Το χρονικό μιας Τραγωδίας

Άει γεια σου, παρόμοια περιστατικά με A.T.I.A. έχουν συμβεί και στο παρελθόν.

Είμαι πατερας 15χρονου αγοριού.Απ΄τη Κυριακή εχει αλλάξει .Μιλάω μαζί του γιά τα πάντα
Μετά και το υπόμνημα του ποινικολόγου ,:mad:με πήρε στο γραφείο και μου έθεσε το απλό
ερώτημα.“Γιά πιά δημοκρατία μου μιλάς ρε πατέρα??”

Πρόκειται για τη δημοκρατία της γενιάς μας: Μια απέραντη και ανούσια λογοδιάρροια, ψευτο-επαναστατισμό, κουλτουρο-πιθικισμούς και πολιτική αριθμητική περί εδρών, ποσοστών, δημοσκοπήσεων, αηδιών και ξερασμάτων.

Είναι ώρα να το βουλώσουμε επιτέλους και να δούμε πώς δ ι ά ο λ ο θα στρώσουμε ένα χαλί (ή μια κουρελού αν δεν φτάνουν τα λεφτά για χαλί) για να βαδίσουν αυτά τα παιδιά. Οχι μόνο για τα δικά μας, γιατί αυτό ήτανε το λάθος τόσα χρόνια.

Τέρμα τα αστεία.

Πριν από τρεις μήνες περίπου, βρίσκομαι σε ένα ορεινό χωριό του Ηρακλείου και συγκεκριμένα σε έναν αγροτικό δρόμο στη μέση της ερημιάς.
Έχω κατέβει από το αυτοκίνητο για να απολαύσω το τοπίο και τους ήχους της φύσης.
Από μακριά βλέπω έναν κύριο, να κάνει βόλτα ανάμεσα στα χωράφια παρέα με δύο σκυλιά και να ανηφορίζει προς το μέρος μου με αργά βήματα.
Όταν με πλησίασε ομολογώ ότι εντυπωσιάστηκα.
Ένας άντρας τουλάχιστον δύο μέτρα, σωματώδης, ασπρομάλλης, με τσιγκελωτές μουστάκες και βλέμμα που προκαλούσε δέος.
Τέτοιες όψεις πίστευα ότι υπήρχαν μόνο στις εικόνες των βιβλίων. Παρά την ηλικία του (περίπου 70 χρονών, ίσως και παραπάνω) έδειχνε τόσο υγιής και δυνατός.
Εντυπωσιάστηκα ακόμη περισσότερο όταν μου μίλησε. Άνθρωπος μορφωμένος, καλλιεργημένος, με λόγια μετρημένα και η κάθε του κουβέντα εκατό οκάδες.
Τελειώνοντας τη μικρή συζήτηση που είχαμε, με ρώτησε:

  • Και πόσο χρονών είσαι βρε λεβέντη;

  • Σαράντα ενός, του λέω.

  • Μμμμ. Της γενιάς του κοινωνικού και ηθικού ξεπεσμού δηλαδή. Δε φταίτε όλοι βέβαια για τη σημερινή κατάντια, μα …

και κουνώντας το κεφάλι του με ύφος απογοήτευσης και πικρίας μου είπε:
– Ώρα σου καλή
και έφυγε.
Δεν μπόρεσα εκείνη τη στιγμή να αντιδράσω, να διαφωνήσω, να πω οτιδήποτε.
Γιατί απλά συνειδητοποιούσα τι εννοούσε.

Όλα αυτά για την “γενιά” που ανέφερε προηγουμένως ο Kostas™.

Εγώ, με αφορμή και τα τελευταία γεγονότα, θέλω μόνο να παραθέσω το εξής:

H ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

“Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία.”

ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ (436 –338 π.Χ.)

