[u][b]Μεταφέρθηκε από το θέμα “ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΤΡΙΧΟΡΔΟ ΚΛΕΦΤΟΓΙΑΝΝΗ”.
- Καραγιώργος[/b][/u]
ρωτώ από εγκυκλοπαιδικό ενδιαφέρον, τα κλειδιά και τάστα είναι από χρυσό ή πλατίνα? μήπως έχει και τσαμπουκάδες από ελεφαντόδοντο?:112:
Δές εδώ ρε Θοδωρή . . .
(πάτα και το “next” κάτω-κάτω, γιά να δής και την δεύτερη σελίδα)
Γιατί άραγε μιά κλασική κιθάρα σε ένα απο τα μεγαλύτερα ιντερνετικά μουσικά καταστήματα, κοστίζει απο 35ευρώ η φτηνότερη, μέχρι 22.111ευρώ η ακριβώρερη ? ? ? ( Είκοσιδύο χιλιάδες, εκατόν έντεκα ευρώ ! ! ! Σωστά διαβάζεις )
[b][SIZE=2]. . .τα κλειδιά και τάστα είναι από χρυσό ή πλατίνα? μήπως έχει και τσαμπουκάδες από ελεφαντόδοντο ?
[/b][/SIZE]Άς μην ξανανοίξουμε κουβέντα (άλλη μια φορά) γιά το πόσο μπορεί να κάνει ένα μουσικό όργανο.
Όπως όλα τα πράγματα, μπορεί να κάνει οσοδήποτε, την στιγμή που υπάρχουν αγοραστές διατεθειμένοι να πληρώσουν το συγκεκριμένο τίμημα, προκειμένου να το αποκτήσουν.[SIZE=2]
(Απ’οσο κατέχω, έτσι λειτουργούν όλες οι αγορές).
[/SIZE]Φιλικά,Γιώργος.
Γιώργο, ο καθένας μπορεί να πουλάει όσο θέλει, όταν κάποιοι αγοράζουν όσο θέλει… ως γνωστόν η ισορροπία της αγοράς διαμορφώνεται από την αλληλεπίδραση προσφοράς και ζήτησης. Μόνο που η ζήτηση ενίοτε διαμορφώνεται έξω από οποιαδήποτε ορθολογική διαδικασία…
Προσωπικά με φρικάρει το γεγονός ότι χρειάζονται 5 μηνιάτικα για ένα όργανο…
Και προς αποφυγήν παρεξηγήσεων να διευκρινίσω ότι η παραπάνω (χιουμοριστική) αντίδρασή μου προέρχεται κυρίως από το στοιχείο της έκπληξης και όχι της ειρωνείας. Με επηρέασε ίσως και το όνομα του κατασκευαστή…
Σ’αυτό Θοδωρή, είμαι απόλυτα σύμφωνος.
Φιλικά, Γιώργος.
ΥΓ. ελπίζω να έκανα σωστά την διόρθωση. Γιατί αν υπάρχει ήδη διαμορφωμένη ζήτηση, τότε . . .
kai 5 000 kai 22 000 ειναι απλα κοροιδια και αισχοκερδια αγγελικη θα μπορουσες να μας ανεβάσεις την φωτογραφία η να την στιλεις να την ανεβάσω εγω εχω μεγάλη περιεργια να δω μπουζουκι 5 000 .
(Τώρα χαιρετάμε την κουβέντα, αλλά . . .)
[SIZE=2]Ρε συ oxtaxordos,
μήπως έχεις πάρει φόρα, και ανοίγεις το στόμα σου ακομα και για πράγματα που δεν αντιλαμβάνεσαι ή αγνοείς, με αποτέλεσμα να πετάς συχνά-πυκνά διάφορα “βαρύγδουπα” ? ? ?
Δεν λέω να μην λές την άποψή σου. Λέω να προσέχεις λίγο τον “τρόπο” και το “ύφος” που γράφεις.
Δυό-τρείς φορές σε έχουν κράξει ήδη (σε άλλες κουβέντες), αλλά . . .δεν παίρνεις χαμπάρι μου φαίνεται.
Φιλικά, Γιώργος.
