Εαν υπαρχουν και που
υπάρχει η αναζήτηση πάνω δεξιά, στην μπλέ μπάρα. σώροι γηα τυ φλοιαρρήα
edit: να εξηγηθώ για να μην παρεξηγηθώ… εσύ που πριν λίγο καιρό έλεγες για οργανωμένη γνώση κλπ, και μετά έλεγες για φλυαρίες, δεν έκανες μια απλή αναζήτηση που θα σου έβγαζε αρκετές συζητήσεις. εκεί λοιπόν έχουν δώσει τα φώτα τους καλοί γνώστες των μακαμιών και των δρόμων, οπότε ελπίζω να ικανοποιηθείς.
Φιλε αυτο που ζητησα, εαν μπορει να γινη μια ξεχωριστη σελιδα οπου μεσα θα γραφονται ολες οι σωστες απαντησεις απο γνωστες στα βασικα θεματα (απο συντηρηση οργανων μεχρι και σχεσει δρομων για διαφορα οργανα ακομι και τροπους πεξιματος) ετσι ωστε να μην μπλεκεται ο αναγνωστης σε διαφορες ερωτωαπαντησεις. Αυτο θα βοηθουσε πολυ σε πολλους. Δεν προκειτε να μαθει κανεις οργανο απο χαρτι ουτε και απο video, απο αυτα μονο βοηθεια μπορει να παρει. Αυτο παρεξηγηθηκε απο πολλους και σχολιασαν ειρωνικα, αν ο τροπος σκεψης μου ηταν λαθος ασ το παραβλεπαν. Να θυμασε παντος πως αυτο που ζητησα θα γινει καποτε γιατι η ερωτωαπαντησης ερχοντε σαν κατεγιδα.
Απο ορθογραφικα δεν τα παω καλα μαθηματικος ειμαι.
Αυτό μπορεί να βοηθήσει
http://www.sotostips.gr/2009/05/firefox.html
Το chrome υπογραμμίζει αυτόματα τις ανορθόγραφες λέξεις με κόκκινο και σου δίνει και επιλογές της λέξης.
bill fas rod, επειδή δεν είσαι πολύ σαφής: εννοείς σελίδα για το ποια είναι η σχέση του συστήματος μακάμ με το σύστημα των λ. δρόμων; Υπάρχουν πολλές τέτοιες συζητήσεις, θα σε βοηθήσει η «αναζήτηση», αλλά φυσικά μην περιμένεις να βρεις αποκλειστικά τις τελικές και έγκυρες γνώσεις της κάθε αυθεντίας. Συζητήσεις είναι.
Ή εννοείς σελίδα με την αντιστοίχηση 1:1 του κάθε δρόμου με κάποιο μακάμι; Αυτό είναι κάτι πιο μαζεμένο, θα μπορούσε να γίνει και σε γενικές γραμμές να θεωρείται και αντικειμενικό, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει εδωμέσα.
Pepe εχω στην κατοχη μου ενα πινακα με σχεσει ανατολιτικης -λαικης - βυζαντινης και αρχαιας ελληνικης μουσικης. Αναφερεται κατ αντοιστιχηση σε δρομους γραμενο σε 43 συνολο απο μοναχο του ορους αλλα για μενα ειναι δυσκολο να το καταλαβω. Ο πινακας εναι χειρογραφος και δεν δημοσιευται χωρις την εντολη του. καθως και βιβλια χειρογραφα που αναφερονται στης σχεσεις και τα ιδιωματα απο αυτα τα ειδη μουσικης. Ο μοναχος αν και γεροντας ειναι εν ζωη. Ο πινακας ειναι μεγαλος δεν σκανιαρεται μπορω ομως να στειλω ενα δειγμα στον συντονιστη μεσου email απο φωτο. Επισεις και διγματα απο βιβλια που αναφερονται στις σχεσεις.
Πιστευω οτι ειναι οτι αρτιοτερω υπαρχει αλλα χρειαζονται γνωσεις για να το καταλαβει κανεις.
Εστειλα mail στους συντονιστες αλλα απαντηση δε πηρα.
