Σε μια προσπαθεια μου να διελευκανω διαφορες στον ηχο του αντιγραφου Σταθοπουλου με πενες κατασκευασμενες με διαφορετικα υλικα τα οποια χρησιμοποιουσαν κατα τα χρονια του 1900 οι οργανοπαικτες, εκανα μια μεγαλη ερευνα την τελευταια βδομαδα και τελικα αποκομοισα πενες με τα πλησιεστερα υλικα της εποχης.
Φτερα γυπα, αετου η γερακιου δεν βρηκα,μιας και εαν καποιος πουλουσε εδω στην Αμερικη, θα τον πηγαιναν για καποια χρονακια φυλακη.Βρηκα ομως αγριας γαλοπουλας :),κερατο βουβαλιου, και μια πενα με πολυ κοντινες ιδιοτητες υλικου στο πραγματικο καβουκι χελωνας
Μετα κατεγραψα ενα ηχητικο δειγμα και το συγκρεινα με μια σημερινη συνηθη πενα που ολοι λιγο πολυ χρησιμοποιουμε.
Κοβεις και χρησιμοποιεις το κατω μερος του φτερου -στελεχος (περιπου 2-3 inches)
Μετα με μια λεπιδα κοβεις κατα μηκος το στελεχος , οποτε σου δινει δυο μακροστενες πενες
Λιμαρεις την μυτη σε σχημα οπως οι ναυλον πενες για το ουτι…ημιστρογγυλα με μικρη γωνια
Και ετσι εχεις τις πενες
Εκει Ελλαδα, για βρειτε κανα ορνιο (γυπα) μιας και δεν νομιζω να απαγορευει η νομοθεσια και φτιαξτε καμια πενα να ακουσουμε ποιοτητα
Θελω να δοκιμασω μελοντικα πενα απο red eared slider turtle,…λεγεται οτι ειναι οτι πιο κοντινο σε καυκαλο θαλασσιας χελωνας
Μεχρι στιγμης γα μενα το φτερο εχει την καλυτερη αποδοση( εαν και το κερατο δινει ενα organic θαμπο παλαικο ηχο ) αλλα οντως επικυνδινο παιξιμο ( με φτερο), μιας και αμα σου φυγει γδερνεις κανονικα καπακι/ ροζεττα/πεναρια…ευτυχως στην προσπαθεια μου δεν μου εφυγε στραβη…μου εφυγε με το κερατο του βουβαλιου αλλα χτυπισε ευτυχως πεναρια.Και το μπουζουκι μου εχει πεναρια πανω στο καπακι και οχι χωνευτη οποτε αντεχει ανετα…αλλα η πεναρια ειναι βραζιλιανικος παλισσανδρος και τετοιο ξυλο θελει προσοχη
Ελπίζω να το απαγορεύει, και εδώ, κάποια νομοθεσία. Αλλά νά ένας λόγος όπου κάποιος αξιοπρεπής και δραστήριος σύλλογος οργανοποιών θα μπορούσε να κάνει κάτι σωστό:
Στην Αίγινα, αλλά και σε άλλα σημεία της Ελλάδας, δραστηριοποιούνται με πολύ θετικά αποτελέσματα κάποιες εθελοντικής βάσεως οργανώσεις που ασχολούνται με τα άγρια ζώα και πουλιά. Με μεγάλη συχνότητα, δυστυχώς, αυτές οι οργανώσεις δέχονται τραυματισμένα από “Άντρες” κυνηγούς όρνεα και αρπακτικά που, φυσικά δεν τρώγονται, αλλά και αν τρώγονταν δεν θα συνέβαλαν ουσιαστικά στη λύση του οικονομικού προβλήματος πολλών οικογενειών σήμερα. Κάποια από αυτά καταφέρνουν να επιβιώσουν και να επανενταχθούν στο περιβάλλον τους, όταν αποκατασταθούν οι τραυματισμοί τους. Κάποια όμως, σίγουρα δεν τα καταφέρνουν και πεθαίνουν. Εδώ, λοιπόν, θα μπορούσε να υπάρξει μία συνεργασία όπου, με δεδομένη την ευαισθησία και την υπευθυνότητα των ανθρώπων στα κέντρα αυτά, τα φτερά ενός τέτοιου πουλιού, ή και το καύκαλο μιάς άτυχης χελώνας που δεν τα κατάφερε και αυτή, θα δοθούν για επεξεργασία σε επιλεγμένους οργανοποιούς και διάθεση, με συνοδεία πιστοποιητικού, στο ευρύτερο κοινό. Φυσικά, αυτές οι πένες θα είναι κάπως ακριβές, ώστε με το έσοδο από τις πωλήσεις να ενισχυθούν περισσότερο τα κέντρα αυτά. Ίσως θα μπορούσαν να γίνουν και εξαγωγές στη Αμερική.