[/SIZE]
το φιλικά στο τέλος ήταν το καλύτερο σου !
κοιταξε δε εχω σκοπο να χαλάσω την αγγελια , oσο για το υφάκι μου δε αποσκοπουσε πουθενα ,εσυ δηλαδη εχεις δει πολλα οργανα ρε jojo 5000 αγορά? ποιο ειναι το προβλημα και που θιχτηκες? να ζητήσω συγνωμη αν σε πίκρανα και τελικά επιδή όντως με εχετε κράξει μερικοι 2-3 φορές γιατι ?? σας εθιξα το βιβλίο του παγιάτη και το μπουζουκι της αγγελικης? ρε πάτε καλά μερικοι εδω μέσα… @@##$%^ μου λες να λέω την αποψη μου αλλα τι , πρεπει να περνάω απο επιτροπή Ζηταω συγνώμη απο Αγγελικη και τζοτζο .
υ.π μην χρησιμοποιεις τετοιες λέξεις όπως [b]βαρύγδουπα δε εχω τετοιο επιπεδο θα πεσει το ταβανι να με πλακώσει .
[SIZE=7] ΣΥΓΝΩΜΗ ΡΕ…
[/b][/SIZE]
Άσε αυτούς που είναι διαθετημένοι να πληρώσουν 22.100 ευρώ για μιά Ramirez να αποφασίσουν άν αυτό είναι κοροιδία και αισχροκέρδια.
Επίσης άσε αυτούς που θα δούν, και θα πιάσουν στα χέρια τους, και θα ακούσουν το τρίχορδο του Κλεφτογιάννη, να αποφασίσουν αν τα 3.000 ευρώ που ζητάνε γι΄αυτό το οργανο είναι κοροιδία και αισχροκέρδια ή αν αξίζει τα λεφτά του.
Λίγο πιό “μαλακή” γλώσσα, χωρίς (εύκολα παρεξηγήσιμους) επιθετικούς χαρακτηρισμούς, δεν βλάπτει ποτέ, οταν γράφεις σε ένα ανοιχτό forum. Νομίζω . . .
Φιλικά, Γιώργος.
- Άν δεν θέλεις να τα λέμε φιλικα, δεν έχω πρόβλημα.
- Φυσικά και ξέρω πολλά όργανα, που κάνουν πολύ παραπάνω απο 5.000 ευρώ.
- Δεν είναι τόσο αυτά που λές, ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟΣ -ΚΑΙ ΕΠΙΘΕΤΙΚΑ ΚΑΘΕΤΟΣ- ΣΥΝΗΘΩΣ “ΤΡΟΠΟΣ” ΣΟΥ.
(Σκέτο, γιά σένα) Γιώργος.
τιμή μου !
1 Εφοσων δε μου μιλας φιλικα τότε δε θα γραφεις φιλικα Γιώργος
2 μεγάλη μπουκια φάε μεγάλο λογο μη λες , εκτος και αν μιλας για κανενα οργανο οργανοποιου που μας εχει αφησει χρονους οπώτε η αξία πολλαπλασιαζεται.
3 εχω cosmote 
και εχω μαθει να λεω τα πραγματα ξεκάθαρα (διαφημιστικο σποτ)
ξανα ζηταω συγνωμη και δε συνεχίζω :088:
Ψυχραιμία παιδιά…
oxtaxordos, λίγη περισσότερη διπλωματία δεν βλάπτει. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν διαφορετική άποψη από εσένα, πώς να το κάνουμε δηλαδή… Δέξου το.
JOJOS, δεν νομίζω ότι είναι επί προσωπικού ο τρόπος του, απ’ ότι έχω δει έτσι γράφει γενικά. Είναι… χειμαρρώδης τύπος, σημεία στίξης δεν υπάρχουν.
Ψύχραιμος είμαι Web-μάστορα. (Συγνώμη γιά την ανακατωσούρα. . . )
Φίλε oxtaxordos.
Να σου ζητήσω κι εγώ με την σειρά μου ένα μεγάλο συγνώμη.
Δεν είχα προφανώς πάρει χαμπάρι οτι μιλάς . . . Cosmote ! ! !
