το (δεύτερο) μπουζούκι.
Δεν τόχα σκοπό να το κάνω, αλλά βρήκα τυχαία αυτό το καπάκι και δεν μπόρεσα να αντισταθώ.
Μου άρεσε τρομερά από όψη, τελικά μου άρεσε κι ο ήχος.
Για κάτι “τυχαίο” μάλλον θα έλεγα πως εν τέλη κατέληξε σε “σπουδαίο”.
Εμφάνιση και ήχος εξαιρετικά. Όσο για τον μάστορα/παίχτη, ένα λιτό “Μπράβο” πιστεύω ότι αρκεί. Κάποιες φορές εικόνα και ήχος μιλούν από μόνα τους …
Το όργανο “τα λέει” και όμορφα και γλυκά, αλλά και γεμάτα, τσαμπουκαλίδικα όταν πρέπει…
Η μόνη μου ένσταση είναι ότι έχω την υποψία ότι ακόμα και μέτρια όργανα θα “τα 'ελεγαν” σε αυτά τα χέρια…