Στίχοι: Pelagia

Σωστόοοοοοοοοοοοοοοοοος!!!

Ευχαριστω για την τιμη , απλα και ειλικρινα …

δεν ειμαι , δεν ειχα ποτε μου την στοφα της ποιητριας …
επαναλαμβανω , πως γραφω μονο εδω μεσα και πουθενα αλλου …
η Ελλαδιτσα εχει στα σπλαχνα της ΜΟΡΦΕΣ στο αθλημα …
εμαι λοκατζης , το ξαναλεω και στις ελευθερες πτωσεις μου ,
βγαζω τα εσωψυχα μου …
οταν εργαζομουν , σατυριζα αραια και που κωμικοτραγικες
καταστασεις του γραφειου …
και βεβαια , καποια αλλα , δε θα τα δει ποτε το φως = “ιεροσυλια” …:039:

αυτα τα λιγα … και παλι σας ευχαριστω …
αφηστεμε διακριτικα να σας χαριζω την καρδια μου …:043:

εχει η απορριψη για μενα σημασια
εχει μια γλυκα , μια υπερτατη ηδονη
οταν σε σκεφτομαι να ζεις με καποια αλλη
σε ερωτευομαι ξανα απο την αρχη …

παιζει η απορριψη παραξενα παιχνιδια
που ξετρελαινουνε το σωμα και το νου
οταν νομιζεις πως τα χαδια ειναι δικα του
και ομως λειωνεις μεσ` τα χαδια αλλουνου …

θελω η απορριψη πολυ να μ` αγγιξει
να με πονεσει , να με ριξει στο γκρεμο
και αν τα χειλη καποιος αλλος τα φιλησει
εγω να νοιωθω τον δικο σου στεναγμο …

κι αν η απορριψη μια μερα με τρελανει
κι απαρνηθω και της ζωης μου την αξια
σαν τη ζητιανα θα συρθω στα βηματα σου
μηπως μου δωσεις μια σταγονα σημασια …:106:

του `κλεψε πρωτα την καρδια
κι αφησε πανω χναρια
και υστερα το πεταξε
ζητιανο … στα Φαναρια …

ποια μανα αφηνει ενα παιδι
ετσι , να της το κλεψουν
τι ταχα πρωιμο ανθο
θελουν με μιας να δρεψουν ???

ειναι παιδι , ενα παιδι ,
μοναχα απο τα λιγα
που εψαχνε να βρει Βαλε
μα τραβηξε τον Ρηγα …

τωρα σκυφτο κι αγελαστο
σαν ασσος , απο ζαρια
πουλαει χαρτομαντηλα
και κλαινε … τα Φαναρια …:106:

εδω σε θελω ρε μαγκα
να δω πως παιζεις τα δικια μου
πηδα απ` την αλλη μερια
και γω , με τα δεκανικια μου …

μεχεις φουντωσει ρε μαγκα τι θ απογινει το ντερτι μου
φιλοτιμια για αβαντα
σε περιμενω και φερ`τη μου …

ελα ξηγησου ρε μαγκα
μη παζαρευεις το χαλι σου
κι αν ειν` να δειρεις γυναικα
χτυπα ξανα , το κεφαλι σου …

παλι σε θελω ρε μαγκα
πηδα , να δειξεις το βαρος σου
και στης καρδιας την τραμπαλα
να καταθεσεις το θαρρος σου …

κι αν ειν` να φυγεις ρε μαγκα
φυγε λοιπον , με το πασο σου
εγω θα βρω αλλον μαγκα
κι εσυ θα μεινεις , στον ασσο σου …:089:

(…η τι ευχομαστε και τι πρεπει ν’ αλλαξει τον καινουργιο χρονο)

Ν’ αλλαξει πρεπει ονομα ο ΕΦΡΑΙΜ ο «ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ»
Και στο εξης να λεγεται … ο ΜΕΓΑΣ…ΑΓΙΟΓΔΥΤΗΣ .

Τα τεκνα τα πνευματικα…Ρουσσοπουλος … και αλλοι
Να’ βρουν ανταξιο του ΕΦΡΑΙΜ …μεσ’ της ζωης την παλη …!

