"Εντελαμαγκέ ντε Βοτανίκ"

Γειά σε όλους! Μόλις σήμερα σας βρήκα, και έχω να σας κάνω μία ερώτηση που την είχα από τότε που πρωτογνώρισα το ρεμπέτικο τραγούδι! Γενικά δεν γνωρίζω την ρεμπέτικη φρασεολογία, γι’ αυτό γίνεται να μου κάνει μετάφραση κανείς τα λόγια του τραγουδιού εντελαμαγκέ?
Τα παραθέτω παρακάτω:
Εντελαμαγκέ ντε Βοτανίκ
Αλάτι και φυγκέ ξηγέτα λε λεπτίκ
Σταρ ντε μπουζουκιέν ντε καμπαρέν
Αλα ντε δικό μας ο καρέν
Αϊ ντα λα φουμέντο και μαστουριόρε
με τε γκομένετε οντεκέ
Και οι αγγέλο πατιμέντο
φλόκο νταργελέ
Έστε μάγκας, έστε μπελαλίκ
λα ντε Βοτανικό ο πιό νταΐκ
και ντρεμε ντε κάργα ντε μαγκέν
γιατί φιαξάρε στο μινούτο τε δουλιέν

Υποθέτω τα περισσότερα, αλλά δε ξέρω αν τα υποθέτω και σωστά!
Δεν έχω διαβάσει όλα τα προηγούμενα post, γι’ αυτό αν κάπου έχετε ανεβάσει την μετάφραση στείλτε μου το link! Ευχαριστώ!:78:

Οι ‘‘μάγκικοι’’ στίχοι, ανταποκρίνονται σχεδόν στους γνωστούς ‘‘νορμάλ’’. Σε ότι αφορά την Αγγέλω ( και όχι ‘‘αγγέλο’’) νομίζω ότι αναφέρεται στη γνωστή Θεσσαλονικιά. Επίσης, δε γνωρίζω σε ποιό συνθέτη είναι καταχωρημένο το τραγούδι, αλλά, η μελωδία σίγουρα είναι ένα παλιό θαυμάσιο ταξίμι-σόλο του Μ. Βαμβακάρη. Οι γνωρίζοντες περισσότερα ας μας διαφωτίσουν σχετικά.

Μπράβο και για τον συνθέτη έχω απορία γιατί αλλού το βρίσκω Βαμβακάρη, αλλού Παγιουμτζή κι αλλού Ζαγοραίο! Ποιος είναι ο συνθέτης τελικά?

Η “γαλλικη” εκδοχή του “Ένας μάγκας στο Βοτανικό”, κατα μία πιθανότητα, είναι εφεύρεση του Μιχάλη Μενιδιάτη ο οποίος, την εποχή που εμφανιζόταν στη Φαντασία, έλεγε ένα κουπλερεφραίν στα ελληνικά και ένα στα “γαλλικά”.
Η μουσική του εν λόγω κομματιού βασίζεται σε μεγάλο βαθμο στο “Ταξίμι Ζε’ι’μπέκικο” του Μάρκου Βαμβακάρη ο οποίος είναι ο πρώτος που ηχογράφησε την μελωδία αυτή.
Το τραγούδι έχει ηχογραφηθεί και απο τον Στράτο Παγιουμτζή με τους στίχους “Έχω κάτω στον Βοτανικό ένα φίλο πολυκατιανό…”.

Η μουσική είναι Παραδοσιακή,Μικρασιάτικη.Υπάρχει και από τον Σπύρο Περιστέρη με τον τίτλο “Γκιουζέλ”.Τα λόγια είναι “κορακίστικα” όπως είχε πει και ο Σπύρος Ζαγοραίος.Υπάρχει επίσης και η ηχογράφηση με τον Ζαχαρία Κασιμάτη στην ερμηνεία με τίτλο “Ένας μάγκας στον Βοτανικό” που επίσης είναι πολύ ωραίο.Εγώ θα ήθελα να μάθω αν υπάρχουν αναφορές για το πότε περίπου άρχισε να παίζεται αυτό το φανταστικό τραγούδι(εννοώ οργανικό,χωρίς λόγια).

Εξηγώ μόνο αυτά πο βγάζουν μάτι γιατί βαριέμαι κιόλας…

ντελαμαγκέ ντε Βοτανίκ ______________________ ένας μάγκας στο βοτανικό
Αλάτι και φυγκέ ξηγέτα λε λεπτίκ … ξηγιέται στο λεπτό
Σταρ ντε μπουζουκιέν ντε καμπαρέν
στάρ των μπουζουκιών και των καμπαρέ
Αλα ντε δικό μας ο καρέν
____________________ … στο καρέ
Αϊ ντα λα φουμέντο και μαστουριόρε____________ άιντε στη φούμα και στη μαστούρα
με τε γκομένετε οντεκέ _______________________ με τις γκόμενες στον τεκέ
Και οι αγγέλο πατιμέντο________________________ Και η Αγγέλω …
φλόκο νταργελέ_______________________________ …
Έστε μάγκας, έστε μπελαλίκ Είναι μάγκας είναι μπελαλής
λα ντε Βοτανικό ο πιό νταΐκ
_ στο Βοτανικό ο πιο νταής
και ντρεμε ντε κάργα ντε μαγκέν________________ και των τρέμαν κάργα οι μάγκες
γιατί φιαξάρε στο μινούτο τε δουλιέν ____________ γιατί έκανε στο λεπτό τις δουλειές