Οσο για τα παραπανω για βασικες απαντησεις σε θεματα οργανοπεξειας και οχι μονο χρειαζεσαι πολυ χρονο να τα βρεις. Θα μπορουσε να ειναι ποιο συμαζεμενες. Κατι αναλογο με τον φιλο που ανεβασε (παρτιτουρες). Ετσι το φορουμ -πιστευω-να γινει ποιο… το δευτερο(ως απαντηση).
Bill fas rod σου έστειλα απάντηση στις 21.55!!!
το yahoo δεν δουλευει καλα στηλε σε gmail
Μπιλ, αρκετά για την αντιστοιχία δρόμων και μακαμιών έχει γράψει ο Μυστακίδης στο «Λαούτο». Όπως το θυμάμαι, δεν είναι ακριβώς αυτό που γυρεύεις έτσι όπως το διατύπωσες, είναι μάλλον μία νεότερη (σε σχέση μ’ εκείνην του Παγιάτη, του συγγραφέα δηλαδή που καθιέρωσε τους δρόμους όπως τους ξέρουμε σήμερα) αντιμετώπιση των δρόμων όπου λαμβάνονται υπόψη και οι αντιστοιχίες με τα μακάμια, προς χρήση μουσικών που κινούνται και στους δύο χώρους. Υπάρχει κάπου ονλάιν αλλά δεν μπορώ να το ξαναβρώ, ας βοηθήσει κάποιος.
(Γενικότερα ο Μυστακίδης είναι από τους ειδημονέστερους στο ζήτημα αυτό.)
νομίζω πως το “λαούτο” δεν υπάρχει στο ίντερνετ, υπάρχει όμως η “λαϊκή κιθάρα”, εδώ στο φόρουμ -και τον ευχαριστούμε γι’αυτό. κλασικό βιβλίο πάντως είναι του μαυροειδή.
O Maυροειδής κλασικός αναμφισβήτητα, αλλά δε μιλάει για δρόμους. Λέει τα πάντα για τους ήχους, τα μακάμια και τη σχέση των δύο. Δύσκολο βέβαια βιβλίο. Όποιος δεν έχει κάποια εξοικείωση με ένα τουλάχιστον από τα δύο (βυζαντινή ή τουρκο-αραβική κλασική) δε νομίζω ότι θα μπορέσει να ωφεληθεί.
Τους δρόμους όμως εκτός από τον Μυστακίδη δε νομίζω να τους έχει αντιπαραβάλει άλλος με τα μακάμια. (Παρόλο που ως θέμα συζήτησης είναι προσφιλές!)
Ακριβώς, και μάλιστα προχώρησε και παραπέρα: τόλμησε να σπάσει παρερμηνείες δεκαετιών, όπως η αντιστροφή χουζάμ / σεγκιάχ. Κάτι ανάλογο έκανε και ο Ευγένιος Βούλγαρης με το βιβλίο του “Το λαϊκό αστικό τραγούδι στην Ελλάδα του μεσοπολέμου”. Γι αυτό και πρέπει όλοι μας να προσπαθήσουμε να υιοθετήσουμε αυτήν ακριβώς την προσέγγιση και να τη διαδόσουμε όσο μπορούμε. Και μην υποτιμούμε τη σημασία μας ως ομάδα!
Προς pepe . Κατι εγραψα στο blog μου . Αν μπορεισ δες το, αν ειναι αξιο λογου να το συνεχησω, εχει πολλη δουλεια αν οχι πες μου.
Εναι απο βιβλιογραφειες πατερων του ορους .
Φιλικα bill.
Μπιλ, καλορίζικο το μπλογκ. Άφησα ένα σημείωμα. Ξέρω πολύ καλά πόσο δίκιο έχεις όταν λες ότι έχει πολλή δουλειά (και θέλει, θα προσθέσω, πολλή δουλειά). Ούτε να το παρατήσεις αλλά κυρίως ούτε να το βιαστείς. Πιάνεις χοντρά θέματα και θέλουν χρόνο και μεθοδικότητα.
Επί του πρακτικού, να επισημάνω μια παράλειψη: μιλάς για κλίμακες αλλά δε λες πώς είναι (με τι διαστήματα)!
pepe πως προκυπτουν τα διαστηματα θα το γραψω αργοτερα. Θα σταθω λιγο σε θεωρεια, θελω επισης να δω αν το θεμα εχει ενδιαφερων, αν δω πως οχι το σταματω.
