Δώδεκα χρονών κορίτσι - φοβερό κομμάτι
Μπράβο παιδιά.Πάρα πολύ ωραία.Αληθεύει οτι αυτό το τραγούδι είναι παραδοσιακό και μαλιστα Μικρασιάτικο?
Βεβαίως και είναι παραδοσιακό. Με τη συγκεκριμένη μελωδία μάλιστα, μικρασιάτικο. Οι στίχοι όμως, με μικροπαραλλαγές, απαντούν και σε τραγούδια άλλων περιοχών.
Αν μου επιτρέπεται να βάλω και ένα ακόμα βιντεο από τα παιδιά γιάτι μου άρεσε πάρα πολύ.Η ερμηνίες είναι καταπληκτικές.Ξάνα μπράβο σας.Αν δεν το θέλετε,σβηστε το.
Με την άδεια σας και συγνώμη αν ενοχλώ αλλα πάτρε ακομα ένα τραγουδακι το οποίο δεν το ήξερα αλλά μου άρεσε πιο πολύ απ’όλα.Να εκφράσω και ένα παράπονο μου.Θα έπρεπε οι δισκογραφικές να δίνουν την ευκαιρία να ακούμε μέσα από αυτά τα παιδιά(αν θέλουν τα παιδιά) την γνήσια Ελληνική μουσική και όχι όπου και να είμαστε να ακούμε σκουπίδια.
Μαζί σου !!! Έχω κάνει παρέες και γλέντια με “τέτοιους ερασιτέχνες” μουσικούς (συγκεκριμένα δύο φοιτητές σε ταβέρνα στο Ηράκλειο), που κάποιοι επώνυμοι είναι μπροστά τους τόσο, μα τόσο λίγοι και φτηνοί.
Γνωρίζουμε ήδη τις εκτελέσεις από Ρίτα και Ρόζα.Διαφέρουν λίγο στην μουσική.Ωστόσο έχω ακούσει άλλες δύο εκτελέσεις.
Μια διαφορετική εκτέλεση αυτού του πάρα πολύ ωραίου τραγουδιού από τον Δημήτρη Σγούρο.
Εκτός από την παραπάνω εκτέλεση υπάρχει ένα επίσης πολύ ωραίο τραγούδι στην Χίο με πάνω κάτω τα ίδια λόγια αλλά διαφορετική μουσική,και είναι και γνωστό το πως το χορεύουν.Ο χορός λέγεται “τρίπατος”.
Γνωρίζεται μήπως άλλες διαφορετικές εκτελέσεις σε αυτό το πολύ ωραίο τραγούδι?
Α ρε Φώτη, έλα Ελλάδα. Έστω και για ενα βράδυ.
Εδώ είναι Νικόλα!!!
Που τον κρύβετε;
Για δες εδώ.
Εδώ το τραγούδι “12 χρονών κορίτσι” με άλλα λόγια.
Παρακαλώ οι διαχειριστές να σβήσουν αυτό το μήνυμα μου,επειδή δεν μπορώ να ανεβάσω το αρχείο μου αυτή την στιγμή!
Και το αντίθετο.Δώδεκα χρονών αγόρι! Blues!
Δεν είναι αντίθετο, συμπληρωματικό είναι.
Το Δώδεκα χρονών κορίτσι είναι μάλλον ρίμα: ένα σχετικώς νεότερο δημοτικό τραγούδι, αφηγηματικό, ομοιοκατάληκτο. Υπάρχουν παραλλαγές σ’ όλη την Ελλάδα. Το λέω μετά λόγου γνώσεως γιατί κάποτε ως φοιτητής είχα δουλέψει στο Κέντρο Λαογραφίας της Ακαδημίας (ΚΕΕΛ), στην ψηφιοποίηση των χειρόγραφων αρχείων, και θυμάμαι να έχω πληκτρολογήσει δεκάδες παραλλαγές που είχαν συλλεγεί από λαογραφικές-μουσικές αποστολές σε διάφορα μέρη. Αλλά το έχω ακούσει και σε δίσκους από διάφορα μέρη, και λάιβ ως ζωντανή παράδοση στην Κάρπαθο.
