Με την ευκαιρία ας παραπέμψουμε και στο ωραίο διδακτορικό της Α. Κακάρογλου, Γάλλοι ερευνητές της ελληνικής μουσικής στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ου: Louis-Albert Bourgault-Ducoudray, Maurice Emmanuel, Hubert Pernot
Δεν μένει παρά να περιμένουμε, μέχρι να φιλοτιμηθεί κάποιος / -α να γνωστοποιήσει, πώς μπορούμε κι εμείς οι κοινοί θνητοί να ακούσουμε τα παραμύθια και τα τραγούδια…
Ε, κάτι λέει ο φιλότιμος ερευνητής-αρθρογράφος: “Σκοπεύουμε να μελετήσουμε τους κυλίνδρους και να τους μεταδώσουμε σε ένα ευρύ κοινό μέσω των Νέων Μέσων. Για να ξαναζωντανέψουν σήμερα οι φωνές της Χίου”.
ΥΓ. Και ο Κοκκώνης βλέπω στην ερευνητική ομάδα. Εύγε!
Δεν ξέρω αν υπάρχουν νεότερα για τη δημοσίευση των ηχογραφήσεων. Πάντως πρόκειται για πολύ σημαντικό γεγονός, αφού όπως διαβάζω εδώ η έκδοση των 114 μελωδιών σε παρτιτούρα ήταν προβληματική. Δεν έκανε ο ίδιος ο Περνό την καταγραφή (δεν ξέρω καν αν ο Περνό ήξερε μουσική), αλλά ο συνθέτης Paul Le Flem, ο οποίος δεν ήταν εξοικειωμένος μ’ αυτή τη μουσική και δεν τα άκουγε σωστά, ιδίως σε ό,τι αφορά τον ρυθμό.
Το ότι η έκδοση πρέπει να έχει λάθη καταγραφής το είχε εντοπίσει ήδη ο Σ. Μπο-Μποβί. Πλήρως αναθεωρημένη επανέκδοση έκανε ο Μ. Δραγούμης το 2006, αποκαθιστώντας όσα λάθη βρήκε, αλλά φυσικά καθ’ υπόθεσιν.
Εντωμεταξύ όμως η αρχική έκδοση (με τα λάθη) είχε δώσει βάση για τη δημιουργία νέων μουσικών έργων (Μορίς Ραβέλ, 5 Mélodies populaires grecques, 1904-1905, από τις οποίες οι τέσσερις προέρχονταν από τις καταγραφές Περνό - Λε Φλεμ).
Οπότε, τώρα όπου να ‘ναι αναμένεται ν’ ακούσουμε τι όντως ηχογράφησε ο Περνό.
_____________________________________________
Αυτό είναι το έργο του Ραβέλ:
Η πρώτη μελωδία αναγνωρίζεται. Αλλά είναι εκείνη που προέρχεται από κάπου αλλού κι όχι από τον Περνό! Οι επόμενες τρεις δεν μπορώ να μαντέψω σε τι αντιστοιχούν. Η τελευταία πάντως δε μου φαίνεται να έχει λάθη: κατά τον τίτλο πρέπει να είναι το Γιαρούμπι, και κατά το άκουσμα είναι όντως σαφέστατα το Γιαρούμπι, απλώς όχι πλήρες.