Σωστες να παιρνουν συμβουλες … για την οικονομια:
Πως η «KONOMA» γινεται με θεια ευλογια

Να δωσει ο Κυριος φωτιση και στον Πρωθυπουργο μας
Να καμει ανασχηματισμο…για το κοινο καλο μας…!

Εδω που η οικονομια μας…εχει κατρακυλισει…
Λυση ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ…μονο θα την στηριξει…!

Κι’ αφου κοντος ειν’ ο ψαλμος …που λεει η παροιμια
Μον’ ο Αρσενιος κι’ ο Εφραιμ θα φερουν σωτηρια .

Ο Εφραιμ το «οικονομικων» …να αναλαβει … εδει
Για να πλουτισει η ΠΑΤΡΙΣ…οπως το Βατοπεδι…!

Κι’ ο ΑΡΣΕΝΙΟΣ ο Ευλαβικος …ευλαβικως να σκυψει
Να υποστει απ’ το ΛΑΟ …οτι «καλο» προκυψει…!!

γραμμενο πανω στην μουσικη του αειμνηστου Γ.Ζαμπετα ( ΤΖΑΚ Ο ΧΑΡΑ ) …

η Πελαγια , ηταν χοντρη και με μυαλο κουκουτσι
το νου της ειχε , στο φαι , μπορει και στο μαρκουτσι …

η Πελαγια , ηταν χοντρη και της το λεγαν , ολοι
οτι θα σκασει , απ` το φαι , κι οι φιλοι κι οι γειτονοι …

μια μερα ομως , του Μαρτιου , αυτη θα την πληρωσει
στο Κερατσινι , δεν μπορει , το βαρος να σηκωσει …

της Σαλονικης , φροκαλο
η Πελαγιω , το μορμολο …

καλεσαν , “μεταφορικη” , οι μαγκες του Παιρεα
την Πελαγια , ηθελαν , ναναι μεσ` την παρεα …

μα αυτοι ζητουν , πολλα λεφτα , γιατι μεσα στο κρυο
να κουβαλησουν , δεν μπορουν , το θλιβερο σαρκιο …

κι ετσι εμεινε , στη βαση της , η φοβερη κορμαρα
να κοβει βολτες , στα κλεφτα , κατω απο την Καμαρα …

κι εκει την βρηκαν , κοκαλο
την Πελαγιω , το φροκαλο …:106:

αχ κι αμαν αμαν …

μια φορα κι εναν καιρο , πως λεν τα παραμυθια
ο μπαρμπα Μητσος ο γκαβος , ξερασε την αληθεια …

ειχε πιει κανα δυο κρασια και μεσα στο μεθυσι
θυμηθηκε ο καψερος , το λυγερο κοριτσι …

αυτη που τον σημαδεψε , καποτε , μεσ` τα ουζα
οταν του την πασαρανε , μετα απο παρτουζα …

ειχε παει ο δυστυχος , κοντα στην Βουλγαρια
ταχα για να του βγει φτηνα , η οδοντοστοιχια …

εκει τον εμπανισανε , δυο στυλατοι τζεδες
να τραγουδα σε καπηλειο , παμπαλαιους αμανεδες …

φερανε κι εναν κομματο , μια λυγερη κορμαρα
που `ταν αστερι στο πιοτι και στην καλη “καμαρα” …

δεν αργησαν του μπαρμπα μας , να τρεχουνε τα σαλια
αυτη επαιζε την δυσκολη κι αυτος , στα παρακαλια …

μετα απο γλεντι φοβερο , του ριξαν την “μανιτα”
και ολοι βοηθησανε , για να περασει η νυχτα …

ο γερος αφηνιασε , του φωναζαν “αλαργα” !!!
μα δεν τους καταλαβαινε και επαιρνε “viagra” …

το πρωινο τον αφησαν , ενα ρεμαλι σκετο
και μεσα απο την τσεπη του , ελειπε το πακετο …

το αιμα του επαγωσε και μεσ` την αγωνια
σκεφτηκε τι αραγε να πει , στην κυρα Φεβρωνια …

ποτε δεν το περιμενε , τετοια να δει λαχταρα
και να την φαει πισωπλτα , απο μια Βουλγαρα …

αλλα η γερικη καρδια , που πηρε τα μπροστα της
θυσιασε το χρημα της , στα νειατα τα δικα της …

γυρισε παλι σκεφτικος , μοναχος , στο χωριο του
καλα που ειχε στον ΟΓΑ , τον οδοντιατρο του …

οσο για την γυναικα του , την φοβερη Φεβρω ,
το μονο που ενοιαξε , εινπουχασε το ευρω !!!:088:

Τι καλλος και τι ομορφια …η εικονα του γηπεδου…!!
Πολιτισμενοι φιλαθλοι …ανωτατου επιπεδου
με ηθος…με ιδανικα κι’ αθλητικη συνειδηση
ξηλωνουνε καθισματα ….και πριν το παρεις ειδηση
μακρυα τα εξφενδονιζουνε …με τεχνη και με χαρη
ως νεοι Μεγα-Αλεξαντροι….κιʼ οποιον ο χαρος παρει…!!

Και τι σπουδαιος ο θεσμος ….με τις φωτοβολιδες
τετοιο ωραιο θεαμα….μεσ’ τη ζωη δεν ειδες…!
Να ριχνουν στον αντιπαλο …στην εχθρικη κερκιδα…
Θεε να λες σʼευχαριστω …που αξιωθηκα και ειδα
βομβαρδισμους στο γηπεδο ….σαν ναʼταν η Βαγδατη
παρομοιο «ΣΟΥΠΕΡ-ΘΕΑΜΑ» …δεν ειδε ανθρωπου ματι…!

Ενα μεγαλο ευχαριστω …και στην αστυνομια…
που εχει «τακτ» και σεβασμο προς την δημοκρατια
και στεκεται διακριτικα …σαν πεφτουν τα μπουκαλια
για να απολαμβανουμε …τα μαυρα μας τα χαλια …
Σε θεατρο «παραλογου» …καλλους σαφως απειρου…
στον τοπο που βαφτιστηκε …Η ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ…!

Τα πραγματα δεν ειν’ καλα παιδια… με ΓΙΟΥΡΟΒΙΖΙΟΝ
δεν ειναι παιξε γελασε …το θεμα ειναι ΜΕΙΖΟΝ…!
Κι’ως «γνησιος» Ελλην αγωνιω…κι’ εχω βαθεια σαρακι
το ΕΘΝΟΣ θα’ χει προβλημα …εφετο με τον Σακη…!
Δεν ειν’ παιχνιδι του μυαλου…δεν ειναι φαντασια
σας το δηλωνω ευθαρσως …κανω ορκο και στα θεια…!!
Δεν θα’ χουμε τη στηριξη που πρεπει στα Βαλκανια…!!
θελουν να μας πληγωσουνε…τιμη και περηφανεια…!
Για να νικησει το ΕΛΛΑΣ …σας λεω εκ των προτερων…
νεες θυσιες απαιτει …το ΕΘΝΙΚΟ συμφερον…!!
Κι’ αφου τ’ αλλα προβληματα …τα λυσαμε προσφατως…
Δεν πρεπει η πατριδα μας …να’ ρθει στη ΓΙΟΥΡΟ πατος…!
Κι’ αν λιγο ακομα σφιξιμο χρειαζεται το ζωναρι…
ελαχιστη η προσφορα…μπρος στη ΜΕΓΑΛΗ ΧΑΡΗ …
Ο Ελληνας δεν φειδεται θυσιες …για τη ΝΙΚΗ
λοιπον φωναξτε ν’ ακουστει σ’Αθηνα… Σαλονικη :
Κι’ αν πρεπει ΟΡΥΚΤΕΛΑΙΟ οπως παλια … να πιουμε …
ΘΕΙΑ Η ΔΑΦΝΗ αδερφια μου …κι’ αυτο θα το υποστουμε…!

Οταν εισαι συμβασιουχος στην ΕΛΛΑΔΑ…!
κοιτα να’χεις στην αυλη σου μια… ΓΕΛΑΔΑ…!
Γαλα να’ χουν τα παιδια σου τα καημενα…
αφου ΟΛΟΙ …σου χρωστoυν «δεδουλευμενα»…!

Μη γκρινιαζεις και φωναζεις ΑΔΙΚΙΑ…!!
Την υποθεση «κινουν» … ΜΙΣΘΟΔΙΚΕΙΑ…!!
Κι αφου ΔΙΚΑΙΟ…ειν’ το κρατος μας εν γενει
ΣΕΒΑΣ δειξε !!..Να φωναζεις δε σου βγαινει…! !

Τωρα αλαξανε τα «πλανα» …οπως βλεπεις
Ειναι «μοδα»… ο καιρος…της αδειας τσεπης…!
Σφιξε λιγο κι’ εσυ φιλε …το «ζωναρι»…
Δειξε μαγκα μου…οτι εισαι …ΠΑΛΛΗΚΑΡΙ…!

Ελληνας που γεννήθηκεν
ελεύθερος στην γήν του
τζι’ έζησεν τζι’ επερπάτησεν
μιαν ώραν στην αυλήν του.
Οπου τζι’ αν πάει, εν να στραφεί
στην πατρικήν την γή του.
Δεν θα μπορέσει κανεις
να κόψει την ορμήν του
γιατί ώσπου ζιεί, εν’ να πολεμά
για την επιστροφήν του.
Το δίκαιο στο σιέρι του
γραμμένο στο σπαθίν του.

σημερα θα γραψω μονο για σενα
κι αναμεσα σε δυο τσιγαρα αναμμενα
θα τραγουδησω σιωπηλα , με πονο
αυτα που πηρανε , τον υστερνο τον δρομο …

σημερα πηρα πανω μου το ρισκο
και μονο συμφωνο ,το ξερω , δεν σε βρισκω
μ` ενα ντιλιτ κι ω θαυμα των θαυματων
σε πεταξα , σε καδο απορριματων …

σημερα εκανα την υστατη θυσια
κι ομως , για μενα πια δεν εχει σημασια
οταν σε ειδα με μιαν αλλη να φλερταρεις
σ` εκανα ban και πια δε μου γουσταρεις …

σημερα αποφασισα για σενα
και πλεον τα τσιγαρα ειναι σβησμενα
αχρηστες γοπες , στον βωμο φρεσκιας αγκαλης
με κοκκιναδι απ` τα χειλη καποιας αλλης …:106:

γυρεψα σαλλους τοπους ναβρω τις χαρες μου
αλλιωτικα παιδια που μπογιαντιζουνε συνθηματα
της κοινωνιας νιοφερτα ειναι θυματα
κι εγω κλεισμενη μεσ` τις ενοχες μου …

παιδεψα το μυαλο μου να βρει λυση στο αδιεξοδο κι αλλαξα τη ζωη μου , μ ενα εξοδο
σκληρο παζαρεμα το φως , για το σκοταδι
κι εκει σε εχασα ενα βραδυ …

φανηκε κι η μερα η ξανθη , αδιαφορο καθε κατεστημενο
εχω για φρουριο το εγω μου και προσμενω
μιας παπαρουνας ανοιξη να `ρθει ξανα
και ενα χαδι , απο καιρο εξοστρακισμενο …

θα κανουμε μια υστατη προσπαθεια
προτου η γκρινια και τους δυο μας διαλυσει
εσυ εγωισμο κι εγω ωραιοπαθεια
και τη φωτια που αναψε , ποιος αραγε θα σβησει ?

