Στις 14 και 15 Ιανουαρίου Ταμπουράς, λαγούτο, ούτι και μπουλγαρί ...

Επικαιρότητα Ανακοινώσεις
1

Ταμπουράς, λαγούτο, ούτι και μπουλγαρί θα ηχήσουν στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

(Φωτογραφία: Αρχείο ΔΟΛ ) |||
|—|---|

Δεξιοτέχνες της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής δίνουν ραντεβού αυτό το Σαββατοκύριακο 14 και 15 Ιανουαρίου σε ένα μοναδικό αφιέρωμα στα όργανα της οικογένειας του λαγούτου (ταμπουράς, λαγούτο, ούτι, μπουλγαρί) στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.

Μετά από τα δύο αφιερώματα στο κλαρίνο και στα παραδοσιακά κρουστά πέρυσι, το Μέγαρο Μουσικής συνεχίζει την αναβίωση της παραδοσιακής μας μουσικής με συναυλίες για τα όργανα της οικογένειας του λαγούτου.

Ο εθνομουσικολόγος, καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και πρόεδρος του Μουσείου Λαϊκών Οργάνων, Λάμπρος Λιάβας, βάζει την υπογραφή του στην επιμέλεια του αφιερώματος που δίνει την ευκαιρία στο κοινό να έρθει σε άμεση επαφή με κορυφαίους δεξιοτέχνες των λαϊκών μας μουσικών οργάνων που παρουσιάζουν αντιπροσωπευτικά κομμάτια από πολλές περιοχές της Ελλάδας καθώς και από τις «άκρες του ελληνισμού» (Μικρά Ασία, Πόντο, Καππαδοκία).

Η αίθουσα «Χρήστος Λαμπράκης» θα φιλοξενήσεις το Σάββατο 14 Ιανουαρίου, στις 8.30 το βράδυ τα όργανα της οικογένειας του λαγούτου που έχουν μακραίωνη παρουσία στην ελληνική μουσική παράδοση. Στην αρχαία Ελλάδα ο τύπος αυτός ήταν γνωστός ως τρίχορδο ή πανδούρα. Πέρασε στο Βυζάντιο ως θαμπούρα (όργανο του Διγενή Ακρίτα – μουσικού στα βυζαντινά έπη), για να γίνει στη νεότερη Ελλάδα ταμπουράς.

Το μοναδικό αυτό αφιέρωμα, πολύτιμη εμπειρία για τη νέα γενιά προτείνεται επίσης στους νεαρούς φίλους του Μεγάρου την Κυριακή 15 Ιανουαρίου στις 11.30 το πρωί, στο πλαίσιο των εκπαιδευτικών συναυλιών της Σειράς «Κυριακή Πρωί στο Μέγαρο» που παρουσιάζει η Έφη Αβέρωφ- Μιχαηλίδη.

Στη συναυλία μετέχουν τέσσερις από τους σημαντικότερους δεξιοτέχνες στο ούτι, με κορυφαίο τον 79χρονο Νίκο Σαραγούδα. Μαζί του από τη νεότερη γενιά ο Χάικ Γιαζιτζιάν, ο Κυριάκος Καλαϊτζίδης και ο Χρίστος Τσιαμούλης.

Ο Χρήστος Ζώτος και ο Στέλιος Κατσιάνης θα παρουσιάσουν στο ελληνικό λαγούτο δείγματα από το ρεπερτόριο της στεριανής Ελλάδας, ο Στέλιος με τον Λεωνίδα Λαϊνάκη θα εκπροσωπήσουν την Κρήτη και ο Σωκράτης Σινόπουλος θα παίξει την παραλλαγή του οργάνου που προέρχεται από την αστική παράδοση της Κωνσταντινούπολης, το πολίτικο λαγούτο ή λάφτα.

Αντιπροσωπευτικά δείγματα από το ρεπερτόριο του ταμπουρά στην παράδοση της Πόλης, της Μικράς Ασίας και της Καππαδοκίας θα παρουσιάσουν οι δάσκαλοι του ταμπουρά στο Μουσικό Σχολείο της Παλλήνης Βασίλης Μπαραμπούτης και Στρατής Ψαραδέλλης μαζί με τον Περικλή Παπαπετρόπουλο.