Φιλικά πάντα (ότι και να νομίζεις εσύ), Γιώργος.
δεν υπαρχει προβλημα πάρτε και μερικα σημεια στιξεις … 
φιλοι???
Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι είσαι αυθεντικός! :088:
Αυτό το “φιλοι???” ήταν όλο το σκηνικό…!
Αν και εδώ είναι χώρος μιας αγγελίας, δεν μπορώ κι εγώ να μη σχολιάσω ότι τα 5.000 ευρώ για ένα σύγχρονο μπουζούκι με φρικάρουν!
Ξέρω ότι πουλιέται ένα μπουζούκι 25.000. Και κατά τη γνώμη μου τα αξίζει. Οχι ως όργανο, αλλά λόγω των τραγουδιών που έχει παίξει και λόγω του παίχτη που τα έχει παίξει. Αυτή είναι μία παράμετρος.
Οταν όμως μιλάμε για ένα όργανο δύο μηνών ή πέντε χρονών, τότε πού οφείλεται η “πανύψηλη” τιμή του; Υπάρχει μπουζούκι που αξίζει 5.000; Πώς γίνεται αυτό; Εχει καβαλάρηδες από ελεφαντόδοντο (όπως εύστοχα ειπώθηκε παραπάνω) ή μήπως ζωγράφισε τις φιγούρες του ο Τσαρούχης;
Οπως είπε κι ο Θόδωρος, είναι πέντε μηνιάτικα και για μένα. Πέντε μήνες δουλειάς! Προφανώς οι οργανοποιοί δεν τα φτιάχνουν ούτε για μένα ούτε για το Θόδωρο. Τα φτιάχνουν για κάποιους που βγάζουν αυτά τα λεφτά πολύ πιο εύκολα. Οπως πολύ σωστά είχε πει κάποιος παλιότερος μπουζουξής (δε μου ‘ρχεται τ’ όνομα αυτή τη στιγμή), τα καλύτερα μπουζούκια στοίχιζαν πάντα έναν με ενάμισι μισθό δημοσίου υπαλλήλου. Και για όσους δεν ξέρουν, ο μισθός του δημοσίου υπαλλήλου είναι 1.000 με 1.400 ευρώ. Για να μην ξεχνιόμαστε.
Οχι τίποτ’άλλο, έλεγα να μην ματαξανακάνουμε την ίδια κουβέντα . . .
Άρη, δύσκολα θα βρεθεί κάποιος να διαφωνήσει στο γενικό πλαίσιο της τοποθέτησης σου.
5.000 ευρώ είναι όντως πολλά λεφτά. Και σίγουρα σαν νούμερο δεν χωράει εύκολα στο πορτοφόλι όλων μας.
Για να μην παρεξηγηθούν οι προηγούμενες τοποθετήσεις μου, απλώς ισχυρίζομαι οτι καλό είναι να μην ισωπεδώνουμε τα πράγματα.
Συμφωνώ απερίφραστα μαζί σου οτι ένα μπουζούκι που ο μάστορας . . .
- Πήρε χύμα ένα σκάφος απο τον σκαφά.
- Έβαλε ένα καπάκι της σειράς (απο τα φτηνά -για να ρίχνει και το κόστος του) και ίσως “φρέσκο”.
- Έφτειαξε και μοντάρισε μιά ταστιέρα κι ένα μπράτσο απο ξύλα οτι νά’ναι.
- Το έστειλε στον φιγουρατζή.
- Το έστειλε στον λουστραδόρο
- κλπ.
.
.
άν το ζητάει 5.000, τότε θέλει (τουλάχιστον) κλωτσιές στο κεφάλι και φτύσιμο.
Ξέρω όμως, οτι υπάρχουν (τουλάχιστον δύο ξέρω εγώ, προφανώς θα υπάρχουν κι άλλοι) οργανοποιοί που δεν λειτουργούν έτσι.
Ένα όργανο που ο μάστορας . . .