Στις 14/3/2007 είχα γράψει στο rembetiko forum:

Τώρα δεν έχω κουράγιο να πω ή να γράψω τίποτα…

λαέ,μη σφίγγεις άλλο το ζωνάρι…
μην έχεις πιά τη πείνα για καμάρι…
οι αγώνες που έχεις κάνει δεν φελάνε…
το αίμα το χυμένο άν δεν ξοφλάνε.
λαέ μη σφίγγεις άλλο το ζωνάρι…
η πείνα το καμάρι είναι του κιοτή…
του σκλάβου που του μέλει να θαφτεί.
ΙΑΚΩΒΟΣ ΚΑΜΠΑΝΕΛΗΣ

Πίσω από το χέρι του θύτη, που έκανε αυτό το απαίσιο έγκλημα που μας συγκλονίζει, κρύβονται οι πραγματικοί ηθικοί αυτουργοί, δηλαδή το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας, που ανέχεται χρόνια τώρα την εκτροφή και τη γιγάντωση παράλογων και εγκληματικών καταστάσεων, που ξεκινούν από κέντρα σκοτεινά, όμως ορατά από όλους.
Αν θέλουν οι διάφοροι αυτόκλητοι ηγήτορες και διαμορφωτές της κοινής γνώμης να κοροϊδεύουν εαυτούς και αλλήλους και όλοι μαζί τον ελληνικό λαό είτε από φόβο είτε από υπολογισμό είτε από ανομολόγητα κίνητρα, ας το κάνουν.
Εγώ όμως θα πω την αλήθεια, όπως την βλέπω και όπως νομίζω ότι την βλέπει η συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας.
Σταματήστε πια αυτό το βρώμικο και επικίνδυνο παιχνίδι με τους κουκουλοφόρους και τα ΜΑΤ, που μόνο αίμα, δάκρυα και καταστροφές προσφέρουν στο Λαό μας.
Οι αντικειμενικές συνθήκες, ειδικά σε σχέση με όσα περάσαμε και ζήσαμε στο πρόσφατο παρελθόν, δεν δικαιολογούν με τίποτα αυτή την κατάσταση.
Μοιάζει σαν να θέλουμε να βγάλουμε οι ίδιοι τα μάτια μας.

Καιρός να μιλήσει και ο Λαός !

Αθήνα, 7.12.2008
Μίκης Θεοδωράκης

Όσο μένουν ατιμώρητοι οι «πραίτορες» που δολοφόνησαν τον Κουμή, την Κανελλοπούλου, τον Καλτεζά, τον Τεμπονέρα κ.λπ. και
όσο …προάγονται στο βαθμό του αστυνομικού διευθυντή αυτοί που τσάκισαν στο ξύλο τον Κύπριο φοιτητή στη Θεσσαλονίκη που κι αυτός «έπεσε στη ζαρντινιέρα» όπως και τώρα που η σφαίρα απλά εξοστρατίστηκε και βρήκε την καρδιά του Αλέξανδρου …αλλά και
όσο βιντεοσκοπούν το αντριλίκι τους και την αναίτια βία μέσα στα αστυνομικά τμήματα κατά αλλοδαπών, όσο επιδεικνύουν με καμάρι τη συμμετοχή τους σε χουντογλέντια…
άλλο τόσο θα θρηνούμε 15χρονα παιδιά και στο μέλλον.
Αν δεν αλλάξει η νοοτροπία αυτού του κρατικού μηχανισμού να αντιμετωπίζει ως εχθρούς το μαθητή, το φοιτητή, τον εργαζόμενο, τον άνεργο, το συνταξιούχο και να στρέφεται με αναίτια βία εναντίον τους, τόσο θα θρηνούμε θύματα και στο μέλλον.