Συμμετέχουν οι μουσικοί: Πάνος Δημητρακόπουλος κανονάκι, Στέλλα Βαλάση σαντούρι, Κώστας Μερετάκης κρουστά.

Newsroom ΔΟΛ

2

Εγώ θα ήθελα και λίγο από Ελλάδα. Κάνα τσάμικο, ας πούμε ή κλέφτικο!!!:092:

3

Μετά από τα δύο αφιερώματα στο κλαρίνο και στα παραδοσιακά κρουστά πέρυσι, το Μέγαρο Μουσικής συνεχίζει την αναβίωση της παραδοσιακής μας μουσικής με συναυλίες για τα όργανα της οικογένειας του λαγούτου.

καλά τα κόπυ-πάστε από τον ΔΟΛ, αλλά μου ανάβουν τα λαμπάκια με κάτι τέτοια… μας λέει δηλαδή το ΔΣ του μέγαρου, ότι αυτό αναβιώνει την παραδοσιακή μουσική;

4

Πάλι καλά βρε παιδιά που γίνεται αυτό το αφιέρωμα… Οι ελλείψεις και οι ψιλοεγωισμοί του μεγάρου είναι μέσα στο πρόγραμμα. Το σημαντικό είναι ότι ένας άνθρωπος σαν τον Σαραγούδα και οι λοιποί άξιοι θα παίξουν και στο μέγαρο, το οποίο με αυτόν τον τρόπο δεν είναι ρεζερβέ μόνο για την κλασσική μουσική ή τους ξένους καλλιτέχνες.

5

Βρε Νικόλα, καλά τα λέει και ο Διονύσης. Κανείς “προοδευτικός” (όπως λέγαμε παλαιότερα) δεν συμφωνεί με τον ρόλο που έχει αναλάβει και παίζει ο ΔΟΛ στην κοινωνική μας (και την οικονομική) ζωή. Η παραδοσιακή μουσική δεν αναβιώνεται με παραστάσεις στημένες και κυρίως, ο ΔΟΛ δεν θα ήταν ο κατάλληλος φορέας για τέτοια αναβίωση. Τι προτείνεις, λοιπόν; Όσο η κοινωνία μας δεν αναλαμβάνει της ευθύνες τοποθέτησης βόμβας στο Μέγαρο (αφού η καθοδήγηση προς αυτό αεροπλάνου με αποφασισμένους πιλότους δεν είναι δυνατή) το μοναδικό που μπορούμε να κάνουμε είναι να σβήσουμε απλούστατα το μέγαρο από τη ζωή μας. Αλλά δεν μπορούμε να επιβάλλουμε και στο υπόλοιπο της κοινωνίας αυτή τη λύση.

6

Ευτυώς η γόβα δεν κάνει πολύ θόρυβο στη μοκέτα…
Επίσης, σίγουρα ένα μεγάλο μέρος του κοινού θα χαμογελάει.
Από τα μπότοξ!

7

Εκλεκτική διαπερατότητα,,από αυτά που βλέπω,ακούω,γεύομαι και βιώνω,προσπαθώ ψάχνοντας ,φιλτράροντας,επιλέγοντας να κρατώ μόνο τα θετικά κατ’εμέ ,πιστέψτε με αξίζει τον κόπο αν και η προσπάθεια δεν είναι πάντα πετυχημένη…

8

δεν μίλησα ούτε για αεροπλάνα (αερόπλανο θα πάρω και θε νά’ρθω μέγαρο!) ούτε για ρουκέτες, ούτε πήγα να επιβάλλω σε κανέναν τίποτα. αλλά όχι και να έχουν το θράσος να μιλάνε για αναβίωση… εξάλλου ποτέ δεν κατάλαβα τί ανάγκη έχει η λαϊκή και παραδοσιακή μουσική από το μέγαρο, αυτό θα της δώσει την αξία που της λείπει; δεν λέω, είναι ένας κατάλληλος και μελετημένος χώρος ηχητικά, αλλά εντελώς ξένος και αποστειρωμένος. βέβαια, και κουτούκι να άνοιγε ο λαμπράκης πάλι δεν θα πέρναγα ούτε απ’έξω!
όλη η ιστορία μου θυμίζει τον χιώτη που ήθελε να βάλει το μπουζούκι στα σαλόνια. ε, τα κατάφερε και είδαμε τα αποτελέσματα…