- Σχεδίασε μόνος το μοντέλο του βάσει αυστηρών ιστορικών, αισθητικών, μηχανικών, και ακουστικών προδιαγραφών (απο την διακόσμηση, έως τις συχνοτητες του αέρα και του καπακιού, μέχρι την ελαστικότητα του μπράτσου και του ζητούμενου βάρους των κλειδιών), και έφτειαξε και ξανάφτειαξε και ξανάφτειαξε το καλούπι του, το μπράτσο και το καράουλο, μέχρι να τα φέρει στο ιδανικό για το συγκεκριμένο μοντέλο βάρος - σχήμα - μέγεθος - μηχανικές και ακουστικές ιδιότητες κλπ.
- Έχει ταξιδέψει απο τα Καρπάθια (γιά να βρη κάποια αξιόλογα κομμάτια Ρουμάνικο σγουρό κελεμπέκι), μέχρι την Ελβετία (για να διαλέξει τα καλά απο αυτά τα καπάκια, που πρίν τα κόψουν τον χειμώνα, μετράνε τα δέντρα γιά να έχουν τα λιγώτερα “ζουμιά”), και φιλάει “κατουρημένες ποδιές” γιά να βρη μιά ποσότητα αυθεντικό Βραζιλιάνικο Παλίσανδρο, τα οποία τα έχει και τα παλαιώνει τουλάχιστον 15-20 και μερικά 25-30 χρόνια στα ράφια της αποθήκης του, πριν διανοηθεί να τα βάλει σε όργανο (ανανεώνοντας με ταξίδια συνεχώς το στόκ του κάθε 3-5 χρόνια).
- Διαλέγει και ταιριάζει απο το στοκ του ξύλα, βάσει συγκεκριμένων αισθητικών, μηχανικών, και ακουστικών προδιαγραφών.
- Κόβει, λυγίζει, προσαρμόζει, και κολάει μία μία τις ντούγιες με τα χεράκια του.
- Σχεδιάζει και κατασκευάζει με τα χεράκια του ροζέτες - φιλέτα - φιγούρες - σχέδια κλπ.
- Αφού φτειάξει τα υπόστρώματα τα χρώματα και τα βερνίκια του -δουλεύοντας σαν χημικός με γομμαλάκα, μαστίχα, πρόπολη, κρόκο, στύψη, χολή βωδιού, υπερμαγγανικό(δεν θυμάμαι) και ένα μάτσο άλλες “αλχημιστικές” ουσίες- τρώει τα χέρια του γιά να πετύχει το επιθυμητό πάχος - σκληρότητα- ελαστικότητα - φινίρισμα.
- “Κουρδίζει” το όργανο επεμβαίνοντας σε ολα τα στάδια κατασκευής -απο το διάλεγμα του καπακιού, στο στήσιμο και την διαμόρφωση των καμαριών, στο σχήμα και την διάμετρο της τρύπας, μέχρι και μετά το βερνίκωμα, δουλεύοντας mini πλάνες μέσα απο την τρύπα.
- Φτειάξει και ρυθμίσει και ξαναρυθμίσει και ξαναρυθμίσει την καμπυλότητα της ταστιέρας, τον καβαλάρη και το πάνω κόκκαλο, γιά να πετύχει το όργανο να είναι μαλακό, χωρίς περιοχές με τριξίματα κλπ.
- κλπ.
.
.
Αυτό σου φαίνεται θα βγεί, ίδιο όργανο με το προηγούμενο ? ? ? Άμα το πιάσεις την ίδια αίσθηση λές να έχεις στο χέρι ? ? ? Και το ίδιο φαντάζεσαι οτι θα ακούγεται ? ? ? Όλα τα όργανα λές πώς έχουν πάνω κάτω την ίδια αξία ? ? ?
Επειδή έχω πιάσει στα χέρια μου τέτοια όργανα, μερακλίδικα φτειαγμένα, απο εξαιρετικής παλαιότητας και ποιότητας υλικά, με άψογο φινίρισμα και αισθητική, μαλακά και ευκολόπαιχτα, σχεδιασμένα και κατασκευασμένα να αντέξουν στον χρόνο, με πλούσιο αρμονικό και δυνατό ήχο, με απίστευτες δυναμικές, σε διάφορα ηχοχρώματα -απο τον παλιό καλο ξύλινο ήχο, μέχρι τον πιό ξερό μοντέρνο- θα σου πώ οτι δεν με ξένισε καθόλου όταν ο μάστορας μου είπε οτι τα ζητάει 3.000 και 4.000 . Και 5.000 να μού’λεγε, το ίδιο θα έκανε. Γιά μένα τα συγκεκριμένα όργανα όχι μόνο αξίζουν τα λεφτά τους αλλά ίσως νά’ναι και φτηνά (αν τα συγκρίνω με αντίστοιχης ποιότητας χειροποίητες κλασικές κιθάρες).