Από την άλλη όμως , αυτό το αμόκ λεηλασίας και τυφλής βίας που βιώσαμε αυτές τις μέρες απέχει πάρα πολύ από το να χαρακτηριστεί «λαϊκός αγώνας» ή να ταυτιστεί ο άτυχος 15χρονος π.χ. με το Σωτήρη Πέτρουλα, όπως έγινε κατά κόρον.
Ο Πέτρουλας έπεσε από τη σύγκρουση ενός ρωμαλέου και μαζικού λαϊκού κινήματος με το κράτος και παρακράτος της τότε δεξιάς.
Σήμερα, το παρακράτος δυναμωμένο όσο ποτέ άλλοτε και με πλοκάμια απλωμένα σε όλα τα κοινωνικά στρώματα αναλαμβάνει την τρομοκράτηση της κοινωνίας, την υπονόμευση των πραγματικών και αυθεντικών εργατικών και λαϊκών κινημάτων και εμποδίζει τη μετατροπή της λαϊκής αγανάκτησης σε μαζική λαϊκή εκδήλωση αντίστασης και αγώνα.
Ο λαός, όπως λέει ο Μίκης, δεν μίλησε πραγματικά ακόμα…

Τα 15χρονα παιδιά είναι τα πιο εύκολα θύματα αυτής της συγκυρίας.
Απολιτικοποιημένα, αποστασιοποιημένα από τα πραγματικά κοινωνικά προβλήματα, εύκολα στρατεύονται σε μια καταστροφική εκτόνωση του θυμού τους.

Μόνο που δεν φταίνε τα παιδιά γιʼ αυτή τους τη συμπεριφορά.
Εικόνα μας είναι και μας μοιάζουν…

Πολλές απ΄ τις δηλώσεις του Μίκη για τα κοινά με γέμιζαν και με ανακούφιζαν ψυχικά.
Αυτή η τελευταία ακούγεται στ΄ αυτιά μου κάτι σαν “λάκης-πουλάκης”, όπως κι όλες οι αναλύσεις που “παίζουν” για το θέμα.
Όταν “Πίσω από το χέρι του θύτη, που έκανε αυτό το απαίσιο έγκλημα που μας συγκλονίζει, κρύβονται οι πραγματικοί ηθικοί αυτουργοί, δηλαδή το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας, που ανέχεται χρόνια τώρα την εκτροφή και τη γιγάντωση παράλογων και εγκληματικών καταστάσεων”, τότε ο λαός …δεν πρέπει να μιλήσει, πρέπει να το βουλώσει, όπως λέει πιο πάνω ο Κώστας! Να το βουλώσει, ν΄ αφήσει τα αναθέματα κατά πως τον βολεύει και κατέχει και να συλλογιστεί, μπας και συνειδητοποιήσει τη κατάντια του.
Πρέπει να βγάλουμε το σκασμό, κυρίες και κύριοι! Έτσι θα βρούμε χρόνο να σκεφτούμε:)

http://www.koiladatwntempwn.gr/index.php?option=com_simpleboard&func=view&catid=9&id=28034#28034

Καθόλου τέτοιο πράγμα δεν είπε ο Ισοκράτης!
Έτσι κι αλλιώς δεν πολυσυμπαθούσε τη δημοκρατία σαν θεσμό, αλλά ας κάνει κάποιος τον κόπο να ψάξει να βρει το απόσπασμα από τα λόγια του, ώστε να μην παραποιούνται και αναπαράγονται λάθος όπως έγινε και εδώ.
Βεβαίως και παρερμηνεύτηκαν σκόπιμα κυρίως από τον Τύπο και αναπαράχτηκαν, για να στηριχτούν τα πιο σαθρά επιχειρήματα.

Από την άλλη, πρώτη φορά βλέπω τη σύσταση “να το βουλώσουμε” σαν μέθοδο κατανόησης της κατάστασης !!!
Αντίθετα, χρειάζεται πολύπλευρη ενημέρωση και συζήτηση με επιχειρηματολογία πειστική και μέσα από τα φόρουμ και τα bloggs, μήπως και καταλάβουμε τι στο καλό γίνεται.

Κάποτε η επέμβαση των πνευματικών ανθρώπων ήταν σημαντική, έδιναν την κατεύθυνση και για κινητοποιήσεις και για αγώνα, όπως για παράδειγμα η δήλωση του Σεφέρη κατά της χούντας.
Σήμερα, οι φωνές αυτές σπανίζουν, αν και θα ήταν πολύτιμες.
Προς τιμή του, ο Θεοδωράκης πήρε θέση!