Αυτά, όταν βεβαίως ολοκληρωθούν οι δίκες και καταδίκες των υποπεσάντων σε ατασθαλίες πρωθυπουργών, υπουργών, στελεχών κλπ. κλπ. και θεωρηθεί ότι τα έσοδα του κράτους από τις επιστροφές των κλεμμένων ποσών δεν επαρκούν για επιδότηση και των κέντρων περίθαλψης των άγριων ζώων…
Πολύ καλή σκέψη κύριε Νίκο , μακάρι να βοηθήσει μια τέτοια κινηςη αυτούς τους εθελωντικους συλλόγους / οργανώσεις προστασίας άγριων ζώων γ
σίγουρα εδώ στην Αμερική τουλάχιστον τέτοιες πένες απο αετό , γεράκι, η γυπα θα είχαν ζήτηση απο μια μικρή έρευνα που έκανα και με κάποιους μουσικούς που μίλησα
τώρα όσο αναφορά τιμή , να πω πως εταιρεία που πουλάει τις πένες απο χελώνα που επιτρέπεται slider turtle , φτάνει τα 65.00-70.00 δολάρια η πένα
οπότε καταλαβαίνεται σε το τιμή θα μπορούσε να αγοραςτει πένας αρπαχτικων πουλιών
Μόλις το διάβασα αυτό έσκασε στο νου μου η Αίγινα, αλλά με είχε ήδη προλάβει ο Νίκος!
Για τα φτερά έχω να πω:
Προφανώς και απαγορεύονται. Αλλά για να πάρεις ένα φτερό από γύπα δε χρειάζεται να τον σκοτώσεις. Τα πουλιά χάνουν φτερά και από μόνα τους και βγάζουν και για να κάνουν τις φωλιές τους. Αρκεί να τα βρεις. Βέβαια οι περισσότεροι δε συναντάμε φωλιές γύπα στις καθημερινές μας διαδρομές, όσοι όμως έχουν πρόσβαση σε καμιά τέτοια οργάνωση προστασίας άγριων ζώων / πουλιών μπορούν να βρουν δεκάδες φτερά, προερχόμενα από πουλιά που όχι απλώς δεν έχουν κακοποιηθεί αλλά πιθανώς να είναι και τυχερότερα του είδους τους!
Στην Αθήνα μια άλλη τέτοια οργάνωση είναι κάπου στην Ακαδημία Πλάτωνος (δε θυμάμαι όνομα, είναι μία που προέρχεται από την Αίγινα αλλά τώρα είναι Αθήνα. Στην Αίγινα δραστηριοποιείται μια άλλη, το ΕΚΠΑΖ).
Έχω παίξει λαούτο με φτερό αρπακτικού. Δε συγκρίνεται με τίποτε. Πετυχαίνει ένα συνδυασμό σκληρού (ρυθμικού) και στρόγγυλου (μελωδικού) ήχου, άνεσης στο παίξιμο κλπ. που δεν τον έχω πετύχει με καμία συνθετική πένα. Πρέπει όμως να είναι τσακισμένο στα δύο: το μονό φτερό φθείρεται πάρα πολύ γρήγορα (μέσα σε μια καλή βραδιά δηλαδή μπορεί να χρειαστεί να το κουρέψεις τόσες φορές, επειδή η άκρη ξέφτισε, ώστε στο τέλος δε μένει τίποτε).
Για μπουζούκι δεν μπορώ να φανταστώ…
Να μην το χωρίσεις στα δύο. Ένα φτερό δίνει μία πένα, μερακλήδικη, με το τρίχωμά της (αυτό δηλαδή που δείχνει και στην όψη ότι είναι φτερό). Το άλλο μισό, που κάνει δουλειά αλλά δε φαίνεται, τι να το κάνεις; Τσιγγουνιές θα κάνουμε; Σαν να φτιάχνεις δύο λειψές φούντες για φέσι με το μαλλί που κανονικά θα έβγαζε μία και καλή: η φούντα είναι στολίδι, έχει εξ ορισμού μέσα της το περιττό και τη σπατάλη, ή την κάνεις χωρίς τσιγγουνιές ή δεν την κάνεις καθόλου.