Άς μήν τα ισωπεδώνουμε όλα λοιπόν.
Σίγουρα, τα περισσότερα όργανα που κυκλοφορούν, βρίσκονται κάπου ανάμεσα στις δύο κατηγορίες που περιέγραψα πιό πάνω. Και το μέτρο που έδωσες (1 έως 1,5 μισθός του δημοσίου) ίσως να είναι καλός μπούσουλας γιά να πορευόμαστε, έτσι γενικώς.
Αυτο όμως επ’ουδενί δεν πάει να πει, οτι δεν υπάρχουν ή δεν μπορεί να κατασκευαστούν, και πιό ποιοτικά - καλύτερα - ακριβώτερα όργανα, ακριβώς το ίδιο, όπως υπάρχουν και μάπες - χειρότερα - φτηνότερα.
Κι εγω με VW Polo κυκλοφορώ στο κάτω-κάτω. Αυτό όμως δεν πάει να πει οτι δεν υπάρχουν Φεράρι - Λαμποργκίνι - Μπουγκάτι κλπ. επειδή δεν χωράνε πχ. στο πορτοφόλι μου. Κι άς μήν τις βλέπω κάθε μέρα στον δρόμο . . .
Φιλικά, Γιώργος.
ΥΓ. Γιά την ιστορία και μόνο, ο ένας απο τους δύο γνωστούς μου οργανοποιούς που προανέφερα, χρησιμοποιεί όντως ελεφαντόδοντο στο κόκαλο της ταστιέρας και στον καβαλάρη, σε κάποια όργανά του . . .
JOJO θες να μας πεις τα ονόματα ? :089:
μια διορθωση το κόκαλο μοσχαριού (νέου γάλακτος απο γάμπα ) ειναι ανώτερου του ελεφαντοδοντου αν μπεις στο στιούαρτ και στο ντικ εχει ενα σωρο ελεφαντοδοντα πάντως αν ψάχνεις.
Φίλε JOJO γνωρίζω τουλάχιστον δύο απο τους κορυφαίους κατα την γνώμη μου οργανοποιούς οι οποίοι δουλεύουν με τον τρόπο που αναφέρεις και οι τιμές των οργάνων τους κατά μέσο όρο είναι 1500-2000 ΕΥΡΏ.Μία προσιτή τιμή με μία ποιότητα κατασκευής εξαιρετική.Βέβαια αν θες όστρακα,κλπ η τιμή είναι και ανάλογη.Σαν άνθρωπος της αγοράς συμφωνώ για την σχέση προσφοράς και ζήτησης,και ΔΙΚΑΙΩΜΑ του καθενός είναι να ζητά όσα ΕΚΤΙΜΆ ΌΤΙ ΑΞΊΖΕΙ Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ.Από την άλλη όμως έχουν και οι πελάτες το δικαίωμα να διαλέγουν την καλύτερη σχέση τιμής-προσφερομένου είδους.
Για το ελεφαντόδοντο,γνωρίζω ότι το χρησιμοποιεί ο φίλος ΠΑΥΛΟΣ ΓΥΠΑΣ και μόνο στις εξαιρετικές κλασσικές κιθάρες.Για τα μπουζούκια δεν νομίζω ότι θα κάνει κάποια διαφορά.Αν κάνω λάθος δεκτή κάθε διόρθωση.
Για την ιστορία οι δύο οργανοποιοί που αναφέρω είναι ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΡΒΟΥΝΗΣ και ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΠΟΥΡΔΑΛΑΚΗΣ.