9

Αναβιωνεται αλλου η παραδοση,ευτυχως…Αν κανεις εχει παει η ζει στην επαρχια καταλαβαινει,μεγαρα και κουραφεξαλα…Ματσακια πενοχιλιαρα για αυτους που εχουν συμφερον,θα πεταξουν και πενταροδεκαρες στους μουσικους κ η παραδοση αναβιωσε…Κυριε Πολιτη παλι την ιδια κουβεντα δεν θα κανω αλλα αναγεται καθετι σε αυτο το θεμα,αφου δεν γινεται…να γινει ετσι…Ε δεν ειναι ομως σωστο, κ γινεται αναβιωση της παραδοσης και δεν γινεται μεσω του μεγαρου…Αλλωστε αραγε ποσοι εχουν την “χρυση” ευκαιρια να πανε στο μεγαρο…;Αρκετες φορες μιλαμε εκ του ασφαλους αλλα…Εγω την παραδοση την ξερω απο τα πανυγηρια στην πλατεια της Τσαγκαραδας…Εκει την εμαθα,κ σε αλλα χωρια του Πηλιου αλλα και στην Αριδαια και στα περιχωρα της,στον Εξαπλατανο οπου εμενα 2 χρονια,μπομπιρας τοτε, και στα πανυγηρια που πηγαινα με τους γονεις μου…Αυτο ΕΙΝΑΙ αναβιωση…κ ας εχει φαλτσα και οι καρεκλες ειναι αβολες,αυτες οι ξυλινες οι σπαστικες 90 μοιρες κ ας ειχε κ μερικες φορες πλαστικες ασπρες…(ααααα γουσταααα)…χαχααχαχαχα

10

Στο μέγαρο έχω δει φέτος δύο συναυλίες λαϊκής και παραδοσιακής μουσικής. Η μία με το συγκρότημα εν-χορδαίς και η άλλη με το Δημήτρη Μυστακίδη. Και οι δύο συναυλίες “παικτικά” ήταν καταπληκτικές. Ειδικά η συναυλία του Μυστακίδη ήταν χάρμα για τα αυτιά μου. Το πρόβλημα με το μέγαρο είναι ο χώρος που γίνονται οι συναυλίες ο οποίος δε βοηθάει καθόλου στην ανάδειξη του συναισθήματος και της ομορφιάς της λαϊκής και παραδοσιακής μουσικής. Είναι ψυχρός και τεράστιος, ακατάλληλος για τέτοιου είδους συναυλίες. Επιπλέον, αρκετοί άνθρωποι που πηγαίνουν εκεί έχουν τη “νοοτροπία” του μεγάρου. Όταν άρχισα να ψιλο-τραγουδάω σε ένα τραγούδι που έπαιζε ο Δημήτρης γύρισε κάποιος (α) από το κάτω διάζωμα και με αγριο-κοίταξε λέγοντάς μου με τα μάτια: “Που νομίζεις ότι βρίσκεσαι;” Συμφωνώ με την άποψη του Διονύση ότι πρέπει να γίνονται και εκεί συναυλίες παραδοσιακής και λαϊκής μουσικής για να υπάρχει διάχυση ακουσμάτων και κυρίως για να γίνονται γνωστοί στο ευρύτερο κοινό λαϊκοι καλλιτέχνες που αλλιώς η φήμη τους είναι περιορισμένη (μην κρίνεις από τον εαυτό σου Νίκο που ξέρεις το Σαραγούδα).

11

Στο συγκεκριμένο μέγαρο, ούτε η αφεντιά μου έχει πάει πότε,ίσως όμως κάποια στιγμή πάω με τα παιδιά μου θέλοντας να δώσω σε αυτά (και σε μένα) την δυνατότητα,να δεχθούν η να απορρίψουν,ακούσματα και εικόνες,που δεν είναι λόγω ωραρίου-χρόνου-συχνότητας εύκολα προσβάσιμα σε μια οικογένεια.

