Τσανάκ καλέ

Χαιρετώ τη παρέα
Ο λόγος που άνοιξα αυτό το θέμα είναι για να βρώ πληροφορίες για το παρακάτω τραγούδι
Το τραγούδι αυτό μου το είχε μάθει η γιαγιά μου σε πολύ μικρή ηλικία και το τραγουδούσαμε μαζί. Αργότερα το ψιλοξέχασα δεν θυμόμουν και τα λόγια καλά ώσπου το πέτυχα μετα από πολλά χρόνια στο youtube και ανατρίχιασα πρώτη φορά που το άκουσα.

Η γιαγιά μου λεει πως τις το τραγούδησε κάποτε μια γυναίκα στη πόλη της καβάλας και το έμαθε.
Το τραγούδι ξεκινά στο 6 -45 με την γκάιντα

Και εδώ,το 1923 από την Μαρίκα Παπαγκίκα!

Όλη η Ελλάδα το έχει τραγουδήσει, αλλά οι Τούρκοι το έχουν κάνει (και δικαίως…) περίπου εθνικό σύμβολο.

Άλλη μία εκδοχή του Τσανάκαλε από την Πέλα Νικολαΐδου

!!!
Τον Γιώργο Πουλαντζακλή τον ψιλοπαρακολουθούσα ένα διάστημα. Ο κεμανές του είναι ένα μαγικό όργανο.

Την Πέλα Νικολαΐδη δεν την ήξερα. Δε μ’ αρέσει απόλυτα ο τρόπος που το τραγουδάει (ίσως όμως να αρέσει σ’ ένα ευρύτερο κοινό από αυτό που θα άκουγε τις πιο σκληροπυρηνικές παραδοσιακές ερμηνείες, χωρίς κι αυτή όμως να τις προδίδει), αλλά δεν παύει να είναι φωνάρα.

Είναι κρίμα που ο κεμανές δεν ακούγεται περισσότερο. Φαντάζομαι είναι από τα όργανα που κινδυνεύουν με εξαφάνιση

@gaidarakos

Ευχαριστώ pepe πολυ ενδιαφέρον τόπικ

Χαιρετώ τη παρέα
Ο λόγος που άνοιξα αυτό το θέμα είναι για να βρώ πληροφορίες για το παρακάτω τραγούδι
Το τραγούδι αυτό μου το είχε μάθει η γιαγιά μου σε πολύ μικρή ηλικία και το τραγουδούσαμε μαζί. Αργότερα το ψιλοξέχασα δεν θυμόμουν και τα λόγια καλά ώσπου το πέτυχα μετα από πολλά χρόνια στο youtube και ανατρίχιασα πρώτη φορά που το άκουσα.

Η γιαγιά μου λεει πως τις το τραγούδησε κάποτε μια γυναίκα στη πόλη της καβάλας και το έμαθε.
Το τραγούδι ξεκινά στο 6 -45 με την γκάιντα

Ωραία η εκτέλεση με τη γκάιντα, της δίνει ένα θρακιώτικο χαρακτήρα και δείχνει πόσο καλά έχει αφομοιωθεί αυτός ο σκοπός στη περιοχή.

δεν το γνώριζα το κομμάτι,ομολογώ.
έχει συζητηθεί η ομοιότητα του με το “Κατινάκι μου για σένα”;

Γεια σου Αλέξανδρε! Είναι το ίδιο με το Κατινάκι. Από μια μικρή έρευνα που είχα κάνει με βάση πληροφορίες που πήρα από τον Μουαμέρ Κετέντζογλου είναι ανώνυμο τραγούδι της Κασταμονής (της πατρίδας του Γιοβάν Τσαούς), όπως και αλλωστε και ο Κατάδικος του Γιοβάν Τσαούς. Το τραγούδι που τραγουδάει η Νικολαϊδου είναι ελεύθερη μετάφραση του του τούρκικου τραγουδιού Τσανακκαλέ που περιγράφει τη μάχη της Καλλίπολης στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο και τις θυσίες των Τούρκων στρατιωτών για την υπεράσπιση των στενών.

Εγώ, κάτι άλλο θέλω από καιρό να εξηγήσω, αλλά χωρίς αποτέλεσμα μέχρι σήμερα: όπως λέω και παραπάνω (#3), σχεδόν όλη η Ελλάδα το έχει τραγουδήσει το Τσανάκ καλέ. Είχα μάλιστα βρει στο αρχείο του ΜΛΑ μίαν ηχογράφηση του Μ. Δραγούμη από την Αίγινα, όπου μιά γιαγιά το τραγουδάει στη δεκαετία ΄50 (!). Είμαι χίλια τοις εκατό σίγουρος ότι η γιαγιά αυτή δεν πρωτόμαθε τη μελωδία ακούγοντας το Κατινάκι του Ασίκη, να της προσθέσει μετά τα λόγια που αναφέρονται στη μάχη του Τσανάκ καλέ [Καλλίπολη, Gallipoli για τους μεταφράζοντες απευθείας από τα (νεο-) Τουρκικά], ούτε όμως και το παλαιότερο κασταμονίτικο τραγούδι που αναφέρει ο Διόνυσος θα της ήταν γνωστό. Πώς, λοιπόν (είναι η απορία μου), ένα τραγούδι όπου στην Τουρκική εκδοχή ένας νεκρός στρατιώτης παρηγορεί τη μάνα του (πατρίδα κλπ.κλπ.), τραγουδιέται και από Έλληνες, με ουσιαστικά ακριβώς τα ίδια λόγια, τη στιγμή που πρώτον, κανείς Έλληνας, ως γνωστόν, δεν έλαβε μέρος στη μάχη και δεύτερον, η νίκη των αντισουλτανικών δυνάμεων στη μάχη αυτή σηματοδότησε την ανεξαρτησία της (νέας) Τουρκίας από την Entente, η οποία και σύντομα οδήγησε στην μετέπειτα Τουρκική Δημοκρατία; Να επέζησε άραγε η δισκογραφική εκδοχή, Παπαγκίκα και ίσως και άλλες; Λέτε;

Μία ωραία ανθολογία: