Στο blog “Ελληνες Οργανοποιοί” αναρτήθηκε το πρώτο μέρος της ιστορίας των Τσακιριάν, που αφορά κυρίως τον πατριάρχη της οικογένειας, Αγκόπ Τσακιριάν. Σε λίγο καιρό θα ακολουθήσει και η υπόλοιπη ιστορία των Τσακιριάν, τόσο για την δεύτερη γενιά, δηλαδή τους γιούς του Αγκόπ (Όννικ σε Αράμ) όσο και την τρίτη γενιά που είναι ο Κάρολος Τσακιριάν (γιός του Όννικ Τσακιριάν).
Οι αρμένηδες οργανοποιοί που ήλθαν και βρήκαν μια νέα πατρίδα στη χώρα μας, πρόσφυγες και αυτοί στην Ελλάδα μετά τις διώξεις και την γενοκτονία από τους καλούς μας γείτονες τους Τούρκους, έπαιξαν πολύ σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της οργανοποιίας. Αν υπήρχε επίσημη ιστορία της Ελληνικής οργανοποιίας, τα ονόματα των Τερζιβασιάν, Τσακιριάν, Παπαζιάν, Απαρτιάν και άλλων αρμένηδων οργανοποιών, θα έπρεπε να κατέχουν περίοπτη θέση.
Ας τους γνωρίσουμε λοιπόν, μέσα από τα λίγα στοιχεία έχω καταφέρει να συγκεντρώσω.
Πολύ φτηνό βέβαια (αφραγγιές μεγάλες τα χρόνια εκείνα) αλλά με μια επισκευούλα στον Κλεφτογιάννη το έχω ακόμα και τώρα πια μαθαίνει σ’ αυτό η δικιά μου δεύτερη γενιά…
Παναγιώτη το 1997 πήγα ένα μπουζούκι μου στον Κάρολο Τσακιριάν χτυπημένο από το σύνδρομο του πορτ μπαγκάζ. Επιδιόρθωσε το στραβωμένο καπάκι χωρίς να το αλλάξει, ξεσκεύρωσε την ταστιέρα, άλλαξε τα τάστα. Λεπτή δουλειά με τέλεια αποτελέσματα, λογική τιμή και το βασικότερο συμπεριφορά κυρίου. Ευχαριστήθηκα μπουζούκι μετά την επισκευή του.
Μιας και το ψάχνεις και άνοιξες το κεφάλαιο με τους Αρμένιους, στη οδό Αιόλου 115 έχει κατάστημα ο Παύλος Κεβορκιάν. Είναι πολλά χρόνια τώρα κατασκευαστής μπουζουκιών και έμπορος μουσικών οργάνων. Αν χρειαστείς την βοήθειά μου μη διστάσεις, τον γνωρίζω, ξέρει πολλά !
Εδώ θα πρέπει να αναφέρουμε και έναν εξαιρετικό τεχνίτη που δούλεψε αρκετό καιρό με τον ΟΝΙΚ ΤΣΑΚΙΡΙΑΝ τον μακαρίτη πιά ΠΕΤΡΟ ΧΑΝΙΚΙΑΝ, που αν και “έφυγε” νωρίς έχει αφ΄σει πίσω του μερικά πολύ σημαντικά όργανα.
Για τον συνεργάτη τους (τον μαστρο-Γρηγόρη) θα ήθελα να αναφέρω την προσωπική μου μαρτυρία! Δεν ξέρω πόσο καλός μάστορας ήταν, εμένα όμως προσωπικά με βοήθησε θυμάμαι εκεί στο δεύτερο μισό της 10-ετίας του '70, να διαλέξω το πρώτο μου 4-χορδο μπουζούκι ανάμεσα στα 40+ “φτηνά” (πρός καφάσι…) που είχαν στο εργαστήριο (του γυιού) για να εξυπηρετήσουν όλους εκείνους που σαν και μένα τότε (πόσο έχω αλλάξει…) δεν πιστεύουν ότι το όργανο το “παντρεύεσαι” και σε προσδιορίζει!