Στο μόνο μέγαρο που έχω πάει ήταν το Μέγαρο του Βαγγέλη Κορακάκη στην Καισαριανή που έπαιζε με τον Άλκη το Μαύρο σκέτα…

Χαιρετώ σας ταπεινά.-

12

Συμφωνώ κι εγώ πως αξίζει τον κόπο! Προσωπικά, τόσο η πολιτική τού Μεγάρου όσο και οι «γόβες» δεν με αφορούν ιδιαίτερα, και σίγουρα δεν θα με αποτρέψουν από το να παρακολουθήσω μια ενδιαφέρουσα συναυλία, όπως δεν με απέτρεψαν και στο παρελθόν.
Ευχαριστώ, γιατί χωρίς την ανάρτησή σου δεν θα είχα πάρει χαμπάρι …
Οι περισσότεροι καλλιτέχνες δεν εμφαν΄λιζονται για πρώτη φορά εκεί.

13

Φαντάζομαι ότι στο τσάμικο θα ήθελες και κλαρίνο και η συναυλία περιλαμβάνει συγκεκριμένα παραδοσιακά όργανα και παραδοσιακές μουσικές από τον ελληνισμό των συγκεκριμένων περιοχών…
Με κάλυψαν απόλυτα ο αδμιν, ο Διονύσης και ο Ν. Πολίτης με τις τοποθετήσεις τους. Όπως έχω πει κι άλλη φορά, όλοι ξέρουμε την ιστορία και το ρόλο του Μεγάρου και αγανακτούμε με την όλη υπόθεση. Αλλά διαφωνώ με το σκεπτικό ότι κακώς παίζεται η παραδοσιακή μουσική ή το ρεμπέτικο στο μέγαρο! Γιατί, εκτός από εμάς υπάρχει μια πλειοψηφία κόσμου που δεν γνωρίζει αυτή τη μουσική και είναι μια ευκαιρία να τη μάθει, και ναι, μ ενδιαφέρει να παίζεται αυτή η μουσική όσο γίνεται περισσότερο και όχι μόνο από τους Συλλόγους και τις λαογραφικές εκπομπές !Ας ξεφύγουμε βρε Νίκο λίγο από τα στεγανά! Σαφώς τη βρίσκω ν ακούω Βαμβακάρη στο κουτούκι, αλλά πίστεψέ με καθόλου δε με χαλάει να ακούω ότι παίζει ο Μυταράκης ή ο Μυστακίδης ή ο Σαραγούδας στο Μέγαρο! Γιατί αν δικαιούνται κάποιοι να παίζουν εκεί που δόθηκαν τα λεφτά του κοσμάκη (για να ακούν δυτική μουσική και να κάνουν φιγούρα οι διάφοροι “συνδρομητές” και χορηγοί), είναι οι μουσικοί της ελληνικής λαικής μουσικής (που προσπαθούν πάλι να τη βγάλουν από τα μουσικά γυμνάσια…) για να μαθαίνουν σ αυτούς που δεν έχουν ιδέα, τι εστί ελληνικός λαικός πολιτισμός!!

14

Δεν διαφωνω στο να παιζεται,διαφωνω στο οτι εκει μεσα γινεται αναβιωση κ ολες οι μπουρδες που ακολουθουν το κειμενο…Δειτε λιγο αυτη τη παρουσιαση και τη παρουσιαση για της συναυλιες του Μυστακιδη…Εχει μια διαφορα…Επισης αυτος ο κοσμος που λες,το ευρυ κοινο κτλ κτλ συνηθως κρατανε απο καποιο χωριο,επαρχια,νησι οπου η λαϊκη παράδοση ειναι πλουσια…Αυτος που ενδιαφερονταν,αν ενδιαφερονταν,πρωτα πρωτα θα την μαθαινε απο εκει…Για τα παιδια του που λεει ο φιλος κ ο τροπος που αιτιολογει σαφως και ειναι μια καλη ευκαιρια…Αλλα μην τρελαθουμε δεν εμαθε κανενας απο εμας την παραδοση στα μεγαρα…Διαφωνω στο να παρουσιαζεται ως η ευκαιρια να γνωρισει ο κοσμος την παραδοση…Μπορει να ειναι η δυσκολια μου να εκφραστω μεσα απο το πληκτρολογιο…ελπιζω να ειμαι κατανοητος μεχρι ενος σημειου τουλαχιστον…

