Εχω φάει τον κόσμο σας (και υπ’ οψιν του Αδμίνορα το σέρτσι[search] με πετάει εξω και μου ζητάει να κάνω μια εκφόρτωση [dowload]κομματάκι ακαταλαβίστικη που και να προσπαθείς δεν δουλεύει)και όχι μόνο ψάχνοντας στοιχεία γιά την υπόθεση που αναφέρεται το άσμα. Προέκυψε ένα θέμα με κάποιον Ισραηλινό παρουσιαστή που πέταξε σε μιά εκδήλωση την ιστορία και κάμποσοι από εμάς που πέρα από ελληνικά σκαμπάζουμε και κομματάκι απο ελληνική μουσική προσπαθούμε να τον αντικρούσουμε γιατί το παίζει ειδήμων και μας έχει πρήξει. Οποιος αδερφός λοιπόν γνωρίζει, δύναται και επιθυμεί ας ρίξει κάνα σύρμα περί της υποθέσεως και αν υπάρχει και κάνα ντοκουμέντο, (τύπος, βιβλία κλπ) και θα του είμαι ευγνωμωνότατος…
Νομίζω πως θέλει την ιστορία του Βαποριού απ’ την Περσία. (τόνους έντεκα γεμάτο κλπ)
Και αν υπάρχουν ντοκουμέντα, δημοσιεύσεις και μαρτυρίες.
Δεν το έχω ψάξει, απλά έχω ακούσει μεταξύ χταποδιού και ούζου πολλές ιστορίες για το πως ξεβραζόντουσαν τα σακιά με το χασίς στις ακτές του Γυθείου και άλλα τέτοια γλαφυρά.
Είναι αληθινή ιστορία, δε θυμάμαι ακριβώς χρονολογία αλλά είναι της δικής μας εποχής (γύρω στα 1975;) και ήταν πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες. Είχε περάσει περίοδος “αναβροχιάς” στην πιάτσα, κι εκεί που περιμένανε να έρθει το καινούργιο, τους πιάσανε! Δεν ξέρω γιατί, αλλά έχω την εντύπωση πως το βαπόρι επίσης λεγότανε Κορινθία.
Αληθινή ιστορία είναι σίγουρα. Είχα δει και αναδημοσίευση από δημοσιεύματα της εποχής σε κάποιο αφιέρωμα (Ελευθεροτυπία; Εθνος;)
Επίσης, μου σύστησε φίλος μου στη Σπάρτη έναν ιδιοκτήτη μπαρ που δούλευε στο συγκεκριμένο καράβι όταν έγινε το ντου απ’ το λιμενικό.
Για το όνομά του καραβιού δεν θυμάμαι πια.
Επίσης, έχω ακούσει το ίδιο από άσχετες πηγές: ότι δηλ. πετάξανε μεγάλο μέρος του φορτίου στη θάλασσα όταν “κατάλαβαν” πως τους εντόπισαν και πως τα ταχύπλοα του ΛΣ καταφθάνουν.
Θα μου πεις πως κι αυτό μπορεί να είναι ένα ακόμη urban legend της εποχής. Τρέχα γύρευε.
Κοντολογής, εκτός από τον fidias με ενδιαφέρει κι εμένα…
system
(system)
Ανακινήθηκε αυτόματα από το σύστημα
9
Ρε παιδιά, όλα καλά και ενδιαφέροντα, αφού δεν τα ήξερα. Όμως… εγώ το υλικό το ξέρω να έχει χρώμα καφέ ανοιχτόχρωμο, κάτι σαν σοκολάτα που έλεγε και ο καπετάνιος, εδώ είναι κάτασπρο, σαν άσπρη σκόνη!
Ένα καφενείο στη γειτονιά που μεγάλωσα είχε τζουκ μποξ από τα παλιά γεμάτο κυρίως παλιά λαϊκά και κάποια λίγα ρεμπέτικα. Εκεί ανάμεσα στο 93-95 πήγαινα ως έφηβος στο καφενείο με τους φίλους μου, γιατί είχε και μπιλιάρδο και παίζαμε μπιλιάρδο βάζαμε και τραγούδια στο τζουκ μποξ. Με ένα 50ικο κέρμα έβαζες 3 τραγούδια. Και επειδή ήμασταν στο Γεντί Κουλέ, ένα από τα τραγούδια που πάντα βάζαμε ήταν το “Κάποια Θεσσαλονικιά” του Χρηστάκη.