Γνωρίζω και πολλούς άλλους οι οποίοι δουλεύουν με αυτό τον τρόπο αλλά για τους συγκεκριμένους μπορώ να μιλήσω γιατί λόγω του ότι με τιμούν με την φιλία τους πολλά χρόνια τους παρακολουθώ χωρίς να κάνουν ΄"εκπτώσεις" στην εργασία τους.
Συμφωνώ με τον ΑΡΗ ότι η αγορά ενός καλού οργάνου είναι 1-2 μηνιαίοι μισθοί.
Σε αυτά τα χρήματα φτειάχνεις ένα καλό όργανο με εξαιρετική εργασία και ξυλεία (είπαμε χωρίς οστρακα) και με χειρόλουστρα αν θές και με χολή βοδιού (OXYGALL),γόμμα δαμάρεως,σαντράκα κλπ.
Όχι, γιατί δεν έχει σημασία. Νομίζω, μιάς και οι περισσότεροι απο εμάς είμαστε . . . μεγάλα παιδιά, καταλαβαίνουμε με την πρώτη επαφή με τον άνθρωπο, και πρίν ακόμα πιάσουμε στα χέρια μας τα όργανα που βλέπουμε, αν ο απέναντι είναι φασονατζής ή καλιτέχνης. Και ξέρουμε (λίγο-πολύ) τι τιμές πρέπει να περιμένουμε απ΄τον καθένα τους. Απο εκει και πέρα, είναι προσωπική επιλογή του καθενός.
Απλώς, μήν τα ισοπεδώνουμε όλα.
Άλλο πράγμα ο εμποράκος, άλλο ο φασονατζής, και άλλο ο καλλιτέχνης. Και είτε το πιστεύουμε είτε όχι, έχουμε κι εδώ στην ελλάδα καλλιτέχνες. Δεν είναι όλοι οι οργανοποιοί εμποράκοι φασονατζήδες.
Και η δουλειά ενός καλλιτέχνη δεν αποτιμάται απλώς απο τα υλικά που χρησιμοποιεί. (Όπως πολλές φορές έχει αποπειραθεί στο παρελθόν, σ’αυτό το forum).
Αυτός με το ελεφαντόδοντο πάντως, άν ρωτάς γι’αυτό συγκεκριμένα, φτειάχνει αποκλειστικά κλασικές κιθάρες(ευτυχώς, ή δυστυχώς).
Κι εγώ κουφάθηκα όταν κάποια στιγμή μετά το καλοκαίρι μου είπε πάνω σε μιά κουβέντα . . .
“Θυμάσαι εκείνο τον καταπληκτικό καβαλάρη απο “χχχ” που είχε η “τάδε” κιθάρα που ακούγαμε ? ? ?
Θυμάσαι το καταπληκτικό “σκάσιμο” στο attack, και το μεγαλειώδες sustain ? ? ? Έεεεεε . . .Τελικά τον άλλαξα.”
Ξερός εγώ ! ! !
Γιατί ρε μεγάλε ? ? ? τον ρωτάω,
“Γιατί ρε σύ, θυμάσαι πόσο καθαρός και δυνατός ήτανε ο ήχος της ? ? ?
Τελικά . . . εεεε . . . παραήτανε.
Μετά απο λίγη ώρα παίξιμο, αυτή η καθαρότητα και λάμψη, γινότανε κουραστική .
Γιαυτό κι εγώ αντικατάστησα το “χχχ” με ελεφαντόδοντο. Αυτό γλύκανε πολύ τον ήχο, τον στρογγύλεψε λίγο, χωρίς να χάσει απολύτως τίποτα στην ένταση, και η μικρή μείωση στην εκρηκτικότητα του attack, μάλλον την βοηθάει στις δυναμικές της . . .”
Ξανά ξερός εγώ, προσπαθώντας να καταλάβω τι ακριβώς μου λέει.
Δυστυχώς την συγκεκριμένη κιθάρα, δεν μπόρεσα να την ξανακούσω με το ελεφαντόδοντο. Βρισκότανε στα χέρια του ιδιοκτήτη της πλέον, κάπου στο εξωτερικό. Που θα πάει όμως, όλο και κάποια θα πετύχω απο τις επόμενες “φουρνιές”.
Φιλικά, Γιώργος.