Ακριβώς όπως το έβγαλε ο Γαβαλάς το λένε στη Μυτιλήνη. Αυτό με είχε κάνει να πιστέψω ότι απλώς ο Γαβαλάς άκουσε το μυτιληνιό τραγούδι και το έβγαλε σε δίσκο στ’ όνομά του. Όταν όμως διαπίστωσα, επιτόπου στη Μυτιλήνη, πόσο πολλά τραγούδια των 78 στροφών έχουν περάσει στο ρεπερτόριο των ντόπιων κομπανιών που παίζουν στα γλέντια και τα πανηγύρια, αυτή μου η πεποίθηση κλονίστηκε. Δε θα ήταν απίθανο, τελικά, να το έμαθαν οι Μυτιληνιοί από τον Γαβαλά αντί για το αντίστροφο. Αν συνέβη αυτό, τότε παραμένει το ερώτημα από πού το έμαθε ο Γαβαλάς. (Τα χ/φα της Ακαδημίας που είδα δεν είχαν μουσιοκή, μόνο λόγια.)
Κατόπιν τούτου σκέφτηκα να ψάξω λίγο περισσότερο την περίπτωση του Γαβαλά. Διαπίστωσα ότι έχει πολλά κομμάτια που, αν δεν προέρχονται αυτούσια από τη δημοτική παράδοση, πάντως σίγουρα βρίσκονται σε διάλογο μαζί της.
Θέλω λοιπόν να ζητήσω τα φώτα των επαϊόντων: Ξέρετε άλλα τραγούδια στο όνομά του εκτός από τις 23 καταχωρήσεις που δίνει το sealabs?
Ευχαριστώ πολύ.
Μα, πρέπει να είναι ίσως και αρκετές εκατοντάδες τα «νεότερα δημοτικά τραγούδια» στο όνομα οποιου- / -ασδήποτε, με στίχους είτε ατόφια παρμένους από την (τότε ακόμα μισοζώντανη) δημοτική παράδοση, είτε παραλλαγμένους. Από τον Μάρκο και μόνο, με πολύ πρόχειρο ψάξιμο: Αντιλαλούν οι φυλακές, Έρχομαι κρυφά τη μάντρα, Στο Φάληρο που πλένεσαι… και δεν είναι μόνο ο Μάρκος, όλοι «άντλησαν» από την πηγή αυτή.
Για δες και εδώ. Βρίσκω το “Ροϊδίτης” και το “Στης Αρετούσας τη σπηλιά” που ενώ υπάρχουν στα sealabs, για κάποιο λόγο δεν βγαίνουν στη λίστα των 23 (εκτός αν κάτι χάνω). Δεν τα κόβω για παραδοσιακά (είτε μουσικώς, είτε στιχουργικώς).
Χάνεις τη δεύτερη σελίδα!
Κάπου πάνω έχει μια επιλογή πόσα αποτελέσματα θες να σου εμφανίζει ανά σελίδα. Ή διαλέγεις «όλα», ή προχωράς στις επόμενες σελίδες.
Ευχαριστώ πολύ.
Ναι, σίγουρα.
Αλλά το πόσο το κάνει ο κάθε δημιουργός (αν λ.χ. κάποιος έχει μόνο τέτοια τραγούδια, ή κατά πλειοψηφία τέτοια) και πώς ακριβώς (δημιουργικός δανεισμός, απλή επανεκτέλεση…) λέει πολλά γι’ αυτόν.
Σίγουρα. Απ’ την άλλη όμως, μπορεί να έχουμε για κάποιον πολλά στοιχεία, για κάποιον λιγότερα, ενώ στην πραγματικότητα μπορεί ο δεύτερος να έκανε περισσότερες φορές χρήση δανεισμού κλπ και αυτές να μην ανακαλύπτονται τόσο γρήγορα / εύκολα, οπότε βέβαια η εικόνα μας θα στρεβλωθεί.