Μια συντομη απαντηση :Οσο κατεβαινουμε στη ταστιερα τα διαστηματα μικραινουν γιατι αναπτυσονται μεγαλυτερες τασεις μεταξυ πατιματος και κεφαλαρι(πατας πιο χαλαρα στο 3 ταστο πιο δυνατα στο13) αρα ο ηχος αλαζει γρηγοροτερα οξυτητα. Οσο ομως μεγαλυτερο μηκος χορδης εχουμε, τοσο τα διαστημα ειναι πιο μεγαλα(πιο χαλαρα πατηματα λογο μικροτερης τασης, μπορει και πιο γρηγορο παιξημο αφου η δυναμη που ασκουσαν τα δακτυλα στη ταστιερα μικροτερη).Εδω ομως το ερωτημα ειναι ? τι μανικι θα αντεχε σε μηκος χορδις ενως μετρου και τι χερια θα τοπαιζαν. Επησης η αποροφυτηκοτητα του ξηλου στο μανικι τι ρολο θα επαιζε(γιαυτο τα μακρυμανικα βγαινουν πιο μπασα, το ξυλο αποροφα πιο ευκολα τις ψιλες. Για μενα ο Ευκλιδης (300π.χ) εκανε τους καλυτερους υπολογισμους, αλλα με τι χορδες, συγουρα οχι συρματινες. (ποιος εκανε συσχετισμο μεταξυ συρματινων χορδων και εντερων απο ζωα για να ξερουμε τα αποτελεσματα<γατες η γουρουνια υπαρχουν αλλα πρειπει να μπεις στην διαδικασια να πειραματιστης>).
Λοιπων φτιαχνεις ενα μπουζουκι με οσο μηκος χορδης θελεις και συμφωνα με τους συσχετισμους που εγραψα στο blog παιζεις.
Αλλα σαυτα θα εφθανα αργοτερα.
φιλικα bill.
Υ.ΓΑν καποιος θελει να συμπληρωνει στο blog μου καλοδεχουμενος, δεν ειμαι και ο πλεων ειδημονας. Απλα να βγει κατι το καλο ωστε αυτοι που δεν γνωριζουν να μαθαινουν το πως απο που και το γιατι /
O Maυροειδής κλασικός αναμφισβήτητα, αλλά δε μιλάει για δρόμους. Λέει τα πάντα για τους ήχους, τα μακάμια και τη σχέση των δύο. Δύσκολο βέβαια βιβλίο. Όποιος δεν έχει κάποια εξοικείωση με ένα τουλάχιστον από τα δύο (βυζαντινή ή τουρκο-αραβική κλασική) δε νομίζω ότι θα μπορέσει να ωφεληθεί
pepe ενοεις τον Περικλη Μαυρουδη Καθηγητη παιδαγογικων σχολων?
Μάριος Δ. Μαυροειδής, Οι μουσικοί τρόποι στην ανατολική Μεσόγειο, Εκδόσεις Fagotto, Αθήνα 1999.
Μπίλ, είναι ολόκληρο κεφάλαιο της ακουστικής αυτό… Όσο κατεβαίνουμε την ταστιέρα, μικραίνουν οι αποστάσεις (τα εκατοστά). Τα μουσικά διαστήματα (τόνοι, ημιτόνια) μένουν τα ίδια.
Γιατί γίνεται αυτό; Σκέψου το παρακάτω παράδειγμα, που είναι χειροπιαστό, και μπορείς μετά να το επεκτείνεις.
Μια χορδή δεδομένου μήκους, δεδομένου πάχους, τεντωμένη σε δεδομένη τάση και φτιαγμένη από υλικό δεδομένης πυκνότητας, δίνει δεδομένη νότα. Δηλαδή ταλαντώνεται σε δεδομένη συχνότητα. Αυξομείωση οποιουδήποτε από αυτά τα 4 μεγέθη (μήκος, πάχος, τάση, πυκνότητα) αλλάζει τη συχνότητα και άρα τη νότα.