Άλκηστη, όταν ο ΚΚ μας προέτρεψε να το βουλώσουμε (βάζοντας βεβαίως και τον εαυτό του μέσα), αυτό που εννοούσε είναι να βάλουμε το μυαλό μας να αναλύσει πρώτα μόνο του την κατάσταση, πριν αρχίσουμε τα παχειά και γνωστά λόγια. Η αναπαραγωγή και ανακύκλωση μέσω παραθύρων, στηλών εφημερίδων κλπ, στερεοτύπων όπως η γενιά των 500 ευρώ, η απογοήτευση της νεολαίας κ. ά. δεν παράγει, δυστυχώς, πειστική επιχειρηματολογία.

Δεν θυμάμαι, ομολογώ, τα λόγια του Ισοκράτη αλλά θα παραθέσω περιστατικό σε λεωφορείο, λίγες βδομάδες μετά τη μεταπολίτευση του 74: Επιβάτης επικρίνει τον οδηγό γιατί αγνόησε τα νεύματα απελπισμένου υποψήφιου επιβάτη στη στάση, στην αγωνία του να αλλάξει βάρδια λίγα λεπτά νωρίτερα. Η απάντηση του οδηγού: Τι θέλεις ρέ; Δημοκρατία έχουμε, ό τι θέλουμε κάνουμε.

Με αφορμή το μήνυμά σου, Άλκηστη:

Εμά πια με τούτα τα μπλογκς και τα φόρουμ. Από που κι ως πού κι από πότε γίνανε “αξιόπιστα” μέσα ενημέρωσης; γιατί και πώς, τέλος πάντων, να παίρνονται εκεί χάμω πρωτοβουλίες κ.λπ.; κι ένα βήμα παραπέρα: πολύς λόγος γίνεται για το “κίνημα των μπλογκερς”. Μήπως κάθε άλλο παρά ουσιαστικές μορφές οργάνωσης είναι όλα τούτα; τί, άραγε, υποκαθιστά αυτό το μπλογκ; μήπως για τούτο πέφτει και τόσο σεγοντάρισμα από τα πάνω;
Δε λέω, χρήσιμο εργαλείο και το δίκτυο, λύνει πολλά πρακτικά ζητήματα. Αλλά ως εκεί.

Τα πράματα είναι, δυστυχώς, πολύ σοβαρά (πάντα ήταν…) για να ασχολούμαστε με πολύχρωμες και χαρούμενες κυβερνήσεις, πορτοκαλί επαναστάσεις και απολιτίκ-ακομματίκ λάιφ-στάιλ διαμαρτυρίες. Κι άμα δε το χωνέψουμε αυτό, χέστα.

Αυτό ακριβώς το πρόβλημα ήθελα να επισημάνω.
Τώρα, αν έκανα λάθος με το απόσπασμα που παρέθεσα και δεν το είπε ο Ισοκράτης, η ουσία είναι ότι σκιαγραφεί τη σύγχρονη πραγματικότητα με τρόπο ιδανικό και απευθύνεται σε κάθε κατέυθυνση.
Δημοκρατία,με απλά λόγια είναι πάνω απ’ όλα ο σεβασμός στον εαυτό μας και στο συνάνθρωπο μας.
Οι παλιοί έλεγαν, “κοινωνίες με ανθρώπους χωρίς αυτοσεβασμό, είναι καταδικασμένες”.