[Προφανώς ξέρετε ότι η λέξη penna σημαίνει φτερό. Στην Κάρπαθο η ξένη λέξη ακόμη δεν έχει εκτοπίσει την ντόπια, κι έτσι αρκετά συχνά λένε «φτερό» και τη συνθετική πένα του λαούτου, καθώς επίσης και την πενιά (π.χ. “μπα, πήρες και το οθείτικο φτερό” μου 'λεγε ένας Ολυμπίτης, δηλαδή «πρωτόμαθες στο χωριό μας αλλά τώρα που πήγες στο Όθος ξέμαθες τα σωστά, τα δικά μας, και παίζεις πενιές οθείτικες»!!). Ένας γέροντας, που δεν ξέρω αν ζει ακόμη κι αν παίζει, επί των ημερών μου (2004-08) έπαιζε ακόμη με πραγματικό φτερό - ο μόνος.
Βρίσκω ότι αυτή την παλιά παράδοση, που όλοι την έχουμε δει να απεικονίζεται σε μεσαιωνικούς πίνακες ή έχουμε διαισθανθεί την ύπαρξή της από τα ίχνη που έχει αφήσει στη γλώσσα, είναι ωραίο να τη βρίσκει κανείς ακόμη ζωντανή και να την ακολουθεί. (Δε θα έλεγα το ίδιο για μια αναβίωση ερευνητικού / φιλοπερίεργου χαρακτήρα: άλλο να κάνεις ό,τι έκαναν πριν 100 χρόνια κι άλλο να κάνεις ό,τι έκαναν πριν 100 χρόνια και κάποιοι λίγοι το κάνουν ακόμα.) Αλλά είναι κρίμα να το περιορίζει κανείς στο καθαρά πρακτικό σκέλος του τι ωραίο παίξιμο που δίνει το φτερό: δείξ’ το κιόλας, γλέντισέ το το πράγμα, άσε τις φτερότριχες να φαίνονται, όπως κρεμάς τον βασιλικό στ’ αφτί ή τις χάντρες στο όργανο. Δεν είναι κούφια εικονολαγνεία, είναι λεβεντιά. ]
Pepe εδώ στην Αμερική δεν νοειτε να κακοποιήσεις πτηνό
όταν μιλάω πως δεν επιτρέπεται ενοοω πως δεν επιτρέπεται ουτε με συλλεξεις φτερό απο αρπάχτηκα πουλί που απλα έχασε το φτερό
καμμιά σχέση με το να το κακοποιήσεις
διάβασε αυτο το άρθρο και θα καταλάβεις τι ενοοω
τωρα οσο οσο αναφορά το παίζω με όλο το φτερό διπλωμένο
ισχύει πιστεύω εαν το στέλεχος ειναι πλακουτσοειδες και όχι στρογγυλό
υπάρχουν πιστευω δυο τροποι χρησηςσι ένας που αναφέρω και ο άλλος που λες με δίπλωμα το φτερού και χρήση του συνολικά
θα μπορούσες να να μας δείξεις νέα πιο τροπο διπλωμένος το φτερό κάπου διάβασα για να χτυπάς και με την κάτω φορά και με την πάνω φορά δεξιού χεριού απο την καλή μεριά
Για το θέμα παράδοσης και όχι απλα έρευνας συμφωνώ, αλλά ειναι κάτι εσωτερικό που αναπτύσσεται σιγά σιγά μέσα σου
θα φτάσω σε αυτο το σημείο που εξηγείς… Δεσμού χρόνο λολ
Καλημερα σε ολους τους φιλους. Αναρωτιομουν, αν ειναι ειναι γνωστο με τι πενα επαιζε καθενας απο τους μεγαλους παιχτες, τοσο του κλασικου ρεμπετικου, οσο και της εποχης που ακολουθησε (55-65). Αν εχουμε πληροφοριες για μεγεθη, υλικα και αλλα τετοια τεχνικυ τυπου.
Παπαντωνη πιο πάνω θα βρεις αρκετές και γενικές πληροφορίες για αυτά που ρωτάς, τώρα για συγκεκριμένους παίκτες ξεχωριστά και την συγκεκριμένη δεκαετία δεν νομίζω οτι υπάρχουν εξειδικευμένες πληροφορίες.