απο αριστερά
Μαρκος Γεωργίου, Γιώργος Παπασταθης, Γιάννης Μαυρομάτης 1950.
πριν γεννηθώ…
ειμαι ευγνώμων που τον ειχα δάσκαλο.
απο τις αφηγήσεις του Γιαννη Μαυρομάτη περιγράφεται το κοινωνικό μωσαϊκό της στα Τρίκαλα της “Κατοχής”.
ο Μάριος Παπαστάθης και η αδελφή του, λειτουργουν το Ωδείο Παπαστάθη στα Τρίκαλα.
πριν μερικα χρονια έκανε μια διασκευή του “ενας φίλος ηρθε απόψε απ τα παλιά” για τον Γιάννη Μαυρομάτη.
μη σας ξεγελάει το “” τζαζ " υφος.
ο Μάριος ειναι καθηγητής της βυζαντινής…
στο ΥΤ θα βρείτε πολλά περισσότερα με Γιάννη Μαυρομάτη.
ευτυχως τον ανακάλυψαν…
Συγχαρητήρια για τα βίντεο. Πέρα από την ιστορία της πόλης,του μουσικού πολιτισμού και της άλλες ομορφιές οι Τρικαλινοί είναι ωραίοι χαρούμενοι, ευγενικοί και έξυπνοι άνθρωποι. Προσωπικά όταν βρίσκομαι στην πόλη αισθάνομαι ωραία και άνετα και ενώ είμαι άγνωστος έχω την εντύπωση ότι όλοι γύρω μου είναι φίλοι .
Γιατί αρνητικά , εμένα μου αρέσουν οι αρχαίες ονομασίες , αν και το θέμα είναι άσχετο με το φόρουμ. Ας μην ανοίξουμε μακριά κουβέντα ώπος με την Οθωμανική περίοδο που διάβαζα πριν. Επίσης ( συνδέω τα θέματα) θεωρώ χαριτωμένες και χρησιμοποιώ σκόπιμα ορισμένες τουρκικής προέλευσης λέξεις από τις πολλές που άφησε η μακρόχρονη Οθωμανική κυριαρχία στην χώρα μας . Παζάρια, σοκάκια, μπαΐρια, μπακίρια ίσως και τα καντήνια. Το άϊ σιχτήρ με βολεύει καμία φορά, ίσως επειδή όπως κάποιος σοφός μου είπε κάποτε ότι σε ξένη γλώσσα ούτε να προσευχηθεί κάποιος μπορεί αλλά ούτε και να βρίζει. Να έχετε την υγεία σας και η καλύτερη ενασχόληση είναι με την ρεμπετομουσική. Τώρα που γράφω νομίζω πως και το ρεμπέτης μάλλον και αυτό εκεί προέρχεται.