Για την ακρίβεια, παραθέτω τα λόγια του Ισοκράτη, από τον Αρεοπαγιτικό του Λόγο:

“…Οἱ γὰρ κατʼ ἐκεῖνον τὸν χρόνον τὴν πόλιν διοικοῦντες κατεστήσαντο πολιτείαν οὐκ ὀνόματι μὲν τῷ κοινοτάτῳ καὶ πραοτάτῳ προσαγορευομένην, ἐπὶ δὲ τῶν πράξεων οὐ τοιαύτην τοῖς ἐντυγχάνουσι φαινομένην, οὐδʼ ἣ τοῦτον τὸν τρόπον ἐπαίδευε τοὺς πολίτας ὥσθʼ ἡγεῖσθαι τὴν μὲν ἀκολασίαν δημοκρατίαν, τὴν δὲ παρανομίαν ἐλευθερίαν, τὴν δὲ παρρησίαν ἰσονομίαν, τὴν δʼ ἐξουσίαν τοῦ ταῦτα ποιεῖν εὐδαιμονίαν, ἀλλὰ μισοῦσα καὶ κολάζουσα τοὺς τοιούτους βελτίους καὶ σωφρονεστέρους ἅπαντας τοὺς πολίτας ἐποίησεν…”

Περίπου, δηλαδή, λέει τα εξής:
“…Γιατί εκείνοι που διοικούσαν την πόλη τότε, δεν δημιούργησαν ένα πολίτευμα το οποίο μόνο κατʼ όνομα να θεωρείται το πιο φιλελεύθερο και το πιο πράο από όλα, ενώ στην πράξη να εμφανίζεται διαφορετικό σε όσους το ζουν, αλλά ούτε ένα πολίτευμα που να εκπαιδεύει τους πολίτες έτσι, ώστε να θεωρούν δημοκρατία την ασυδοσία, ελευθερία την παρανομία, ισονομία την αναίδεια και ευδαιμονία την εξουσία του καθενός να κάνει ό,τι θέλει, αλλά ένα πολίτευμα το οποίο, δείχνοντας την απέχθειά του για όσους τα έκαναν αυτά και τιμωρώντας τους, έκανε όλους τους πολίτες καλύτερους και πιο μυαλωμένους…”

Βεβαίως και παρερμηνεύθηκε, μπήκε και ολοσέλιδο σε εφημερίδες έτσι, παραποιημένο, και κόπηκε και ράφτηκε στα μέτρα των πολιτικάντηδών μας.
Αλλά, δεν πιστεύω πως είναι και η μοναδική περίπτωση παραποίησης λεγομένων κάποιου ούτε είναι τόσο σημαντικό που δεν “διορθώθηκε” εδώ, στο φόρουμ μας.

Όμως, θεωρώ πολύ σημαντική τη συζήτηση που γίνεται πάνω σε θέματα επικαιρότητας, σε forums και σε bloggs.
Άλλωστε, και εδώ, στο ρεμπέτικο φόρουμ, κατά καιρούς έχουν γίνει εποικοδομητικές συζητήσεις και γόνιμες αντιπαραθέσεις πάνω σε θέματα επικαιρότητας.

Πιστεύω πως λύση δεν είναι η μουγκαμάρα …ίσως το να κλείσουμε την TV, θα συμφωνούσα, να διαβάσουμε μέσω διαδικτύου αρκετές εφημερίδες, βεβαίως, και κυρίως η συμμετοχή σε συζητήσεις και προβληματισμούς επιλεκτικά μέσα από forums και bloggs.

Πάντως Ελένη μου εδώ και μιά βδομάδα στο φόρουμ επικρατεί απολυτη σιγή .
Θα επανέλθω.

Πώς το φέρνουν από δω, πώς το φέρνουν από κει, προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο ότι μπορεί να κάνει κάτι για να βελτιώσει την κατάσταση, χωρίς να σηκωθεί από τον καναπέ του.
Ημαρτον πια με τα “αυθόρμητα”, με τα SMS, με τα Blog! Κάτι τέτοια βλέπει το “σύστημα” κι έχει …χεστεί απάνω του!

Σίγουρα,αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση,δεν θα μπορούμε να περηφανευόμαστε για τον κοσμο που αφήνουμε στα παιδιά μας.ΦΤΑΙΜΕ γιατί εχουμε πάψει να αναρωτιόμαστε και να αντιδράμε.ΦΤΑΙΜΕ γιατί δεν ψηφίζουμε κόμματα που παίρνουν κάτω απο 2%.