Διέθεσε πολλή ώρα να τα παίξουμε, να μου υποδείξει τις διαφορές στον ήχο κλπ. Τελικά το οργανάκι αυτό με μια εκ των υστέρων γερή επέμβαση (καπάκι και ταστιέρα), το έχω ακόμα…
Αν ο Καρολος διαβαζει τα μηνυματα στο ΦΟΡΟΥΜ…του στελνω χαιρετισματα απο τη Νεα Υορκη…
Θα θυμαται βεβαια οταν παιζαμε παρεα στον ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟ στη Νεα Υορκη…και τις πολυωρες προβες στο εργαστηρι του στην Αστορια…
Χαιρε Καρολε…και παντα καλα…!!
Βρέθηκα πρόσφατα στον Πειραιά και είδα ένα μαγαζί μουσικών οργάνων με την επωνυμία Τσακιριάν. Μου φαίνεται πως έγραφε και “από το 1912”. Είναι κοντά στο σταθμό του ΗΣΑΠ. Δυστυχώς ήταν Κυριακή και καθώς ήταν κλειστό δεν μπόρεσα να μπω.
Γνωρίζει κανείς τίποτα για τα όργανα που πουλάει (-κατασκευάζει;) ; Απ’ότι είδα στη βιτρίνα δεν είχε μόνο μπουζούκια, αλλά και σαξόφωνα, ηλεκτρικές κιθάρες κλπ.
Ναι στην οδό Αλιπέδου είναι παράδοση εκτός των λαικών οργάνων,να πωλούνται σχεδόν όλων των ειδών τα όργανα,μια και είναι η εμπορική πιάτσα των καταστημάτων οργανοποιίας,αλλά και άλλα πολλά π.χ. τάβλια
Προς το τέλος του βίντεο υπάρχει μια φωτογραφία μ’ ένα βιβλίο “made by hand played by heart”. Είναι δικό του ξέρουμε τίποτα; Δεν μπορώ να διαβάσω τα λεπτογράμματα.
Πρόκειται για το εξώφυλλο της έκδοσης “A Guide to Traditional Arts in Queens” (1991) του Queens Council of the Arts όταν ο Κάρολος Τσακιριάν διατηρούσε εργαστήριο στην Αστόρια της Νέας Υόρκης. Χωρίς να γνωρίζω από Νέα Υορκη, καταλαβαίνω ότι η Αστόρια ανήκει στο Queens. Ολόκληρο το άρθρο υπάρχει στο site του Κ. Τσακιριάν εδώ.
Εχω μπουζουκι του Καρολου Τσακιριαν κατασκευασμενο στην ASTORIA NEW YORK (αυτο γραφει το ταμπελακι)
To πηρα το 1991 απο Αθηνα στο μαγαζι που διατηρουσε η μητερα του με εναν μαστορα!!
Ηταν το πιο ακριβο που ειχε τοτε στο μαγαζι και μαλιστα δεν ηθελε να μου το δωσει γιατι
το ειχε στειλει ο γιος της και δεν ηθελε να το αποχωριστει!
Αυτο που εχω να πω ειναι πως αν και ειναι στην ουσια παροπλισμενο και παρατημενο απο το 1999
που πηρα αλλο μπουζουκι δεν εχει παθει απολυτως τιποτα και παιζει μια χαρα!
Ολα αυτα μπορει να μην τα εγραφα, αλλα εβαλα το αλλο μου μπουζουκι στο ιδιο μερος με αυτο απο τον Τσακιριαν και σκεβρωσε σε 20 μερες!!! Απο την δευτερη οκταβα και κατω δεν παιζει τιποτα!!
Και του Τσακιριαν παρατημενο χρονια παιζει ολες τις νοτες!!
Μπουζούκι του Τσακιριάν, αγορασμένο από τον παππού, το 1947.
Μετά από μια δεκαετία περίπου δόθηκε όπως φαίνεται από την ετικέτα, στο εργαστήρι του Κλεφτόγιαννη, μια και ο θείος που το είχε κρατήσει έπαιζε και επαγγελματικά.
Είναι πανάλαφρο, με ιδιαίτερο, γλυκό ήχο και τώρα πια δικό μας !
Πανεμορφο και ιδιαιτερα το σκαφος εντυπωσιακο λες και βγηκε απο καποια μηχανη!!
Τελεια χαραγμενο!! Τι ξυλο να ειναι αραγε το σκαφος; Καποια ποικιλια παλισανδρου ή βεγγε;;;;