Λοιπόν, έστω μια χορδή μήκους L που δίνει το Ντο, και με σταθερά τα άλλα τρία μεγέθη. Αν μειώσουμε το μήκος στο μισό (L/2), θα δώσει Ντο μια οκτάβα πιο ψηλά. Μείωση του οποιουδήποτε μήκους κατά το ήμισυ μας ανεβάζει κατά μία οκτάβα. Άρα για να πάμε στο Ντο της τρίτης οκτάβας θα μειώσουμε το L/2 στο μισό (=L/4), για το Ντο της 4ης οκτάβας θα πάμε στο L/8 και ούτω καθεξής.
Άρα, οι αποστάσεις ανάμεσα στα σημεία όπου η νότα δίνει τα διαδιχικά Ντο όλο και μικραίνουν, τα μουσικά διαστήματα όμως είναι σταθερά: πάντα μία οκτάβα.
Ε, με την ίδια λογική μικραίνουν οι αποστάσεις και ανάμεσα στα σημεία που δίνουν διαδοχικά ημιτόνια ή οποιοδήποτε άλλο διάστημα.
Τα υπόλοιπα που λες πιθανόν να ισχύουν, δεν το ξέρω, αλλά είναι υπεύθυνα για τις μικροπαρεκκλίσεις από τον βασικό κανόνα και όχι για τον ίδιο τον κανόνα.
Άλλο το μήκος χορδής άλλο η τάση. Η τάση είναι θέμα κουρδίσματος. Σε ορισμένα όργανα χορδές ίδιας κατασκευής (δηλ. ίδιας πυκνότητας και ίδιου πάχους) χρησιμοποιούνται π.χ. και ως πρώτη και ως δεύτερη, δίνοντας διαφορετικό τόνο χάρη σε διαφορετική τάση, δηλ. πιο σφιχτά κουρδισμένη η μία και πιο χαλαρά η άλλη. Με τα δύο πρώτα μεγέθη ίσα, και το μήκος φυσικά επίσης ίσο αφού μιλάμε για το ίδιο όργανο, διαφοροποίηση μόνο στο τελευταίο μέγεθος φτάνει.
Ο «κανόνας» του Πυθαγόρα, δηλαδή το πειραματικό μονόχορδο, αντί για κλειδί κουρδίσματος έχει βαριδάκια κρεμασμένα στη μια άκρη της χορδής (η άλλη είναι σταθερή) ώστε η τάση να μετριέται εύκολα.
Από τα μεγαλύτερα μήκη χορδής έχει το τανμπούρ, το οποίο, γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, έχει μπερντέδες σε κάθε πιθανό μικροδιάστημα: επειδή χωράνε. Δες εδώ το απλό τανμπούρ και εδώ το γιαϊλί τανμπούρ (με δοξάρι). Επίσης, φυσικά, το κοντραμπάσο. Δεν έχουν όμως μεγαλύτερη τάση, ή τουλάχιστον όχι γι’ αυτό το λόγο.
Σαυτα που γραφεις εχουμε μικρες αποκλησεις στην πραγματικοτητα.Αλλα αν συνεχησουμε θα παρει πολυ χρονο για εξηγησεις. Οσο για το
ταμπουρ εχω ενα απ τη Πολη το μανικι του ειναι μανικι στο παιξημο
Μια μικρή παρέμβαση, λίγο άσχετη με τη συζήτηση:
θεωρητικά τουλάχιστον, κάθε πιθανό μικροδιάστημα μπορεί να αποδοθεί μόνο με ένα «τυφλό» όργανο. Χρησιμοποιώντας μπερντέδες, έχουμε εξ ορισμού κάποιον συγκερασμό· αμελητέο ίσως για το αφτί μας, αλλά υπαρκτό σε θεωρητικό επίπεδο…
Επίσης στα ψηλά ακόμα και στο ταμπούρ, ακριβώς επειδή δεν χωράνε, λείπουν και εκεί κάποιοι μπερντέδες: Π.χ. στα ψηλά δεν έχουμε διάκριση διαστημάτων ανάμεσα στους πρώτους και τούς τέταρτους ήχους (Ράστ-Ουσάκ πεντάχορδο και τετράχορδο).