Άλλη μια ψηφίδα στο μωσαϊκό της διερεύνησης του όρου μεάνια / meyan:
Με τον όρο Μeyan, περιγράφεται στην οθωμανική μουσική, η ανάδειξη της ψηλής περιοχής και η μεταφορά του τονικού κέντρου σε αυτή. Το Μeyan, λαμβάνει χώρα συνήθως στην περιοχή της οκτάβας, γύρω και πάνω από αυτή. Πολύ συχνά παρατηρούμε να δημιουργούνται διαφορετικά τροπικά φαινόμενα, ενώ πολύ συχνά η φρασεολογία στη συγκεκριμένη περίπτωση, μπορεί να είναι εξαιρετικά πυκνή και με περισσότερη συναισθηματική φόρτιση.
Αυτά συνήθως συμβαίνουν στο μέσον (χρονικά, μορφολογικά) μιας σύνθεσης. Όμως, ενώ σε παλιότερα μηνύματα εδώ είχαμε δει τον οθωμανικό όρο meyan να δηλώνει το ίδιο το μεσαίο μέρος, σ’ ετούτον εδώ τον ορισμό προβάλλεται το τι γίνεται μουσικά και όχι το πότε γίνεται.
Παναγιώτης Παναγάκης, Μορφολογική και τροπική ανάλυση της φόρμας των αμανέδων του Κώστα Ρούκουνα κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Σχολή Μουσικών Σπουδών. Τμήμα Μουσικών Σπουδών, 2025 (πτυχιακή εργασία), σελ. 42 (=32 pdf) υποσημ. 30. Ευχαριστώ Άνθιμε.
(Δεν ξεχνώ, για άλλη μια φορά, ότι το θέμα του νήματος εδώ ήταν τα ίδια τα «μεάνια» κι όχι ο όρος. Αλλά συζητήθηκε και ο όρος, η προέλευσή του κλπ., οπότε θεωρώ καταλληλότερο να βάλω εδώ αυτή την πληροφορία παρά σε ξεχωριστό νήμα.)