Θα παρω σβαρνα τα στενα κι ολα τα καφενεια
μια και του Νικου η υποδειξη , καταντησε μανια …
και δεν θα αφησω καπηλειο που να μη το ελεγξω
μπας και θυμουνται τον παπου , οι μεσα κι οι απεξω …
και αν σταθω κολοφαρδος και βρω και το βινυλιο
η θα μπλεχτω αναμεσα σ`αυτο και τον δακτυλιο …
η αν θα βρω τα ζορικα και στο ψιλο με παρουν
καποιους που θα με κραξουνε η θεν να με σνομπαρουν …
ξερω εγω τι θα τους πω και ποιον να παν να κραξουν
εκεινον που με εστειλε , εκεινον να παταξουν …
που καθεται μπρος στο pc καλος και διαλεγμενος
περηφανος και γελαστος και καλομορφωμενος …
κι εχει εμε τον πενητα τους δρομους να σβαρνιαζω
χωρις τα ποδαρακια μου ο φτωχος να λογαριαζω …
αλλα κατι ψιλιαζομαι πως παιχτηκε … κομπινα
αναμεσα στον λογιο και εις την κολομπινα …
για να τα βρουν αυτοι οι δυο , μου ριξαν την μανιτα
και ψαχνω αβερτα τον παπου και μ`επιασε κι η νυχτα …
χωρια που ψαχνοντας να βρω τις ραγες η το τραμ
τοριξα στα υπνοστεντον , μαζι και στα αρνταν …
αλλ` ορκο φιλοι μου εκανα , να μη με λεν Μητσαρα
και παντα πιανει ξερετε η δικαιη καταρα …
ποτε του αυτος ο λογιος , να μη χαρει γυναικα
που εμενα πλανεψε οικτρα , ποιος ξερει κι αλλους δεκα …
μαζι κι αυτη η ατιμη , που τονε σεκονταρει
αντι ανδρα στα σκελια της , να εχει ενα κονταρι …
( Αφιερωμενο στην αποκλειστικη χρηση του σεμνοκουμπου )