Οι στίχοι όπωως τους έχει το stixoi.info και οι συνδέσεις αυτών



Α’ εκδοχή (αν δεν κάνω λάθος όπως τους λέει ο Κασιμάτης με τον Περιστέρη στην κιθάρα)
Ένας μάγκας στο Βοτανικό
πι και φι ξηγιέται στο λεπτό
στα παιχνίδια και στα καμπαρέ
και στου Περδικάκη στον τεκέ

Τη φουμάρει, μαστουριάζει
με τη γκόμενά του στον τεκέ
κι η Αγγέλω του πατά
φωτιές στον αργιλέ

Είναι μάγκας, είναι μερακλής
στο Βοτανικό ο πιο νταής
τονε τρέμουν όλες οι μαγκιές
μα δεν του καίγεται καρφί που λες

Τη φουμάρει, μαστουριάζει
και μπαφιάζει πάντα βερεσέ
γιατί πήρε σύνταξη
από το Μεντρεσέ

Β’ εκδοχή (Ζαγοραίος)
Έ ντε λα μαγκέν ντε Βοτανίκ,
άλα πι και φικέ ξηγιέτ’
α λε λεπτίκ.

Στα ντε μπουζουκέν
ντε καμπαρέ,
άλα ντε δικό μας ο καρέν.

Άντε λα φουμέντο
και μαστουριόρε
με τε γκομενέτε ο τεκέ
και η Αγγέλω πατημέντο,
φλόκο ντ’ αργιλέ.

Έστε μάγκας, έστε μπελαλίκ,
λα ντε Βοτανικό ο πιό νταήκ
κι έντρεμεν
ντρε κάργα ντε μαγκέ
γιατί φτιαξάρε
στο μινούτο ντε δουλειέν.

Άντε λα φουμέντο
και μαστουριόρε
με τε γκομενέτε ο ντεκέ
και η Αγγέλω πατημέντο,
φλόκο ντ’ αργιλέ. (δις)

Γ’ εκδοχή (Καζαντζίδης)

Ένας μάγκας στο Βοτανικό
πι και φι ξηγιέται στο λεπτό
στα μπουζούκια και στα καμπαρέ
και μες το ρεμπέτικο χαρέ

Μισές τραβάει, ποτήρια σπάει
σκίζεται για μια μελαχρινή
μες τη σούρα του ζητάει
και καμιά ξανθή

Είναι ζόρικος και μπελαλής
στο Βοτανικό ο πιο νταής
κι όπως τον ετρέμουν οι μάγκες
κάνει στα σπαθάτα τις δουλειές

Μισές τραβάει, ποτήρια σπάει
σκίζεται για μια μελαχρινή
μες τη σούρα του ζητάει
και καμιά ξανθή

Ωραιοτατα!Ηθελα κι εγω να ανεβασω τοπικ για το κομματι αυτο,αλλα για να ρωτησω αν η αργκο των στιχων μιλιοταν καποτε η ειναι δημιουργημα του στιχουργου;

Καθε που το ακουγα παντως η εντυπωση που μου εδινε ειναι Ελληνικα με ξενες καταληξεις και λεξουλες ενδιαμεσα.Κατι μεταξυ Γαλλικων και Ιταλικων…

Νομίζω ότι του παραέχουμε δώσει σημασία αυτού του γελοίου πράγματος. Κάποιος, κάποτε, θέλησε να κάνει μιά πλάκα. Δεν είναι ανάγκη να αρχίσουμε εμείς τώρα τις γλωσσολογικές, κοινωνιολογικές και όποιες άλλες αναλύσεις.

Υπάρχει και μια μεταγενέστερη εκτέλεση με τον Στράτο Παγιουμτζή:

Εχω κάτω στον Βοτανικό
εναν φίλο πολυ καρδιακό
ο ντουνιάς δεν έχει ξαναδεί
τέτοιο ντερμπεντέρικο παιδι

Τους υπόλοιπους στίχους δεν τους θυμάμαι…

Αυτό το τραγούδι ανήκει στα χασικλίδικα έτσι?? Το λέω γιατί μου αρέσει και θέλω να μάθω που ανήκει.Ευχαριστώ.

Παρεπιμπτόντως οι στίχοι αυτού του τραγουδιού είναι λόγια “μάγκικα” (λόγια που λέγαν οι μάγκες) έτσι?

απάντηση πριν την ερώτηση.

αυτά τα λόγια για μένα είναι χαζο- μάγκικα.
Δεν νομίζω να μιλούσαν έτσι…

Καλά έχει πολύ πλάκα το όλο θέμα… το παρακολουθώ απ την αρχή…

Φίλε mpouzoukokamene, όχι δεν μιλούσαν έτσι οι μάγκες…
και τον Ζαγοραίο όταν τον ρώτησαν είπε ότι είναι κορακίστικα…(σοβαρά μιλάω)

Μα δεν είπα εγω οτι μιλούσαν έτσι οι μάγκες.Απλά ρώτησα για να μάθω.Έκανα όμως λάθος απ’οτι φαίνεται.