15

Κακώς το φαντάστηκες Πελαγία μου, μιας και ξέρω πολύ καλά τι περιλαμβάνει το ρεπερτόριο. Για άλλο θέμα “χτύπησε η καμπάνα”.

16

Eγώ πάλι άλλο αναρωτιέμαι… Ο Ντααλάρας με την …ουτάρα του πώς έμεινε απόξω?

17

Το μέγαρο μπορεί να είναι ψυχρό κι απρόσωπο,όμως λόγω της άψογης ακουστικής του και της ησυχίας του κοινού είναι κατάλληλος χώρος, για να αναδείξουν οι παραδοσιακοί καλλιτέχνες τη δεξιοτεχνία τους και πτυχές της μουσικής τους, που είναι μάλλον δύσκολο να αναδειχθούν σε ένα μαγαζί ή σε ένα πανηγύρι, όπου πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις τρέχουσες επιτυχίες και τα αμφίβολης ποιότητας πλέον γούστα των ακροατών τους.
Σίγουρα στο μέγαρο χάνεται το συναισθηματικό μέρος της λαϊκής μουσικής, δεν είναι χώρος για να μερακλώσεις,όμως είναι χώρος για να ακούσεις απερίσπαστος καλή μουσική. Και αυτό θα γίνει και σήμερα. Επίσης, το μέγαρο, αν κινηθεί κανείς εγκαίρως, είναι πολύ φτηνότερο από μια ταβέρνα ή ένα ρεμπετάδικο.

18

Σωστά παρατήρησε ο μούλτι κούλτι…Πώς αυτοί οι απαίσιοι άνθρωποι δεν κάλεσαν τον τεράστιο τραγουδιστή,κιθαρίστα,τριχορδά,υδραυλικό,αστυνόμο της γειτονιάς και σαφώς ουτίστα Γιώργο Νταλάρα;Αίσχος… [](http://www.rembetiko.gr/forums/images/smilies/3d/083.gif Προς)Προς Δημήτρη:Μετά από Σέρρα ή Τσοπανάρ να ακούσωμε τσάμικο…και με ούτι;

19

Άποψή μου είναι πως, αν ένα μουσικό πρόγραμμα (δεν έχω ψάξει τη συγκεκριμένη εκδήλωση, μιλάω γενικά) πληρεί τις ποιότητες, δεν έχει σημασία πού θα ακουστεί.

Υπάρχει δυστυχώς μια συγκαλλυμένη υποκρισία: από τη μιά, σκίζουμε τα ρούχα μας για το ρεμπέτικο, κι από την άλλη μας χαλάει που θα παιχτεί στο Μέγαρο. Η μπουρζουαζία ήταν και θα είναι τέτοια, που και στο Μέγαρο νʼ ακούσει το ρεμπέτικο, δε θα το νοιώσει. Και έναν ακροατή όμως να κερδίσει μια τέτοια εκδήλωση, αυτό είναι που μετράει.

Apropo, υποκρισία: τις εξυπνάδες και τα κλισέ περί Νταλάρα, τα βρίσκω τόσο διασκεδαστικά, όσο τις τσιχλοσυζητήσεις περί «κακών μπάτσων» στα Εξάρχεια (όπου και την βγάζω προσωπικά στο 80% όταν βρίσκομαι στην Αθήνα, κι ας με στραβοκοιτάνε που φοράω πουκάμισο, λες και οι αληθινοί επαναστάτες οφείλουν να γυρίζουν σα λέτσοι…ο Stirner θα τράβαγε τʼ αυτί της πιτσιρικαρίας που δε μπήκε στον κόπο να τον καλοδιαβάσει, όπως βέβαια δε μελέτησε και πολλούς άλλους που λέει ότι «εκτιμά» χωρίς βέβαια να ξέρει καλά-καλά από πού πηγάζει η υποτιθέμενη αυτή εκτίμηση…).