Τί περιμένατε! Αυτή τη στιγμή κυβερνά η γενιά μου, του Πολυτεχνείου πανάθεμά με, απ’ την οποία πολλά περιμέναμε, αλλά δυστυχώς άλλα μας βγήκανε.
Αυτή που μιλούσε και ξεσήκωνε τον Κόσμο με τον Ραδιοσταθμό, έγινε βουλευτίνα που πηδάει (!) από Κόμμα σε Κόμμα.
Όλα τα μέλη με ενεργή συμμετοχή τότε (με φωτεινή εξαίρεση τον Παπαχρήστο) έγιναν βουλευτές, Βολευτές στ’ αλήθεια, αρπαχτικά και κομισσάριοι που το μόνο που τους νοιάζει είναι το τομαράκι τους (όχι τομάρι … τομαράκι).
Καλά, δεν μιλάμε φυσικά για τον Καθοδηγητή και Λογογράφο Κώστα της πράσινης λαίλαπας, που δεν άφησε τίποτα όρθιο. Κρίμα που τώρα ζεί σε ένα δυαράκι ο άνθρωπος! Να κάνουμε ένα έρανο, γιατί δεν έχει να ζήσει! Ερώτηση: Ένα Ανάκτορο στην Παλιά Αγορά της Φιλοθέης, ποιανού είναι? Κερδίζετε μεταχειρισμένη τσιχλόφουσκα αν το βρείτε!
Περιμέναμε από εκείνο το κίνημα, έχοντας ένα ηγέτη που τόση δύναμη δεν είχε δώσει ποτέ ο Ελληνικός Λαός, να σταθεί ψηλότερα. Δυστυχώς κατέστρεψε όλες τι αξίες. Κάνοντας ένα καλό, να δώσει δύναμη στο λαό, έδωσε δύναμη πολλή, μα πάρα πολλή σε άσχετους, ανίκανους, άχρηστους και διέλυσε όλες τις αξίες που τόσα χρόνια μας μάθαιναν οι Γονιοί μας. Δυστυχώς, το “…καλά να πάρει ένα δωράκι (??? !!!), αλλά όχι και 500 εκατομμύρια”, ΔΙΕΛΥΣΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
“Ενός κακού, μύρια έπονται” . Σκέψου λοιπόν αν δεν είναι ένα κακό, αλλά μυριάδες κακά! ΑΥΤΑ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ. ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΞΙΩΝ, ΕΛΛΕΙΨΗ ΠΡΟΤΥΠΩΝ.
Το ένα αρπαχτικό καλύπτει το άλλο. Πώς μπορεί να βγάλει στη φόρα τις ατέλειωτες μίζες όταν ξέρει ότι κι αυτός τα ίδια θα κάνει?
Κάποτε οι Πολιτικοί πέθαιναν στην ψάθα. Τώρα δεν πεθαίνουν, αλλά ζούν σε επαύλεις, που τις βλέπεις και κοκκινίζεις. Και να ξέρεις ότι όλοι αυτοί οι άχρηστοι, επαγγελματικά ήταν σαβούρες. Κι όμως μέσα σε τρία-τέσσερα χρόνια έχουν κάτι σπίτια…Παναγίτσα μου. Ε ρε τί σου κάνει η ΕΞΟΥΣΙΑ Θοδωρή μου!
Δυστυχώς, ήμουνα και εγώ εκεί, ήμουνα στο Πολυτεχνείο, ενεργός-ενεργότατος, ήμουν μέλος των πρασινο-αποτέτιων, τους πίστευα, τους υποστήριξα αλλά αρνήθηκα να λερώσω τα χέρια μου και τους παράτησα. Λυπάμαι, αλλά νοιώθω συνένοχος, όχι γιατί έκανα κάτι, αλλά ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΚΑΝΑ ΚΑΤΙ.
Νομίζω ότι τώρα ήρθε η ώρα που ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΤΙ.