση που συζητάμε. Πολλά επίσης τα όργανα που σπάνια πλέον χρησιμοποιούνται στις προσπάθειες αναβίωσης της Εστουδιάνας, όπως το τσέλο και οι μεγάλες μαντόλες και μαντοτσέλα . Θα ήταν ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα για έρευνα, αν και δεν γνωρίζω αν υπάρχουν αρκετές πηγές.
Δίκιο έχετε και οι δύο, αλλά πού να το ΄βρετε!.. * Τίποτα, ουσιαστικά, δεν έχει διασωθεί. Κάποια ελάχιστα αναφέρονται στο βιβλίο του Μένιου Καλυβιώτη “Σμύρνη, η μουσική ζωή κλπ.” καθώς και στο διαδίκτυο, στη σελίδα του Ούχο Στρότμπάουμ**. Σιγά σιγά θα χαθούν και τα (όποια) ντοκουμέντα υπάρχουν ακόμα στα αρχεία κάποιων εταιριών, για ημερομηνίες ηχογραφήσεων, ονόματα συμπραττόντων μουσικών και άλλα πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία.
Κάποτε είχα βρει ένα κειμενάκι στο διαδίκτυο, μάλλον όχι στα ελληνικά, που εξηγούσε πως η λέξη Εστουδιαντίνα προήλθε από ομάδες Ισπανών φοιτητών στο Παρίσι, που γυρνούσαν στους δρόμους με κιθάρες ή μαντολίνα τις αποκρηές, διασκεδάζοντας βεβαίως. Νόμιζα πως το είχα κρατήσει αλλά μάλλον χάθηκε. Μήπως μπορεί κανείς να βοηθήσει;
*Νασρεντίν Χότζας
** προτρέπω με όση δύναμη μπορώ, όποιον ενδιαφέρεται να κατεβάσει αυτό εδώ το ντοκουμέντο, αναφορά στην HMV Εγγλέζου υπαλλήλου που είχε ταξιδέψει στην Αθήνα του 1930 για έρευνα της ελληνικής αγοράς, εν όψει της ακαταλληλότητας του τότε αντιπροσώπου τους σε συνδυασμό με την ολοκλήρωση κατασκευής του ελληνικού εργοστασίου της ανταγωνίστριας Κολούμπια. Θησαυρός στοιχείων!
Με ψάξιμο στο διαδίκτυο, βρήκα τα εξής:
Από το 13ο αιώνα φτωχοί Ισπανοί φοιτητές τραγουδούσαν αρχικά στα καπηλειά της πατρίδας τους λαϊκά τραγούδια, με αντάλλαγμα ένα πιάτο φαγητό.
Ονομάζονταν Tunos, μια ονομασία που διατήρησαν ως το 1835.
Από το 1835 και μετά, εμφανίζονται με το όνομα “Εστουδιαντίνα”, ακολουθούν την ίδια τακτική (όργανα, τραγούδι, καντάδες), αυτή τη φορά και με μαέστρο.
Το 1878 ιδρύεται η Ισπανική Εστουδιαντίνα “Figaro” που έμελλε να γίνει πασίγνωστη.
Τον ίδιο χρόνο επισκέφτηκαν το Παρίσι, όπου έκαναν αίσθηση και εντύπωση, οι φοιτητές αυτοί.
Το 1886, περιοδεύουν την Ευρώπη, φτάνουν και στην Πόλη και παίζουν ακόμα και στην αυλή του Σουλτάνου, με πολλή επιτυχία.
Αυτά τα ολίγα είναι από ισπανόφωνα sites, οπότε ό,τι έκανε η google- μετάφραση…
system
(system)
Ανακινήθηκε αυτόματα από το σύστημα
7
Οι περιλήψεις δουλεύουν ακόμα. http://conf2010.turkmas.uoa.gr/gr/Abstracts/abstracts.html
Ο χαλασμένος σύνδεσμος απ’ ότι θυμάμαι ήταν από τις σημειώσεις κάποιου δίσκου κουαρτέτου κιθάρων, όπου γινόταν αναφορά στο ιστορικό προηγούμενο των εστουδιαντίνων
Αυτό εδώ είναι πιο πρόσφατο, δεν έχω πρόσβαση
Christoforidis, M. (2018). Serenading Spanish Students on the Streets of Paris: The International Projection of Estudiantinas in the 1870s. Nineteenth-Century Music Review,15 (1), 23-36. https://doi.org/10.1017/S1479409817000064
αλλά η διατριβή εδώ με ένα κεφάλαιο για τις εστουδιαντίνες http://hdl.handle.net/11343/57402 είναι ανοιχτής πρόσβασης.