εχουμε φτασει στα ανωτατα τα ορια
και δεν υπαρχει αλλη λυση στη ζωη μας
στενεψαν της καρδιας τα περιθωρια
κι οι αντοχες κι αυτες γονατισαν μαζι μας …

θαντεξουμε την υστατη προσπαθεια ? δεν ξερω αν το θελω πια ακομη αναρωτιεμαι αν σ αγαπω , μαπαθεια η αν καλυτερα , θαταν να χωριστουν δυο δρομοι …

κουραστηκα να κανω πια , προσπαθεια
“τα θελω μου” , να ζητανευω απ` τη ζωη σου
να ξερεις πως δεν νοιωθω , αντιπαθεια
μα , αι στο καλο κι η Παναγια μαζι σου …:106:

πω πω ρε μανα , τι γυναικα ειναυτη σιροπι απο φραουλα , με σως την σοκολατα κι εχει δυο ματια που αναβουνε φωτιες σαν δυο κροκαδια απ αυγα μελατα …

πω πω καλε , τι κοριτσαρα ειν` αυτη
με στηθια σαν τους πυραυλους της ΝΑΣΑ
που σαν κουνιουνται περα δωθε με ρυθμο
αποτελειωνουν την αντρικια την ανασα …

αχ Παναγια μου , τι λαχταρα ειν` αυτη
σαν ενα ανεμελο , καμπισιο " ατι "
με κατι γαμπες σμιλευτες με μαστορια
κι ολα τα δινω στο δικο της το κρεβατι …

Χριστε μου αληθεια , τι κορμαρα ειναυτη κι εγω να λειωνω στο βαρβατο περασμα της τετοια " καπουλια " στη ζωη μου να χαρω και τ αντριλικι μου να σφαξω στην ποδια της …:091:

ποιος ειναι το παιδι και ποιος ο κηδεμονας?
κι εσυ στην αγκαλια μιας Δυσδεμονας …
που επιμενει και σε πεισμα , στο γινατι σου
οσο θα ζει , θα γραφει ποιηματα για παρτη σου …

ψευτικες μια ζωη σου δινει υποσχεσεις
σαν Χαλιμα , με παραμυθια … θα αντεξεις?
να τριβελιζει το μυαλο σου , η πανουργα
ειναι “γυναικα που σκοτωνει” , η κακουργα …

“φαρα” κακια , που σε τραβα απτη μυτη κλεισμενη μεσ στο “στοιχειωμενο σπιτι”
σε περιμενει σαν τρελη , να σε κουρσεψει
και την ανασα σου , σε μια βραδια να κλεψει …

θελει πολυ , να θυσιασει πα στο σωμα σου
και πατησει διχως ελεος , στο πτωμα σου
μη την πιστευεις , αλλα “παρτηνε” στον υπνο σου
να τη γευτεις στο “μυστικο το δειπνο σου” …:085:

στο υπογειο το σπιτακι
της παλιας οικοδομης
εμειναν τ` απομειναρια
μιας λεβεντικης ψυχης …

μερες τωρα τυραννιοταν
στο κρεβατι το φτηνο
και παζαρευε ταξιδι
με το Χαρο ακριβο …

κι ενα μαυρο μοιρολοι
να σου καιει τα τζιγερια
απο μανα που σπαραζει
με τρεμαμενα τα χερια …

ειναι ασπλαχνο Θεε μου
και μεγαλη αδικια
να ξεπροβοδας παιδι σου
στη στερνη του κατοικια …

κι υστερα ηρθαν τα κλαρινα
κι ενα μαυρο ακορντεον
κι αρχισε και το τραγουδι
στον παλληκαρο , λοιπον …

σκεφτηκα πως στη ζωη μας
τιποτα δεν ειναι ομοιο
και τα ματια μου , γεμισαν
με λυγμους το πεζοδρομιο …:106:

χθες το μεσημερι κηδευτηκε , οικονομικος μεταναστης , ετων 35
και τον ξεπροβοδισαν με κλαρινο και ακορντεον , σαν γαμπρο …:106:

Πελαγία,μ’ έκανες κομμάτια και με το γεγονός αλλά και με τον τρόπο που απέδωσες το κομμάτι.Είσαι μοναδική!!! Καλό του ταξίδι!:106:

Πελαγία, όπως πάντα μοναδική στους στίχους. Καλό ταξίδι κι από μένα