Ο Νταλάρας (όχι, ΔΕΝ είμαι ακροατής του!) κύριοι, είτε σας αρέσει είτε όχι, είναι αρτιότατος μουσικά και κερδίζει σε πολλά σημεία (και δεν εννοώ φυσικά στο ούτι που είναι κυριολεκτικά σούπας!). Είναι μάλιστα τόσο καλός, που -φωνητικά και παικτικά- ξεφτιλίζει πολλούς από μας.

Και μη μου αντιπαραθέσει κανείς „τις σχέσεις του με τον τεράστιο πατέρα του“! Ο (ας τον βαφτίσουμε) συναισθηματισμός που (νομίζουν ότι) διακατέχει κάποιους είναι ολωσδιόλου ηλίθιος: ήταν κανένας από σας τακίμι με τον Λουκά Νταράλα για να μας τα πει από πρώτο χέρι;!

Άλλωστε, οι γνήσιοι μάγκες σκαλίζουν ποτέ τα οικογενειακά τρίτων (τα εν οίκω μη εν δήμω), ή κάνω λάθος;!

Ξεκολλάτε λοιπόν, και δείτε κατάματα τί είναι τελικά αυτό που -τουλάχιστον λέμε ότι- μας ενώνει εδώ που συζητάμε, στην ταβέρνα, στο σπίτι και στο δρόμο που παίζουμε και γουστάρουμε, κι όχι πόσα έβγαλε ο κάθε Νταλάρας και τί έγραψε ο ΔΟΛ (θα υπήρχε ρε αν δεν τον -ακούσια ή μη- στηρίζαμε;! τα ίδια σάμπως δεν ισχύουν και για τους πολιτικούς;!)

20

Στο προηγούμενο μήνυμά μου μάλλον εκδήλωσα λακωνικά την απέχθεια μου, απέναντι στη γκλαμουριά της “καλής κοινωνίας” και τους επώνυμους που συναγελάζονται στο μέγαρο στα πλαίσια του life style. Η παράδοση ούτε κινδυνεύει από τις συναυλίες στο μέγαρο, ούτε σώζεται.
Ευτυχώς ακόμα και σήμερα, η παράδοση μεταδίδεται και αναπαράγεται στον κοινωνικό χώρο. Δε νομίζω ότι κάποιος που έζησε την παλλόμενη ένταση της μουσικής που παίζεται στο χώρο της, από ανθρώπους για ανθρώπους που την αγαπάνε, θα αγκαλιάσει την παράδοση λόγω μιας συναυλίας στο μέγαρο. Κατά τη γνώμη μου μηδέν εις το πηλίκον.
Γιατί, φαντάζομαι θα συμφωνούμε οι περισσότεροι, η παράδοση είναι πολύ περισσότερα από μουσικές φόρμες και άρτιους ήχους. Είναι κομμάτι της ύπαρξής μας και τρόπος επικοινωνίας. Είναι η αίσθηση της ρίζας , του κοινού τόπου. Σου ανακατεύει τα σωθικά…
Βέβαια, προσωπικά και το μέγαρο μου ανακατεύει τα σωθικά, αλλά καμία σχέση…
Από εκεί και πέρα, όποιος δεν έχει θέμα, όποιος μπορεί να νιώσει άνετα στο μέγαρο,φυσικά και μπορεί να έχει μια απολαυστική μουσική εμπειρία. Ούτε προδότης είναι , ούτε λιγότερο αγαπάει την παράδοση από εμένα που δε θα πάω.
Το μόνο καλό που βρίσκω σε αυτές τις συναυλίες είναι ότι κάποιοι μουσικοί, συχνά φίλοι, παίρνουν ένα καλό μεροκάματο. Και ο βιοπορισμός, ειδικά σήμερα, είναι ιερός.
Μόνο που θα ήθελα να ξέρω πως αισθάνονται όταν παίζουν για ένα κοινό που ακόμα και όταν δεν είναι αδιάφορο, πρέπει να παριστάνει το αδιάφορο.